Μια γλυκιά διασκευή του αγαπημένου μας Diamonds της Rihanna από μια 17χρονη μουσικό, τραγουδίστρια και τραγουδοποιό από την Πάτρα. Το όνομα αυτής Βασιλική Μουρίκη.

Σάββατο σήμερα! Αγαπημένη μέρα ειδικά όταν βρισκόμαστε σχεδόν στην καρδιά του Αυγούστου! Πιο αγαπημένη για όσους βρίσκονται σε διακοπές αλλά κάτι πρέπει να κάνουμε κι εμείς που είμαστε στο σπιτάκι μας...

Υπάρχουν cocktails, χυμοί και τόσα άλλα δροσερά ροφήματα. Αυτό όμως είναι σίγουρα το πιο νόστιμο και θρεπτικό μη αλκοολούχο cocktail φρούτων!

Από χθες το πρωί είχα βάλει στο μυαλό μου λίγο κέικ. Οπότε σήμερα που με έπιασε η προκοπή, είπα να δοκιμάσω άλλη μια συνταγή για muffins βανίλιας με κομματάκια κουβερτούρας. Έγιναν νοστιμότατα και φυσικά ανάρπαστα!

Η πρόσκληση στη βάπτιση του γιου αγαπημένων φίλων, αποτέλεσε αφορμή για μια σύντομη αναζήτηση στο Pinterest. Στόχος μου να βρω απάντηση στο κλασικό ερώτημα "Τι να φορέσω αύριο;".

Οι στιλιστικές μας προτάσεις για τις μεγαλύτερες ή υπέρμαχες του κλασικού στιλ φίλες μας την προηγούμενη φορά εστίασαν στην επιλογή του σακακιού. Σήμερα θα δούμε μερικές ακόμα ιδέες που εντοπίσαμε και νομίζουμε πως προσφέρονται για καθημερινές εμφανίσεις.

Ένα από τα αγαπημένα μας φεστιβάλ ξεκινάει από τη Δευτέρα 16.06.2014.

Ο λόγος για το 4ο Athens Open Air Film Festival το οποίο διαρκεί από τον Ιούνιο μέχρι τον Σεπτέμβριο και για ακόμη μια χρονιά φιλοδοξεί να μετατρέψει όλη την Αθήνα σε ένα θερινό σινεμά με ελεύθερη είσοδο.

Με μεγάλες πρεμιέρες, σπάνια κλασικά αριστουργήματα, μερικά από τα διαμάντια του ελληνικού κινηματογράφου και πρωτότυπες μουσικές εκδηλώσεις, οι διοργανωτές του μας προσκαλούν στη μεγαλύτερη υπαίθρια καλοκαιρινή γιορτή της Αθήνας!

Κλείνουμε τη μέρα μας με ένα τραγούδι της Ελεωνόρας Ζουγανέλη από το τελευταίο άλμπουμ της.

..η θέα από την ακρόπολη της Χώρας στο νησί του απέραντου γαλάζιου είναι από αυτές που σε αφήνουν άφωνο..

Σπίτι μου - σπιτάκι μου... αυτό ήταν το moto αυτού του τριήμερου και η παραμονή στο σπίτι μας έδωσε την ευκαιρία να μπούμε στην κουζίνα για τα καλά. Άλλους για να μαγειρέψουμε και άλλους για να φάμε. Η προκοπή που μ' έπιασε ήταν μεγάλη και είπα να εκμεταλλευτώ τη δημιουργική μου διάθεση για κουζινομαγειρέματα (περιέργως) χωρίς πολλούς πειραματισμούς.

Και τι δεν είχε λοιπόν το μενού! Pancakes για πρωινό, παπουτσάκια για μεσημεριανό, σπιτικό τιραμισού για επιδόρπιο (κι ας μην το έκανα εγώ)... 

Μετά τα βαπτιστικά πακέτα για τη Μαργαρίτα και τον Φίλιππο, σειρά είχε η δημιουργία Πασχαλινών λαμπάδων αποκλειστικά για αυτούς! 

Μας αρέσει τόσο πολύ άλλωστε η διαδικασία να ετοιμάζουμε δώρα για τα αγαπημένα μας πρόσωπα με τα χεράκια μας, διοχευτεύοντας στις δημιουργίες αυτές όλη τη θετική μας ενέργεια.

Δεν μπορούσαμε λοιπόν να αφήσουμε την ευκαιρία να πάει χαμένη. Μια επίσκεψη στο κέντρο της Αθήνας ήταν αρκετή για να προμηθευτούμε τα κατάλληλα υλικά και να αναλάβουμε δράση.

Μια βόλτα στη φύση μπορεί να κρύβει δεκάδες εκπλήξεις!

Ζήτω η πολυθρόνα της γιαγιάς, το κομοδίνο του παππού, ζήτω ο παλιός μπουφές! Εις ανάμνηση παλιών αντικειμένων και με σκοπό την ανάδειξη και επαναχρησιμοποίησή τους, όλοι οι πιστοί του design και του upcycle, ενωθείτε, η επαναστατική ομάδα του Hand Made Revolution σας καλεί!

Τι θα φάμε απόψε; Τι λέτε για ένα "fast food" που κάνει καλό..

