Στη δουλειά με το ποδήλατο! Μα πόσο ωραία είναι να βγαίνεις στην πρωινή δροσιά με το ποδήλατο! Να συναντάς και άλλους συναδέλφους και συμποδηλάτες, να ανταλλάσσεις χαμογελαστές καλημέρες, να νιώθεις πως συμμετέχεις και εσύ σε μια ολοένα και πιο δημοφιλή καμπάνια!
Ας κλείσουμε την ημέρα μας με την Caro Emerald να μας τραγουδά "A night like this"..
Και μετά το σχετικό post, έβγαλα τα προικιά στη φόρα και πειραματίστηκα με διάφορα αντικείμενα του σπιτιού. Σας δείχνω τις επιλογές που μου άρεσαν περισσότερο.
Φωτογραφίες όμοιες με πίνακα ζωγραφικής! Ας βλέπουμε ωραίες εικόνες αυτήν την εβδομάδα για να ξεχνιέται το μυαλό και να κάνουμε έστω και νοητά μικρά ταξίδια σε μέρη μαγικά και ονειρεμένα.
Το λευκό και το κίτρινο είναι ένας πολύ όμορφος και αρκετά πρωτότυπος χρωματικός συνδυασμός που μπορεί να χρησιμοποιηθεί για το στολισμό του γάμου σας.
Σάββατο σήμερα.. Ευκαιρία για πρωινό στο μπαλκόνι, όσο ακόμα κρατάει ο καιρός.
Αυτή την Παρασκευή ας ξεκινήσουμε την ημέρα μας με τη φετινή συμμετοχή της χώρας μας στο διαγωνισμό τραγουδιού της Eurovision, που εξασφάλισε για δέκατη συνεχόμενη φορά, από το 2004 που διοργανώθηκε για πρώτη φορά ημιτελική βραδιά, ότι η Ελλάδα θα είναι στον τελικό της διοργάνωσης.
Αύριο είναι μια καινούρια μέρα.
Αύριο ο ουρανός ια είναι διαφορετικός, αγάπη μου. Περίμενε και θα δεις.
Μα πόσο μ'αρέσει αυτό το κομμάτι. Κάθε φορά που το ακούω μου φτιάχνει τη διάθεση.
It's wonderful! Έτσι δεν είναι;
Εδώ και λίγα χρόνια στη χώρα μας υπάρχει ένα μουσείο διαφορετικό απ' τ' άλλα. Είναι ένα μουσείο αφιερωμένο στη φύση και σε είδη που μας προσφέρει απλόχερα, ένα μουσείο μανιταριών! Και πού αλλού θα μπορούσε να βρίσκεται αυτό το μουσείο, πέρα από την ευρύτερη περιοχή της Πόλης των Μανιταριών;
Στα ορεινά των Γρεβενών, λοιπόν, στο καταπράσινο χωριό που ακούει στο όνομα Λάβδα, τον Νοέμβριο του 2011 ιδρύθηκε Μουσείο Μανιταριών. Έκτοτε κάθε χρόνο, αρχές καλοκαιριού, διοργανώνονται εκδηλώσεις με θέμα τα Μανιτάρια. Φέτος οι "Δρόμοι του Μανιταριού" πραγματοποιήθηκαν το τριήμερο 30-31/5 και 1/6 και οδήγησαν στη Λάβδα μανιτραφόφιλους και εν γένει φυσιολάτρες.
Σήμερα δουλεύουμε ακούγοντας τη μελωδική φωνή της Μαριέττας Φαφούτη που πραγματικά σε κάνει να ονειρεύεσαι...
Όσο βελτιώνεται ο καιρός και περνάμε όλο και περισσότερες ώρες εκτός σπιτιού τόσο περισσότερο μας αρέσει να τρώμε έξω. Γύρος, σουβλάκια, κρέπες, κρύα σάντουιτς και παντός τύπου fast food μας αρέσει και μας κλείνει πονηρά το μάτι όταν περνάμε έξω από ταχυφαγεία. Και μετά αρχίζει ο αγώνας και οι φωνές της υγιεινής διατροφής, του καλλίγραμου κορμιού, του καλοκαιριού που έρχεται και που θα μας βρει με μαγιώ και λίγο πιο γεματούληδες από πέρυσι.. Άγχος; Ε όχι άγχος και γι αυτό!
Ψωμάκια νόστιμα κι αφράτα, μαλακά τυροπιτάκια, τρώνε όλα τα παιδάκια...
Τρώει και ο Φίλιππος, τρώει και ο Κωνσταντίνος που ομολογουμένως δεν είναι τα πιο φαγανά παιδιά!
Ο χώρος του γραφείου στο σπίτι είναι μία από τις αγαπημένες μας γωνιές. Μπορεί να έχουμε ένα ολόκληρο δωμάτιο για τη στέγαση του γραφείου και της βιβλιοθήκης, πράγμα σπάνιο ειδικά όταν στο σπίτι κατοικεί ολόκληρη οικογένεια ή να ενσωματώνουμε το γραφείο σε ένα από τα άλλα δωμάτια του σπιτιού και ιδιαίτερα στο σαλόνι.
