Το maresei.gr χρησιμοποιεί cookies για να κάνει πιο εύκολη την πλοήγησή σας. 

Logo
Εκτύπωση αυτής της σελίδας

34oς Αυθεντικός Μαραθώνιος Αθήνας και όχι μόνο…: Μια ανεπανάληπτη εμπειρία

34oς Αυθεντικός Μαραθώνιος Αθήνας και όχι μόνο…: Μια ανεπανάληπτη εμπειρία

Για όσους μας παρακολουθείτε σε facebook και instagram είδατε ήδη κάποιες φωτογραφίες μας από τον Αυθεντικό Μαραθώνιο της Αθήνας την περασμένη Κυριακή 13 Νοεμβρίου 2016. Σήμερα θα σας περιγράψω αναλυτικά την εμπειρία μου.

Ούτε καν είχε περάσει ποτέ απ' το νου μου ότι θα ζούσα τέτοιες στιγμές έντασης, γλυκιάς αγωνίας, παράξενης συγκίνησης με την έμμεση συμμετοχή μου στα δρώμενα του Αυθεντικού Μαραθωνίου της Αθήνας στις 13/11/2016. Εξηγούμαι λοιπόν... Ένταση κατά τη διάρκεια του αγώνα των 10 χιλιομέτρων στον οποίο συμμετείχα, συγκίνηση μόλις πέρασα την είσοδο του Καλλιμάρμαρου τερματίζοντας... Καλά τι ήταν αυτό; Να νιώθεις ξαφνικά τα πόδια σου βαριά απ' το πρωτόγνωρο αυτό συναίσθημα... Και αγωνία, πολλή αγωνία για τους φίλους που τρέχανε τον αυθεντικό Μαραθώνιο με τις πολλές δυσκολίες της διαδρομής, για το αν, πότε και πώς θα τερματίζανε. Ευτυχώς όλα πήγαν καλά.

Επανέρχομαι στα δικά μου λοιπόν. Είχα περάσει 4-5 φορές συνολικά έξω από το Καλλιμάρμαρο, το θαύμαζα και ως εκεί. Ποιος θα μου το έλεγε ότι θα τερμάτιζα εκεί αγώνα δρόμου. Και όμως προέκυψε και τώρα το θέμα είναι πότε θα περάσει ένας χρόνος (αν και δεν συμφέρει ηλικιακά), για να ξανατρέξω και να τερματίσω στο Καλλιμάρμαρο. Και σε τι αγώνα; 10 χιλιόμετρα; Λίγο μου φάνηκε και αφού δεν έχει ημιμαραθώνιο (που τον "έχω"), μήπως πρέπει να ετοιμάζομαι για τον μεγάλο, τον αυθεντικό κι εγώ; Ε, αν γίνει κι αυτό και τα καταφέρω, τότε ποιος με φτάνει, στα μισά των δεύτερων -ήντα μου να το ζήσω, χε χε χε... Τέλος πάντων, έτρεξα, το ευχαριστήθηκα και περιμένοντας τους Μαραθωνοδρόμους όλο τέτοιες σκέψεις με βασάνιζαν.

