Πώς γίνεται μια πόλη, που την ακούς ή τη βλέπεις σε ταινίες και καμιά φορά την οραματίζεσαι σαν κάτι το άγνωστο, το διαφορετικό ή ως έναν ονειρεμένο προορισμό για ένα μελλοντικό ταξίδι, να αποκτά ξαφνικά ιδιαίτερο ενδιαφέρον απλώς και μόνο επειδή ένας δικός σου άνθρωπος ζει πια εκεί;
Κλασικό και αγαπημένο!
Αφιερωμένο στους ανθρώπους που είναι δίπλα μας!
Σήμερα το διαδικτυακό μας μενού έχει ιδέες για τα περιτυλίγματα των χριστουγεννιάτικων δώρων σας προς τους αγαπημένους σας ανθρώπους, βασισμένες στα περσινά μας δώρα.
Πόσους άντρες φίλους έχω που θεωρούν πως οι γυναίκες δεν ξέρουμε να οδηγούμε... Και πόσες φορές ακόμα και εμείς οι ίδιες βλέποντας ένα περίεργο παρκάρισμα ή μια οδηγική γκάφα ξεστομίζουμε χωρίς πολλή σκέψη "γυναίκα θα 'ναι"... Να μην αναφέρω ότι πολλές φορές - σχεδόν ξανθιά με λες και μένα - λέμε και το κλασικό "καμιά ξανθιά θα 'ναι"...
Βάλια Κάλντα σημαίνει Ζεστή Κοιλάδα. Είναι η Ζεστή Κοιλάδα του ομώνυμου Εθνικού Δρυμού, που περιλαμβάνεται πια στο Εθνικό Πάρκο Βόρειας Πίνδου.
H Indila έχει έρθει για να μείνει! Το "Dernière Danse" το αγαπήσαμε πολύ και το νέο της single με τίτλο "Tοurner dans le vide" τράβηξε την προσοχή μας με το χαρακτηριστικό πια ρυθμό και το παραμυθένιο video clip!
We love Fridays! Μας αρέσουν οι Παρασκευές!
Ξυπνάμε με άλλη διάθεση και περιμένουμε το Σαββατοκύριακο...
Είναι σίγουρα το καλύτερο banoffee που έχω φάει! Το μόνο banoffee που θέλω να γευτώ και να ξαναγευτώ και να ξαναγευτώ... Το έφτιαξε η φίλη Εύη με όλη της τη μαεστρία
και με απόλυτη επιτυχία κατά γενική ομολογία! Η συνταγή όμως ανήκει στον σεφ Βάιο Πρίντζα και του αξίζουν συγχαρητήρια!
Το εκπληκτικό με αυτό το banoffee είναι πως έχει τρομερή ισορροπία στη γεύση, δεν είναι πολύ γλυκό και δε σε λιγώνει. Αυτό βέβαια σημαίνει πως πρέπει να βάλεις όριο από μόνος σου στο πόσο θα φας. Αυτό δεν πρόκειται να σε σταματήσει :)
Για τα πάρκα του Λονδίνου είναι σχεδόν σίγουρο ότι θα έχετε ακούσει πολλά. Για το πόσο όμορφα είναι, πόσο μεγάλα, πόσο πράσινα, πόσο κόσμο έχουν...
Μια θερινή απόδραση που έμοιαζε μακρινό όνειρο έγινε πραγματικότητα αξέχαστη το περασμένο καλοκαίρι. Ταξιδάκι στον Αργοσαρωνικό με πρώτη στάση την Αίγινα.
Συνδυάστε μερικά κλαδιά με τα origami έργα σας και δημιουργήστε χειροποίητα διακοσμητικά για το παιδικό δωμάτιο. Έτσι μπορείτε να αναμείξετε διάφορα υλικά και χρώματα, δίνοντας ιδιαίτερο ύφος στο δωμάτιο του παιδιού σας.
Πόσα πάρτι έχουμε κάνει σαν παιδιά με γλυκά της μαμάς, τούρτα στην αρχή της μαμάς και αργότερα του ζαχαροπλαστείου για πιο εντυπωσιακά αποτελέσματα (ένας μύθος που καταρρίπτεται πλέον από την Αγγελική), γαβάθες με πατατάκια, με ποπ κορν, με μπισκοτάκια, με αναψυκτικά και άλλες πολλές λιχουδιές... με Γαρμπή και Ευριδίκη, με Δάντη, Καλλίρη και Ρακιντζή και άλλους πολλούς της ένδοξης εποχής τους...
και πόσα πάρτι έχουμε ακόμα να περάσουμε από την άλλη πλευρά αυτή τη φορά, την πλευρά των μαμάδων που κάνουν ένα σωρό ετοιμασίες με σκοπό να εντυπωσιάσουν τους μεγάλους και ακόμα περισσότερο τους μικρούς καλεσμένους.
Ακόμα και αν η μέρα σας σήμερα δεν πήγε τόσο καλά, όσο θα θέλατε, να θυμάστε ότι ...
Αυτές οι κολοκύθες ήταν παρατημένες και κατασκονισμένες σε ένα ξεχασμένο ράφι στο μανάβικο της γειτονιάς, ποιος ξέρει για πόσο καιρό;
Ολοένα και περισσότερες τέτοιες υποδομές εμφανίζονται στις παραλίες και μας κάνουν να νιώθουμε, αν όχι και να είμαστε, κάπως πιο πολιτισμένοι! Υποδομές που θα έπρεπε να υπάρχουν χρόνια τώρα για να δίνουν σε όλους το δικαίωμα να απολαμβάνουν ένα από τα ελεύθερα αγαθά, το περιζήτητο - κατά τους καλοκαιρινούς κυρίως μήνες - δροσερό νερό της θάλασσας! Φυσικά κάλλιο αργά παρά ποτέ!
