Έφτασε η Κυριακή των Αποκριών και βρισκόμαστε λίγες ώρες πριν την έναρξη των μεγάλων αποκριάτικων παρελάσεων σε αρκετές περιοχές της Ελλάδας.
Ας μπούμε στο κλίμα με ένα τραγούδι άρρηκτα συνδεδεμένο με το ρυθμό του καρναβαλιού!
Έπεται μουσική συνέχεια...
Καλή μας ημέρα!
Σπίτι μου σπιτάκι μου... Σαν το σπίτι μου πουθενά... Εκφράσεις χιλιοειπωμένες που δηλώνουν το δέσιμό μας με το σπίτι μας, τον προσωπικό μας χώρο. Και προφανώς όχι άδικα!
Συνήθως το σπίτι είναι άρρηκτα συνδεδεμένο με στιγμές χαλάρωσης και θαλπωρής, αποτελεί την εστία μας, έναν χώρο γαλήνης και αρμονίας. Ωστόσο πολλές φορές επηρεαζόμαστε από τα προβλήματα, τα νεύρα και την πίεση στη δουλειά και μεταφέρουμε αυτή την αρνητική ενέργεια στον προσωπικό μας χώρο. Άλλες πάλι φορές είναι οι ίδιες οι εντάσεις στο σπίτι που κάνουν την ενέργεια του κάπως πιο βαριά. Πώς θα μπορούσαμε όμως να καθαρίσουμε όλη αυτή τη συσσωρευμένη ενέργεια; Η φύση έχει φροντίσει να μας εφοδιάσει με ένα θεραπευτικό βότανο που πολλές παραδόσεις χρησιμοποιούν ώστε να απαλλαγούμε από την αρνητική ενέργεια που ρέει στον χώρο μας.
Για τη Νατάσα Μποφίλιου ξαναμιλήσαμε μόλις πριν λίγες μέρες, όταν μιλώντας στην καρδιά ακούσαμε το πολύ τρυφερό τραγούδι "Η καρδιά πονάει όταν ψηλώνει".
Πόσα πράγματα μπορούμε να κάνουμε με μερικά κομμάτια δαντέλα;
Κλείνουμε την ημέρα μας με ροκ διάθεση.. αφήνοντας τον Bryan Adams να μας ταξιδέψει στο καλοκαίρι του '69..
Πολλές φορές όταν πρόκειται να οργανώσουμε ένα παιδικό πάρτι εκτός από τις λιχουδιές για τους μικρούς μας φίλους και τους διαφορετικούς τρόπους παρουσίασης αυτών, καλούμαστε να βρούμε και ένα θέμα για τη διακόσμηση. Αυτό είναι ακόμα πιο συνηθισμένο στην περίπτωση της βάπτισης.
Θέματα υπάρχουν πολλά, πάρα πολλά και όσο η φαντασία μας δουλεύει, μπορούμε πάντα να βρίσκουμε κάτι καινούριο ανάλογα με το γούστο ή τα ενδιαφέροντα των παιδιών (αν είναι σε ηλικία να έχουν ενδιαφέροντα και προτιμήσεις). Αν πρόκειται για κοριτσίστικο πάρτι ή βάπτιση, κάθε λογής νεράιδες, πριγκίπισσες, ηρωίδες παραμυθιών και κάθε πιθανή απόχρωση του ροζ είναι ευπρόσδεκτη. Άν πάλι πρόκειται για αγόρι, οι πεντήντα αποχρώσεις του... μπλε και κάθε ήρωας κόμικ μπορεί να αποτελέσει τον άξονα της διακόσμησης του πάρτι.
Εβδομάδα Θηλασμού αυτή που διανύουμε και χθες γιορτάστηκε σε όλη τη χώρα με τον Πανελλαδικό Ταυτόχρονο Δημόσιο Θηλασμό. Στο πλαίσιο της ημέρας αυτής έγιναν εκδηλώσεις σε όλη την Ελλάδα. Και γεγονός είναι ότι οι εκδηλώσεις αυτές στις μεγάλες πόλεις, Αθήνα – Θεσσαλονίκη, είναι πραγματικές γιορτές και γνωρίζουν μεγάλη απήχηση.
