Μια εικόνα...χίλιες σταγόνες
Ένα από τα ωραιότερα μέρη στα οποία έχω βρεθεί ποτέ είναι ο καταρράκτης του Ρήνου κοντά στην πόλη Schaffhausen στη Βόρεια Ελβετία.
Φτάνοντας στην πόλη στα μέσα ενός κουραστικού ταξιδιού, αντικρίσαμε τα συνηθισμένα για την κεντρική Ευρώπη σπίτια με τις επικλινείς στέγες και μεγάλα χωράφια με ηλίανθους που τόσο μου αρέσουν. Πλησίαζε και η ώρα του ηλιοβασιλέματος, οπότε όλες οι εικόνες φάνταζαν ομορφότερες.
Φτάνοντας στην περιοχή του καταρράκτη αντικρίσαμε ένα οργανωμένο πάρκινγκ, μια μεγάλη πινακίδα και ένα μικρό συγκρότημα κτιρίων, εστιατόριο και ξενώνα, ενώ ακουγόταν και ο θόρυβος νερού που κυλά. Προχωρώντας προς την είσοδο του κτιρίου, διαδοχικές μικρότερες πινακίδες έδειχναν το δρόμο προς τον καταρράκτη.
Η πρώτη εικόνα του ποταμού από ψηλά ήταν αρκετά εντυπωσιακή. Έντονο βουητό, μεγάλο πλάτος και πολύ νερό. Ωστόσο, το ύψος του καταρράκτη δεν έδειχνε πολύ μεγάλο. Μάλιστα μας δημιουργήθηκε η απορία για το αν μπορεί κάποιος να κάνει ράφτινγκ εκεί. Ποιος να μας άκουγε! Τίποτα δεν προμήνυε την πραγματική εικόνα που αντικρύσαμε κατεβαίνοντας μερικά σκαλιά παρακάτω.
Όσο κατεβαίναμε, τόσο πιο κοντά στον καταρράκτη βρισκόμασταν. Το αποκορύφωμα ήταν στη βάση της σκάλας, εκεί όπου βλέπαμε το νερό να έρχεται καταπάνω μας και ευτυχώς να σκάει λίγα μέτρα πριν τη μικρή εξέδρα στην οποία στεκόμασταν. Ο χαρακτηρισμός «εντυπωσιακή» είναι πολύ λίγος για την εικόνα του καταρράκτη.
Πόσα συναισθήματα μπορεί να γεννά μια εικόνα! Δέος και θαυμασμό για τη δύναμη του νερού, φόβο για το πού θα μπορούσαμε να βρεθούμε σε περίπτωση που κάτι πάει στραβά και το νερό παρασύρει την εξέδρα, ενθουσιασμό για τη μοναδική εμπερία να βρεθούμε στο συγκεκριμένο σημείο και μάλιστα τη στιγμή που ο ήλιος έδυε πίσω από την απέναντι πλαγιά!
ΥΓ. Για την ιστορία ο καταρράκτης του Ρήνου έχει 150 μέτρα πλάτος και 23 μέτρα ύψος.
