Καλό είναι να μην ξεχάσουμε και φέτος, κατά τις χριστουγεννιάτικες βόλτες μας, να προμηθευτούμε Παστίλιες για τον Πόνο του Άλλου, με σκοπό να ενισχύσουμε το έργο των Γιατρών χωρίς Σύνορα. 

Μετρώντας τα άστρα...

Και τώρα που ξεσηκωθήκαμε με τα ταξίδια (βλέπε Μιλάνο, λίμνη Κόμο, Μπελάτζιο, Λουτρά Πόζαρ... και πόσες άλλες εκδρομές εντός Ελλάδας, ακόμα και κάτι Κυριακές μεσημέρια σε γραφικά χωριά και ακόμα πιο γραφικές ταβέρνες), τι θα κάνουμε με τα παιδιά; Πώς μπορούμε να τα έχουμε μαζί μας και να τα απασχολούμε δημιουργικά σε μέρη, καφέ και ταβέρνες χωρίς αυλή; Καλά τα τάμπλετ και τα κινητά αλλά προς το παρόν, εμείς τουλάχιστον, έχουμε καταφέρει να απέχουμε και ελπίζουμε να το καταφέρουμε για αρκετό καιρό ακόμα. Οπότε καταφεύγουμε σε πλαστελίνες, μπογιές, ζωγραφιές, παιχνίδια...

Αρχίζουμε τις προτάσεις λοιπόν με παιχνίδια - δώρα που πήραμε τους τελευταίους μήνες μαζεμένα (και ακόμα ανοίγουμε) και είναι ό,τι πρέπει για να χωράνε στις αποσκευές μας και να πηγαίνουν όπου πηγαίνουμε...

Ξακουστή για την αρχιτεκτονική και τις τέχνες της, τα κανάλια και τις γόνδολες, η Βενετία είναι μια από τις πόλεις που προσελκύει μεγάλο αριθμό τουριστών όλες τις εποχές του χρόνου. Λόγω της ιδιαίτερης φυσιογνωμίας της με τα κανάλια και τις γέφυρες, δανείζει το όνομά της και σε πόλεις της βόρειας Ευρώπης, που αποκαλούνται "Βενετία του Βορρά". Μπορεί λοιπόν στο βορρά να έχουμε πολλές "Βενετίες", διόλου άσχημες, αλλά η αυθεντική Βενετία βρίσκεται πολύ κοντά σε μας και σήμερα είναι μια καλή ευκαιρία να κάνουμε μια φωτογραφική βόλτα στα γραφικά σοκάκια της (ουπς, κανάλια ήθελα να πω).

Όπου και να γυρίσω, όπου και να κοιτάξω βλέπω νέα πράγματα που μου θυμίζουν τα παλιά. Με περιβάλλουν αντικείμενα βγαλμένα από εποχές παλιότερες αλλά με μια πινελιά του σύγχρονου και του μοντέρνου. 

Ρετρό ή ξαναζεσταμένο φαγητό;

Έλλειψη δημιουργικότητας ή εμμονή σε παλιές επιτυχημένες φόρμες;

Κόλπα του Marketing ή ρομαντισμός;

Να και ένα κομμάτι από το soundtrack της ταινίας Sweet November που σας έλεγα. Μη μου πείτε ότι δεν είναι εξαιρετικά μελωδικό... Και μόνο που το ακούς συγκινείσαι! Πόσο μάλλον να βλέπεις και την ταινία!

Πάρτε μια γεύση από το Open House Thessaloniki 2012 για να δείτε τι περιμένει τους επισκέπτες.

Καιρό τώρα ήθελα να διαβάσω το κλασικό μυθιστόρημα "Εκατό χρόνια μοναξιά" του Γκαμπριέλ Γκαρσία Μάρκες. Το είχα μόνιμα στη λίστα με "τα επόμενα βιβλία που θέλω και πρέπει να διαβάσω". Μεγάλο βιβλίο, παγκόσμια φήμη, πολλές κριτικές, οι περισσότερες καλές, λίγες κακές... Ήθελα να έχω τη δική μου άποψη, διαβάζοντας ένα από τα κατά κοινή ομολογία πιο κλασικά βιβλία της παγκόσμιας λογοτεχνίας. Και το διάβασα πριν λίγο καιρό.

