Αγαπημένη συνήθεια
Πρωινό Σαββάτου: Συνάντηση με φίλους για βόλτα, καφεδάκι και κουβεντούλα!
Πρωινό Σαββάτου: Συνάντηση με φίλους για βόλτα, καφεδάκι και κουβεντούλα!
Σήμερα μοιράζομαι μαζί σας μια ιδέα που μου άρεσε πολύ και αν είναι δικής μου εκτέλεσης, ξεκίνησε από τη μαμά. Όταν η μαμά του παιδιού που σε καλεί στο πάρτι είναι φίλη κοντινή, πολλές φορές ρωτάς "Μήπως θέλετε κάτι συγκεκριμένο, μήπως χρειάζεστε κάτι" κ.λπ. Η απάντηση λοιπόν που μου άρεσε πολύ, την κράτησα και την εξέλιξα αφορούσε σε είδη περιποίησης για ένα παιδάκι. Και οι ιδέες είναι πολύ περισσότερες όταν το παιδάκι είναι κοριτσάκι.
Ξέρετε πόσες ανάγκες μπορεί να έχει ένα κοριτσάκι; Και δε μιλάμε για υπερβολές, μιλάμε για πράγματα που όντως χρειάζεται.
Το απόγευμα της Τσικνοπέμπτης είναι εδώ και μια που πλησιάζει η ώρα που θα βγούμε μια βόλτα... ας ανεβάσουμε τη διάθεσή μας και ας αφεθούμε στο ρυθμό του χαρακτηριστικού αυτού χορευτικού κομματιού που για τους περισσότερους είναι άρρηκτα συνδεδεμένο με την περίοδο του καρναβαλιού!
Η ημέρα του Αγίου Βαλεντίνου φτάνει όπου να 'ναι. Και παρόλο που στην παρέα του maresei δεν είμαστε fans της γιορτής για τους γνωστούς λόγους (αν θες γιορτάζεις κάθε μέρα και δεν περιμένεις μία συγκεκριμένη μέρα να γιορτάσεις τον έρωτά σου... και είναι και πολύ εμπορική γιορτή κ.λπ. κ.λπ.), φέτος είπαμε να τη δούμε αλλιώς. Η συγκεκριμένη μέρα είναι μια καλή αφορμή για να δημιουργήσουμε για τον έρωτά μας. Αυτό που μας χρειάζεται είναι έμπνευση, καλή διάθεση και χρόνος. Οπότε, ας δούμε με αυτή την οπτική τη συγκεκριμένη μέρα και ας ετοιμάσουμε μικρές εκπλήξεις στο έτερον ήμισυ.
Ιδέες μπορείτε να πάρετε παρακάτω.
Ένα μήνυμα της αγαπημένης μας φίλης Ιωάννας έφτασε στο inbox μας. Αυτή τη φορά δε μοιράστηκε μαζί μας συμβουλές ομορφιάς ούτε σκέψεις περί αγάπης ούτε συνταγές της μαμάς. Αντί όλων αυτών, επέλεξε να μας μυήσει στη δική της τακτική αποτοξίνωσης μετά τις αμαρτωλές - σε σχέση με το φαγητό - ημέρες του Πάσχα.
Τελευταία Παρασκευή του Αυγούστου. Είναι τόσο δύσκολο να αποχαιρετίσουμε το καλοκαίρι και να πούμε καλό φθινόπωρο. Ελπίζουμε πως θα μπορέσουμε να χαρούμε για ένα διάστημα ακόμα τις καλές θερμοκρασίες και να μπούμε σταδιακά σε φθινοπωρινή διάθεση.
Μας αρέσει... το πώς μας βρίσκετε. Μας αρέσει το τι ψάχνετε όταν καταλήγετε στο maresei. Και μας αρέσει γιατί μας βρίσκετε ψάχνοντας πράγματα που - τι άλλο; - μας αρέσουν! Μας θυμίζουν πόσο ωραία είναι η ζωή αρκεί να μπορούμε να το δούμε, πόσο μαγικές είναι οι μικρές καθημερινές απολαύσεις της, πόσο δημιουργικές οι μικρές καθημερινές έγνοιες της. Ιδού μερικά παραδείγματα αναζήτησης που οδηγούν σε μας...
