Οι τυχαίες συναντήσεις με πολλών ειδών χαριτωμένα ζωάκια είναι συχνό φαινόμενο αυτή την εποχή.
Σκαντζόχοιροι, χελώνες, φιδάκια - αυτά τα τελευταία δεν τα βρίσκω πολύ χαριτωμένα - αλεπούδες, απ' όλα έχει η φύση και οι συναντήσεις μαζί τους είναι σχεδόν σίγουρες όσο κινούμαστε σε επαρχιακούς δρόμους. Βέβαια μερικά από αυτά τα ζώα δεν είναι αρκετά τυχερά και συχνά βρίσκονται χτυπημένα στο δρόμο.
Μια αισιόδοξη μουσική καλημέρα από τη Mandisa και τον TobyMac!
Ένα καινούριο τραγούδι του Jason Mraz για τις μικρές χαρές της ζωής!
Ας ζούμε τις στιγμές όσο καλύτερα μπορούμε!
Tην ανακάλυψα πρόσφατα και για άλλη μια φορά χάρηκα που πρόκειται για νέα ελληνίδα τραγουδοποιό με ιδιαίτερη φωνή και μελωδικές συνθέσεις. Το όνομα της είναι Αυγή (εξ ου και το Dusk) Πλατανίδη και πολύ μ'αρέσει.
Γιατί και το φθινόπωρο είναι ερωτεύσιμο! Ευκαιρία λοιπόν να σχεδιάσουμε εκδρομές και κοντινές εξορμήσεις για να απολαύσουμε τα υπέροχα χρώματα της φύσης.
Κι επειδή είναι Παρασκευή απόγευμα και θέλουμε να παγώσει ο χρόνος και να σταματήσει να γυρίζει ο κόσμος... ας απολαύσουμε τους Βelle & Sebastian.
Και μετά το Σκλήθρο, όλοι οι δρόμοι οδηγούσαν στη Σκήτη. Ως προς τη σειρά επίσκεψης των δύο χωριών, δεν τίθεται θέμα προτίμησης. Η επιλογή έγινε βάσει του πιο εύκολου δρομολογίου για την επιστροφή στη βάση μας.
Πάμε και μια βόλτα στη Σκήτη λοιπόν...
Παραλία Θεσσαλονίκης, καλοκαιράκι 2016.
Όλοι κάνουν βόλτες. ποδήλατα παντού, γονείς, παιδιά, σκυλάκια, ηλικιωμένοι, άλλοι χαρούμενοι, άλλοι σκεπτικοί.
Και εμείς εκεί μαζί με ένα φιλικό ζευγάρι και τον γιο μου (ούτε καν 2 χρονών) που χαίρεται με το κάθε τι... Mε το αεροπλάνο, τον ήχο από τις μηχανές, τις πεταλούδες... Χαιρετάει τους πάντες, όμως έχει τρελή αδυναμία στα παιδάκια. Αφού λοιπόν έχουμε χαιρετήσει όλον τον κόσμο συμπεριλαμβανομένων κατοικιδίων και αδέσποτων, εμφανίζεται μπροστά μας ένα αγοράκι (περίπου 13-14 χρονών) που είχε στο αναπηρικό καροτσάκι την αδερφούλα του (περίπου 9-10 χρονών) κάνοντας και εκείνοι βόλτες.
Καλημέρα όλη μέρα! Ό,τι και αν συμβαίνει μη ξεχνάτε ότι και η σημερινή μέρα μπορεί να είναι μια όμορφη μέρα! Ας την ξεκινήσουμε λοιπόν με μουσική και συγκεκριμένα με το ομώνυμο κομμάτι του Michael Bublé και ένα πλατύ χαμόγελο..
Μια υπέροχη μουσική πρόταση που έφτασε στο inbox μας πριν λίγες μέρες, είναι απόλυτα κατάλληλη για το κλείσιμο της σημερινής ημέρας.
Πόσους άντρες φίλους έχω που θεωρούν πως οι γυναίκες δεν ξέρουμε να οδηγούμε... Και πόσες φορές ακόμα και εμείς οι ίδιες βλέποντας ένα περίεργο παρκάρισμα ή μια οδηγική γκάφα ξεστομίζουμε χωρίς πολλή σκέψη "γυναίκα θα 'ναι"... Να μην αναφέρω ότι πολλές φορές - σχεδόν ξανθιά με λες και μένα - λέμε και το κλασικό "καμιά ξανθιά θα 'ναι"...
Μια και η μέρα είναι αφιερωμένη στον Οδυσσέα Ελύτη δε θα μπορούσαμε να μην κάνουμε αναφορά σε ένα από τα αγαπημένα ποιήματα του, το Μονόγραμμα.