Η Iyeoka Okoawo ξεχωρίζει για την υπέροχη φωνή της και τις πολλαπλές ιδιότητες. Είναι Νιγηριανή - Αμερικανίδα, ποιήτρια, καλλιτέχνης, τραγουδίστρια, ακτιβίστρια.. .Έχει υπάρξει και εκπαιδεύτρια στο TEDGlobal Fellow το 2010.

Για να ξεκινήσει με jazz διάθεση το Σάββατο.. Μα πόσο ωραίο κομμάτι!

Ένα μήνυμα που δεν πρέπει να ξεχνάμε ποτέ... Never Give Up! Μην τα παρατάτε! Ονειρευτείτε!

Στρώνουμε τραπέζι για τρεις! Δε χρειάζεται να υπάρξει μια μια ειδική περίσταση ούτε ακριβά σερβίτσια ούτε ακριβά μαχαιροπίρουνα ούτε το τέλειο φαγητό για να στρώσουμε ένα καλό τραπέζι.

Παραλία Θεσσαλονίκης, καλοκαιράκι 2016.

Όλοι κάνουν βόλτες. ποδήλατα παντού, γονείς, παιδιά, σκυλάκια, ηλικιωμένοι, άλλοι χαρούμενοι, άλλοι σκεπτικοί.

Και εμείς εκεί μαζί με ένα φιλικό ζευγάρι και τον γιο μου (ούτε καν 2 χρονών) που χαίρεται με το κάθε τι... Mε το αεροπλάνο, τον ήχο από τις μηχανές, τις πεταλούδες... Χαιρετάει τους πάντες, όμως έχει τρελή αδυναμία στα παιδάκια. Αφού λοιπόν έχουμε χαιρετήσει όλον τον κόσμο συμπεριλαμβανομένων κατοικιδίων και αδέσποτων, εμφανίζεται μπροστά μας ένα αγοράκι (περίπου 13-14 χρονών) που είχε στο αναπηρικό καροτσάκι την αδερφούλα του (περίπου 9-10 χρονών) κάνοντας και εκείνοι βόλτες.

ή αλλιώς ο λόγος που χάθηκα τον τελευταίο καιρό. Ετοιμασίες για τη βάπτιση της μικρής μας!

Βασικός μας άξονας οι παστέλ αποχρώσεις σε ροζ, λιλά, κίτρινο και βεραμάν. Και παρόλο που ήταν μια βάπτιση σε οικογενειακό κύκλο, η λόξα της μαμάς δεν την αφήνει σε ησυχία :) Έπρεπε να απαρνηθώ τον (έτσι κι αλλιώς λιγοστό) ύπνο μου για μερικές νύχτες και να απορρίψω οποιαδήποτε πιθανότητα χαλάρωσης μέσα στη μέρα για να είναι όλα όπως τα είχα φανταστεί. Φυσικά ήθελα να επιμεληθώ προσωπικά πολλά από τα στοιχεία της βάπτισης! Όλα αν ήταν δυνατόν... που δεν ήταν.

Έτσι, πολύτιμη  ήταν η συμβολή του V. που σχεδίασε το "Μ" μας και της αγαπημένης artmania που μεγαλούργησε με τις ξύλινες δημιουργίες της. Εντάξει έκανα κι εγώ μερικά πράγματα, βρήκα τα χρώματα, πήρα κορδέλες, αν και πιο πολλές φρόντισε να προμηθευτούμε η κουμπαρούλα και νονά του Φίλιππου, παρήγγειλα του πουγκιά, τα κουφέτα και γενικώς έκανα τη ...συναρμολόγηση. Κι έκανα και πολλές εκπτώσεις στις αρχικές μου προσδοκίες :(

Μια γεύση από όσα ετοίμασα...

