Ήρθε η ώρα του φαγητού.. και σήμερα το μενού λέει χοιρινή τηγανιά, κομμένη με έναν τρόπο διαφορετικό, για να μη βαριόμαστε ποτέ, να 'ναι καλά ο κρεοπώλης της γειτονιάς..

Και η απαραίτητη συνοδεία της χοιρινής τηγανιάς ποια είναι; 

Ήρθε η ώρα να ταξιδέψουμε παρέα σε ένα μέρος μαγικό κι ονειρεμένο, μακρινό, πολύ μακρινό... να περάσουμε τον Ατλαντικό και να φτάσουμε σχεδόν στον Ειρηνικό Ωκεανό.

Αγαπημένος φίλος βρέθηκε στο ξακουστό Σαν Φρανσίσκο, συνδύασε δουλειά με βόλτες στην πόλη και με μεγάλη (δική μας) χαρά επέλεξε να μοιραστεί μερικές φωτογραφίες μαζί μας.

Εσείς γνωρίζετε τους Speakeasies; 

Τελικά ο Άγιος Βασίλης δε μας άφησε παραπονεμένους! Ήρθε!!!

Μόλις βρήκα πώς θα οργανώσω μερικά από τα μονίμως ανοργάνωτα υπάρχοντά μου, αξιοποιώντας με δημιουργικό και «think out of the box» τρόπο τους μεταλλικούς κουβάδες μου, που αποτελούν ένα από τα αναμνηστικά του στολισμού του γάμου μου!

Ανοιχτή για τους πεζούς και χωρίς αυτοκίνητα ήταν χθες για 8 ώρες η λεωφόρος Νίκης και αυτό άρεσε πολύ στους φίλους από τη Θεσσαλονίκη και όχι μόνο..

Και όταν τα θαύματα συμβαίνουν στη φύση, τότε αλλάζουν όνομα και αποκαλούνται γεωθαύματα.

Γεωθαύματα! Ωραία ακούγεται!

Το τραγούδι αυτό το πρωτοακούσαμε καιρό πριν και μπήκε άμεσα στη λίστα με τα αγαπημένα. Τώρα όμως έχουμε τη δυνατότητα να δούμε και το video clip του και είναι άλλη μια ευκαιρία να το απολαύσουμε παρέα. Άλλωστε η εκδοχή του με τη συμμετοχή της Μαριέττας Φαφούτη είναι το πιο δημοφιλές κομμάτι της playlist του maresei.gr!

Μια και η επικαιρότητα περιλαμβάνει River Party, τι λέτε να ακούσουμε παρέα μια διασκευή που συνδυάζει δύο από τα αγαπημένα μας κομμάτια που αναφέρονται σε ποτάμια;

Ιδανικό σνακ! Ξηροί καρποί, cranberries και κομμάτια κουβερτούρας..

Ο διαγωνισμός μας για δύο τεύχη του βιβλίου "Μ' αρέσει να πλέκω ₂" που κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Μύρτος ολοκληρώθηκε. Με μεγάλη μου χαρά (πόσο θα χαρεί και η γιαγιά μου δε λέγεται!) βλέπω από τον αριθμό των συμμετοχών, πως το πλέξιμο αποκτά όλο και ισχυρότερη θέση στον ελεύθερο χρόνο μας.

Λένε άλλωστε πως είναι μια πολύ καλή ευκαιρία να απομονώσεις για λίγο το μυαλό σου, να μη σκέφτεσαι όσα σε απασχολούν ή από την άλλη, να εστιάσεις σε ένα μόνο θέμα και να μείνεις συγκεντρωμένος σε αυτό αναζητώντας λύση.

Όνειρα βλέπουμε. Όνειρα κάνουμε. Μόνοι μας. Με τον άνθρωπό μας. Με τους φίλους μας. Για εμάς. Για τα παιδιά μας. Για τις σχέσεις μας. Για το παρόν και για το μέλλον. Ονειρευόμαστε γλυκά ή εφιαλτικά. Κάποια γίνονται πραγματικότητα, κάποια όχι. Κάποια μας στέλνουν μηνύματα, κάποια όχι. Κάποια είναι κομμάτι του ύπνου μας και κάποια όχι. Και σκέφτομαι γιατί να αποκαλούμε όνειρα τα μεν, όνειρα και τα δε.

Και τώρα που ξεσηκωθήκαμε με τα ταξίδια (βλέπε Μιλάνο, λίμνη Κόμο, Μπελάτζιο, Λουτρά Πόζαρ... και πόσες άλλες εκδρομές εντός Ελλάδας, ακόμα και κάτι Κυριακές μεσημέρια σε γραφικά χωριά και ακόμα πιο γραφικές ταβέρνες), τι θα κάνουμε με τα παιδιά; Πώς μπορούμε να τα έχουμε μαζί μας και να τα απασχολούμε δημιουργικά σε μέρη, καφέ και ταβέρνες χωρίς αυλή; Καλά τα τάμπλετ και τα κινητά αλλά προς το παρόν, εμείς τουλάχιστον, έχουμε καταφέρει να απέχουμε και ελπίζουμε να το καταφέρουμε για αρκετό καιρό ακόμα. Οπότε καταφεύγουμε σε πλαστελίνες, μπογιές, ζωγραφιές, παιχνίδια...

Αρχίζουμε τις προτάσεις λοιπόν με παιχνίδια - δώρα που πήραμε τους τελευταίους μήνες μαζεμένα (και ακόμα ανοίγουμε) και είναι ό,τι πρέπει για να χωράνε στις αποσκευές μας και να πηγαίνουν όπου πηγαίνουμε...

