Τι ωραία να ξυπνάς το πρωί και να βρίσκεις έξω από την πόρτα σου τρία νουφαράκια!
Άλλη μια γευστική έκπληξη για τους συναδέλφους στο γραφείο!
Ακόμα και ένα μεταλλικό φαράσι μπορούμε να το δούμε αλλιώς με λίγη φαντασία. Πώς αλλιώς;
Θυμάστε την παλιότερη ανάρτηση μας με τίτλο "τι δώρο να πάρω"; Το ερώτημα αυτό ήρθε και πάλι στο προσκήνιο για τρία αγαπημένα μου κορίτσια. Ήθελα να τους πάρω από ένα δώρο και ήθελα κάτι που θα τους μείνει, θα τους προσφέρει τροφή για σκέψη, θα τους δημιουργήσει εικόνες, θα τους δώσει ερεθίσματα, θα ανοίξει τους ορίζοντές τους... Και τι καλύτερο λοιπόν από ένα βιβλίο για την καθεμιά;
Έχετε σκεφτεί να εξοπλίσετε το γραφείο σας με τις δικές σας κατασκευές;
Μια γλυκιά χειρονομία αρκεί για να σου φτιάξει τη μέρα στο γραφείο..
Θέλετε να πάρετε κάτι.. Ένα δωράκι στους φίλους που θα σας φιλοξενήσουν το Πάσχα, στη γιαγιά στο χωριό, στο συνάδελφο που αρραβωνιάστηκε ή που μπήκε σε καινούργιο σπίτι, στην κόρη της φίλης σας που τελειώνει το Λύκειο και θα μείνει πια σε δικό της σπίτι, στη φίλη σας που έχει γενέθλια..
Ένα από τα αγαπημένα μου στοιχεία στην κουζίνα είναι τα διάφανα γυάλινα βάζα που γεμάτα με μπαχαρικά, ζυμαρικά, αλεύρι, ζάχαρη, καφέ, καρπούς... αποτελούν ένα από τα διακοσμητικά στοιχεία των ραφιών και γενικότερα του χώρου της κουζίνας.
Το καθαρό περιβάλλον τόσο εντός όσο και εκτός πόλεων είναι μέρος της αλλαγής που θέλουμε να δούμε στον κόσμο. Τα όμορφα κτίρια, οι άνετοι δρόμοι, οι ελεύθερες ράμπες, τα μεγάλα πεζοδρόμια, τα καθαρά παγκάκια, τα περιποιημένα πάρκα, οι φιλικοί κοινόχρηστοι χώροι.. Όσο σκεφτόμαστε τόσο θα μεγαλώνει η λίστα με αυτά που θέλουμε να δούμε σε έναν καλύτερο κόσμο.
Για να μένουμε στο πνεύμα των ημερών και για να μην εστιάζουμε μόνο στις δικές μας μεταμφιέσεις, ας πάρουμε μερικές ιδέες και για την αποκριάτικη "φορεσιά" του σπιτιού μας. Αυτές οι δέκα περίπου μέρες των αποκριών είναι μια ευκαιρία να σπάσουμε τη ρουτίνα στο χώρο μας με μικρές πινελιές καρναβαλιού.
Μετά τη χθεσινή διακοσμητική μας πρόταση, όπου μια καρέκλα γίνεται η βάση μιας χαρούμενης σύνθεσης με λουλούδια και παλιά αντικείμενα, σας έχουμε σήμερα άλλη μια ιδέα αξιοποίησης μιας παλιάς καρέκλας.
Εσείς πετάξατε χαρταετό χθες; Αν ναι, ανήκετε στους τυχερούς που τους το επέτρεψε ο καιρός. Αν πάλι όχι, μην πτοείστε.. υπάρχει και το ερχόμενο τριήμερο! Ιδανική ευκαιρία να ξανανιώσουμε παιδιά!
Η 1η Δεκεμβρίου καθιερώθηκε ως Παγκόσμια Ημέρα κατά του AIDS το 1988, με απόφαση της Παγκόσμιας Οργάνωσης Υγείας και στη συνέχεια της Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ.
Αυτή η εβδομάδα ξεκινά κινηματογραφικά μια και σήμερα τα ξημερώματα ώρα Ελλάδος ανακοινώθηκαν οι νικητές των Χρυσών Σφαιρών για τη χρονιά που μας πέρασε.
Ίσως επειδή μιλήσαμε για ταξίδια ως στην κορυφή του βουνού και ακόμα πιο πάνω, πάνω από τα σύννεφα, ίσως επειδή κάθε ταξίδι είναι ομορφότερο όταν έχεις καλή παρέα, ξύπνησα σήμερα έχοντας στο μυαλό μου αυτό το τραγούδι...
Από αυτές που δεν μπορείς ποτέ να φας μόνο μία!
Σήμερα που η κουζίνα, η διακόσμησή της και οι κουζινοπειραματισμοί είναι το κεντρικό μας θέμα, δεν μπορούμε να μην παραδεχτούμε πως η κουζίνα είναι η καρδιά του σπιτιού. Δε συμφωνείτε;
...Και να 'μαστε 15 μέρες μετά το οδοιπορικό στα Ζαχοροχώρια να πραγματώνουμε το "τάμα". Ανάβαση στη Δρακόλιμνη της Τύμφης μέσω καταφυγίου Αστράκας που είχε αναβληθεί λόγω καιρού. Ε τώρα συμβουλευτήκαμε ως και το δορυφόρο που δείχνει τον καιρό, όμως κι αυτός τελικά δε μας τα είπε καλά. Ξεκινάς με τις καλύτερες συνθήκες, τα κατάλληλα εφόδια και αποφασισμένος. Η πιθανότητα ελαφριάς και σύντομης βροχόπτωσης ήταν 20%, όμως πάλι είχαμε ψιλοπεριπέτεια...
