Το οικογενειακό μας αποτύπωμα
- Κατηγορία Δημιουργώ
Η ιδέα δόθηκε πριν λίγους μήνες από ένα διαφορετικό έργο τέχνης που τράβηξε την προσοχή μας.
Η ιδέα δόθηκε πριν λίγους μήνες από ένα διαφορετικό έργο τέχνης που τράβηξε την προσοχή μας.
Λίγο πριν μπει το περιτύλιγμα, μια φωτογράφιση όπως τους αξίζει... γιατί έτσι θέλουμε να καταλήξουν. Μέσα σε παιδικά δωμάτια, να γεμίσουν φωτογραφίες, ευχές και αναμνήσεις και να σκορπίζουν χαμόγελα σε μικρούς και μεγάλους.
Όσο πάει και περισσότερες ιδέες - προκλήσεις εμφανίζονται μπροστά μου για τα diy projects μου.. Να 'χε η μέρα 30 ώρες πάλι δε θα μου έφταναν να κάνω όσα θέλω!
Για βότσαλα μιλήσαμε πολλές φορές, τα βάψαμε, τα στολίσαμε... Τώρα ήρθε η ώρα να προχωρήσουμε ακόμα παραπέρα, να τα αξιοποιήσουμε περισσότερο και να φτιάξουμε δικά μας έργα τέχνης.
Και αν δε θέλουμε να μπλέξουμε με χρώματα, υπάρχει και άλλη λύση!
Ο φωτογραφικός μας φακός μπορεί να απαθανατίζει χεράκια, "μπουνίτσες" και παλάμες... τόση τρυφερότητα, τόση γλύκα, τόση αγάπη!
Ένα διαφορετικό έργο τέχνης που μ' αρέσει πολύ και το θέλω! Και αφού το θέλω, δεν είναι δύσκολο να το έχω!
Τι είναι αυτό;
Φέτος οι καλλιτέχνες του δρόμου (street artists) σε όλο τον κόσμο γιορτάζουν σήμερα, 27 Οκτωβρίου. Γενικά είναι κινητή γιορτή και γιορτάζεται κάθε χρόνο το τελευταίο Σάββατο του Οκτωβρίου.
Μια διαφορετική πρόταση για το Σαββατοκύριακο για όσους ζείτε στην πρωτεύουσα ή τύχει να την επισκεφθείτε.
Μετά το χειροποίητο πορτατίφ στο κομοδίνο των φίλων μας, ας δούμε και ένα διαφορετικό φωτιστικό οροφής φτιαγμένο από μπουκάλια κρασιού.
Έργο του Δημήτρη Δάλα, ομιλητή στην εκδήλωση
Η παρακολούθηση μιας απογευματινής εκδήλωσης πριν λίγες εβδομάδες στάθηκε η αφορμή να ανακαλύψω την τεχνική ORIGAMI. Πρόκειται για μια τεχνική διπλώματος χαρτιού με διάφορους τρόπους, με στόχο να παίρνει σχήματα και να αποκτά μορφές.
Ψωμάκια νόστιμα κι αφράτα, μαλακά τυροπιτάκια, τρώνε όλα τα παιδάκια...
Τρώει και ο Φίλιππος, τρώει και ο Κωνσταντίνος που ομολογουμένως δεν είναι τα πιο φαγανά παιδιά!
Το "τι να φάμε αύριο" σε κάθε πιθανή παραλλαγή (βλ. "τι να μαγειρέψω αύριο", "τι να φτιάξω αύριο", "τι να ετοιμάσω αύριο" κτλ..) και το "τι να φορέσω αύριο" νομίζω πως είναι τα δύο ερωτήματα που μας βασανίζουν πιο συχνά από οποιοδήποτε άλλο.. Κάθε μέρα αυτές οι ερωτήσεις, κάθε μέρα οι ίδιες σκέψεις, κάθε μέρα το ίδιο μικρό άγχος για να δώσουμε απάντηση...
Τώρα που βρισκόμαστε στις ημέρες του Πάσχα και τα παιδιά έχουν διακοπές από το σχολείο και τις λοιπές υποχρεώσεις είναι η τέλεια ευκαιρία να τους βάλουμε στη διαδικασία των κατασκευών με σκοπό να ομορφύνουν το δωμάτιό τους, βάζοντας το προσωπικό τους στίγμα και καλλιεργώντας τη δημιουργικότητά τους.
Μετά τη βόλτα μας στα νησιά του Αργοσαρωνικού, το πλάνο μας έλεγε διήμερη παραμονή στην Αθήνα. Οπότε αφήσαμε τις Σπέτσες και μετά από ένα ήσυχο και σύντομο ταξίδι, φτάνουμε σε κεντρικό ξενοδοχείο της Αθήνας, άψογο και σε πολύ βολική περιοχή.
Έχουμε χρόνια να έρθουμε στην πρωτεύουσα. Έχουμε όμως και δυο μέρες να τριγυρίσουμε το κέντρο της με άψογο ξεναγό, φίλο, νέο και ακούραστο.
