Τις τελευταίες μέρες ο κόσμος του κινηματογράφου βρίσκεται στο επίκεντρο της προσοχής μας, μια και μετά την ανακοίνωση των υποψηφιοτήτων για τα βραβεία Όσκαρ σήμερα τα ξημερώματα ώρα Ελλάδος απονεμήθηκαν οι Χρυσές Σφαίρες..

We love books!

Αυτά τα βιβλία είναι μερικά από τα αποκτήματά μου από το παζάρι βιβλίου της Θεσσαλονίκης. Θυμάστε που σας είπα ότι πήραμε πολλά και δεν μπορούσαμε να τα κουβαλήσουμε;

Σήμερα θα σας συστήσω την Καλλιόπη, μια φίλη που θα μπορούσε να κατέχει επάξια τον τίτλο του "Clothes & Colors Matching". Τι εννοώ; Είναι αυτή που μπορεί να συνδυάσει τα πάντα, ρούχα, παπούτσια, αξεσουάρ υπέροχα. Δε χρειάζεται να είναι ακριβά, δε χρειάζεται να είναι σεταρισμένα, χρειάζεται απλώς να μπουν στη ντουλάπα της. Τα βλέπεις και απορείς για το πώς μπορεί μια τόσο απλή φούστα, μια απόλυτα ουδέτερη μπλούζα και κάποια αξεσουάρ να δείχνουν τόσο μοναδικά! Αυτά τα τελευταία, τα αξεσουάρ είναι και η μεγάλη της αδυναμία. 

Και γιατί σας τα λέω όλα αυτά; Γιατί στην τελευταία μας συνάντηση, ήρθε με μεγάλη χαρά και με μια χαρτοσακούλα γεμάτη κολιέ και άλλα μπιζού, φτιαγμένα με τα χεράκια της. Αυτή τη δραστηριότητα διάλεξε για να εκτονώσει την καταπιεσμένη της δημιουργικότητα. Και απ' ότι φαίνεται, η νέα της ενασχόληση είναι ένα αγχολυτικό γι αυτή. Πόσο όμορφο είναι οι άνθρωποι να ασχολούμαστε με πράγματα που μας αρέσουν, μας χαλαρώνουν, μας γεμίζουν και μας κάνουν να ξεχνάμε τις έγνοιες της καθημερινότητας!

Ένα ακόμα τραγούδι που ξεχωρίσαμε στο τελευταίο άλμπουμ της Νατάσας Μποφίλιου "Οι μέρες του φωτός", σε μουσική του Θέμη Καραμουρατίδη και στίχους του Γεράσιμου Ευαγγελάτου. Ο τίτλος του τραγουδιού είναι "Ας βρέχει" και είναι και επίκαιρος. Ας βρέχει λοιπόν, εμείς θα το ακούσουμε!

Μετά το δεντράκι στο τραπέζι του 2015 και τον Άγιο Βασίλη πέρυσι... τι θα ακολουθήσει; 

Θα δούμε το φετινό christmas table art... Αλλά και οι δυο παλαιότερες ιδέες για το δίπλωμα της χαρτοπετσέτας στο γιορτινό τραπέζι δείχνουν πολύ όμορφα.

Λένε ότι η τρέλα πάει στα βουνά... λέτε; Μπα, στους ανθρώπους πάει και παίρνουν με την πρώτη ευκαιρία τα βουνά. Γιατί όμως; Γιατί τους aresei. Και επειδή και μένα maresei, θέλω να μοιραστώ τη χαρά της ανάβασης, των ήχων αλλά και της ησυχίας του βουνού ή γενικότερα της εξοχής, το πνεύμα της ομάδας, του ψιλολαχανιάσματος, αλλά και την αίσθηση της "κατάκτησης" όταν φτάνεις στο τέρμα. Αυτό θα γίνει μέσα από μια σειρά τέτοιων εξορμήσεων στα ψηλότερα βουνά της Ελλάδας, αρχίζοντας από τον Γράμο.

Ένα τραγούδι που αγαπώ πολύ και δε βαριέμαι ν' ακούω... Ένα τραγούδι για να ξεκινήσουμε όμορφα την εβδομάδα μας.

Η Iyeoka Okoawo ξεχωρίζει για την υπέροχη φωνή της και τις πολλαπλές ιδιότητες. Είναι Νιγηριανή - Αμερικανίδα, ποιήτρια, καλλιτέχνης, τραγουδίστρια, ακτιβίστρια.. .Έχει υπάρξει και εκπαιδεύτρια στο TEDGlobal Fellow το 2010.

Φέτος στις διακοπές μπορεί να διάβασα μόνο τρία βιβλία αλλά πέτυχα διάνα στις επιλογές μου! Τρία βιβλία... ένα κι ένα!

Ομολογώ πως γενικά τρία βιβλία για μένα είναι λίγα, πολύ λίγα! Ωστόσο, δεδομένων των συνθηκών, με τον Φίλιππο και την μπέμπα να κοιμούνται ελάιχστα μέσα στη μέρα, η εξοικονόμηση έστω και δέκα λεπτών δικών ΜΟΥ πριν παραδοθώ στην αγκαλιά του Μορφέα, ήταν πολύ δύσκολη υπόθεση!

