Πόσο μ'αρέσουν τα φρέσκα λουλούδια!
Να ξυπνάς το πρωί και να σε υποδέχεται ο ήλιος, η πρωινή δροσιά και τα ανθισμένα λουλούδια του κήπου! Υπάρχει καλύτερος τρόπος να αρχίσεις τη μέρα σου;
Μια γλυκιά χειρονομία αρκεί για να σου φτιάξει τη μέρα στο γραφείο..
Καλημέρα, καλό μήνα και καλή μας Πρωτομαγιά, όποτε κι αν τελικά τη γιορτάζουμε...
Μια ανθισμένη καλημέρα! Παρά την πτώση τη θερμοκρασίας τις τελευταίες μέρες, η άνοιξη είναι εδώ και η φύση μας το αποδεικνύει.. οι αμυγδαλιές άρχισαν να ανθίζουν!
Και πώς να μη χαμογελάς πλατιά.. όταν βγαίνεις από το σπίτι σου και αντικρίζεις αυτή την εικόνα..
Μετά τη θραύση που έκαναν τα χωρίς ζάχαρη κουλουράκια, η μητέρα πήρε θάρρος και αποφάσισε να μοιραστεί μαζί μας και άλλες αντίστοιχες συνταγές για όσους προτιμούν τα "άγλυκα" γλυκά.
Τώρα που το καλοκαίρι πέρασε και μαζί οι θαλασσινές μας περιπλανήσεις, ήρθε η ώρα να επιστρέψουμε στα βουνά και τα λαγκάδια, στη φύση, στα δάση, σε μέρη όμορφα που αξίζει να επισκέπτεσαι όσο πιο συχνά μπορείς.
Χριστούγεννα έρχονται για 23η φορά στη ζωή μου. Όπως κάθε χρόνο έτσι και φέτος αναρωτιέμαι τι δώρα θα προσφέρω και τι δώρα θα μου πάρουν. Σίγουρα η λαχτάρα των δώρων δεν είναι ίδια χρόνο με το χρόνο. Συνειδητοποιείς ότι υπάρχουν άλλα πιο σημαντικά πράγματα που έχουν αξία στη ζωή και τελικά ξεχνάς να στείλεις γράμμα στον Άγιο Βασίλη. Θυμάμαι τον εαυτό μου να γράφω γράμμα, να ζητάω ό,τι παιχνίδι υπάρχει, να δίνω στους γονείς μου το γράμμα έχοντάς τους τυφλή εμπιστοσύνη ότι θα φτάσει στον προορισμό του και μετά απλά να περιμένω με αγωνία να δω αν ήμουν καλό παιδί και αν αξίζω τελικά τα δώρα που ζήτησα.
Την "Αμνησία" τη διάβασα όταν πρωτοκυκλοφόρησε στην Ελλάδα και μπήκε εξαρχής στη λίστα με τα αγαπημένα βιβλία.
Και μια που μιλάμε για ψάρια σήμερα, να ένα φαγητό που δεν το ξέρουν πολλοί και που όταν το δοκιμάσουν, κυριολεκτικά γλείφουν τα δάχτυλά τους! Εξάλλου ψάρι χωρίς χέρι τρώγεται; Δεν τρώγεται!
Όσο ο καιρός φτιάχνει τόσο πιο φωτεινές γίνονται οι μέρες, τόσο πιο παστέλ τα πάντα γύρω μου! Και ειδικά μετά την άφιξη της μπέμπας και την προσπάθεια για προσαρμογή στα νέα δεδομένα (που σχεδόν δύο μήνες μετά, παραμένει προσπάθεια... δεν έχει ακόμη φτάσει κάπου), το μάτι χάνεται όλο και περισσότερο σε φωτεινές, ρομαντικές, κοριτσίστικες αποχρώσεις. Από την γκαρνταρόμπα τη δική μου και της μπέμπας, μέχρι τα λουλούδια, τα γλυκά, τα όνειρα...
Γι' αυτό σήμερα ξεχώρισα υπέροχες παστέλ αποχρώσεις για το κοριτσίστικο βρεφικό δωμάτιο.
Για ιδέες και προτάσεις προχωρήστε παρακάτω :)
Εκτός από το αλάτι Ιμαλαΐων, η μητέρα μετά την τελευταία της επίσκεψη στη γραφική Ξάνθη, μου έφερε και ένα σακουλάκι με ένα κόκκινο βότανο. Το είδα και δεν είχα ιδέα περί τίνος πρόκειται, μέχρι που μου είπε ότι είναι ιβίσκος που τον αγόρασε γιατί όπως της είπε ο φίλος Όμηρος, έχει εξαιρετικές ιδιότητες.