Εκτός από το αλάτι Ιμαλαΐων, η μητέρα μετά την τελευταία της επίσκεψη στη γραφική Ξάνθη, μου έφερε και ένα σακουλάκι με ένα κόκκινο βότανο. Το είδα και δεν είχα ιδέα περί τίνος πρόκειται, μέχρι που μου είπε ότι είναι ιβίσκος που τον αγόρασε γιατί όπως της είπε ο φίλος Όμηρος, έχει εξαιρετικές ιδιότητες.
Το άνοιξα το σακουλάκι, έβαλα το περιεχόμενό του σε ένα δοχείο τσαγιού και το τοποθέτησα στο ντουλάπι με τα βότανα. Και μπορεί να έμεινε εκεί ανέγγιχτο για μήνες αλλά από τότε που το δοκίμασα, συνηθίζω να προσθέτω λίγα φύλλα ιβίσκου πολύ συχνά στα ζεστά κοκτέιλ βοτάνων που εκτός από έξτρα γεύση αποκτούν και ένα θεσπέσιο κόκκινο χρώμα.
Αύριο είναι μια καινούρια μέρα.
Αύριο ο ουρανός ια είναι διαφορετικός, αγάπη μου. Περίμενε και θα δεις.
Αν και η άνοιξη τυπικά έφτασε πριν λίγες μέρες, ουσιαστικά μας κάνει κάπως τη δύσκολη και ο καιρός δε λέει να φτιάξει. Βέβαια παράπονο δεν μπορούμε να έχουμε, γιατί ζήσαμε ανοιξιάτικες μέρες μέσα στους προηγούμενους χειμωνιάτικους μήνες αλλά ως γνωστόν, ποτέ δεν είμαστε ικανοποιημένοι από τον καιρό... Όταν έχει ζέστη μέσα στο καταχείμωνο, το χαιρόμαστε μεν, παραδεχόμενοι δε ότι δεν είναι φυσιολογικό. Κι όταν έχει κρύο, βροχές και χιόνια, πάλι δυσανασχετούμε και λέμε άντε ν' ανοίξει ο καιρός.
Πράγματι! Οι αναζητήσεις ποτέ δε σταματούν.. αυτό άλλωστε είναι ένα από τα στοιχεία της ανθρώπινης φύσης!
Μετά από το τελευταίο ταξίδι της στην Ξάνθη, η αγαπημένη μου μητέρα κατέφθασε στο σπίτι μας με ένα σωρό καλούδια. Λουκούμια, σακουλάκια με βότανα, άλλες τοπικές λιχουδιές και ένα γυάλινο βάζο ζωγραφισμένο στο χέρι από την ίδια βεβαίως βεβαίως που περιείχε κάτι ροζ στο εσωτερικό του. Τι να 'ναι;
"Αλάτι Ιμαλαΐων", μου είπε. "Τέρμα πια το απλό αλάτι, να χρησιμοποιείς αυτό που είναι πιο υγιεινό. Μέχρι και ο αδερφός σου το χρησιμοποιεί". Αυτό κι αν είναι κίνητρο!
Ήρθε η άνοιξη.. Βγαίνει ο ήλιος.. Φοράμε ανοιξιάτικα.. Τρέχουμε στη θάλασσα.. Κρύβεται ο ήλιος.. Μένουμε στο σπίτι.. Αρνούμαστε να φορέσουμε χειμωνιάτικα..
Και τι να φορέσουμε;
Μπορεί να έχω μέρες να φανώ αλλά δεν έχω προλάβει να πάρω ανάσα... Λίγο τα παιδάκια μου που είναι μαλωμένα με τον ύπνο, λίγο λοιπές υποχρεώσεις και ο καιρός που έφτιαξε έστω προσωρινά και μας κρατάει εκτός σπιτιού, χρόνος για surfing και blogging δεν υπάρχει. Όμως σήμερα, μετά από πολύ καιρό, δεν αντιστάθηκα στον πειρασμό του pinterest και χάζεψα άνοιξη, χρώματα και στιλ!
Και εντόπισα φωτογραφίες που με ξεσήκωσαν για ανασκαφές και ψώνια. Δεν ξέρω αν προλάβω να κάνω είτε το ένα είτε το άλλο αλλά πολύ θα το 'θελα.
Μια βροχερή Κυριακή σαν τη σημερινή είναι ευκαιρία να φτιάξουμε μαζί με τα παιδιά μας κάτι χαρούμενο, λαμπερό αλλά και χρήσιμο. Και μάλιστα με ένα από τα πιο ενδιαφέροντα και φτηνά υλικά: τα ρολά από χαρτί κουζίνας ή υγείας.
Η κατασκευή είναι πολύ απλή, οπότε ευνοείται η συμμετοχή του παιδιού. Αν έχει το περίγραμμα στα χαρτόνια, τα κόβει, τα κολλάει κ.λπ. Θέλει προσοχή μόνο με το πιστόλι σιλικόνης γιατί είναι ζεστό αλλά και αυτό δεν είναι απαραίτητο.
Είμαι κόρη! Μοναχοκόρη! Μοναχοπαίδι! Αυτόματα ο τελευταίος χαρακτηρισμός προκαλεί σε όλους τη σκέψη «Κρίμα στη μάνα που σε κουβάλησε και έμεινε μόνη της γιατί σίγουρα εσύ έκανες κόμμα με τον πατέρα σου!».
