Μετά την περσινή του επιτυχία, το Open House Thessaloniki διοργανώνεται και πάλι στη συμπρωτεύουσα το προσεχές παρασκευοσαββατοκύριακο, 18 - 20 Οκτωβρίου 2013.

Σήμερα, 22 Σεπτεμβρίου 2013, γιορτάζουμε παγκοσμίως την ημέρα χωρίς αυτοκίνητο. Στο πλαίσιο της ημέρας λοιπόν διοργανώνεται πληθώρα εκδηλώσεων σε διάφορα μέρη του κόσμου.

Κάθε μέρα έχουμε μια νέα ευκαιρία να χαρούμε και απολαύσουμε όσα έχουμε είτε είναι πολλά είτε λίγα, να περάσουμε χρόνο με αγαπημένους ανθρώπους, να ασχοληθούμε με ό,τι μας κάνει να νιώθουμε καλά!

Δημιουργήστε μια διαφορετική πράσινη γωνία στο σπίτι σας!

Kαλημέρα και καλό μας μήνα! 

Κάθε φορά που βρίσκεσαι στην Καστοριά, καταλαβαίνεις γιατί αυτή η πόλη αποτελεί έναν από τους διαχρονικότερους τόπους προορισμού όλες τις εποχές του χρόνου. Δεν είναι μόνο η λίμνη, τα παλιά αρχοντικά ή τα ραγκουτσάρια που τραβάνε τον κόσμο. Είναι τα διαφορετικά πρόσωπα της πόλης κάθε που αλλάζει η εποχή.

Όπως και αν είσαι όταν φτάσεις στην ακριτική πόλη, μια βόλτα πλάι στη λίμνη θα σε αναζωογονήσει. Το τοπίο θα ξεκουράσει το βλέμμα σου, θα το καθηλώσει και θα ελαφρύνει τις σκέψεις σου. Αν τύχει και έχεις μαζί σου φωτογραφική μηχανή, το "φιλμ" παίρνει φωτιά. Θέλεις να αποτυπώσεις όλη την ομορφιά της πόλης στις φωτογραφίες σου, βρίσκεις πολλά "μοντέλα" και δεν είσαι διατεθειμένος να χάσεις κανένα.

Είναι μαγική η Καστοριά κι ας είναι χιλιοφωτογραφημένη. Αν δεν έχει τύχει να βρεθείς εκεί, μη χάνεις άλλο χρόνο. Μια υπέροχη πόλη, πανέμορφη σε περιμένει να την ανακαλύψεις.

Έτοιμα τα πρώτα κόκκινα αυγά! Και θα ακολουθήσουν και άλλα, με μηνύματα, με σχέδια, με χρώματα..

Αναρωτιέμαι μερικές φορές τι είναι αυτό που μου τραβάει την προσοχή στις φωτογραφίες που απεικονίζουν σπίτια, δωμάτια, τραπεζαρίες, κουζίνες μια σύνθεση από διακοσμητικά αντικείμενα, δυο βιβλία ακουμπισμένα σε ένα κομοδίνο.. Αναρωτιέμαι γιατί ενώ πολλές φωτογραφίες μοιάζουν, εγώ μπορώ να τις παρατηρώ για ώρα και να μη τις χορταίνω.. Και αναρωτιέμαι, γιατί πολλά από όσα βλέπω και μου αρέσουν, δεν ταιριάζουν ούτε στο στιλ μου ούτε στο στιλ του σπιτιού μου ούτε μπορούν να υλοποιηθούν στο δικό μου χώρο.

Μια ωραία πρόταση για δημιουργικούς πειραματισμούς!

Χριστούγεννα χωρίς γλυκά γίνονται; Δεν γίνονται!

Έτσι, μετά τα μελομακάρονα της Σοφίας και τα κουλουράκια κανέλας, ήρθε η ώρα για τους κουραμπιέδες της μητέρας! Το είχα υποσχεθεί άλλωστε, έναν χρόνο πριν ότι φέτος θα είμαι δίπλα της κατά την παρασκευή των παραδοσιακών γλυκών των Χριστουγέννων.