Όμως στις μικρότερες πόλεις, στην επαρχία, μερικά πράγματα είναι ακόμα ταμπού. Άκου εκεί να βγεις να θηλάσεις δημόσια!!! Πού ακούστηκε! Και πώς να βγάλεις το μωρό έξω στο κρύο! Λες και δεν υπάρχουν κατάλληλα ρούχα για να ντύσεις ένα μωρό! Άσε που συνήθως τα κουκουλώνουμε σαν κρεμμύδια. Αλλά ας μην ξεφεύγω από το θέμα...
Επιτέλους Αύγουστος! Ο πιο καλοκαιρινός μήνας! Θάλασσα, παραλία, χαλάρωση, ξενοιασιά...
Παραφράζοντας τον τίτλο του βιβλίου του Μενέλαου Λουντέμη, οι πανέμορφες "νυφούλες" ετοιμάζονται να μας δώσουν σε δυο μήνες περίπου τους νοστιμότατους καρπούς τους...
Μια γλυκιά χειρονομία αρκεί για να σου φτιάξει τη μέρα στο γραφείο..
Πρωινό Σαββάτου: Συνάντηση με φίλους για βόλτα, καφεδάκι και κουβεντούλα!
Δύο διαχρονικά αγαπημένα τραγούδια σε μία εξαιρετική διασκευή!
ή αλλιώς Μπατόν Σαλέ σε στρόγγυλη εκδοχή. Δεν μπορείς με τίποτα να φας μόνο ένα!
Με πόσους τρόπους μπορούμε να σερβίρουμε το αγαπημένο καλοκαιρινό φρούτο; Ιδέες υπάρχουν πολλές... Όρεξη να έχουμε και φαντασία!
Με αυτή τη σκέψη ξύπνησα το πρωί, αυτό είναι το σύνθημά μου για σήμερα και για πάντα.
Τι καλύτερο από το να ξεκινήσουμε τη μέρα μας μουσικά και άκρως καλοκαιρινά; In the Summertime!
Μια ιδέα που μου άρεσε πολύ για να κάνουμε τα τραπέζια των επόμενων ημερών ακόμη πιο γιορτινά. Christmas table art!
Κυριακή πρωί σήμερα με πολλή βροχή και μουντό καιρό… Ευκαιρία για πρωινό καφέ στο σπίτι με φίλους! Ας κάνουμε ένα αφράτο, λαχταριστό κέικ, το κέικ της μαμάς!
Μόλις βρήκα πώς θα οργανώσω μερικά από τα μονίμως ανοργάνωτα υπάρχοντά μου, αξιοποιώντας με δημιουργικό και «think out of the box» τρόπο τους μεταλλικούς κουβάδες μου, που αποτελούν ένα από τα αναμνηστικά του στολισμού του γάμου μου!
Ντουλάπες, παπουτσοθήκες, συρτάρια, ράφια... όσα και να είναι δεν αρκούν ποτέ! Τις περισσότερες φορές μάλιστα όσο περισσότερους αποθηκευτικούς χώρους έχουμε στη διάθεσή μας, τόσο περισσότερο τους γεμίζουμε.
Πώς γίνεται μια πόλη, που την ακούς ή τη βλέπεις σε ταινίες και καμιά φορά την οραματίζεσαι σαν κάτι το άγνωστο, το διαφορετικό ή ως έναν ονειρεμένο προορισμό για ένα μελλοντικό ταξίδι, να αποκτά ξαφνικά ιδιαίτερο ενδιαφέρον απλώς και μόνο επειδή ένας δικός σου άνθρωπος ζει πια εκεί;
Και αισίως ο Φίλιππος έγινε 2 ετών! Πώς έγινε αυτό; Πότε έγινε; Πότε γεννήθηκε, πότε μεγάλωσε... Σαν τώρα θυμάμαι εκείνες τις πρώτες μέρες που τον είχαμε σπίτι και νομίζαμε πως ήταν οι μεγαλύτερες μέρες της ζωής μας. Μάλλον γιατί κρατούσαν σχεδόν 24 ώρες (χωρίς ύπνο).
Και τώρα έχει ήδη περάσει μια εβδομάδα από τα δεύτερα γενέθλιά του και είμαστε μια εβδομάδα πιο κοντά στον ερχομό της μικρής πριγκίπισσας.
Για άλλη μια χρονιά το τραπέζι των Χριστουγέννων ήταν μια απόλυτα οικογενειακή υπόθεση.
