Μια ιδέα για την ανανέωση του σπιτιού που έχω δει εδώ και καιρό και μου άρεσε πολύ. Και όσο ακόμα ο χειμώνας καλά κρατεί, είναι ευκαιρία να αξιοποιήσουμε φλοκάτες, κιλίμια και άλλα παραδοσιακά χαλιά που πιάνουν χώρο στη ντουλάπα και στενοχωρούν τη γιαγιά μας που μένουν στο ...ράφι.
Χαλί πάνω στο χαλί λοιπόν, το χοντρό πάνω στο λεπτό, για άποψη, για στιλ, για ζεστασιά, για ανανέωση.
Πώς μπορεί να δείχνει ο χώρος της τραπεζαρίας μεγαλύτερος; Πώς θα λύσουμε τον γρίφο "μικρός χώρος, τι τραπεζαρία να βάλω"; Σε κάθε περίπτωση έχουμε να αντιμετωπίσουμε τον αήττητο εχθρό των λιγοστών τετραγωνικών. Και μπορεί να είναι αήττητος αλλά μπορούμε έστω να προσπαθήσουμε να τον αντιμετωπίσουμε.
Ακολουθώντας τις δέκα προτάσεις - συστάσεις της ειδικής επί του θέματος, Μαρίας, μπορούμε να πετύχουμε πολύ καλά αποτελέσματα.
Ας μη χάνουμε καιρό...
Τι κι αν το μπαλκόνι σου είναι μικρό; Τι κι αν δεν έχει πολύ χώρο; Ιδέες υπάρχουν! Κι αυτή μου άρεσε πολύ!
Ένα μπαρ στο μπαλκόνι!
Αφού δε χωράει τραπέζι και καρέκλες και καναπέδες και χαλιά και όλα αυτά που βλέπουμε σε φωτογραφίες και ζηλεύουμε και νομίζουμε ότι όλα τα μπαλκόνια - εκτός από το δικό μας - μπορούν να γίνουν επίγειοι παράδεισοι... Ε λοιπόν, γιατί να μη δημιουργήσουμε ένα μπαρ στο μπαλκόνι;
Τα κουτάκια! Σε κάθε σχήμα, χρώμα, μέγεθος, υλικό, για κάθε πιθανή χρήση! Είναι μια από τις εμμονές μου! Μ' αρέσουν πολύ τα κουτιά μικρά και μεγάλα και μαντέψτε... οι φίλες μου πολλές φορές μου φέρνουν κουτιά ή άλλα δώρα σε κουτιά! Ειδικά η καλή μου η κουμπάρα! Εξού και το κουτί με τα πολλά κουτάκια στη βάπτιση του μικρού μας αντάρτη!
Πόσο μ' αρέσει να χαζεύω σπίτια, ράφια, βιβλιοθήκες, συμβουλές οργάνωσης του σπιτιού... Όσες ώρες κι αν έχω στη διάθεσή μου, θα μπορούσα να τις τρώω ψάχνοντας νέες ιδέες και λύσεις διακόσμησης. Και κάθε τόσο, όταν ξεχωρίσω αυτές που μου αρέσουν περισσότερο και μπορώ να τις προσαρμόσω στο δικό μου χώρο και στα διαθέσιμα αντικείμενα, θέλω να μένω μόνη στο σπίτι και να πειραματίζομαι. Συνήθως κατεβάζω τα πάντα κάτω, αδειάζω ράφια, βιβλιοθήκες, μικροέπιπλα, τα πάντα... και αρχίζουν οι αναπροσαρμογές. Εξάλλου είμαι από αυτούς που βαριούνται εύκολα, πολύ εύκολα, θέλουν να ανανεώνεται ο χώρος τους και να φαίνεται η εποχή του χρόνου και μέσα στο σπίτι.
Πόση χαρά μπορεί να πάρουν οι γιαγιάδες αν υιοθετήσουμε αυτή την άποψη στο κεφαλάρι του κρεβατιού ή για την ακρίβεια στον τοίχο πάνω από το κεφαλάρι...
Τελευταία αυτή η ιδέα μας βασάννισε αρκετά. Τι να κάνουμε με το παιδικό δωμάτιο; Να βάψουμε έναν τοίχο; Γαλάζιο; Θαλασσί; Οινοπνευματί; Μπλε; Πολύ αγορίστικο... Κάτι πιο ουδέτερο και συνάμα φωτεινό και συνάμα ευκολοσυνδύαστο και συνάμα δροσερό...; Όλα τα θέλαμε και αφού ψάξαμε στα χρωματοπωλεία όλης της πόλης για το τέλειο χρώμα, καταλήξαμε σε ένα μπλε-πράσινο, το χρώμα του νερού στο Ιόνιο. Ούτε μπλε ούτε πράσινο ούτε τιρκουάζ... το χρώμα των υπέροχων νερών σε κάποια σημεία του Ιονίου.
