My reason to smile
- Κατηγορία Σκέφτομαι
Καιρό είχα να πέσω πάνω σε μια εικόνα που θα με κάνει τόσο αυθόρμητα να χαμογελάσω. Προφανώς μου έφερε τα κατάλληλα άτομα στο νου, αυτά τα άτομα που με κάνουν να χομογελάω.
Καιρό είχα να πέσω πάνω σε μια εικόνα που θα με κάνει τόσο αυθόρμητα να χαμογελάσω. Προφανώς μου έφερε τα κατάλληλα άτομα στο νου, αυτά τα άτομα που με κάνουν να χομογελάω.
Smile! Για μια εβδομάδα γεμάτη χαμόγελα με την παρότρυνση της φίλης μας Μαρίας Λ.
Πόση χαρά πήρα πριν λίγες μέρες όταν γυρνώντας στο σπίτι βρήκα έναν φάκελο στο γραμματοκιβώτιο. Και φυσικά δεν ήταν λογαριασμός! Γι αυτό χάρηκα και γιατί ο φάκελος στο εσωτερικό του περιείχε δυο κάρτες, πολλές ευχές και πολλή θετική διάθεση!
Παρασκευή σήμερα και δε μπορούμε παρά να ξεκινήσουμε την ημέρα μας με ένα χαρούμενο τραγούδι..
Πώς να έχετε μια όμορφη μέρα...
Μια γλυκιά χειρονομία αρκεί για να σου φτιάξει τη μέρα στο γραφείο..
το γιατρό, το κακό, τη λύπη, ό,τι δυσάρεστο και ζόρικο το κάνει πέρα...
Ένα βίντεο που δεν είναι video clip, δεν είναι trailer... Είναι όμως ένα από τα πιο ωραία βίντεο που έχουμε δει. Είναι το βίντεο που πρέπει όλοι να βλέπουμε στο ξεκίνημα της μέρας μας.
Καλημέρα με κέφι και χαμόγελο! Σήμερα θα πάμε να αγοράσουμε φυτά για το μπαλκόνι! Ήρθε η ώρα να αντικαταστήσουμε όσα ξεράθηκαν, να γεμίσουμε τις άδειες γλάστρες, να αποκτήσουμε και μερικά καινούρια λουλούδια, οπωσδήποτε αρκετά αρωματικά φυτά, να αξιοποιήσουμε και τις παλέτες για τη διακόσμηση του μπαλκονιού.. Ελπίζω να γίνει όμορφο και σύντομα να σας δείξουμε φωτογραφίες!
Σε μια παλιά αποθήκη υπάρχει ένα ξύλινο βαρέλι, στο οποίο κάποτε οι αγαπημένοι σου πρόγονοι έβαζαν κρασί. Τώρα κανείς δεν του δίνει σημασία, ρημάζει μόνο του στη γωνιά του και τα χρόνια περνούν. Αυτό όμως δεν το βάζει κάτω. Ελπίζει σε μια αναπαλαίωση και σε επαναχρησιμοποίηση. Εκλιπαρεί για ένα σου βλέμμα και μια θέση στο σαλόνι σου. Και εσύ αρνείσαι πεισματικά, περνάς δίπλα του και δεν το βλέπεις καν...
Για τους φίλους των βιβλίων στη Θεσσαλονίκη και τις γύρω περιοχές, υπάρχει ένα καλό νέο! Σήμερα, 16 Μαΐου 2013, ξεκινά η 10η Διεθνής Έκθεση Βιβλίου Θεσσαλονίκης.
Την "Αμνησία" τη διάβασα όταν πρωτοκυκλοφόρησε στην Ελλάδα και μπήκε εξαρχής στη λίστα με τα αγαπημένα βιβλία.
Θυμάστε τις διάφορες επιλογές που είδαμε για εναλλακτικές γλάστρες και χρήση παλιών αντικειμένων για τη φιλοξενία των φυτών μας;
"Ο Όλυμπος κι ο Κίσσαβος τα δυο βουνά μαλώνουν, το 'να να ρίξει τη βροχή, τ' άλλο να ρίξει χιόνι", λέει το δημοτικό ποίημα-τραγούδι. Τον Όλυμπο ως "αρχηγό" τον επισκεφθήκαμε πολλές φορές και πάλι θα τον επισκεφθούμε. Τον Κίσσαβο όμως ως "αντίπαλο δέος" του Ολύμπου να τον αφήσουμε με το παράπονο; Είναι και εύκολη η "κατάκτησή" του, οπότε ήρθε κι αυτουνού η σειρά.
Ψωμάκια νόστιμα κι αφράτα, μαλακά τυροπιτάκια, τρώνε όλα τα παιδάκια...
