Καλημέρα και καλή εβδομάδα με ένα χρωματιστό και θρεπτικό πρωινό για να ξεκινήσουμε με ενέργεια το 2ο μισό του Ιουλίου!

Τις βάφουμε σε διάφορα χρώματα, βάζουμε μαξιλαράκια και δημιουργούμε μια μοναδική τραπεζαρία, πρωτότυπη και με στιλ.

Αποφασίσαμε με το βασικό μόνιμο συνοδοιπόρο να ξεκινήσουμε τις ορεινές περιπλανήσεις του 2014 απ΄τις δρακόλιμνες Φλέγκα, να τις απολαύσουμε και να τις φωτογραφίσουμε όσο ακόμη υπάρχει χιόνι, ελπίζοντας παράλληλα να είμαστε οι πρώτοι που θα τις επισκεφτούν για φέτος (μεγάλος στόχος!!!).

Σήμερα μοιράζομαι μαζί σας μια ιδέα που μου άρεσε πολύ και αν είναι δικής μου εκτέλεσης, ξεκίνησε από τη μαμά. Όταν η μαμά του παιδιού που σε καλεί στο πάρτι είναι φίλη κοντινή, πολλές φορές ρωτάς "Μήπως θέλετε κάτι συγκεκριμένο, μήπως χρειάζεστε κάτι" κ.λπ. Η απάντηση λοιπόν που μου άρεσε πολύ, την κράτησα και την εξέλιξα αφορούσε σε είδη περιποίησης για ένα παιδάκι. Και οι ιδέες είναι πολύ περισσότερες όταν το παιδάκι είναι κοριτσάκι.

Ξέρετε πόσες ανάγκες μπορεί να έχει ένα κοριτσάκι; Και δε μιλάμε για υπερβολές, μιλάμε για πράγματα που όντως χρειάζεται.

Οι Savoir Adore με ταξιδιάρικη διάθεση μας τραγουδούν για την αυτοκρατορία του φωτός..

Τρεις φορές στη σειρά την έφτιαξα αυτή την τάρτα μέσα σε 10 περίπου μέρες! Την πρώτη την προόριζα για το πικ νικ της Πρωτομαγιάς αλλά τελικά καταναλώθηκε στο σπίτι. Τη δεύτερη την έκανα με σκοπό να τη δοκιμάσουν φίλοι και συνάδελφοι, την τρίτη την έφτιαξα και πάλι προσπαθώντας να την προσαρμόσω λίγο περισσότερο στο προσωπικό μου γούστο και την έκανα λίγο πιο bitter! Γεγονός είναι πως κέρδισε τις εντυπώσεις και στις τρεις περιπτώσεις!

Μας χαρίζετε έναν χορό;

Τι ωραία μελωδία!

"..Won't you dance with me
In my world of fantasy
Won't you dance with me
Ritual fertility.."

Υποδεχόμαστε το απόγευμα του Σαββάτου με lounge-jazz διάθεση απολαμβάνοντας το εξαιρετικό αυτό κομμάτι του Nicola Conte, ο οποίος απόψε βρίσκεται στην Αθήνα..

Φτάνοντας στις τελευταίες ημέρες του χρόνου, όλοι λίγο ή πολύ κάνουμε τον απολογισμό της χρονιάς που πέρασε, κάνοντας μια ανασκόπηση των καλών και των κακών στιγμών, των στόχων που θέσαμε στην αρχή του 2012, αυτών που πετύχαμε και αυτών που εκκρεμούν ακόμη. 

Πολύ καλή ευκαιρία για ένα διαφορετικό σαββατοκύριακο!

Ήρθε η ώρα να ακούσουμε ένα νέο πολύ ιδιαίτερο μουσικό κομμάτι.

Όπως έχουμε αναφέρει και σε προηγούμενο post, αυτή είναι μια σούπερ επιλογή για ένα πλήρες πρωινό που σου δίνει ενέργεια για όλη την ημέρα!

To πανωφόρι χωρίς μανίκια προτιμήθηκε ιδιαίτερα από τις φίλες της μόδας για τις εμφανίσεις τους στην εβδομάδα μόδας του Λονδίνου.

Μια ιδέα που αγαπώ και υιοθετώ πολύ συχνά. Περιτυλίγματα δώρων σε μπεζ φόντο για να μπορώ να δίνω έμφαση με διακοσμητικά στοιχεία, κορδέλες, σπάγγους, φωτογραφίες.

Πόσο χαίρομαι που βρίσκω τέτοιο σύμμμαχο σε αυτή την επιλογή. Σαν να διάλεξα εγώ τις φωτογραφίες, σαν να έγραψα εγώ το κείμενο.

Χθες δεν ήταν που είδαμε μερικές εναλλακτικές ιδέες για ένα κομοδίνο διαφορετικό με άποψη και στιλ; Σήμερα σας έχουμε άλλη μια ωραία ιδέα που συνδυάζεται και με την αξιοποίηση ξύλινων παλετών, στην οποία έχουμε αναφερθεί πριν λίγο καιρό.

Σήμερα δε θα μπορούσαμε να μην ακούσουμε ένα από τα τραγούδια της φετινής βασίλισσας των BRIT Αwards 2013, που δεν είναι άλλη από την Emeli Sandé. Επιλέγουμε λοιπόν το "Νext to me" που είναι ένα από τα αγαπημένα μας κομμάτια από το πρώτο της άλμπουμ με τίτλο "Our Version of Events".

Μετά τα cupcakes βανίλιας και τα cupcakes hotdog, ήρθε η ώρα και για τη συνταγή των ξακουστών πλέον - στην παρέα μας -  tortillas που μετά την περσινή μεγάλη επιτυχία δε θα μπορούσα να μην τις ξαναφτιάξω...

Ένας πίνακας ανακοινώσεων είτε από φελλό είτε μαγνητικός υπάρχει στα περισσότερα σπίτια (ή έστω στα περισσότερα σπίτια που έχω επισκεφτεί).

Πώς θα σας φαινόταν να έχετε στον τοίχο σας μια ζωγραφιά από ένα αγαπημένο παιχνίδι;

Για να ξεκινήσουμε μουσικά και δυναμικά το πρώτο Σαββατοκύριακο του φθινοπώρου!

Εξαιρετική φωτογραφία πραγματικά! Το κέντρο της Αθήνας τα Χριστούγεννα του 1960. 

Πρόκειται για μια φωτογραφία του Κώστα Μπαλάφα από το αντίστοιχο αρχείο του Μουσείου Μπενάκη. Ίσως την έχετε ήδη δει..

Οι περισσότεροι άνθρωποι είναι τόσο ευτυχείς, όσο οι ίδιοι αποφασίσουν να είναι.

Αβραάμ Λίνκολν, 1809 – 1865, πολιτικός, 16ος πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών Αμερικής.