Τα χρωματιστά βραχιολάκια - μαρτυρικά μιας μοναδικής ημέρας – από μια άλλη οπτική γωνία...
Άρτι αφιχθείς.. ο νέος καθρέφτης μας που ήρθε για να κλέψει τις εντυπώσεις!
Σπίτια σε επίπεδα.. Σπίτια διώροφα.. Εσωτερική σκάλα.. Γοητευτικά χαρακτηριστικά για κάθε σπίτι. Κρεβατοκάμαρες πάνω, σαλόνι - κουζίνα κάτω, εσωτερική σκάλα και ο τοίχος πλάι της γεμάτος οικογενειακές φωτογραφίες.., ό,τι και να σκεφτώ μ' αρέσει. Τώρα για το αν είναι βολικά ή όχι αυτά τα σπίτια, τι να πω; Όσοι τα έχουν συχνά διαμαρτύρονται ότι αυτό το πάνω-κάτω όλη μέρα, συχνά τους κουράζει. Προσωπικά μ' αρέσουν τα διώροφα σπίτια αλλά φαντάζομαι ότι όσο τα χρόνια περνούν και τα πόδια μπορεί να βαραίνουν, ίσως να μην είναι τόσο ευχάριστο το "ανέβα - κατέβα".
Την Artmania την καλωσορίσαμε στην παρέα μας στο τέλος Ιουνίου, μας φιλοξένησε με χαρά στο εργαστήριό της, μας επέτρεψε να διεισδύσουμε στον καλλιτεχνικό της κόσμο και σήμερα, δυόμιση περίπου μήνες μετά, είναι και πάλι εδώ στο maresei! Για άλλη μια φορά την επισκεφτήκαμε στον χώρο της, στο ανανεωμένο εργαστήριό της όπου είχαμε την ευκαιρία να δούμε τα καινούρια της ευχολόγια.
Οι χαρτοπετσέτες - χριστουγεννιάτικα δέντρα στο περσινό γιορτινό τραπέζι εξέπληξαν ευχάριστα τους συνδαιτυμόνες και ακόμα τις θυμούνται! Τόσο τους άρεσαν που λυπόταν να σκουπιστούν, μην τυχόν και τις χαλάσουν! Τι κι αν τους έλεγα πόσο εύκολα φτιάχνονται!
ή εναλλακτικά "Ο άνθρωπος που ήθελε να πάει στο φεγγάρι".
Ο διαγωνισμός μας για δύο τεύχη του βιβλίου "Μ' αρέσει να πλέκω 2" που κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Μύρτος ολοκληρώθηκε. Με μεγάλη μου χαρά (πόσο θα χαρεί και η γιαγιά μου δε λέγεται!) βλέπω από τον αριθμό των συμμετοχών, πως το πλέξιμο αποκτά όλο και ισχυρότερη θέση στον ελεύθερο χρόνο μας.
Λένε άλλωστε πως είναι μια πολύ καλή ευκαιρία να απομονώσεις για λίγο το μυαλό σου, να μη σκέφτεσαι όσα σε απασχολούν ή από την άλλη, να εστιάσεις σε ένα μόνο θέμα και να μείνεις συγκεντρωμένος σε αυτό αναζητώντας λύση.
Με σήμα κατατεθέν το φιόγκο & την ανοιχτή πλάτη
Πρόσφατα ανακάλυψα το συγκεκριμένο ελληνικό brand και χάρηκα πολύ που πρόκειται για την προσπάθεια μιας ομάδας νέων κοριτσιών με επικεφαλή τη σχεδιάστρια Ελίνα Κορδαλή.
Υπάρχουν cocktails, χυμοί και τόσα άλλα δροσερά ροφήματα. Αυτό όμως είναι σίγουρα το πιο νόστιμο και θρεπτικό μη αλκοολούχο cocktail φρούτων!
Σάββατο σήμερα! Αγαπημένη μέρα ειδικά όταν βρισκόμαστε σχεδόν στην καρδιά του Αυγούστου! Πιο αγαπημένη για όσους βρίσκονται σε διακοπές αλλά κάτι πρέπει να κάνουμε κι εμείς που είμαστε στο σπιτάκι μας...
- Δραστηριότητες και εκδηλώσεις για τα παιδιά στη Θεσσαλονίκη, ioratoupaidiou.gr
- Περί αυτοκινήτων, στατιστικά, νέα, έξυπνο βιβλίο service, carstats.gr
- Όλοι οι διαγωνισμοί είναι στο kerdiseto.gr
- Κατάλογος ελληνικών ιστοσελίδων: greek-sites.gr
- Περί διακόσμησης: decomaniacs.com
Aφού σας δείξαμε πως περνάμε στις Christmastreestas Days.. ήρθε η ώρα να σας αποκαλύψουμε άλλο ένα από τα δέντρα μας, έτσι για να μη νομίζετε ότι μόνο τσιμπoλογάμε όταν βρισκόμαστε..