Στα κέικ δεν μπορώ να αντισταθώ ποτέ! Ίσως φταίει που από παιδί πάντα είχαμε σπιτικό κέικ πάνω στο τραπέζι της κουζίνας. Πολλές φορές έκοβα ποσότητα από το μεσημεριανό φαγητό, ειδικά όταν επρόκειτο για φαγητό που δε μου πολυάρεσε, για να τιμήσω λίγο αργότερα το κέικ της μητέρας. Και δεν ήταν πάντα ίδιο. Η εκάστοτε έμπνευση κατά τη στιγμή της δημιουργίας οδηγούσε κάθε τόσο σε διαφορετικά γευστικά μονοπάτια.

Μερικά χρόνια αργότερα, όταν απέκτησα δικό μου σπίτι και δική μου κουζίνα, μια από τις αγαπημένες μου συνήθειες έγινε η παρασκευή "κεικοειδών" γλυκών. Κέικ βανίλιας, σοκολάτας, σουφλέ, κέικ με φρούτα, ό,τι μπορείτε να φανταστείτε! Φαγητό μπορεί να μην υπάρχει στο σπίτι αλλά κέικ θα υπάρχει!

Και κάπως έτσι, κάθε νέα συνταγή που πέφτει στα χέρια μου αποτελεί αφορμή για να μπω στην κουζίνα. Αυτή τη φορά η συνταγή ήρθε και πάλι από την Μπέσσυ, πιστή φίλη πια της σελίδας μας, και αφορά σε ένα κέικ με κανέλα και σταφίδες. 

Κατά καιρούς σας έχουμε προτείνει διάφορες ιδέες διακόσμησης τοίχων και έχουμε αναρωτηθεί αν μπορείτε να σκεφτείτε μια πιο πρωτότυπη ιδέα διακόσμησης τους. 

Μια αγάπη παράξενη...

Μια ακόμα τάση της φετινής σεζόν που αγαπάμε πολύ είναι τα παντελόνια σε παστέλ αποχρώσεις. Είναι ανάλαφρα, όμορφα, ανοιξιάτικα και συνδυάζονται με πάρα πολλά ρούχα. Τείνουν να αντικαταστήσουν τα τζιν μας... Και εδώ που τα λέμε είναι πιο μαλακά, πιο δροσερά, πιο άνετα... γιατί να μην τα συμπεριλάβουμε στις στιλιστικές μας επιλογές;

Εσείς θέλετε να ξέρετε;

Ο διαγωνισμός μας έληξε! Τα υπέροχα προϊόντα της Olea θα βρουν νέο σπίτι. Θα βρουν ένα πρόσωπο να περιποιηθούν, ένα χαμόγελο να φωτίσουν.

H Artmania ξαναχτυπά το 2017 με νέα κατασκευή και χαρίζει δώρο σε ένα τυχερό κορίτσι! Αυτή τη φορά εμπνεύστηκε έναν κουμπαρά, ένα πραγματικό piggy box, τη Ροζίτσα Γουρουνίτσα που μπορεί να κάνει παρέα σε όποιο κοριτσάκι θελήσει να την αποκτήσει.

Η Ροζίτσα Γουρουνίτσα είναι ξύλινη, χειροποίητη 100% και έγινε με πολλή αγάπη, πού αλλού; Στο καλλιτεχνικό εργαστήρι της Artmania.

Ξεκινώντας σήμερα το πρωί την πλοήγηση στο διαδίκτυο, αντίκρισα με χαρά την πρώτη σελίδα του Google, που τιμά τον Οδυσσέα Ελύτη με αφορμή τη συμπλήρωση 101 χρόνων από την ημέρα της γέννησής του.

Πόσο σε ευχαριστώ που κάθε φορά που παρασύρομαι και γεμίζω το στομάχι μου παραπάνω από όσο αντέχει, έρχεσαι στο νου μου εσύ... σε πίνω και διώχνεις μακριά το φούσκωμα και τη δυσπεψία... Ελπίζω να μη μου λείψεις ποτέ!

Η περίοδος Νοεμβρίου - Δεκεμβρίου θα έλεγε κανείς πως είναι η περίοδος που κινούμαστε στο πνεύμα των εορτών. Οι θερμοκρασίες σιγά-σιγά πέφτουν, εμείς κουκουλωνόμαστε, μένουμε λίγο περισσότερο στο σπίτι, στολίζουμε, φτιάχνουμε αλμυρά και γλυκά εδέσματα, τρώμε περισσότερο, βλέπουμε φίλους...

Και όμως... Αυτή είναι η μία όψη των χαρών της ζωής. Η άλλη έρχεται όταν αποχωριζόμαστε τον καναπέ, βγαίνουμε από το σπίτι, αθλούμαστε και συμμετέχουμε...

Έτσι λοιπόν, για τους απανταχού δρομείς, οι τρεις τελευταίοι μήνες του έτους και ειδικά ο Νοέμβριος είναι ο μήνας των αγώνων. Ο κλασικός μαραθώνιος της Αθήνας και άλλοι μικρότεροι σε μήκος και φήμη αγώνες δρόμου σε άσφαλτο ή σε βουνό διοργανώνονται αυτήν την περίοδο και προσελκύουν αμέτρητους λάτρεις του τρεξίματος.

Καρέκλες παλιές, μεταλλικές, σκουριασμένες μα τόσο γερές... Δεν ήταν δυνατό να είναι όλα τόσο περιποιημένα και αυτές οι καρέκλες του σκηνοθέτη να μου χαλάνε την αισθητική. Μια απόφαση ήταν και ή θα πήγαιναν στα σκουπίδια ή για συντήρηση και επειδή μου φάνηκε κρίμα - είχαν και μεγάλη ιστορία, όπως επίσης και ηλικία-, επέλεξα το δεύτερο.