Επανέρχομαι με τραγούδι. Γιατί εγώ μπορεί αυτές τις κοπελιές να τις έχω παρεξηγημένες, πολύ μάλιστα, αλλά να που ποτέ μη λες ποτέ γιατί συμβαίνει κάτι σαν 20 φορές την ώρα.
Τι θα φάμε απόψε; Τι θα λέγατε για ένα ντάκο; Είναι ένα ελαφρύ, εύκολο, γρήγορο και πάντα νόστιμο πιάτο!
Όνειρα, εξερευνήσεις, ταξίδια, μοναδικές εμπειρίες.. Διάθεση για μια ζωή γεμάτη έντονες στιγμές, μεγάλες συγκινήσεις, πολλές αναμνήσεις.
Με αφορμή το "ρητό" που προηγήθηκε, αποφάσισα σήμερα να δω για δεύτερη φορά την ταινία "Αγώνες Πείνας"..
Μια και η μέρα είναι αφιερωμένη στον Οδυσσέα Ελύτη δε θα μπορούσαμε να μην κάνουμε αναφορά σε ένα από τα αγαπημένα ποιήματα του, το Μονόγραμμα.
Η φίλη μας που μοιράστηκε μαζί μας την εμπειρία της σχετικά με το kick boxing, μας έστειλε και το ακόλουθο μήνυμα ...
Μια αισιόδοξη μουσική καλημέρα από τη Mandisa και τον TobyMac!
Για τις απανταχού μαμάδες που θηλάζουν τα μωράκια τους την Κυριακή 1 Νοεμβρίιου θα πραγματοποιηθεί ο 6ος πανελλαδικός ταυτόχρονος θηλασμός. Πρόκειται για μια εκδήλωση που εντάσσεται στην πανελλήνια εβδομάδα μητρικού θηλασμού. Η συγκεκριμένη εβδομάδα γιορτάζεται στη χώρα μας από 1 ως 7 Νοεμβρίου, ενώ παγκοσμίως τιμάται από 1 ως 7 Αυγούστου (World Breastfeeding Week). Κάθε ενδιαφερόμενη μανούλα μπορεί να αναζητήσει τη σχετική εκδήλωση που έχει προγραμματιστεί στην περιοχή της.
Μια και νωρίτερα αναφερθήκαμε στο ζεστό ρόφημα από τη Βουδαπέστη, τι θα λέγατε για μια βραδινή Χριστουγεννιάτικη βόλτα στην πρωτεύουσα της Ουγγαρίας;
Ένα διαφορετικό έργο τέχνης που μ' αρέσει πολύ και το θέλω! Και αφού το θέλω, δεν είναι δύσκολο να το έχω!
Κάθε εμφάνιση της Blair Eadie χαρακτηρίζεται από πρωτότυπους συνδυασμούς με γνώμονα πάντα στην κομψότητα. Σε πρόσφατες αναρτήσεις στο blog της μας δίνει δυο πολύ ωραίες ιδέες για χρωματιστές εμφανίσεις στο πλασίο της ανανεωμένης ανοιξιάτικης διάθεσής μας που μπορούν να ικανοποιήσουν τόσο τις πιο ladylike επιλογές μας όσο και την ανάγκη μας να ντυνόμαστε πιο casual με το αγαπημένο μας τζιν.
Παραλία Θεσσαλονίκης, καλοκαιράκι 2016.
Όλοι κάνουν βόλτες. ποδήλατα παντού, γονείς, παιδιά, σκυλάκια, ηλικιωμένοι, άλλοι χαρούμενοι, άλλοι σκεπτικοί.
Και εμείς εκεί μαζί με ένα φιλικό ζευγάρι και τον γιο μου (ούτε καν 2 χρονών) που χαίρεται με το κάθε τι... Mε το αεροπλάνο, τον ήχο από τις μηχανές, τις πεταλούδες... Χαιρετάει τους πάντες, όμως έχει τρελή αδυναμία στα παιδάκια. Αφού λοιπόν έχουμε χαιρετήσει όλον τον κόσμο συμπεριλαμβανομένων κατοικιδίων και αδέσποτων, εμφανίζεται μπροστά μας ένα αγοράκι (περίπου 13-14 χρονών) που είχε στο αναπηρικό καροτσάκι την αδερφούλα του (περίπου 9-10 χρονών) κάνοντας και εκείνοι βόλτες.