Διανύουμε την εβδομάδα γαστρονομίας, όπως θα έχετε μάλλον καταλάβει. Κάθε μέρα και μια συνταγή για δημιουργικούς κουζινοπειραματισμούς.

Είναι τόσο χαριτωμένο και σε ταξιδεύει στο Παρίσι..για μια νοητή βόλτα aux Champs-Élysées..

Η φωτογραφία είναι του Stefano Brivio.

Και μια που είπαμε για τη σημερινή υπέροχη μέρα που θα πάμε να διαλέξουμε λουλούδια, θυμήθηκα μια εμφάνιση της Olivia Palermo που όπως πάντα άλλωστε, παραδίδει μαθήματα στιλ ακόμα και όταν διαλέγει λουλούδια.

Μια που ο καιρός θα έχει λίγο από όλα αυτές τις μέρες, ας πάρουμε μερικές ιδέες για πιθανές ενδυματολογικές μας επιλογές βασιζόμενες στις εμφανίσεις της πάντα στιλάτης Miroslava Duma κατά τη διάρκεια της πρόσφατης εβδομάδας μόδας στο Παρίσι.

Αγαπημένο ποίημα..

Ένα από τα ωραιότερα ταξίδια μας ως τώρα ήταν το ταξίδι – έκπληξη σε μια από τις πιο γραφικές πόλεις της Ευρώπης, το Άμστερνταμ ή διαφορετικά στη Βενετία του Βορρά.

Το ταξίδι συνεχίζεται λοιπόν με προορισμό την πρωταγωνίστρια του τουρισμού, την εκπληκτική Σαντορίνη. Το προφέρεις και γεμίζει το στόμα σου. Όχι, το Θήρα δε μ'αρέσει.

Τρεις φορές στη σειρά την έφτιαξα αυτή την τάρτα μέσα σε 10 περίπου μέρες! Την πρώτη την προόριζα για το πικ νικ της Πρωτομαγιάς αλλά τελικά καταναλώθηκε στο σπίτι. Τη δεύτερη την έκανα με σκοπό να τη δοκιμάσουν φίλοι και συνάδελφοι, την τρίτη την έφτιαξα και πάλι προσπαθώντας να την προσαρμόσω λίγο περισσότερο στο προσωπικό μου γούστο και την έκανα λίγο πιο bitter! Γεγονός είναι πως κέρδισε τις εντυπώσεις και στις τρεις περιπτώσεις!

Είναι το ποτό του καλοκαιριού, της άνοιξης και για μερικούς και του χειμώνα και του φθινοπώρου. Κανένα άλλο αλκοολούχο ποτό δεν έχει τόσο μεγάλη ζήτηση από μεγάλους και μικρούς σε ηλικία αλλά και σε εμπειρία στο αλκοόλ.

Τι είναι όμως αυτό το ποτό που έχει κυριεύσει όλον τον κόσμο και αποτελεί την πιο συχνή επιλογή μας όταν αποφασίζουμε να βγούμε από το σπίτι; Άραγε γνωρίζουμε το βιογραφικό της ή απλά την καταναλώνουμε για να ξεδιψάσουμε ή και για να αρχίσουμε τα αναίτια χαμόγελα; Μην στενοχωριέστε... Ας αρχίσουμε το μάθημα για να είμαστε πότες αλλά και γνώστες!

Ορισμός: Παραδοσιακό γλύκισμα της τούρκικης κουζίνας που σερβίρεται σε μικρά κυβικού σχήματος κομμάτια, και συχνά περιέχει αμύγδαλο, ενώ διατίθεται σε διάφορες γεύσεις, οι πιο συνηθισμένες από τις οποίες είναι το τριαντάφυλλο (κόκκινο λουκούμι), το περγαμόντο (πράσινο λουκούμι) και η μαστίχα (κίτρινο λουκούμι).