Το άνοιξα το σακουλάκι, έβαλα το περιεχόμενό του σε ένα δοχείο τσαγιού και το τοποθέτησα στο ντουλάπι με τα βότανα. Και μπορεί να έμεινε εκεί ανέγγιχτο για μήνες αλλά από τότε που το δοκίμασα, συνηθίζω να προσθέτω λίγα φύλλα ιβίσκου πολύ συχνά στα ζεστά κοκτέιλ βοτάνων που εκτός από έξτρα γεύση αποκτούν και ένα θεσπέσιο κόκκινο χρώμα.
Μικρές πολύχρωμες ανθοδέσμες! Δεν είναι μια πρωτότυπη ιδέα για τις μπομπονιέρες του γάμου σας;
Όταν πιστεύουμε σε κάτι ανύπαρκτο με πάθος, τελικά το δημιουργούμε. Ό,τι δεν συνέβη ποτέ, είναι ότι δεν ποθήσαμε αρκετά.
Νίκος Καζαντζάκης (1883 - 1957)
Ταξιδεύεις στην ΠΑΘΕ και έφτασες κοντά στη Στυλίδα; Νιώθεις λίγο κουρασμένος και θέλεις ένα καφεδάκι να ξεκουραστείς και να συνεχίσεις το ταξίδι σου; Έχεις χρόνο στη διάθεσή σου και για μπάνιο;
Πραλίνα.. και μόνο η λέξη προκαλεί αναστάτωση στους απανταχού ορκισμένους οπαδούς της σοκολάτας!
Γεγονός Νο.1 - Λατρεύουμε τη σοκολάτα
Γεγονός Νο.2 - Δεν πετάμε τίποτα στην κουζίνα (βιώματα γιαγιάς).
Είχανε λοιπόν περισσέψει κάτι καραμελωμένα φουντούκια που χρησιμοποιήθηκαν ως ντεκόρ σε μια τούρτα, τα οποία διατηρούνται τέλεια σε κλειστό βάζο. Σοκολάτα, κακάο και ζαχαρούχο υπάρχουν πάντα στα ράφια, οπότε ήρθε η ιδέα για σπιτική πραλίνα!
Θυμάστε τις διάφορες επιλογές που είδαμε για εναλλακτικές γλάστρες και χρήση παλιών αντικειμένων για τη φιλοξενία των φυτών μας;
Πενήντα χρόνια μετρούσε φέτος το καρναβάλι της Ξάνθης, που για άλλη μια φορά ήταν εκπληκτικό! Επισκέπτες από όλη την Ελλάδα και μόνιμοι κάτοικοι κάθε ηλικίας βρέθηκαν στην πανέμορφη πόλη και φυσικά στην αποκριάτικη παρέλαση είτε ως συμμετέχοντες είτε ως θεατές (που νομίζω πως θα 'θελαν πολύ να είναι συμμετέχοντες).
"Είναι το απροσδιόριστο μυστήριο που προσθέτει γοητεία στην επιδίωξη ενός στόχου."
Antoine Rivarol, Γάλλος Γνωμικογράφος
Ντουλάπες, παπουτσοθήκες, συρτάρια, ράφια... όσα και να είναι δεν αρκούν ποτέ! Τις περισσότερες φορές μάλιστα όσο περισσότερους αποθηκευτικούς χώρους έχουμε στη διάθεσή μας, τόσο περισσότερο τους γεμίζουμε.
Εκεί που τα δέντρα φτάνουν στη θάλασσα και σχεδόν αγγίζουν το νερό, σε μικρούς κολπίσκους, χωρίς πολύ κόσμο και βαβούρα, εκεί που το μάτι χάνεται στον ορίζοντα ρεμβάζοντας, εκεί ξεκινά η απόλυτη χαλάρωση...
Τη Δέσποινα την γνωρίσαμε μετά τον 2ο διαγωνισμό μας. Είναι μια από τις νικήτριες του βιβλίου "Ημερολόγιο Καλοτυχίας 2015". Συνομιλώντας μαζί της στο facebook, μάθαμε πως της αρέσει να "ποιεί με τα χέρια" και διαθέτει τα δικά της Χειρο-ποιήματα.
