Ο Φεβρουάριος είναι ο μήνας των βραβείων! Mετά τα Grammy και πριν τα Oscar απονεμήθηκαν χθες το βράδυ στο Λονδίνο τα BRIT Awards 2013, δηλαδή τα βρετανικά μουσικά βραβεία για τη χρονιά που πέρασε.
Να ονειρευτώ ξανά
Και μόνο από τον τίτλο θα μπορούσα να επιλέξω αυτό το βιβλίο. Πιστεύοντας ακράδαντα ότι χωρίς όνειρα δε ζεις, κέντρισε το ενδιαφέρον μου από την πρώτη στιγμή. Διαβάζοντας την περιγραφή στο οπισθόφυλλο, βρήκα έναν ακόμη λόγο για να το προτιμήσω. Είναι ένα βιβλίο που διαβάζεται εύκολα, μέρες που έρχονται, μπορείτε να το πάρετε μαζί σας παντού. Στην εξοχή για πρωινή ανάγνωση στη δροσιά κατά τις ημέρες του Πάσχα, σε ένα ήσυχο καφέ, στο κρεβάτι για ανάγνωση πριν τον ύπνο, στην παραλία. Παντού!
Είναι σίγουρο ότι θα σας κρατήσει καλή συντροφιά. Παρόλο όμως που διαβάζεται εύκολα, θίγει ζητήματα πολύ σοβαρά.
Δυστυχώς όλες οι προγνώσεις δείχνουν ότι ο καιρός δε θα μας κάνει τη χάρη αυτό το σαββατοκύριακο. Βροχές και χιόνια στα ορεινά ίσως μας κλείσουν σπίτι. Αλλά και έτσι να είναι, δε θα το βάλουμε κάτω. Είναι μια καλή ευκαιρία να το ρίξουμε σε εφημερίδες, περιοδικά, βιβλία, ταινίες και σίγουρα στο φαγητό...
Ένα μήνυμα της αγαπημένης μας φίλης Ιωάννας έφτασε στο inbox μας. Αυτή τη φορά δε μοιράστηκε μαζί μας συμβουλές ομορφιάς ούτε σκέψεις περί αγάπης ούτε συνταγές της μαμάς. Αντί όλων αυτών, επέλεξε να μας μυήσει στη δική της τακτική αποτοξίνωσης μετά τις αμαρτωλές - σε σχέση με το φαγητό - ημέρες του Πάσχα.
Μετά τη θραύση που έκαναν τα χωρίς ζάχαρη κουλουράκια, η μητέρα πήρε θάρρος και αποφάσισε να μοιραστεί μαζί μας και άλλες αντίστοιχες συνταγές για όσους προτιμούν τα "άγλυκα" γλυκά.
Όσοι μείναμε σπίτι, ανοίγουμε ένα μπουκάλι κρασί, ανάβουμε κεράκια, σβήνουμε τα φώτα και πατάμε το play για να ξεκινήσει η ταινία που έχουμε επιλέξει..
Στα κέικ δεν μπορώ να αντισταθώ ποτέ! Ίσως φταίει που από παιδί πάντα είχαμε σπιτικό κέικ πάνω στο τραπέζι της κουζίνας. Πολλές φορές έκοβα ποσότητα από το μεσημεριανό φαγητό, ειδικά όταν επρόκειτο για φαγητό που δε μου πολυάρεσε, για να τιμήσω λίγο αργότερα το κέικ της μητέρας. Και δεν ήταν πάντα ίδιο. Η εκάστοτε έμπνευση κατά τη στιγμή της δημιουργίας οδηγούσε κάθε τόσο σε διαφορετικά γευστικά μονοπάτια.
Μερικά χρόνια αργότερα, όταν απέκτησα δικό μου σπίτι και δική μου κουζίνα, μια από τις αγαπημένες μου συνήθειες έγινε η παρασκευή "κεικοειδών" γλυκών. Κέικ βανίλιας, σοκολάτας, σουφλέ, κέικ με φρούτα, ό,τι μπορείτε να φανταστείτε! Φαγητό μπορεί να μην υπάρχει στο σπίτι αλλά κέικ θα υπάρχει!
Και κάπως έτσι, κάθε νέα συνταγή που πέφτει στα χέρια μου αποτελεί αφορμή για να μπω στην κουζίνα. Αυτή τη φορά η συνταγή ήρθε και πάλι από την Μπέσσυ, πιστή φίλη πια της σελίδας μας, και αφορά σε ένα κέικ με κανέλα και σταφίδες.