Τρώει και ο Φίλιππος, τρώει και ο Κωνσταντίνος που ομολογουμένως δεν είναι τα πιο φαγανά παιδιά!
Καλό μήνα είπαμε σήμερα; Δεν είπαμε! Μόνο ότι είναι Παγκόσμια Ημέρα κατά του AIDS και ότι είναι μια καλή ευκαιρία να βγούμε για φωτογραφίες! Καλό μας μήνα λοιπόν!
Τι καλό θα φάμε απόψε;
Μπορούμε να ετοιμάσουμε μια εύκολη και γρήγορη πίτα χωρίς φύλλο με πολύ απλά υλικά και να την απολαύσουμε τόσο σήμερα για βραδινό όσο και αύριο το πρωί.
Ο χάρτης που καλύπτει έναν τοίχο του σπιτιού είναι μια ιδέα που μας αρέσει πολύ. Δίνει χρώμα στο χώρο, ιδέες για ταξίδια και μπορεί κάλλιστα να αποτελέσει αφορμή για άπειρες ώρες παιχνιδιού μαζί με τους φίλους μας. Βέβαια προϋποθέτει καλές γνώσεις γεωγραφίας ή έστω προθυμία για αύξηση των γνώσεων μας στο εν λόγω αντικείμενο.
Η σιωπή των ανθρώπων
-όταν πέφτει το βράδυ-
Σαν ανήσυχο «γεια σου»
Σαν απίστευτο όχι
Σαν μετέωρο χάδι.
Μια πλανόδια λύπη
-όταν πέφτει το βράδυ-
Μια δεκάρα στο δρόμο
Σαν ευχή ξεχασμένη
Στ' ουρανού το πηγάδι.
Το πασχαλινό τραπέζι είναι αρκετά διαφορετικό σε σχέση με το τραπέζι των Χριστουγέννων. Συνήθως η διακόσμηση είναι πιο λιτή και το συνολικό ύφος του τραπεζιού πιο ανάλαφρο.. Εξάλλου δε λένε ότι τα Χριστούγεννα είναι για την πόλη και το Πάσχα για το χωριό;
Με αφορμή τη χθεσινή έκπληξη το μυαλό μας ακόμη ταξιδεύει στην πόλη που ποτέ δεν κοιμάται!
Είναι μερικές εικόνες που δείχνουν περισσότερα από όσα μπορούν να δηλώσουν ακόμα και χίλιες λέξεις. Ίσως φταίνε οι φωτογράφοι, ίσως βρίσκονται την κατάλληλη στιγμή στο σωστό μέρος, κατορθώνουν πάντως κάποιες φορές να βγάλουν φωτογραφίες που πραγματικά μπορούν να σε γεμίσουν τόσο έντονα συναισθήματα... φωτογραφίες που κόβουν την ανάσα... φωτογραφίες που καταλαβαίνεις όσα θέλουν να πουν, χωρίς να παίζει ρόλο ποια γλώσσα μιλάς.
Μετά τη στιλιστική βόλτα μας στους δρόμους του Μιλάνο, συνεχίζουμε μελωδικά και ιταλικά..
Το σαββατοκύριακο που πέρασε δε θέλαμε να μείνουμε σπίτι. Ο καιρός ήταν τόσο καλός, μύριζε καλοκαίρι, εμείς είχαμε καιρό να ξεκουνηθούμε από τη βάση μας, είχαμε δυο μέρες και κάτι αν ξεκινήσεις από το απόγευμα της Παρασκευής να τις γεμίσουμε διαφορετικά και αδράξαμε την ευκαιρία.
Λόγω των προγραμματισμένων εκδηλώσεων και του δεσμού μας με την περιοχή, κινηθήκαμε προς τα παράλια Λάρισας. Εκεί διοργανώθηκαν δύο εκδηλώσεις, η Γιορτή Μανιταριού στο Σκλήθρο και η Γιοργή Κάστανου στη Σκήτη. Πρόκειται για χωριά της Λάρισας που στη μετά τον Καλλικράτη ανήκουν στο Δήμο Αγιάς.
Ας ξεκινήσουμε την περιήγησή μας στην περιοχή από το Σκλήθρο, αφού αυτό επισκεφτήκαμε πρώτο.
Μια πολύ ωραία ιδέα για δώρο στις μέρες των γιορτών και όχι μόνο είναι τα καλάθια με διάφορα τοπικά προϊόντα, βότανα, μέλι και άλλα είδη. Φέτος είχα την τύχη να παραλάβω δύο τέτοια καλάθια και πολύ το χάρηκα!