Εβδομάδα Θηλασμού αυτή που διανύουμε και χθες γιορτάστηκε σε όλη τη χώρα με τον Πανελλαδικό Ταυτόχρονο Δημόσιο Θηλασμό. Στο πλαίσιο της ημέρας αυτής έγιναν εκδηλώσεις σε όλη την Ελλάδα. Και γεγονός είναι ότι οι εκδηλώσεις αυτές στις μεγάλες πόλεις, Αθήνα – Θεσσαλονίκη, είναι πραγματικές γιορτές και γνωρίζουν μεγάλη απήχηση.

Όμως στις μικρότερες πόλεις, στην επαρχία, μερικά πράγματα είναι ακόμα ταμπού. Άκου εκεί να βγεις να θηλάσεις δημόσια!!! Πού ακούστηκε! Και πώς να βγάλεις το μωρό έξω στο κρύο! Λες και δεν υπάρχουν κατάλληλα ρούχα για να ντύσεις ένα μωρό! Άσε που συνήθως τα κουκουλώνουμε σαν κρεμμύδια. Αλλά ας μην ξεφεύγω από το θέμα...

Μια σκηνή που έχουμε δει και ξαναδεί και ξαναδεί, μια εικόνα χιλιοαποτυπωμένη κι όμως... Μικροί και μεγάλοι απολαμβάνουμε πάντα το παιχνίδι με τα βότσαλα.

Καλημέρα & καλό μας σαββατοκύριακο!

Tι ωραίο τραγούδι! Για να μην ξεχνάμε να λέμε "σ'αγαπώ" στους ξεχωριστούς για μας ανθρώπους κάθε μέρα!

Θυμάστε τα ΒορΟινά στη Θεσσαλονίκη; Είναι μια εκδήλωση γευσιγνωσίας οίνων και αποσταγμάτων του βορειοελλαδίτικου αμπελώνα στην οποία είχαμε την τύχη να παρευρεθούμε στις 22 Σεπτεμβρίου στη Θεσσαλονίκη.

Είναι τόσο χαριτωμένο και σε ταξιδεύει στο Παρίσι..για μια νοητή βόλτα aux Champs-Élysées..

Η φωτογραφία είναι του Stefano Brivio.

Ο Αδάμ Τσαρούχης μας προσκάλεσε να δούμε το πρώτο του video clip!

Πότε πέρασαν τα χρόνια; Πότε έγινε ο μεγάλος αδερφός; Πότε έγινε αντρούλης; Που βέβαια δε θέλει να τρώει μόνος του και θέλει πιο πολλές αγκαλιές από ποτέ. Που είναι ο λατρεμένος όλων μας και μας παίρνει κάθε μέρα τα μυαλά όλο και περισσότερο... Δεν προλαβαίνω να σημειώνω ατάκες.

Έκλεισε τα 3! Και φυσικά κάναμε πάρτι! Το περίμενε πως και πως άλλωστε!

Ο έρωτας, η εργασία και η γνώση είναι οι αστείρευτες πηγές της ζωής, Αυτές που πρέπει να την κυβερνούν.

Μια μπανάνα, καρύδια, αμύγδαλα, φουντούκια, λιναρόσπορος, ηλιόσποροι και κολοκυθόσποροι μπερδεύονται σε ένα βαθύ μπολ με ταχίνι, μέλι και κανέλα και αποτελούν ένα αγαπημένο γεύμα για διάφορες ώρες της ημέρας. Κυρίως για το πρωί ή για νωρίς το απόγευμα!

Ξεκινήσαμε κάπου εκεί στα 18 να πίνουμε το πολύ πολύ μια μπύρα και κανένα ποτήρι κρασί.. Τα άλλα τα πιο βαριά ποτά δε μας άρεσαν και δε μας αρέσουν ακόμα.. Κρασί, λικέρ και παντός τύπου χωνευτικά αλκοολούχα ποτά είναι το στοιχείο μας και κάθε φορά που βγαίνουμε για ποτό συνήθως καταλήγουμε να πίνουμε ένα - δυο ή και περισσότερα ποτήρια κρασί..

Ένα βίντεο που δεν είναι video clip. Ένα θέμα διαφορετικό από όσα σας έχουμε συνηθίσει, που όμως μας αγγίζει και μας ενδιαφέρει ιδιαίτερα στο πλαίσιο της αποδοχής του διαφορετικού, της ένταξης, της παροχής ίσων δικαιωμάτων στην εκπαίδευση η οποία αναμφισβήτητα επηρεάζει τη μετέπειτα πορεία ενός παιδιού.