Και μετά το Σκλήθρο, όλοι οι δρόμοι οδηγούσαν στη Σκήτη. Ως προς τη σειρά επίσκεψης των δύο χωριών, δεν τίθεται θέμα προτίμησης. Η επιλογή έγινε βάσει του πιο εύκολου δρομολογίου για την επιστροφή στη βάση μας.
Πάμε και μια βόλτα στη Σκήτη λοιπόν...
Ξεκινήσαμε κάπου εκεί στα 18 να πίνουμε το πολύ πολύ μια μπύρα και κανένα ποτήρι κρασί.. Τα άλλα τα πιο βαριά ποτά δε μας άρεσαν και δε μας αρέσουν ακόμα.. Κρασί, λικέρ και παντός τύπου χωνευτικά αλκοολούχα ποτά είναι το στοιχείο μας και κάθε φορά που βγαίνουμε για ποτό συνήθως καταλήγουμε να πίνουμε ένα - δυο ή και περισσότερα ποτήρια κρασί..
Μπορεί κάποιοι ακόμα να κολυμπάνε, ωστόσο εμείς εδώ στη Grenoble βιώνουμε το απόλυτο φθινόπωρο με κουβερτούλες, μπουφάν και άλλα τέτοια αξεσουάρ, και μια βελουτέ σούπα είναι ό,τι πρέπει για να απαλύνει τον πόνο μας, που το καλοκαίρι μας εγκατέλειψε στα κρύα του λουτρού.
Η καλοκαιρινή ανάβαση - περιπλάνηση στον Γράμο με πολλή ζέστη και ήλιο σου δημιουργεί την απορία (τη λες κι επιθυμία): Πώς να 'ναι άραγε το τοπίο χιονισμένο; Τι δυσκολίες κρύβει; Από πληροφορίες μάθαμε ότι η άνοιξη, καθώς λιώνουν τα χιόνια και αρχίζουν να ανθίζουν τα λουλούδια, είναι μια πολύ καλή περίοδος για ν' ανέβεις στη δρακόλιμνη του Γράμου και να απολαύσεις τοπία, θέα και... ανάβαση.
Τις τελευταίες μέρες μιλήσαμε για τις υποψηφιότητες των Όσκαρ, για τις Χρυσές Σφαίρες, σας προτείναμε ταινίες που μπορείτε να δείτε στο cinema και άλλες που μπορείτε να απολαύσετε χαλαρώνοντας στον καναπέ του σπιτού σας.
Τι θα λέγατε να μάθουμε και μερικά στοιχεία για τη ζωή των πρωτοπόρων κινηματογραφιστών στα Βαλκάνια;
Έχεις μια φίλη, φίλη καρδιακή, φίλη που την κοιτάς και σε κοιτά και δε χρειάζεται να πεις πολλά. Φίλη που μαζί της έμαθες να μοιράζεσαι τα "μυστικά" της εφηβείας, τα καλά και τα άσχημα, το φοιτητικό χαρτζιλίκι, που το μεγαλύτερο μέρος του το έδινες στον ΟΤΕ για τις δεκάδες κλήσεις που κατόρθωναν να καλύψουν τα 504 χλμ. που σας χώριζαν. Φίλη από αυτές που δε συναντάς συχνά, φίλη που κι αν δεν της μιλάς συχνά, ξέρεις ότι χαίρεται ειλικρινά με τη χαρά σου και στενοχωριέται με τη λύπη σου.
Και έρχεται αυτή η φίλη και από αναγνώστρια, παίρνει πια ενεργό ρόλο και μπαίνει στη συγγραφική παρέα του maresei.
Μετά τη βόλτα μας στο Notting Hill, ήρθε η ώρα να περπατήσουμε παρέα και στο Covent Garden, την περιοχή που ξεχώρισα στο Λονδίνο.