Επιτέλους ήρθε η Άνοιξη! Ας την καλωσορίσουμε λοιπόν ρυθμικά με ένα κομμάτι που μας κάνει να θέλουμε να σηκωθούμε από τον καναπέ και να χορέψουμε..
Χάρτινοι γερανοί! Λένε πως αν κάνεις 1000, μια επιθυμία σου θα γίνει πραγματικότητα.
Τώρα που ήρθε και το ειδικό χαρτί που παρήγγειλα ποιος με πιάνει! Απανταχού φίλοι origami ενωθείτε...
Μέρες τώρα τριγυρνάμε σε παραλίες, θάλασσες, νησιά, beach bars... Χαιρόμαστε τη θάλασσα, την ξενοιασιά και την απόλυτη καλοκαιρινή χαλάρωση.
Βέβαια όσο μπορούμε - χωρίς αυτό να μας δημιουργεί άγχος - καλό είναι να μην παραμελούμε το στιλ μας. Και γι αυτό δεν χρειάζεται ούτε να γεμίζουμε ασφυκτικά τη βαλίτσα παίρνοντας μαζί μας στις διακοπές όλη μας τη ντουλάπα ούτε να κουβαλάμε δέκα ζευγάρια παπούτσια...
Ο Tom Odell παίρνει τη σκυτάλη από τη SMA RAG DA και μας τραγουδά για μια άλλη αγάπη..
Το καλοκαίρι οδεύει προς το τέλος του κι εγώ είμαι πάλι εδώ... Λίγο μακριά από τη βάση μου ακόμα αλλά κοντά σε εσάς! Κι έχω να σας πω πολλά. Ξεκινάω ευθύς αμέσως με μια ενδιαφέρουσα ανακάλυψη.
Αγαπημένο κομμάτι από τους Nouvelle Vague.
..η θέα από την ακρόπολη της Χώρας στο νησί του απέραντου γαλάζιου είναι από αυτές που σε αφήνουν άφωνο..
Ξεχωριστή διακόσμηση για την κουζίνα με συνδυασμό όσων έχουμε δει κατά καιρούς:
Η πρόσφατη πτώση θερμοκρασίας στάθηκε η αφορμή για ανασκαφές στη ντουλάπα. Κασκόλ, χοντρά μπουφάν, μπότες, πουλόβερ, βγήκαν όλα στην επιφάνεια. Ντυνόμαστε χοντρά λοιπόν για να κυκλοφορούμε άνετα εντός και εκτός σπιτιού.
Η Ελιά είναι το δέντρο που χαρακτηρίζει τα ελληνικά παράλια. Η ιστορία της μετρά πάρα πολλά χρόνια και συνδέεται άμεσα με τη χώρα μας. Σύμφωνα με την αρχαία ελληνική παράδοση, πατρίδα του δέντρου είναι η Αθήνα και η πρώτη ελιά φυτεύτηκε από τη θεά Αθηνά στην Ακρόπολη. Η ελιά άλλωστε ήταν το σύμβολο της θεάς. Στην πορεία η ελιά συνδέθηκε με τον αθλητισμό, ενώ αποτέλεσε και ένα βασικό διακοσμητικό στοιχείο σε διάφορα είδη καθημερινής χρήσης, αφού πήλινα και ξύλινα δοχεία, λευκά είδη, ακόμα και κοσμήματα διακοσμήθηκαν με μοτίβα κλαδιών και καρπών ελιάς. Επιπλέον αποτέλεσε σύμβολο ειρήνης, σοφίας και γνώσης.
Εκεί που τα δέντρα φτάνουν στη θάλασσα και σχεδόν αγγίζουν το νερό, σε μικρούς κολπίσκους, χωρίς πολύ κόσμο και βαβούρα, εκεί που το μάτι χάνεται στον ορίζοντα ρεμβάζοντας, εκεί ξεκινά η απόλυτη χαλάρωση...
Μια όμορφη εικόνα είναι ό,τι χρειάζεται για να ξεκινήσει χαρούμενα και αισιόδοξα η μέρα μας!
Ένας ακόμα αγαπημένος φίλος, πολυπράγμων και μέγας νοικοκύρης, αποφάσισε στο εξής να μοιράζεται μαζί μας τις εμπειρίες και τις προτάσεις του από τις μαγειρικές του, την αγάπη του για την αντρική μόδα, τον αθλητισμό, το ποδήλατό του, τα στέκια του στην πρωτεύουσα, καθώς και ό,τι άλλο κατά καιρούς του αρέσει. Ας τον καλοσωρίσουμε παρέα και ας του ευχηθούμε "Καλή αρχή".
Αυτό το ψωμί είναι τόσο νόστιμο! Το τρως σκέτο, με φέτα, με κεφαλοτύρι... Ό,τι και να επιλέξεις, είναι απολαυστικό!
O Σπύρος Παλούκης μας παροτρύνει να βάλουμε λίγη από τη μαγεία των παραμυθιών στη ζωή μας και να φτιάξουμε το δικό μας δωμάτιο των ευχών.
Υποδεχόμαστε τον Φεβρουάριο με το νέο wallpaper του maresei.gr, που είναι εδώ για να μας θυμίζει το παιδί που κρύβεται μέσα μας.
Επίσκεψη στη Φλώρινα για τις Φωτιές 2012. Η θερμοκρασία έξω είναι χαμηλή, αλλά μέσα το κλίμα είναι ιδιαίτερα θερμό. Καλή παρέα, ωραίο περιβάλλον, εξαιρετικό φαγητό πάντα με τη συνοδεία τοπικού κόκκινου κρασιού..
Μαθημένοι από τον γιο δεν είχαμε και ιδιαίτερο πρόβλημα στις τούρτες για τα γενέθλιά του – άντε μέχρι και τρίτη/τετάρτη Δημοτικού. Κανένας σκαντζόχοιρος (κορμός-μωσαϊκό με καθαρισμένα αμύγδαλα για αγκάθια), κανένα απλό παγωτό με γραμμένη την ομάδα του...φτάσαμε στα 11. Πλέον οι τούρτες και τα κεράκια «είναι για μωρά».
Και το κορίτσι το «ξεγελάσαμε» μέχρι τα τρίτα του γενέθλια. Πεταλούδες, πασχαλίτσες (φυσικά με κορμό-μωσαϊκό και χρωματιστή τρούφα ή/και smarties). Στα τέταρτα όμως ήταν ανένδοτη: ΘΕΛΩ ΤΟΥΡΤΑ ΠΡΙΓΚΙΠΙΣΣΑ!!!. Ό,τι πεις πριγκιπέσσα μας... και το google πήρε φωτιά. Καταλήξαμε στην πιο εύκολη. Μην αποθαρρύνεστε από την ομορφιά της – αλήθεια είναι πολύ εύκολη!
Τελικά ο Άγιος Βασίλης δε μας άφησε παραπονεμένους! Ήρθε!!!
Όταν μερικά από τα δεκάδες γυάλινα βάζα σου, δε φιλοξενούν άλλο πια νιφάδες βρώμης και βότανα, αλλά απεναντίας... περιέχουν αυτά τα υπέροχα λουλούδια, πώς μπορείς να αντισταθείς στην ανάγκη σου να τα φωτογραφίσεις; Είναι σαν να σου κλείνουν πονηρά το μάτι, σαν να σου χαμογελούν, ποζάροντας όλο νάζι στο φωτογραφικό σου φακό.
