Το σκάκι μοιάζει με τη ζωή... και η ζωή μοιάζει με το σκάκι.
Δυο απλοί ψυχολογικοί κανόνες που ισχύουν στο σκάκι, μπορούν να μας δείξουν πώς να γίνουμε καλύτεροι όχι μόνο στο παιχνίδι αλλά και στη ζωή μας γενικότερα.
Δε χρειάζεται να είναι μια ιδιαίτερη περίσταση για να κάνουμε κάτι διαφορετικό στην καθημερινότητά μας.
Το τραγούδι που κλασικά θυμόμαστε όταν ξαναρχίζουν οι βροχές!
Σύμφωνα με τη Λήδα Καράμπελα στην ομιλία της στο TEDxThessaloniki, κάθε βράδυ πριν κοιμηθούμε καλό είναι να αναζητούμε τρεις λόγους για τους οποίους νιώθουμε ευγνωμοσύνη για ό,τι ζήσαμε μέσα στη μέρα μας. Τρεις λόγους πέρα από το ότι είμαστε καλά, ότι έχουμε υγεία κτλ κτλ...
Μια ωραία ιδέα για τα δώρα των εορτών είναι να προσθέσετε στις συσκευασίες το προσωπικό σας στιλ μέσα από φωτογραφίες δικές σας, των φίλων σας ή φωτογραφίες από κοινές σας στιγμές.
Είναι το ποτό του καλοκαιριού, της άνοιξης και για μερικούς και του χειμώνα και του φθινοπώρου. Κανένα άλλο αλκοολούχο ποτό δεν έχει τόσο μεγάλη ζήτηση από μεγάλους και μικρούς σε ηλικία αλλά και σε εμπειρία στο αλκοόλ.
Τι είναι όμως αυτό το ποτό που έχει κυριεύσει όλον τον κόσμο και αποτελεί την πιο συχνή επιλογή μας όταν αποφασίζουμε να βγούμε από το σπίτι; Άραγε γνωρίζουμε το βιογραφικό της ή απλά την καταναλώνουμε για να ξεδιψάσουμε ή και για να αρχίσουμε τα αναίτια χαμόγελα; Μην στενοχωριέστε... Ας αρχίσουμε το μάθημα για να είμαστε πότες αλλά και γνώστες!
Αυτό ήταν το καλοκαίρι των βαφτίσεων για την παρέα του maresei. Μετά από αρκετά χρόνια όπου επικρατούσαν οι γάμοι, φέτος έχουμε κυρίως βαφτίσεις για να μας θυμίζουν πως μεγαλώνουμε και ... νοικοκυρευόμαστε. Εμείς και οι φίλοι μας! Αποκτούμε παιδιά ή γινόμαστε πνευματικοί γονείς ή και τα δύο. Σημασία έχει πως μεγαλώνοντας, προσπαθούμε να συνεχίσουμε να ονειρευόμαστε και (στον ολοένα και λιγότερο ελεύθερο χρόνο μας) να καταπιανόμαστε με όσα μας αρέσουν.
Αυτό το καλοκαίρι λοιπόν, καταπιαστήκαμε με τις βαφτίσεις. Η πιο πρόσφατη ήταν η βάφτιση του Αχιλλέα που απέκτησε και επίσημα το όνομά του στις 13 Σεπτεμβρίου. Το θέμα της βάφτισης ήταν ασορτί με την εποχή: έναρξη νέας σχολικής χρονιάς, βιβλία, βιβλιοθήκες, χάρακες, μολύβια, κασετίνες. Από όλα είχε η βάφτιση σε υπέροχα φωτεινά χρώματα.
Θυμάστε που λέγαμε ότι δε χρειάζεται να είναι μια ειδική περίσταση για να στρώσουμε ένα ωραίο τραπέζι;
Λίγες ώρες πριν την έλευση του 2013 χαλαρώνουμε υπό το φως των κεριών με κρασάκι, επιδόρπια και καλή παρέα..
Ήρθε η ώρα να ακούσουμε ένα νέο πολύ ιδιαίτερο μουσικό κομμάτι.
με καλή παρέα και πίνοντας αγαπημένο ρόφημα από κακάο.
Ένα μήνυμα που δεν πρέπει να ξεχνάμε ποτέ... Never Give Up! Μην τα παρατάτε! Ονειρευτείτε!