Τα νέα μου αποκτήματα!

Χαλαρώστε και αφήστε το μυαλό σας να ταξιδέψει σε χιονισμένες βουνοπλαγιές, ακολουθώντας μας σε μια φωτογραφική βόλτα στο πανέμορφο Χιονοδρομικό Κέντρο της Βασιλίτσας...

H δύναμη της ελπίδας!

Θα μπορούσατε να σκεφτείτε μια πιο πρωτότυπη ιδέα διακόσμησης για το χώρο της κουζίνας ή της τραπεζαρίας σας;

Έχοντας μπει για τα καλά στο πνεύμα του καλοκαιριού και περιμένοντας την ανάπαυλα από δουλειές και λοιπές υποχρεώσεις, δεν μπορούμε να μη θυμηθούμε τα τραγούδια του καλοκαιριού... Τα "Τρελά καλοκαίρια" είναι ένα από αυτά που έχουμε συνδυάσει με τα τελευταία καλοκαίρια. Το θυμάστε;

Μας το πρότεινε μια φίλη μας που ξέρει από μουσική και πολύ μας άρεσε! Μα τι ωραία διασκευή και τι ωραίο βίντεο! Ταιριάζει δε απόλυτα με το κλίμα των ημερών..

Στενές επαφές τρίτου τύπου με μελάνια, πλοκάμια, και διάφορα άλλα γλιστερά πράγματα

Χθες αναμετρήθηκα για πρώτη φορά με ένα καλαμάρι που ταξίδεψε από τη Λήμνο σε ένα φελιζόλ. Ψαρεμένο από καλούς μας φίλους, λάτρεις και επαγγελματίες της θάλασσας και του κόσμου της. Στις διακοπές μας στο μαγικό αυτό νησί, (χρωστάω άρθρο αν καταφέρω να ανακτήσω τις φωτογραφίες από τον σκληρό που μας άφησε χρόνους) όπου ο θαλάσσιος πληθυσμός κινδύνεψε με εξαφάνιση εξαιτίας μας, μεταξύ άλλων λιχουδιών η Εύα μας μαγείρεψε ένα εκπληκτικό γεμιστό ψητό καλαμάρι με ντόπια τυριά και μυρωδικά. Όταν παρέλαβα λοιπόν αυτό το υπέροχο αλμυρό δεματάκι θέλησα να αναβιώσω τη συνταγή της όπως υπήρχε στη γευστική μου μνήμη.

Είσαι στο αυτοκίνητο κάπου στη Φλώρινα, στην άκρη της πόλης και εκεί που οδηγείς αμέριμνος... δεν πιστεύεις στα μάτια σου... Λες δεν μπορεί, δεν βλέπω καλά... Δεν τολμάς ούτε καν να πεις στο συνοδηγό σου τι βλέπεις, δεν τολμάς να το ξεστομίσεις... Είναι που δε βλέπεις και πολύ καλά μακριά αλλά τι να πεις "Α να ένας ελέφαντας!"; 

Κάτι όμορφο για να κλείσουμε την ημέρα μας όπως την ξεκινήσαμε, μουσικά! Γιατί είπαμε η μουσική δεν είναι ποτέ αρκετή!

Για να ξεκινήσει με jazz διάθεση το Σάββατο.. Μα πόσο ωραίο κομμάτι!

Άσπρο - μαύρο - γκρι: μια τριχρωμία ιδανική για όλες τις ώρες. Βγάλαμε και τα χοντρά μας κασκόλ και για μερικούς μήνες δεν τα αποχωριζόμαστε κάθε φορά που βγαίνουμε από το σπίτι.

"Ο Όλυμπος κι ο Κίσσαβος τα δυο βουνά μαλώνουν, το 'να να ρίξει τη βροχή, τ' άλλο να ρίξει χιόνι", λέει το δημοτικό ποίημα-τραγούδι. Τον Όλυμπο ως "αρχηγό" τον επισκεφθήκαμε πολλές φορές και πάλι θα τον επισκεφθούμε. Τον Κίσσαβο όμως ως "αντίπαλο δέος" του Ολύμπου να τον αφήσουμε με το παράπονο; Είναι και εύκολη η "κατάκτησή" του, οπότε ήρθε κι αυτουνού η σειρά.