Παρασκευή μεσημέρι... λίγες ώρες πριν το πολυπόθητο σαββατοκύριακο!
Όπως σας έχουμε πει σε προηγούμενο post, αν είστε στη Θεσσαλονίκη ή σε κάποια από τις γειτονικές πόλεις μην ξεχάσετε το Open House Thessaloniki.
Σήμερα το διαδικτυακό μας μενού έχει ιδέες για τα περιτυλίγματα των χριστουγεννιάτικων δώρων σας προς τους αγαπημένους σας ανθρώπους, βασισμένες στα περσινά μας δώρα.
Απογευματινό κολατσιό! Ζεστό κακάο με τη συνοδεία του ωραιότερου σιμιγδαλένιου χαλβά που υπάρχει και λαχταριστών muffins μήλου! Τι λέτε; Θα μας κάνετε παρέα;
Γι αλλού ξεκίνησα κι αλλού η φαντασία με πήγε... και προέκυψαν αυτά τα "όσο και αν φάω, δεν τα βαριέμαι" cupcakes. Ίσως φταίει που ενώ είναι εντελώς σοκολατένια έχουν ένα διακριτικό άρωμα βανίλιας, εμπλουτισμένο με τη γεύση του καφέ. Υπέροχα!
Στο Μέτσοβο ανεβήκαμε και το τοπίο όπως είδατε ήταν εκπληκτικό. Όλη η γύρω περιοχή έχει μια φυσική ομορφιά απείρου κάλλους. Αν βρεθείς στο δρόμο Θεσσαλονίκη - Ιωάννινα και τύχει να ψιλοχιονίζει, φτάνοντας εκεί, λίγο πριν την έξοδο για Μέτσοβο, δεν μπορείς να πιστέψεις στα μάτια σου αυτό που βλέπεις. Τα δέντρα, ο τρόπος που το χιόνι "κάθεται" πάνω στα κλαδιά τους, τα γύρω βουνά, οι γέφυρες.. Ένα μοναδικό σκηνικό που δεν το χορταίνει το μάτι σου.
Σας έχει συμβεί να θέλετε κάτι συγκεκριμένο είτε αντικείμενο είναι αυτό είτε ρούχο και να μην το βρίσκετε έτσι όπως το θέλετε όσο απλό κι αν είναι αυτό;
Αυτό συνέβη και σε μας συν την όρεξη για δημιουργία και οδηγηθήκαμε στην κατασκευή μιας πρωτότυπης βιβλιοθήκης που ταιριάζει στον χώρο μας, όπως και σε πολλούς θεωρώ λόγω μεγέθους, αλλά και στην "υψηλή" αισθητική που μας κατέχει.
Σας δώσαμε ήδη αρκετές ιδέες για δώρα που μπορείτε να ετοιμάσετε εσείς ή να προμηθευτείτε από τα εμπορικά καταστήματα και να τα χαρίσετε στους αγαπημένους σας ανθρώπους. Σας θυμίζουμε επίσης ότι σημασία έχει και η εμφάνιση του δώρου, οπότε αν έχετε το χρόνο και τη διάθεση μπορείτε να ετοιμάσετε και πρωτότυπες συσκευασίες, όπως αυτή που επίσης σας προτείναμε με τις ασπρόμαυρες φωτογραφίες.
Φαγητό στο "απέραντο γαλάζιο" στη νότια άκρη του νησιού, στον Άγιο Ιωάννη Βουνού με θέα τον κόλπο του Λιλικά και της Κώμης.
Πολύ θα ήθελα να το είχα ετοιμάσει παρέα με τον Άκη Πετρετζίκη βέβαια... αλλά έστω και η πνευματική παρουσία του μέσω της ιστοσελίδας του ήταν αρκετή!
Ακολουθεί η αφήγηση μίας πολύ ωραίας καλλιτεχνικής εμπειρίας που οι αγαπημένοι φίλοι μας, Χάρης και Χρύσα, είχαν την τύχη να ζήσουν το τριήμερο της Καθαράς Δευτέρας (28/2 – 3/3). Στις γραμμές παρακάτω, δεν θα βρείτε ούτε μία αναφορά σε ταραμοσαλάτα, χταποδάκι, χαρταετό ή κούλουμα.
Σπίτι μου - σπιτάκι μου... αυτό ήταν το moto αυτού του τριήμερου και η παραμονή στο σπίτι μας έδωσε την ευκαιρία να μπούμε στην κουζίνα για τα καλά. Άλλους για να μαγειρέψουμε και άλλους για να φάμε. Η προκοπή που μ' έπιασε ήταν μεγάλη και είπα να εκμεταλλευτώ τη δημιουργική μου διάθεση για κουζινομαγειρέματα (περιέργως) χωρίς πολλούς πειραματισμούς.
Και τι δεν είχε λοιπόν το μενού! Pancakes για πρωινό, παπουτσάκια για μεσημεριανό, σπιτικό τιραμισού για επιδόρπιο (κι ας μην το έκανα εγώ)...