Αγαπημένη Κυριακάτικη συνήθεια: Ένας περιποιημένος διπλός ελληνικός και μια εφημερίδα.. 

Η πανσέληνος του Αυγούστου, είναι ένα από τα γεγονότα που κάθε καλοκαίρι οι απανταχού ρομαντικοί το περιμένουμε πως και πως. Το πιο φωτεινό φεγγάρι του έτους!

Σε διάφορες περιοχές της χώρας διοργανώνονται εκδηλώσεις και ο κόσμος έχει την ευκαιρία να χαρεί τη φωτεινή βραδιά, με μουσική, με θέατρο, με ό,τι τραβάει η καρδιά του, επιλέγοντας την αντίστοιχη εκδήλωση.

Η πρώτη μας βόλτα στο νησί της Χίου συνεχίστηκε με κατεύθυνση τον γνωστό Βροντάδο.

Μια μηλόπιτα που κερδίζει πάντα τις εντυπώσεις!

Λένε ότι η τρέλα πάει στα βουνά... λέτε; Μπα, στους ανθρώπους πάει και παίρνουν με την πρώτη ευκαιρία τα βουνά. Γιατί όμως; Γιατί τους aresei. Και επειδή και μένα maresei, θέλω να μοιραστώ τη χαρά της ανάβασης, των ήχων αλλά και της ησυχίας του βουνού ή γενικότερα της εξοχής, το πνεύμα της ομάδας, του ψιλολαχανιάσματος, αλλά και την αίσθηση της "κατάκτησης" όταν φτάνεις στο τέρμα. Αυτό θα γίνει μέσα από μια σειρά τέτοιων εξορμήσεων στα ψηλότερα βουνά της Ελλάδας, αρχίζοντας από τον Γράμο.

Και το όμορφο, άνετο και φιλόξενο σπίτι φαίνεται από την είσοδο.

Άλλη μια κρύα, παγωμένη για να ακριβολογούμε, μέρα ξημέρωσε! Και μια που είναι Κυριακή έχουμε την τέλεια αφορμή να διαλέξουμε έναν κοντινό προορισμό, να βρούμε ένα μικρό καταφύγιο μέσα στη φύση, έναν ξενώνα, ένα σαλέ, ένα πετρόχτιστο ξενοδοχείο, να πάρουμε τους φίλους μας και να πάμε να περάσουμε τη μέρα μας εκεί, πίνοντας καφεδάκι, διαβάζοντας εφημερίδες, συζητώντας, παίζοντας επιτραπέζια.

Πότε πέρασε πάλι τόσος καιρός; Το καλοκαίρι τελείωσε (παει, το αποχαιρετήσαμε πια για τα καλά και περιμένουμε το επόμενο), το φθινόπωρο μπήκε, κοντεύει να τελειώσει και ο πρώτος μήνας του... Και γιατί τα λέω όλα αυτά; Γιατί κάθε χρόνο τέτοια εποχή συνειδητοποιώ πως δεν είναι μόνο το καλοκαίρι που πέρασε, είναι και αυτή η μονίμως ξεχασμένη ημερομηνία που πρέπει να κάνω service στο αυτοκινητάκι μου. Τώρα πρέπει πάλι να πάρω τηλέφωνο στην αντιπροσωπεία, να "κλαφτώ", να τους πω πόσο μακριά βρισκόμουν την περίοδο που έπρεπε να πάω για το ετήσιο service και να μου κάνουν για μια ακόμα χρονιά την παραχώρηση να κάνω εκπρόθεσμα το service και να μην χάσω την εγγύηση. Και όσο δεν μ' αρέσει να κλαίγομαι... Μα πώς γίνεται; Όσο συνεπής είμαι γενικά στη ζωή μου, τόσο ξεχασιάρα και αμελής είμαι στη σχέση μου με το αγαπημένο μου αυτοκίνητο. 

Ξεκινώντας σήμερα το πρωί την πλοήγηση στο διαδίκτυο, αντίκρισα με χαρά την πρώτη σελίδα του Google, που τιμά τον Οδυσσέα Ελύτη με αφορμή τη συμπλήρωση 101 χρόνων από την ημέρα της γέννησής του.

Εύκολη, γρήγορη και ιδιαίτερα νόστιμη.. ιδανική για κινηματογραφικές βραδιές στο σπίτι όπως η αποψινή.