Ένα ενδιαφέρον newsletter έφτασε στο inbox... και να, το μοιραζόμαστε μαζί σας.
Μας αρέσει ιδιαίτερα το ρεφρέν του!
"Love it or leave it
You got to believe it"
Μια πολύ ενδιαφέρουσα έκθεση για τη Θεσσαλονίκη και την αρχιτεκτονική της ξεκινά σήμερα στο Μακεδονικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης και θα είναι ανοιχτή για το κοινό μέχρι και τις 14 Απριλίου 2013. Θα τη βάλουμε στο πρόγραμμα του διμήνου; Πριν ξεκινήσουμε τις εξορμήσεις στη Χαλκιδική...
Είναι όμορφη, είναι μαγευτική, είναι γραφική, είναι ρομαντική, ενίοτε μελαγχολική, είναι... μια πόλη χάρμα οφθαλμών και να που έγινε και πολύχρωμη. Και θα σκεφτεί κανείς πως η Άνοιξη έφερε χρώμα στην πόλη με τα ανθισμένα λουλούδια της αλλά δεν είναι μόνο αυτό!
Πέρασε αρκετός καιρός από την τελευταία φορά που η ανάγνωση ενός καλού βιβλίου συνετέλεσε ώστε να σταματήσω την όποια ασχολία και να αφοσιωθώ στο διάβασμα.
Βλέπεις αυτή την τούρτα και δεν πιστεύεις ότι είναι σπιτική. Την δοκιμάζεις και πάλι δεν πείθεσαι. Ξέρεις βέβαια πόσο ταλέντο έχει η φίλη σου στην κουζίνα και σε πολλών ειδών χειροποίητες κατασκευές αλλά πάλι.. αυτή η τούρτα σπιτική; Πότε πρόλαβε... πόσο να της πήρε... Μα τι αντοχές έχει... Και έπρεπε να ετοιμάσει ολόκληρο το πάρτι του γιου της...
Για να μας πείσει λοιπόν, αποφάσισε να μοιραστεί μαζί μας τη συνταγή... Η (χρυσοχέρα που θα ΄λεγε και η γιαγιά μου) Αγγελική ξαναχτυπά και μας γράφει τα παρακάτω:
Aφού σας δείξαμε πως περνάμε στις Christmastreestas Days.. ήρθε η ώρα να σας αποκαλύψουμε άλλο ένα από τα δέντρα μας, έτσι για να μη νομίζετε ότι μόνο τσιμπoλογάμε όταν βρισκόμαστε..
Μια γλυκιά μουσική καλημέρα.. για να ξεκινήσει όμορφα η εβδομάδα!
Πριν λίγες μέρες έκανα την πρώτη ανοιξιάτικη αγορά μου για φέτος. Σε μια εξόρμηση στην αγορά μετά από πολύ καιρό - δεν είχα βγει καθόλου εδώ και μήνες στην αγορά, οπότε στην πρόσφατη βόλτα μου η ανάγκη να ψωνίσω κάτι ήταν σχεδόν επιτακτική - αγόρασα ένα γκρι σακάκι. Φοριέται με τα πάντα, σκέφτηκα! Μου άρεσε, μου έστρωσε, το πήρα... Αλλά δεν το φόρεσα ακόμα.
Κι έτσι αφιέρωσα λίγο χρόνο χθες βράδυ και αναζήτησα στο Pinterest τρόπους να αξιοποιήσω το καινούριο μου απόκτημα. Κι επειδή ένα γκρι σακάκι (ή κάποιο άλλο εξίσου ουδέτερου χρώματος) υπάρχει σε πολλές γυναικείες ντουλάπες, αποφάσισα να μοιραστώ μαζί σας τις εμφανίσεις που ξεχώρισα.
Σάββατο σήμερα.. Ευκαιρία για πρωινό στο μπαλκόνι, όσο ακόμα κρατάει ο καιρός.
Ήρθε η ώρα του φαγητού.. και σήμερα το μενού λέει χοιρινή τηγανιά, κομμένη με έναν τρόπο διαφορετικό, για να μη βαριόμαστε ποτέ, να 'ναι καλά ο κρεοπώλης της γειτονιάς..
Και η απαραίτητη συνοδεία της χοιρινής τηγανιάς ποια είναι;
Τι θα λέγατε να ακούσουμε παρέα ένα από τα κομμάτια που έχει γράψει η Μόνικα ως μουσική επένδυση της θεατρικής παράστασης «Αντιγόνη» του Σοφοκλή, που παρουσιάζεται στο Αίθριο του Μουσείου Μπενάκη στο πλαίσιο του φετινού Φεστιβάλ Αθηνών και Επιδαύρου σε σκηνοθεσία της Νατάσας Τριανταφύλλη και μετάφραση του Νίκου Παναγιωτόπουλου;