Πήραμε μια γεύση από τη στολισμένη Βουδαπέστη, να μην πάρουμε μια μικρή γεύση και από την Πράγα; Φέτος είναι οι δυο TOP προορισμοί των φίλων μας για τις ημέρες των γιορτών.
Ας αυξήσουμε την ένταση για να το απολαύσουμε και ας ακολουθήσουμε την προτροπή των Minor Project:
"..I want you cool,
I want you to live your life in colors.."
Παίζοντας με το σλόγκαν της ημέρας που είναι το "Not giving up", ας ακούσουμε ένα μουσικό κομμάτι λίγο διαφορετικό από ό,τι σας έχουμε συνηθίσει..
Χθες βράδυ με έπιασε μια υπογλυκαιμία, μια τρομερή διάθεση για γλυκό και λαχταρούσα να σηκωθώ το πρωί και να βρω ένα νόστιμο πρωινό. Ένα, ή τουλάχιστον ένα, cupcake ήταν η τέλεια επιλογή και παράλληλα ήταν το πρώτο πράγμα που μου ήρθε στο μυαλό. Ψάχνοντας διαθέσιμες συνταγές στα βιβλία μου, εντόπισα αυτή που βόλευε βάσει των υλικών που είχα στην κουζίνα και του χρόνου που απαιτούσε για την εκτέλεσή της. Το αποτέλεσμα ήταν νοστιμότατα cupcakes βανίλιας με σοκολατένια μπισκότα oreo! Δεν ακούγεται άσχημα, ε; Και πιστέψτε με, δεν είναι!
Πολύ χαιρόμαστε κάθε φορά που λαμβάνουμε μηνύματα από εσάς με σχόλια και προτάσεις. Αυτό συνέβη και όταν πριν λίγες μέρες λάβαμε ένα μήνυμα από μια σχετικά νέα φίλη του maresei.gr, τη Μαρία Λ., με την εν λόγω μουσική πρόταση.
Μέρες γιορτής και χαράς, οικογενειακής θαλπωρής, αλλεπάλληλων συναντήσεων με φίλους και συγγενείς και συνεχούς φαγητού. Μα πόσο φαηγτό πια; Τόσο που να μη χωράει ούτε σε πιατέλες στο τραπέζι ούτε και στο στομάχι μας; Τι μας πιάνει τέτοιες μέρες και ετοιμάζουμε τόσο πολύ φαγητό, τόσο σε ποσότητα όσο και σε ποικιλία;
Η καλή μέρα από το πρωί φαίνεται! Κι όταν ξεκινάμε με τέτοιο καφέ, τι άλλο να θέλουμε;
Άρτι αφιχθείς.. ο νέος καθρέφτης μας που ήρθε για να κλέψει τις εντυπώσεις!
Αν και η άνοιξη τυπικά έφτασε πριν λίγες μέρες, ουσιαστικά μας κάνει κάπως τη δύσκολη και ο καιρός δε λέει να φτιάξει. Βέβαια παράπονο δεν μπορούμε να έχουμε, γιατί ζήσαμε ανοιξιάτικες μέρες μέσα στους προηγούμενους χειμωνιάτικους μήνες αλλά ως γνωστόν, ποτέ δεν είμαστε ικανοποιημένοι από τον καιρό... Όταν έχει ζέστη μέσα στο καταχείμωνο, το χαιρόμαστε μεν, παραδεχόμενοι δε ότι δεν είναι φυσιολογικό. Κι όταν έχει κρύο, βροχές και χιόνια, πάλι δυσανασχετούμε και λέμε άντε ν' ανοίξει ο καιρός.
Βρισκόμαστε στην πρώτη εβδομάδα του Ιουνίου, στην πρώτη Δευτέρα του καλοκαιριού... Το μυαλό δουλεύει, σχεδόν κάνει υπερωρίες σκεφτόμενο τις καλοκαιρινές εξορμήσεις, την ξενοιασιά του καλοκαιριού, εικόνες θαλασσινές και υπέροχες... Σε ένα τέτοιο σκηνικό η στενοχώρια, η γκρίνια, τα σκυθρωπά πρόσωπα, οι αρνητικές σκέψεις δεν έχουν θέση..
Η λίμνη Πλαστήρα ή επισήμως λίμνη Ταυρωπού είναι μια από τις πιο γνωστές τεχνητές λίμνες της χώρας μας. Σχηματίστηκε το 1959 με την ολοκλήρωση του φράγματος στο νότιο άκρο της, επί της αρχής του ποταμού Ταυρωπού. Η ιδέα για την κατασκευή της αποδόθηκε στον στρατιωτικό και πολιτικό Νικόλαο Πλαστήρα, γεγονός που δικαιολογεί και το όνομα με το οποίο η λίμνη είναι ευρέως γνωστή.