Πάρα πολλοί θεατές, φίλοι, συγγενείς των αθλητών, αθλητές των 5 και 10 χιλιομέτρων που είχαν τερματίσει όπως κι εγώ αλλά και λάτρεις τέτοιων αγώνων κατέκλυσαν τις κερκίδες του σταδίου και όλοι περιμέναμε. Προηγήθηκαν εκδηλώσεις για τη συμπλήρωση των 120 χρόνων από την αναβίωση των σύγχρονων Ολυμπιακών αγώνων του 1896 με την παρουσία των Ελλήνων Ολυμπιονικών του Ρίο και παλαιότερων, αναμένοντας τους Μαραθωνοδρόμους. Οι πρώτες θέσεις είναι κλεισμένες από τους Κενυάτες δεν το συζητάμε, καλά τι αθλητές είναι αυτοί; Γεννημένοι να τρέχουν, γαζέλες κυριολεκτικά και να ο πρώτος σε 2 ώρες και 12 λεπτά περίπου τερματίζει εν μέσω παρατεταμένων χειροκροτημάτων και ακολουθούν άλλοι 9 νομίζω μέχρι που στην 10η θέση γενικής κατάταξης τερματίζει και ο μόνιμος τα τελευταία χρόνια Έλληνας νικητής και ακολουθούν και άλλοι και άλλοι και όσο περνάει η ώρα, οι τερματισμοί πολλαπλασιάζονται και αρχίζουν να τερματίζουν και τα φιλαράκια σιγά σιγά. Εγώ φωτογραφίζω τερματισμούς αλλά η σκέψη μου εκεί... Αν έτρεχα κι εγώ άραγε μετά από μια καλή προετοιμασία θα τερμάτιζα; Όποιος τερματίζει είναι με το χαμόγελο ζωγραφισμένο στα χείλη, και ας έχουν περάσει και 4 ώρες περίπου από την εκκίνηση, και ας πονάνε τα πόδια. Κι εμάς μας πονάνε τα χέρια από το παρατεταμένο χειροκρότημα και πάμε στις 5 ώρες και οι τερματισμοί τέλος δεν έχουν. 17 χιλιάδες και βάλε οι συμμετοχές του Μαραθωνίου, ενώ σε όλους τους αγώνες έφτασαν τις 50.000. Διέκρινα τρεις ιερείς να τερματίζουν, άτομα με ειδικές ικανότητες, με αμαξίδια, υπέρβαροι, τραυματίες και όμως όλοι τερματίζουν και εγώ να αναρωτιέμαι, θα τρέξω του χρόνου, θα τρέξω; Να το σκέφτομαι συνέχεια... Αλλά να το λες εύκολο είναι, να το πραγματοποιήσεις όμως; Μακάρι να μπορέσω, να νιώσω και γω αυτή τη χαρά που βλέπω στα μάτια όλων αυτών που τερματίζουν, τι είναι εξάλλου τα 42.197 μέτρα; Χα χα χα... Είτε είναι η πρώτη τους φορά είτε η δεύτερη είτε η 5η, 10η, 15η, κάθε φορά λένε είναι σαν να είναι η πρώτη φορά. Η εμπειρία βέβαια αφενός είναι σημαντικός παράγοντας, η προπόνηση και η ψυχή αφετέρου απαραίτητα. Βέβαια καθοριστικός παράγοντας είναι και η κατάσταση που θα βρεθείς εκείνη τη μέρα για την ολοκλήρωση ενός τέτοιου αγώνα. Δεν είναι τυχαίο αυτό που λένε οι έμπειροι Μαραθωνοδρόμοι ότι "ο Μαραθώνιος αρχίζει μετά το 30στό χιλιόμετρο".

Σε κάθε περίπτωση όλα ήταν συναρπαστικά ειδικά για εμάς που βρεθήκαμε για πρώτη φορά σε αυτή την τεράστια αθλητική γιορτή! Κλείνω με λίγες φωτογραφίες και μαζί ...την ευχή και την ελπίδα να είμαι ξανά εκεί του χρόνου.

ama2016 1
Στην έκθεση του Αυθεντικού Μαραθωνίου της Αθήνας στο κλειστό Tae Kwon Do Φαλήρου.

ama2016 2
Στην αφετηρία των 5 χιλιομέτρων.

ama2016 6
Βράβευση της νικήτριας του Μαραθωνίου στους Ολυμπιακούς αγώνες του Ρίο.

ama2016 7
Έλληνες ολυμπιονίκες και αθλητές που συμμετείχαν στους Ολυμπιακούς αγώνες του Ρίο.

ama2016 9
Οι τρεις πρώτοι Κενυάτες Μαραθωνοδρόμοι.

Θοδωρής

Μ' αρέσει | 2012