Για να είναι ο Ιούλιος ο τυχερός μας μήνας..
Τέσσερις ήμασταν οι μόνιμοι ανήλικοι παραθεριστές στη μικρή αυλή μας πριν πολλά πολλά χρόνια. Παίζαμε, τρώγαμε, δημιουργούσαμε διάφορα αυτοσχέδια παιχνίδια, τι γήπεδο τένις στην παραλία με συνολικό μήκος όχι πάνω από 4 μέτρα και φιλέ από παλιά υφάσματα, τι σκηνές από κουβέρτες στο μπαλκόνι, τι κεφτεδοπόλεμο με "κεφτέδες" από βρεγμένη άμμο, τι αγώνες με τα κύματα όταν καθόμασταν εκεί που σκάει το κύμα, τι στρατιωτάκια, τι τσιλίκα...
Πότε πέρασαν τα χρόνια; Πότε έγινε ο μεγάλος αδερφός; Πότε έγινε αντρούλης; Που βέβαια δε θέλει να τρώει μόνος του και θέλει πιο πολλές αγκαλιές από ποτέ. Που είναι ο λατρεμένος όλων μας και μας παίρνει κάθε μέρα τα μυαλά όλο και περισσότερο... Δεν προλαβαίνω να σημειώνω ατάκες.
Έκλεισε τα 3! Και φυσικά κάναμε πάρτι! Το περίμενε πως και πως άλλωστε!
Μπορεί ο Μύλος των Ξωτικών να είναι το βασικό αξιοθέατο των Τρικάλων κατά την περίοδο των γιορτών αλλά κάνοντας μια βόλτα στους δρόμους της πόλης, ανακαλύψαμε πολλές ακόμα όμορφες γωνιές.
Για να ξεκινήσουμε μουσικά και δυναμικά το πρώτο Σαββατοκύριακο του φθινοπώρου!
Η Βασιλική ζει το όνειρό της! Και εμείς χαιρόμαστε πολύ γι αυτό!
Μουσική από το παρελθόν που μας φτιάχνει τη διάθεση!
Υπάρχει μια διαδρομή στην Ελλάδα όπου ξεκινάς "απ΄τα ψηλά", ανάμεσα σε άγριες βουνοκορφές και καταλήγεις στα "χαμηλά" σε μια όμορφη παραλία με βαθιά, καταγάλανα νερά. Κατεβαίνεις απόκρημνες πλαγιές, διασχίζεις πλούσια δάση κι ακούς τρεχούμενο νερό να κελαρύζει στη μέση του πουθενά. Στέκεσαι σε σημεία με απίστευτη θέα. Ανοίγεις το βήμα σου σε άλλα για να αποφύγεις πέτρες που πέφτουν από ψηλά. Περνάς μέρη όπου ακούς φωνές θαυμασμού σχεδόν σ' όλες τις γλώσσες του κόσμου. Φτάνεις σ' άλλα όπου πινακίδες σ' ενημερώνουν να κάνεις ησυχία για το φόβο κατολισθήσεων. Συναντάς ερειπωμένα χωριά, παλιά γεφύρια και ένα είδος ζώου μοναδικού, εξωτικού, τα ίχνη του οποίου χάνονται στα βάθη της ιστορίας.
Πόσες προειδοποιητικές πινακίδες βλέπουμε στο δρόμο όταν οδηγούμε; Να μην υπερβαίνουμε τα όρια ταχύτητας, να κρατάμε ασφαλή απόσταση, να μη μιλάμε στο κινητό όταν οδηγούμε... Πόσες φορές ακούμε για ατυχήματα που προκλήθηκαν όταν ο οδηγός έχασε τον έλεγχο του αυτοκινήτου του στην προσπάθειά του να πιάσει το κινητό, να στείλει ένα μήνυμα, να αλλάξει CD κτλ; Και πόσο τα έχουμε συνηθίσει όλα αυτά και δε δίνουμε την πρέπουσα προσοχή;
Ποιο τραγούδι θα μπορούσε να είναι πιο ταιριαστό με την πρωινή μας θεματολογία;
Ένας πολύ όμορφος τόπος προορισμού για χαλάρωση, βόλτα, απόλαυση της φύσης ειδικά αυτή την εποχή που όλα είναι καταπράσινα, είναι η πιο ορεινή λίμνη της Ελλάδας, αυτή των πηγών του Αώου στα λιβάδια του Μετσόβου.
Ας ξεκινήσουμε τη μέρα μας με ένα αγαπημένο τραγούδι, χαρούμενο και μελωδικό.
Αναρωτιέμαι μερικές φορές τι είναι αυτό που μου τραβάει την προσοχή στις φωτογραφίες που απεικονίζουν σπίτια, δωμάτια, τραπεζαρίες, κουζίνες μια σύνθεση από διακοσμητικά αντικείμενα, δυο βιβλία ακουμπισμένα σε ένα κομοδίνο.. Αναρωτιέμαι γιατί ενώ πολλές φωτογραφίες μοιάζουν, εγώ μπορώ να τις παρατηρώ για ώρα και να μη τις χορταίνω.. Και αναρωτιέμαι, γιατί πολλά από όσα βλέπω και μου αρέσουν, δεν ταιριάζουν ούτε στο στιλ μου ούτε στο στιλ του σπιτιού μου ούτε μπορούν να υλοποιηθούν στο δικό μου χώρο.
Οι φίλοι του κρασιού που βρίσκονται στη Βόρεια Ελλάδα αυτό το Σαββατοκύριακο έχουν τη δυνατότητα να επισκεφθούν τα οινοποιεία που ανήκουν στο δίκτυο των "Δρόμων του Κρασιού της Βόρειας Ελλάδας" στο πλαίσιο της εκδήλωσης "Ανοιχτές Πόρτες 2013".