Σας έχει τύχει ποτέ να σας έρχονται δάκρυα στα μάτια λόγω της έντασης της αγάπης που αισθάνεστε για κάποιον; Εμένα ναι! Αυτό το συναίσθημα που γεμίζεις ολόκληρος από μια λέξη, μια ματιά, μια κίνηση. Αυτά είναι τα δάκρυα της αγαλλίασης μάλλον!

Η αλήθεια είναι ότι δεν έχω να πω κάτι συγκεκριμένο, θέλω απλά να μοιραστώ την ένταση αυτού του συναισθήματος. Δεν μπορείς να πάρεις ανάσα και νιώθεις πίεση στον θώρακα, σαν κάτι να θέλει να βγει από μέσα σου. Αγκαλιά μάλλον. Κι αν αυτός λείπει δάκρυα έρχονται να με λυτρώσουν.

με αφορρμή την σημερινή Παγκόσμια Ημέρα Πολτιστικής Κληρονομιάς.

Ένα τρομερό γεγονός συνέβη το βράδυ της Παρασκευής στα Τρίκαλα!

Πλησιάζει και φέτος η ημέρα της απονομής των κινηματογραφικών βραβείων Όσκαρ και ήδη έχουμε ξεκινήσει να μετράμε αντίστροφα, να κάνουμε προβλέψεις και να σβήνουμε από τη λίστα μας τις ταινίες που πρέπει να δούμε για να έχουμε άποψη πριν τη μεγάλη βραδιά. 

Η Ελιά είναι το δέντρο που χαρακτηρίζει τα ελληνικά παράλια. Η ιστορία της μετρά πάρα πολλά χρόνια και συνδέεται άμεσα με τη χώρα μας. Σύμφωνα με την αρχαία ελληνική παράδοση, πατρίδα του δέντρου είναι η Αθήνα και η πρώτη ελιά φυτεύτηκε από τη θεά Αθηνά στην Ακρόπολη. Η ελιά άλλωστε ήταν το σύμβολο της θεάς. Στην πορεία η ελιά συνδέθηκε με τον αθλητισμό, ενώ αποτέλεσε και ένα βασικό διακοσμητικό στοιχείο σε διάφορα είδη καθημερινής χρήσης, αφού πήλινα και ξύλινα δοχεία, λευκά είδη, ακόμα και κοσμήματα διακοσμήθηκαν με μοτίβα κλαδιών και καρπών ελιάς. Επιπλέον αποτέλεσε σύμβολο ειρήνης, σοφίας και γνώσης.

Ο Άγιος Βασίλης πέρυσι ήρθε στο σπίτι μας και μάλιστα μας έφερε δύο δώρα, ένα για τον Φίλιππο, ένα για τη μπεμπούλα που εκείνη την περίοδο ακόμα την περιμέναμε. Φέτος λέτε να μας επισκεφθεί; Και πόσα να μας φέρει; ;)

Όσο φθινοπωριάζει τόσο περισσότερες βραδιές θα περνάμε πλέον στο σπίτι υπό το φως των κεριών, βλέποντας ταινίες, ακούγοντας χαλαρωτική μουσική και τσιμπολογώντας αγαπημένες λιχουδιές.

Το κρασί του καλοκαιριού μας αρέσει να το πίνουμε και να το ... ακούμε. Και μετά την ερμηνεία του γνωστού τραγουδιού από τη Nancy Sinatra και τον Lee Hazlewood, ήρθε η ώρα να το ακούσουμε και στην τελευταία του εκδοχή.

Διεθνής Ημέρα Μουσείων η σημερινή και είναι ιδανική ευκαιρία για μια διαφορετική κυριακάτικη βόλτα, πριν ή μετά τη βόλτα στις κάλπες...

Η είσοδος σε όλα τα μουσεία είναι ελεύθεση σήμερα οπότε φοράμε άνετα ενδύματα και υποδήματα και ξεπορτίζουμε με στόχο να επισκεφτούμε ένα κοντινό μουσείο.

Μπορεί η λουίζα, ο ιβίσκος, το μελισσόχορτο, το δεντρολίβανο και τόσα άλλα βότανα να γίνονται όλο και πιο δημοφιλή και να αποκτούν όλο και περισσότερους θαυμαστές, αλλά πώς θα μπορούσαμε να παραμελήσουμε το κλασικό και πάντα αγαπημένο τσάι του βουνού; Πόση ζεστασιά μπορεί να νιώθεις με μια κούπα τσάι του βουνού με μέλι και λίγες σταγόνες λεμόνι μετά από μια γεμάτη, κουραστική μέρα;

Για χρόνια λέγοντας τσάι εννοούσαμε το τσάι του βουνού, άντε και κανένα χαμομήλι. Ειδικά όσοι δεν είχαμε την τύχη να μεγαλώσουμε σε σπίτι με κήπο και δικές μας βοτανο-καλλιέργειες ή κάποιον να μαζεύει βότανα απευθείας από τη φύση ή μια γιαγιά - γκουρού στα γιατροσόφια, δεν ξέραμε και πολλά για τα υπόλοιπα βότανα. Εξάλλου συνήθως, τουλάχιστον ως παιδιά, τσάι πίναμε για να αντιμετωπίσουμε το κρυολόγημα και τον πονόλαιμο. Και πολλές φορές δε μας άρεσε καν και το πίναμε με το ζόρι, γιατί έπρεπε για να μαλακώσει ο λαιμός.