Τα ταξίδια τα αγαπάμε πολύ και στην κορυφή της λίστας για το αγαπημένο μεταφορικό μέσο μάλλον έρχεται το αεροπλάνο, στο οποίο μπαίνεις και (καλώς εχόντων των πραγμάτων) βγαίνεις ατσαλάκωτος.
Να απορεί κανείς ή να μην απορεί; Πώς μπορεί να κάθεσαι αραχτός στον καναπέ και να βλέπεις μια ταινία με αναμμένο το φως οροφής; Πώς μπορείς να διαβάζεις ένα βιβλίο ή να κάνεις δουλειά στον υπολογιστή σου χωρίς κοντινή πηγή φωτός υπό σωστή γωνία; Πώς μπορείς να δημιουργείς μια χαλαρωτική ατμόσφαιρα στο σπίτι χωρίς φωτισμό δαπέδου ή επιτραπέζιο φωτισμό σε διάφορα σημεία του σπιτιού; Πώς μπορεί να μαγειρεύεις χωρίς φωτισμό πάνω από τον πάγκο με αναμμένο το κεντρικό φως της κουζίνας; Πώς εμπνέεσαι με τόσο φως;!
Ακόμα και αν η μέρα σας σήμερα δεν πήγε τόσο καλά, όσο θα θέλατε, να θυμάστε ότι ...
Την άνοιξη αγαπώ το πράσινο της φύσης, τα λουλούδια που ανθίζουν, τα χρώματα, τα χαμογελαστά πρόσωπα, την επιστροφή των ανθρώπων σε δραστηριότητες μέσα στη φύση, τη μέρα που μεγαλώνει ... και άλλα πολλά ... και τις φράουλες!!!
Δημιουργώ και απολαμβάνω. Και φέρνω τη φύση στο τραπέζι μου. Από το δάσος στο πιάτο.
Κι όλα αυτά γιατί τα άγρια μανιταράκια δίνουν άλλο άρωμα και άλλη γεύση ακόμα και στο πιο απλό ριζότο.
Το σπίτι ξεστολίστηκε, τα χριστουγεννιάτικα μαζεύτηκαν και βρήκαν και πάλι τη θέση τους στο πατάρι, η προσμονή για τον ερχομό των εορτών έχει γίνει πια μια ανάμνηση, όπως και οι ατελείωτες στιγμές με φίλους εντός και εκτός σπιτιού. Τα γλυκά μόνο μένει να τελειώσουν, γιατί κουραμπιέδες, μελομακάρονα και σοκολατόπιτες μας... ταλαιπωρούν ακόμα. Ε τι... να τα αφήσουμε να χαλάσουν; Να τα πετάξουμε; Κρίμα είναι!
Αξίζει να ακούτε αυτό το υπέροχο τραγούδι διαβάζοντας τις μπερδεμένες, αυτή τη φορά, σκέψεις μου.
Πώς θα σας φαινόταν να έχετε στον τοίχο σας μια ζωγραφιά από ένα αγαπημένο παιχνίδι;
Αποσπάσματα από το βιβλίο "Συνδεδεμένοι" των κ.κ. Χρηστάκη & Φόουλερ σχετικά με τη μετάδοση των συναισθημάτων..
Από τα πρώτα τραγούδια που μου έρχονται στο μυαλό τις Κυριακές.
Ένα παλιό τζιν πουκάμισο, λίγα χρωματιστά κουμπιά, μερικές ιδέες για χειροποίητους γιακάδες και ιδιαίτερα σε τζιν ύφασμα στάθηκαν η αφορμή για τη μεταποίηση ενός παλιού ρούχου σύμφωνα με τις φετινές τάσεις της μόδας.
Ξεκινάμε την Κυριακή μας μουσικά παραμένοντας σε lounge-jazz και soul διάθεση με ένα ακόμη κομμάτι του Nicola Conte..
Τα πανηγύρια στο νησί με αφορμή τον εορτασμού του 15Αύγουστου ήταν πολλά και μάλιστα 3ήμερα (14-16.08). Εμείς ανήμερα της γιορτής αποφασίσαμε να επισκεφθούμε ένα από τα μεγαλύτερα, κατά τα λεγόμενα των ντόπιων, αυτό στο Πυργί.
Η προσπάθεια για σπιτικό ψωμί στέφθηκε με απόλυτη επιτυχία! Μετά το τυρόψωμο και το ελαιόψωμο, πέρασα στην παρασκευή ψωμιού χθες το απόγευμα και άπαντες στο σπίτι είμαστε πολύ ικανοποιημένοι με το αποτέλεσμα.
Μια εβδομάδα πριν η καλή και πολυτάλαντη φίλη μας, που είναι πια μόνιμη ανταποκρίτρια του maresei, με αφορμή τα γενέθλιά της οργάνωσε μια μικρή γιορτή στο σπίτι της, ετοίμασε πολλά νόστιμα εδέσματα για τους φίλους της (δηλαδή για μας) και μοιράζεται μαζί μας τις σκέψεις της και τις συνταγές της. Ας της ευχηθούμε για ακόμη μια φορά Χρόνια Πολλά και ας διαβάσουμε όσα μας έγραψε...
Για διαφορετικές γλάστρες έχουμε μιλήσει κι άλλες φορές. Οι επιλογές είναι πολλές αν σκεφτούμε μερικά αντικείμενα αλλιώς.
Αυτό το ψωμί είναι τόσο νόστιμο! Το τρως σκέτο, με φέτα, με κεφαλοτύρι... Ό,τι και να επιλέξεις, είναι απολαυστικό!
Πόσες φορές τυχαίνει στην καθημερινότητά μας να εκνευριζόμαστε με κάτι που συμβαίνει ή κάτι που μαθαίνουμε τόσο στις επαγγελματικές όσο και στις προσωπικές μας συναναστροφές...
Ώρα να ανέβουμε με ένα από τα κλασικά δευτεριάτικα τραγούδια!
Πάρτε μια γεύση από το Open House Thessaloniki 2012 για να δείτε τι περιμένει τους επισκέπτες.
Η πρώτη μου απόπειρα για τη δική μου τυρόπιτα! Με έτοιμο φύλλο εννοείται!
Τουλάχιστον από εικόνα δεν πάει και πίσω ε;
Παρασκευή μεσημέρι... λίγες ώρες πριν το πολυπόθητο σαββατοκύριακο!
Όπως σας έχουμε πει σε προηγούμενο post, αν είστε στη Θεσσαλονίκη ή σε κάποια από τις γειτονικές πόλεις μην ξεχάσετε το Open House Thessaloniki.
Κι επειδή είναι Παρασκευή απόγευμα και θέλουμε να παγώσει ο χρόνος και να σταματήσει να γυρίζει ο κόσμος... ας απολαύσουμε τους Βelle & Sebastian.