Καινούρια στο σπορ των παραμυθιών, μόλις που θυμάμαι μερικά από τα παραδοσιακά παραμύθια κι αυτά αποσπασματικά από τα δικά μου παιδικά χρόνια... Άρχισα όμως να ψάχνομαι τους τελευταίους μήνες γιατί το θέμα με αφορά πλέον άμεσα. Εξάλλου είναι αρκετά συνηθισμένη η "κόντρα" μεταξύ παραδοσιακών και σύγχρονων παιδικών παραμυθιών και ομολογώ ότι ακόμα δεν μπορώ να εκφέρω εμπεριστατωμένη άποψη.
Υποδεχόμαστε το απόγευμα του Σαββάτου με lounge-jazz διάθεση απολαμβάνοντας το εξαιρετικό αυτό κομμάτι του Nicola Conte, ο οποίος απόψε βρίσκεται στην Αθήνα..
Έχεις μια φίλη, φίλη καρδιακή, φίλη που την κοιτάς και σε κοιτά και δε χρειάζεται να πεις πολλά. Φίλη που μαζί της έμαθες να μοιράζεσαι τα "μυστικά" της εφηβείας, τα καλά και τα άσχημα, το φοιτητικό χαρτζιλίκι, που το μεγαλύτερο μέρος του το έδινες στον ΟΤΕ για τις δεκάδες κλήσεις που κατόρθωναν να καλύψουν τα 504 χλμ. που σας χώριζαν. Φίλη από αυτές που δε συναντάς συχνά, φίλη που κι αν δεν της μιλάς συχνά, ξέρεις ότι χαίρεται ειλικρινά με τη χαρά σου και στενοχωριέται με τη λύπη σου.
Και έρχεται αυτή η φίλη και από αναγνώστρια, παίρνει πια ενεργό ρόλο και μπαίνει στη συγγραφική παρέα του maresei.
Μπανάνα, πραλίνα φουντουκιού και ψιλοκομμένα φουντούκια: Ένας συνδυασμός τόσος νόστιμος, τόσο λαχταριστός!
To look που θέλω να υιοθετήσω για τη σημερινή απογευματινή μου βόλτα!
Καρέκλες παλιές, μεταλλικές, σκουριασμένες μα τόσο γερές... Δεν ήταν δυνατό να είναι όλα τόσο περιποιημένα και αυτές οι καρέκλες του σκηνοθέτη να μου χαλάνε την αισθητική. Μια απόφαση ήταν και ή θα πήγαιναν στα σκουπίδια ή για συντήρηση και επειδή μου φάνηκε κρίμα - είχαν και μεγάλη ιστορία, όπως επίσης και ηλικία-, επέλεξα το δεύτερο.
Όταν ο ήλιος κάνει τη χάρη στους κατοίκους των Ιωαννίνων και νικάει τα σύννεφα και τη βροχή, τότε αυτοί προς ένδειξη ευγνωμοσύνης ξεχύνονται στους δρόμους.
Καθαρά Δευτέρα πρωί και μετά τον ξέφρενο ρυθμό του ξανθιώτικου καρναβαλιού, εγκαταλείψαμε την υπέροχη Ξάνθη, όπου έβρεχε ασταμάτητα, με σκοπό να επιστρέψουμε στη βάση μας. Πώς όμως θα μπορούσαμε να περάσουμε έξω από την Καβάλα χωρίς έστω και μια σύντομη στάση;
Πόσα πάρτι έχουμε κάνει σαν παιδιά με γλυκά της μαμάς, τούρτα στην αρχή της μαμάς και αργότερα του ζαχαροπλαστείου για πιο εντυπωσιακά αποτελέσματα (ένας μύθος που καταρρίπτεται πλέον από την Αγγελική), γαβάθες με πατατάκια, με ποπ κορν, με μπισκοτάκια, με αναψυκτικά και άλλες πολλές λιχουδιές... με Γαρμπή και Ευριδίκη, με Δάντη, Καλλίρη και Ρακιντζή και άλλους πολλούς της ένδοξης εποχής τους...
και πόσα πάρτι έχουμε ακόμα να περάσουμε από την άλλη πλευρά αυτή τη φορά, την πλευρά των μαμάδων που κάνουν ένα σωρό ετοιμασίες με σκοπό να εντυπωσιάσουν τους μεγάλους και ακόμα περισσότερο τους μικρούς καλεσμένους.
που πάντα έκανε θραύση σε όλες τις παιδικές μας γιορτές και όλοι μετά ζητούσαν τη συνταγή!
Γιορτή της Μητέρας σήμερα και γιορτάζουν οι μανούλες όλου του κόσμου. Στην παρέα μας φέτος έχουμε άλλη μια μανούλα: Εμένα! Ψέμα; Πότε μεγάλωσα εγώ για να 'χω και παιδί... Περίεργο! Το συναίσθημα, η εμπειρία, η αίσθηση του να είσαι μαμά...