Πάντα θαυμάζουμε τους ανθρώπους που είναι δημιουργικοί, καινοτόμοι, παραγωγικοί, τους ανθρώπους που έχουν όνειρα, που βάζουν στόχους και τους κυνηγούν.
Ο πρωινός καφές, το ξεφύλλισμα εφημερίδων και περιοδικών, το networking είναι μερικές από τις αγαπημένες μας κυριακάτικες συνήθειες.
Το απόγευμα της Τσικνοπέμπτης είναι εδώ και μια που πλησιάζει η ώρα που θα βγούμε μια βόλτα... ας ανεβάσουμε τη διάθεσή μας και ας αφεθούμε στο ρυθμό του χαρακτηριστικού αυτού χορευτικού κομματιού που για τους περισσότερους είναι άρρηκτα συνδεδεμένο με την περίοδο του καρναβαλιού!
Mπορεί αυτές τις μέρες ο καιρός να μας τα χάλασε λιγάκι και να μην έχουμε δει τον ήλιο να λάμπει, αλλά ας μην ξεχνάμε ότι αυτό είναι παροδικό, μια και η χώρα μας έχει 300 μέρες ηλιοφάνειας το χρόνο. Οπότε η επανεμφάνιση του είναι απλά θέμα ημερών! Μέχρι τότε..
Ένα ατμοσφαιρικό κομμάτι που μας αρέσει πολύ!
Ήμασταν καλά παιδιά φέτος!
Λέτε να μας επισκεφτεί ο Άγιος Βασίλης; Πήρε άραγε το γράμμα μας; Θα μας φέρει δώρο;
Και συνεχίζουμε το αφιέρωμα στα Κύθηρα με μια "φωτογραφική" πεζοπορία στους καταρράκτες και τις βάθρες.
Πόσα πράγματα μπορούμε να κάνουμε με μερικά κομμάτια δαντέλα;
Σας έχει τύχει ποτέ να σας έρχονται δάκρυα στα μάτια λόγω της έντασης της αγάπης που αισθάνεστε για κάποιον; Εμένα ναι! Αυτό το συναίσθημα που γεμίζεις ολόκληρος από μια λέξη, μια ματιά, μια κίνηση. Αυτά είναι τα δάκρυα της αγαλλίασης μάλλον!
Η αλήθεια είναι ότι δεν έχω να πω κάτι συγκεκριμένο, θέλω απλά να μοιραστώ την ένταση αυτού του συναισθήματος. Δεν μπορείς να πάρεις ανάσα και νιώθεις πίεση στον θώρακα, σαν κάτι να θέλει να βγει από μέσα σου. Αγκαλιά μάλλον. Κι αν αυτός λείπει δάκρυα έρχονται να με λυτρώσουν.
Όσο σταθεροποιούνται οι καλές για την εποχή θερμοκρασίες και όσο ο ήλιος λάμπει και η μέρα μεγαλώνει, τόσο περισσότερο νιώθουμε την ανάγκη να φέρουμε την άνοιξη στο σπίτι μας. Ήδη είδαμε κάποιες ιδέες ανανέωσης του σπιτιού, με σκοπό να αποκτήσει πιο ανάλαφρη εικόνα αλλά το θέμα "διακόσμηση" είναι ανεξάντλητο. Έτσι σήμερα επανερχόμαστε δριμύτεροι με ιδέες και προτάσεις για το πώς θα φέρουμε την άνοιξη στο σπίτι μας.
Το 2015 οδεύει προς στο τέλος του. Καλό, κακό... αυτό ήταν. Το 2016 ελπίζουμε πως θα είναι ευνοϊκότερο για όλους και πως θα μας χαρίσει περισσότερες καλές στιγμές. Και γι' αυτό θέλουμε την τύχη με το μέρος μας.
Την 1η Απριλίου ανοίγουν οι αιτήσεις εκδήλωσης ενδιαφέροντος για τα εισιτήρια του φετινού και πέμπτου κατά σειρά TEDx Thessaloniki! Πιστέψτε το δεν είναι πρωταπριλιάτικο ψέμα!
Ηλιοβασίλεμα στον Αμβρακικό! Και συγκερκιμένα στην Κορωνησία..