Η Μαριέττα Φαφούτη μας αρέσει πολύ. Τα τραγούδια της βγάζουν μια αισιοδοξία, μια αίσθηση θετικής ενέργειας, μια ανοιξιάτικη εικόνα.. Ακούς να τραγουδά και νομίζεις πως βρίσκεται σε ένα καταπράσινο λιβάδι.. Σκέφτεσαι ότι θα βρεθείς και εσύ εκεί και θα αρχίσεις να τρέχεις με τα χέρια ψηλά, ελεύθερα και με ένα πλατύ χαμόγελο..
Το OPEN HOUSE THESSALONIKI άνοιξε για δεύτερη φορά τις πόρτες του...
Έφτασε το απόγευμα της Παρασκευής και αρχίζουν οι ερωτήσεις για τις στιλιστικές επιλογές του σαββατοκύριακου. Ο καιρός προβλέπεται καλός, οπότε οι βόλτες είναι δεδομένες. Έχουμε και πολλά παζάρια βιβλίου ανά την Ελλάδα, έχουμε και τα απαραίτητα ψώνια λίγο πριν το Πάσχα... Τι να φορέσω λοιπόν; Οι γυναίκες το σκεφτόμαστε από σήμερα, μπορεί να αλλάξουμε και μερικές απόψεις μέχρι αύριο, ενώ οι άντρες συνήθως ασχολούνται με το θέμα μόλις ξυπνήσουν. Εμείς πάντως θα αποπειραθούμε να δώσουμε απάντηση και στα δύο φύλα.
Ηλιόλουστη η μέρα σήμερα αλλά με πολύ κρύο! Τα πρώτα χιόνια έκαναν ήδη την εμφάνισή τους στις κορυφές των βουνών και όχι μόνο, μια και όπως μαθαίνουμε στη Φλώρινα, για παράδειγμα, το έχει στρώσει κανονικά! Άντε καλή μας μέρα και καλό Χειμώνα!
Το "Αν όλα τα παιδιά της γης" είναι ένα πολύ αγαπημένο ποίημα του Γιάννη Ρίτσου, από τα πρώτα post που κάναμε σε αυτό το blog.Κάθε φορά που το διαβάζουμε μας αρέσει περισσότερο. Ένα άλλο εξαιρετικό έργο του ποιητή το απόσπασμα από το ποίημα "Αναφυλλητό"..
Η σημερινή μας στιλιστική πρόταση δίνει απάντηση στο καθημερινό "τι να φορέσω" ερώτημα που με τις υψηλές θερμοκρασίες των τελευταίων ημερών έχει αρχίσει να μας βασανίζει σε ρυθμούς καλοκαιριού...
Μας ζητήσατε στιλιστικές προτάσεις και για παχουλές! Πώς να σας χαλάσουμε χατήρι;
Κλασικό και αγαπημένο!
Αφιερωμένο στους ανθρώπους που είναι δίπλα μας!
Διασχίζοντας τους δρόμους στον Βροντάδο σε περιμένουν ευχάριστες εκπλήξεις, όπως αυτό το ερειπωμένο σπίτι που το έχουν σχεδόν καλύψει τα φυτά!
Τα αυγουλάκια μας είναι έτοιμα και φέτος. Βαμμένα με κόκκινη μπογιά και κηρομπογιές.
Μέρες τώρα σκέφτομαι ότι πρέπει να αρχίσω να ψάχνω για δώρα Χριστουγέννων για τα αγαπημένα μου πρόσωπα. Και προφανώς αυτό δεν ισχύει μόνο για μένα. Φέτος βέβαια ο προϋπολογισμός όλων μας είναι κάπως περιορισμένος, αλλά αυτό δεν πρέπει να μας αποθαρρύνει...
Δεν έχουν περάσει πολλές μέρες από τότε που πρωτοείδα αυτό το βίντεο. Μπορεί να μην αναφέρεται σε κάτι καινούργιο αλλά μου έμεινε στο μυαλό, φέρνοντας στην επιφάνεια καταπιεσμένες σκέψεις...
Συστάσεις για την Ελευθερία Αρβανιτάκη σίγουρα δε χρειάζονται. Η πορεία της στην ελληνική μουσική σκηνή είναι γνωστή και η αγάπη μας για τα τραγούδια και τις ερμηνείες της μεγάλη.
Να και ένα κομμάτι από το soundtrack της ταινίας Sweet November που σας έλεγα. Μη μου πείτε ότι δεν είναι εξαιρετικά μελωδικό... Και μόνο που το ακούς συγκινείσαι! Πόσο μάλλον να βλέπεις και την ταινία!