Ας κλείσουμε μελωδικά την ημέρα μας με μια εξαιρετική και πολύ φρέσκια διασκευή του Como quisiera decirte των Los Angeles Negros από τον ελληνικής καταγωγής νεαρό Dj/Producer/Chemist Monetrik.

Πολύ μας αρέσει!

Με σένα κάνω βήματα μπροστά
Αλλάζω θεωρία σε πολλά
Με σένα νιώθω ελευθερία να ανασάνω.
Δεν ξέρω πως μεγάλωσα αλλά
τα πράγματα τα θέλω πιο απλά.
Θέλω να σ' έχω, δε ζητάω παραπάνω

Ώρα για δημιουργική εκτόνωση με χειροποίητες κατασκευές... Τη ραπτική μπορεί να μην την κατέχουμε αλλά για όλα υπάρχει πρώτη φορά και φυσικά ποτέ δε χάνουμε τη διάθεσή μας για δημιουργικούς πειραματισμούς.

Σας έχει τύχει ποτέ να σας έρχονται δάκρυα στα μάτια λόγω της έντασης της αγάπης που αισθάνεστε για κάποιον; Εμένα ναι! Αυτό το συναίσθημα που γεμίζεις ολόκληρος από μια λέξη, μια ματιά, μια κίνηση. Αυτά είναι τα δάκρυα της αγαλλίασης μάλλον!

Η αλήθεια είναι ότι δεν έχω να πω κάτι συγκεκριμένο, θέλω απλά να μοιραστώ την ένταση αυτού του συναισθήματος. Δεν μπορείς να πάρεις ανάσα και νιώθεις πίεση στον θώρακα, σαν κάτι να θέλει να βγει από μέσα σου. Αγκαλιά μάλλον. Κι αν αυτός λείπει δάκρυα έρχονται να με λυτρώσουν.

Φτάνουν άραγε έξι λεπτά για να μας κάνουν να νιώσουμε καλύτερα σε φάσεις που νιώθουμε πεσμένοι και η θετική διάθεση μας έχει εγκαταλείψει; Σύμφωνα με έρευνα της εταιρίας ComRes και του BBC local radio φτάνουν, ειδικά αν ακούσουμε ένα συγκεκριμένο μουσικό κομμάτι.

Αλλά ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή.

Ακόμη και μικρές λεπτομέρειες μπορούν να κάνουν τη διαφορά στην εικόνα του σπιτιού μας.

Χαρακτηριστικό παράδειγμα οι δύο γωνιές ενός υπνοδωματίου που ξεχωρίσαμε σε πρόσφατη αναζήτηση στο Pinterest.

Και ενώ η βροχή, εδώ στα δυτικά της χώρας, συνεχίζεται..ας θυμηθούμε το χαρούμενο ρυθμό του συγκεκριμένου "κλασικού" τραγουδιού και την ευχάριστη διάθεση του Gene Kelly στο "Singin' in the rain" από το ομότιτλο μιούσικαλ.

Ένα βίντεο που δεν είναι video clip. Ένα θέμα διαφορετικό από όσα σας έχουμε συνηθίσει, που όμως μας αγγίζει και μας ενδιαφέρει ιδιαίτερα στο πλαίσιο της αποδοχής του διαφορετικού, της ένταξης, της παροχής ίσων δικαιωμάτων στην εκπαίδευση η οποία αναμφισβήτητα επηρεάζει τη μετέπειτα πορεία ενός παιδιού.

Ένα παλιό τζιν πουκάμισο, λίγα χρωματιστά κουμπιά, μερικές ιδέες για χειροποίητους γιακάδες και ιδιαίτερα σε τζιν ύφασμα στάθηκαν η αφορμή για τη μεταποίηση ενός παλιού ρούχου σύμφωνα με τις φετινές τάσεις της μόδας. 

Ας κλείσουμε με την ημέρα μας με τη γλυκιά αυτή διασκευή του "Dream a Little Dream of Me" από τον Vassiliko..

Μετά τις προτάσεις μας από τις street style εμφανίσεις στις εβδομάδες μόδας που πραγματοποιήθηκαν στο Μιλάνο, το Λονδίνο και τη Νέα Υόρκη, έφτασε η ώρα να εξερευνήσουμε το pinterest και να σας παρουσιάσουμε τις εμφανίσεις που μας άρεσαν περισσότερο στην εβδομάδα μόδας του Παρισιού. Για να δούμε τελικά αν οι Παριζιάνες κατέχουν επάξια τόσα χρόνια τον τίτλο της κομψότητας...

Ένα από τα τραγούδια που αγαπώ να ακούω... "Rose Garden" από τη Lynn Anderson.

Το κρασί του καλοκαιριού μας αρέσει να το πίνουμε και να το ... ακούμε. Και μετά την ερμηνεία του γνωστού τραγουδιού από τη Nancy Sinatra και τον Lee Hazlewood, ήρθε η ώρα να το ακούσουμε και στην τελευταία του εκδοχή.

Τι θα λέγατε για μια μουσική βόλτα στο φεγγάρι;