Πέρυσι είχαμε για πρώτη φορά την ευκαιρία να βρεθούμε στο πανελλήνιο πρωτάθλημα downhill στη Βασιλίτσα Γρεβενών, όπου οι αθλητές μας πρόσφεραν σπουδαίο θέαμα και αφορμή για πλούσιο φωτογραφικό υλικό. Αυτό το τελευταίο έγινε η αιτία να γνωρίσουμε (αν και η αλήθεια είναι ότι αυτός μας γνώρισε) έναν εκ των διοργανωτών του αγώνα σε μια επόμενη επίσκεψη μας στο χιονοδρομικό κέντρο. Και κουβέντα στην κουβέντα μας έπεισε - δε δυσκολεύτηκε και πολύ - να παρευρεθούμε και στο φετινό αγώνα για νέες φωτογραφίες.

Πολύ θα ήθελα να το είχα ετοιμάσει παρέα με τον Άκη Πετρετζίκη βέβαια... αλλά έστω και η πνευματική παρουσία του μέσω της ιστοσελίδας του ήταν αρκετή!

Ο καιρός τις προηγούμενες ημέρες μπορεί να μην ήταν ο καλύτερος δυνατός, αλλά αυτό δε μας εμπόδισε να βγούμε βόλτα στην ανθισμένη φύση! 

Λίγο ο καιρός που χάλασε και μας έκλεισε σπίτι, λίγο που μας έπιασε προκοπή, λίγο που είπαμε να πιάσουν τόπο ο καμβάς και τα χρώματα που πήραμε σχεδόν δυο μήνες πριν, ένα από τα προηγούμενα απογεύματα αποφασίσαμε να εκτονώσουμε την καταπιεσμένη μας δημιουργικότητα. Και έτσι ξεκινήσαμε να φτιάχνουμε τον οικογενειακό μας καμβά!

Μετά τον τραχανά βελουτέ, τι θα λέγατε για ένα τραχανότο;

Αγαπημένη Κυριακάτικη συνήθεια: Ένας περιποιημένος διπλός ελληνικός και μια εφημερίδα.. 

Πόσοι είμαστε οι τρελοί σε αυτόν τον κόσμο;

Πόσο καλά μπορεί να αποτυπωθεί μια εικόνα, πόσο καλή και πόσο πλήρης μπορεί να είναι μια ζωγραφιά με ένα μολύβι; Ίσως όσο πλήρης είναι η φωτογραφία που βλέπουμε παραπάνω; Και όσο αυτή που βλέπουμε παρακάτω..

Αυτό το καλοκαίρι αποφασίσαμε να εκδράμουμε στο Πήλιο για να περάσουμε ένα τετραήμερο με αγαπημένους φίλους. Μετά από μια σύντομη αναζήτηση καταλύμματος, βρεθήκαμε στην Κάτω Γατζέα, για την οποία ομολογώ πως δεν είχαμε ακούσει ποτέ τίποτα. Νομίζαμε βάσει όσων διαβάσαμε ότι είναι ένα μικρό ψαροχώρι με μόνο θετικό την κοντινή απόσταση από τα φημισμένα Καλά Νερά και τη γραφική Άφησσο.

Και ναι μεν είναι ένα σχετικά μικρό ψαροχώρι αλλά είναι και μια ανέλπιστη έκπληξη για όποιον το επισκέπτεται πρώτη φορά!

Ας ακούσουμε παρέα τη Melanie Pain να μας τραγουδάει "Dancing with myself". Την Παρασκευή που μας πέρασε βέβαια, χορέψαμε όλοι μαζί με την Παριζιάνικη μπάντα στην Τεχνόπολη του Δήμου Αθηναίων.

Σπιτικό Cheesecake με γλυκό του κουταλιού βύσσινο..

Ξεκινήσαμε κάπου εκεί στα 18 να πίνουμε το πολύ πολύ μια μπύρα και κανένα ποτήρι κρασί.. Τα άλλα τα πιο βαριά ποτά δε μας άρεσαν και δε μας αρέσουν ακόμα.. Κρασί, λικέρ και παντός τύπου χωνευτικά αλκοολούχα ποτά είναι το στοιχείο μας και κάθε φορά που βγαίνουμε για ποτό συνήθως καταλήγουμε να πίνουμε ένα - δυο ή και περισσότερα ποτήρια κρασί..

Πολύ χαιρόμαστε κάθε φορά που λαμβάνουμε μηνύματα από εσάς με σχόλια και προτάσεις. Αυτό συνέβη και όταν πριν λίγες μέρες λάβαμε ένα μήνυμα από μια σχετικά νέα φίλη του maresei.gr, τη Μαρία Λ., με την εν λόγω μουσική πρόταση.