Είναι κάποια πράγματα απλά, μικρά καθημερινά που συμβαίνουν πιο συχνά τα σαββατοκύριακα σε σχέση με τις καθημερινές. Για παράδειγμα, ένα καλό πρωινό, ένα ιδιαίτερο φαγητό, το καθάρισμα του σπιτιού, η εβδομαδιαία εξόρμηση στο super market, μια συνάντηση με φίλους, μια ταινία στο σινεμά ή στον καναπέ...
Άλλες από αυτές τις δραστηριότητες μπορεί να είναι βαρετές υποχρεώσεις, μέρος της ρουτίνας μας και άλλες ευχάριστες στιγμές γεμάτες ενδιαφέρουσες συζητήσεις, συναισθήματα θαλπωρής και συνωμοτικά χαμόγελα.
Μια αισιόδοξη μουσική καλημέρα από τη Mandisa και τον TobyMac!
Έτοιμο το σημερινό μου πρωινό... Είναι νηστίσιμο, νόστιμο και απόλυτα χορταστικό!
Μια όμορφη εικόνα είναι ό,τι χρειάζεται για να ξεκινήσει χαρούμενα και αισιόδοξα η μέρα μας!
Κυριακή απόγευμα! Το πολυπόθητο σαββατοκύριακο έφτασε, το ζήσαμε, σχεδόν πέρασε! Στις λίγες ώρες που απομένουν μέχρι να ξαπλώσουμε, να αποκοιμηθούμε να ξημερώσει πάλι Δευτέρα, είναι ευκαιρία να προσφέρουμε στον εαυτό μας λίγες στιγμές χαλάρωσης και περιποίησης, ακολουθώντας τις συμβουλές της φίλης μας I., η οποία μας προτρέπει:
Ξεκίνησα από προχθές να λέω για ανανέωση του σπιτιού με ανοιξιάτικη διάθεση και η αλήθεια είναι ότι υπάρχουν αρκετά στοιχεία που μπορούν να ντύσουν το σπίτι με την ανοιξιάτικη στολή του.
Μετά τη βόλτα μας στα νησιά του Αργοσαρωνικού, το πλάνο μας έλεγε διήμερη παραμονή στην Αθήνα. Οπότε αφήσαμε τις Σπέτσες και μετά από ένα ήσυχο και σύντομο ταξίδι, φτάνουμε σε κεντρικό ξενοδοχείο της Αθήνας, άψογο και σε πολύ βολική περιοχή.
Έχουμε χρόνια να έρθουμε στην πρωτεύουσα. Έχουμε όμως και δυο μέρες να τριγυρίσουμε το κέντρο της με άψογο ξεναγό, φίλο, νέο και ακούραστο.
Η φίλη Καλλιόπη ξαναχτυπά για άλλη μια φορά με χειροποίητες δημιουργίες. Αυτή τη φορά άφησε κατά μέρους τα κοσμήματα και έπιασε το ...πλέξιμο! Και ναι, ήθελε να κερδίσει το βιβλίο "Μ' αρέσει να πλέκω" που κληρώσαμε στο τέλος του έτους αλλά δε στάθηκε αρκετά τυχερή. Αυτό φυσικά δεν αποτέλεσε λόγο για να απαρνηθεί το νέο της χόμπι.
Η ενασχόλησή της με το πλέξιμο μετράει περίπου έναν χρόνο και έχει δώσει μεγάλη χαρά τόσο στην ίδια όσο και στην κόρη της που μπορεί πλέον να φοράει κάθε μέρα και άλλο γιακά, κασκόλ ή σκούφο. Εξάλλου είναι γνωστό σε όσους τις γνωρίζουν, πως τα αξεσουάρ είναι το φετίχ μάνας και κόρης.
Μέρες τώρα η πραλίνα φουντουκιού τριγυρίζει στο μυαλό μου. Είτε πάνω σε μια φέτα ψωμί είτε ανάμεσα σε δύο μπισκότα σε μορφή σάντουιτς είτε σε μια απλή κουταλιά γλυκού ή ενίοτε και σούπας έρχεται αρχικά στο μυαλό μου και στη συνέχεια στο πιάτο μου!
Τελευταία αυτή η ιδέα μας βασάννισε αρκετά. Τι να κάνουμε με το παιδικό δωμάτιο; Να βάψουμε έναν τοίχο; Γαλάζιο; Θαλασσί; Οινοπνευματί; Μπλε; Πολύ αγορίστικο... Κάτι πιο ουδέτερο και συνάμα φωτεινό και συνάμα ευκολοσυνδύαστο και συνάμα δροσερό...; Όλα τα θέλαμε και αφού ψάξαμε στα χρωματοπωλεία όλης της πόλης για το τέλειο χρώμα, καταλήξαμε σε ένα μπλε-πράσινο, το χρώμα του νερού στο Ιόνιο. Ούτε μπλε ούτε πράσινο ούτε τιρκουάζ... το χρώμα των υπέροχων νερών σε κάποια σημεία του Ιονίου.
Στίχοι από τραγούδια μου έρχονται στο μυαλό κοιτώντας αυτή τη φωτογραφία και σκεφτόμενη τη φωτεινή πλευρά της ζωής...
Και ο γάμος θέλει χιούμορ και προσοχή στη λεπτομέρεια ακόμα και όταν ο χρόνος ή ο προϋπολογισμός είναι περιορισμένος.