Αργίες σήμερα και αύριο για αρκετούς, ο καιρός προβλέπεται εξαιρετικός και δεν έχουμε κανένα λόγο να μείνουμε σπίτι.. Ακόμη και όσοι δεν πήγαμε κάποια εκδρομή αυτές τις μέρες και δεν είμαστε έτοιμοι για τα πρώτα μπάνια, η μέρα είναι ιδανική για μια κοντινή εξόρμηση στη φύση..για καφέ ή φαγητό ή απλά ένα περίπατο. Βρείτε την κοντινότερη λίμνη ή το πλησιέστερο ποτάμι ή βουνό και.. βγείτε να πιάσετε τον Μάη..

Χωρίς ζάχαρη για όσους δεν αγαπούν τις πολύ γλυκές λιχουδιές ή για λόγους υγείας πρέπει να αποφεύγουν τη ζάχαρη.

Τους Nirvana τους ξέρουμε όλοι. Το "Come as you are" επίσης. Το έχουμε ακούσει και ξανακούσει.. και ξανακούσει.. εκατοντάδες φορές.

Αυτό που δεν προλάβαμε να κάνουμε εμείς (και θέλαμε τόσο... και έφταιγα εγώ που δεν προλάβαμε...), όταν πήγαμε στο Άμστερνταμ, έκανε η φίλη μου η Δ. στην πρόσφατη επίσκεψή της στη χώρα της ...τουλίπας! Δε φτάνει που πήγε στο Ρότερνταμ και μας άφησε εμάς πίσω, περιπλανήθηκε και στη μαγευτική εξοχή της Ολλανδίας και επισκέφτηκε και το συνήθως πολύχρωμο Keukenhof, το τεράστιο πάρκο με τις τουλίπες!

Ένα καταπληκτικό αθλητικό απόγευμα στο πανέμορφο Καστράκι Γρεβενών, χθες 21 Ιουνίου 2014, "ταρακούνησε" θετικά μικρούς και μεγάλους που αγαπούν τον αθλητισμό και τη φύση. Ο και με τη "βούλα" πλέον σύλλογος "Δρομείς Υγείας Γρεβενών" διοργάνωσε αθλητικές εκδηλώσεις ανωμάλου δρόμου στο χώρο του πανέμορφου δάσους, με πολύ μεγάλη επιτυχία.

Ξεκινήσαμε κάπου εκεί στα 18 να πίνουμε το πολύ πολύ μια μπύρα και κανένα ποτήρι κρασί.. Τα άλλα τα πιο βαριά ποτά δε μας άρεσαν και δε μας αρέσουν ακόμα.. Κρασί, λικέρ και παντός τύπου χωνευτικά αλκοολούχα ποτά είναι το στοιχείο μας και κάθε φορά που βγαίνουμε για ποτό συνήθως καταλήγουμε να πίνουμε ένα - δυο ή και περισσότερα ποτήρια κρασί..

Αξίζει να ακούτε αυτό το υπέροχο τραγούδι διαβάζοντας τις μπερδεμένες, αυτή τη φορά, σκέψεις μου.

Πόσο χαιρόμαστε όταν ακούμε για εκδηλώσεις που μας κάνουν να σκεφτόμαστε και να βλέπουμε τον κόσμο και τις πόλεις μας αλλιώς! Αυτό το αλλιώς μας αρέσει πολύ!

Μια μουσική καλημέρα για την έναρξη της εβδομάδας στα γαλλικά..

Τη Victoria Hislop τη γνώρισα στο Νησί, την ακολούθησα πιστά στον Γυρισμό, την αγάπησα ακόμα πιο πολύ στο Νήμα, την προσπέρασα για κάποιο λόγο στον Τελευταίο Χορό, μα τη συνάντησα ξανά στην Ανατολή.

Η φωτογραφία είναι πρόσφατη και μου άρεσε πολύ! Ένα νεογέννητο ορτυκάκι! Τόσο μικρό!

Μας αρέσουν οι σαλάτες και τα υγιεινά εδέσματα αλλά μας αρέσουν και οι γευστικές ατασθαλίες που και που. 

Φθινοπωρινός καιρός, βροχή, ομίχλη, ήλιος και πάλι βροχή... Καιρός για γαλότσες!

Την τιμητική τους είχαν η Σιάτιστα και ο Μπούρινος την Κυριακή 25 Οκτωβρίου 2015 με τον 8ο Αγώνα Ορεινού Τρεξίματος "Μπούρινος". Αθλητές από όλη τη Δυτική Μακεδονία και άλλες κοντινές πόλεις, βρέθηκαν στην περιοχή για να συμμετάσχουν είτε στον πολύ απαιτητικό αγώνα δρόμου των 30 χιλιομέτρων είτε στον αγώνα των 10 χιλιομέτρων.