Μικρά και υπέροχα δώρα λίγο πριν το Πάσχα επισκέφτηκαν την τραπεζαρία μου. Οι λέξεις είναι περιττές! Οι φωτογραφίες μιλούν από μόνες τους!
Πολύ θα ήθελα να το είχα ετοιμάσει παρέα με τον Άκη Πετρετζίκη βέβαια... αλλά έστω και η πνευματική παρουσία του μέσω της ιστοσελίδας του ήταν αρκετή!
ή εναλλακτικά "Ο άνθρωπος που ήθελε να πάει στο φεγγάρι".
Αυτό ήταν το καλοκαίρι των βαφτίσεων για την παρέα του maresei. Μετά από αρκετά χρόνια όπου επικρατούσαν οι γάμοι, φέτος έχουμε κυρίως βαφτίσεις για να μας θυμίζουν πως μεγαλώνουμε και ... νοικοκυρευόμαστε. Εμείς και οι φίλοι μας! Αποκτούμε παιδιά ή γινόμαστε πνευματικοί γονείς ή και τα δύο. Σημασία έχει πως μεγαλώνοντας, προσπαθούμε να συνεχίσουμε να ονειρευόμαστε και (στον ολοένα και λιγότερο ελεύθερο χρόνο μας) να καταπιανόμαστε με όσα μας αρέσουν.
Αυτό το καλοκαίρι λοιπόν, καταπιαστήκαμε με τις βαφτίσεις. Η πιο πρόσφατη ήταν η βάφτιση του Αχιλλέα που απέκτησε και επίσημα το όνομά του στις 13 Σεπτεμβρίου. Το θέμα της βάφτισης ήταν ασορτί με την εποχή: έναρξη νέας σχολικής χρονιάς, βιβλία, βιβλιοθήκες, χάρακες, μολύβια, κασετίνες. Από όλα είχε η βάφτιση σε υπέροχα φωτεινά χρώματα.
Η φίλη Καλλιόπη ξαναχτυπά για άλλη μια φορά με χειροποίητες δημιουργίες. Αυτή τη φορά άφησε κατά μέρους τα κοσμήματα και έπιασε το ...πλέξιμο! Και ναι, ήθελε να κερδίσει το βιβλίο "Μ' αρέσει να πλέκω" που κληρώσαμε στο τέλος του έτους αλλά δε στάθηκε αρκετά τυχερή. Αυτό φυσικά δεν αποτέλεσε λόγο για να απαρνηθεί το νέο της χόμπι.
Η ενασχόλησή της με το πλέξιμο μετράει περίπου έναν χρόνο και έχει δώσει μεγάλη χαρά τόσο στην ίδια όσο και στην κόρη της που μπορεί πλέον να φοράει κάθε μέρα και άλλο γιακά, κασκόλ ή σκούφο. Εξάλλου είναι γνωστό σε όσους τις γνωρίζουν, πως τα αξεσουάρ είναι το φετίχ μάνας και κόρης.
Η σημερινή μας απάντηση στην ερώτηση "Τι να φορέσω;" είναι "Ένα υφασμάτινο παντελόνι σε φαρδιά γραμμή!"..
Το καλάθι είναι αναμνηστικό των φοιτητικών μου χρόνων. Τότε τα καλάθια ήταν πολύ της μόδας. Τα έβλεπες σε διάφορα σημεία του σπιτιού.
Οι μπαλίτσες είναι αναμνηστικές από ταξίδια - επισκέψεις σε φίλους στο εξωτερικό. Τι ωραία περάσαμε! Μπορώ να έχω κάτι μπροστά μου να τα θυμάμαι κάθε μέρα;
Τα έγγραφα - χαρτόνια - έπαινοι είναι συμμετοχές σε διάφορες δραστηριότητες που κατά καιρούς με σήκωσαν από τον καναπέ. Μη φανταστείτε ότι κέρδισα ποτέ αλλά είναι τιμητικοί για τη συμμετοχή και μόνο.
Αυτή η τούρτα δεν είναι μια συνηθισμένη τούρτα γενεθλίων, μια τούρτα που παρασκευάστηκε με μόνο σκοπό να μπουν πάνω τα κεράκια, να τα σβήσει η εορτάζουσα και να τη χαρούν αργότερα οι καλεσμένοι της. Αυτή η τούρτα είναι κάτι πολύ παραπάνω από αυτό. Είναι μια τούρτα αφιέρωση. Κάποιοι μπορεί να αφιερώνουν στους αγαπημένους τους τραγούδια, κάποιοι άλλοι ποιήματα ή στιχάκια και κάποιοι άλλοι προχωρούν ακόμα πιο πέρα και αφήνουν την έμπνευση και τη δημιουργικότητα να τους οδηγεί.
Για να μπαίνουμε στο κλίμα των εορτών που έρχονται, τι λέτε να υποδεχτούμε τον πρώτο μήνα του χειμώνα με ένα γλυκό και γιορτινό wallpaper;
Ήρθε η ώρα να σας γράψω για την καλοκαιρινή μας περιπλάνηση. Η αλήθεια είναι πως νιώθω ευτυχής που σε αυτούς τους δύσκολους καιρούς κατάφερα να πραγματοποιήσω αυτή την Κυκλαδοβόλτα. Με "έτρωγε" απ΄τα φοιτητικά χρόνια θα 'λεγα. Δύσκολοι οι καιροί τότε, αλλά και σήμερα ακόμη δυσκολότεροι.