Το αγαπήσαμε με το πρώτο άκουσμα! Σύγχρονο μα ατμοσφαιρικό και με πρωτότυπο βίντεο.
Πράγματι! Ας προσθέσουμε λοιπόν λίγη "μαγεία" στην καθημερινότητά μας..
Μια ιδέα που αγαπώ και υιοθετώ πολύ συχνά. Περιτυλίγματα δώρων σε μπεζ φόντο για να μπορώ να δίνω έμφαση με διακοσμητικά στοιχεία, κορδέλες, σπάγγους, φωτογραφίες.
Πόσο χαίρομαι που βρίσκω τέτοιο σύμμμαχο σε αυτή την επιλογή. Σαν να διάλεξα εγώ τις φωτογραφίες, σαν να έγραψα εγώ το κείμενο.
Σε ένα μέρος πανέμορφο, εντάξει μπορεί να μην ήταν τόσο όμορφο και τόσο γραφικό όσο το Μπουράνο, αλλά είχε και αυτό τη μαγεία του, βρεθήκαμε πριν λίγες μέρες για το καθιερωμένο πικ νικ της Πρωτομαγιάς. Και ναι φέτος, δε σκεφτήκαμε καν το ενδεχόμενο της ταβέρνας, καθότι στην παρέα πλέον έχουν προστεθεί αρκετά νέα μέλη από 1+ ως 5- ετών, οπότε θέλαμε να αποφύγουμε το κυνηγητό, θέλαμε να τους φέρουμε πιο κοντά στη φύση, θέλαμε να στρώσουμε χάμω και να γίνουμε ένα με τη γη, τις πευκοβελόνες, τις πέτρες και τα χώματα... Και γίναμε!
Είμαστε στην ευχάριστη θέση να έχουμε για άλλη μια χρονιά τις Εκδόσεις Μύρτος μαζί μας! Και μάλιστα για άλλη μια φορά έχουν σκοπό να βελτιώσουν τις δεξιότητές σας στο πλέξιμο!
Και πώς θα γίνει αυτό;
Εκεί που με ρωτάει ο μανιταροσυλλέκτης πατέρας πότε θα μαγειρέψω τα άγρια μανιτάρια με νέο τρόπο, εμφανίζεται μπροστά μου η φωτογραφία της φίλης Ανθής για ένα λαχταριστό τραχανότο άγριων μανιταριών. Και μαζί έρχεται και η συνταγή!
Άλλη μια μουσική πρόταση που έφτασε στο inbox μας από μέλος της παρέας του maresei, πολύ καλοκαιρινή, πολύ "ξαπλώστρα - καφές - ακούς το κύμα να σκάει"...
Μέρες γιορτής και χαράς, οικογενειακής θαλπωρής, αλλεπάλληλων συναντήσεων με φίλους και συγγενείς και συνεχούς φαγητού. Μα πόσο φαηγτό πια; Τόσο που να μη χωράει ούτε σε πιατέλες στο τραπέζι ούτε και στο στομάχι μας; Τι μας πιάνει τέτοιες μέρες και ετοιμάζουμε τόσο πολύ φαγητό, τόσο σε ποσότητα όσο και σε ποικιλία;
Η ιδέα για τις ντυμένες κρεμάστρες είναι παλιά. Εμένα πρώτη φορά με επισκέφτηκε στα 17-18 βλέποντάς τη σε κάποιο περιοδικό ως "αναμόρφωση της ντουλάπας σε μια πιο ρομαντική εκδοχή". Ξάφνου όλες οι κορδέλες που έβρισκα κατά καιρούς στο σπίτι έντυναν το πάνω ή το κάτω μέρος κάθε κρεμάστρας που είχα στη ντουλάπα μου. Ιδιαίτερα στη φοιτητική μου ντουλάπα σχεδόν δεν υπήρχε κρεμάστρα που να μην ήταν "ρομαντική".
Τι καλό θια φτιάξουμε; Μια τάρτα μα τι τάρτα!
