Μια ιδέα για την ανανέωση του σπιτιού που έχω δει εδώ και καιρό και μου άρεσε πολύ. Και όσο ακόμα ο χειμώνας καλά κρατεί, είναι ευκαιρία να αξιοποιήσουμε φλοκάτες, κιλίμια και άλλα παραδοσιακά χαλιά που πιάνουν χώρο στη ντουλάπα και στενοχωρούν τη γιαγιά μας που μένουν στο ...ράφι.
Χαλί πάνω στο χαλί λοιπόν, το χοντρό πάνω στο λεπτό, για άποψη, για στιλ, για ζεστασιά, για ανανέωση.
Πώς μπορεί να δείχνει ο χώρος της τραπεζαρίας μεγαλύτερος; Πώς θα λύσουμε τον γρίφο "μικρός χώρος, τι τραπεζαρία να βάλω"; Σε κάθε περίπτωση έχουμε να αντιμετωπίσουμε τον αήττητο εχθρό των λιγοστών τετραγωνικών. Και μπορεί να είναι αήττητος αλλά μπορούμε έστω να προσπαθήσουμε να τον αντιμετωπίσουμε.
Ακολουθώντας τις δέκα προτάσεις - συστάσεις της ειδικής επί του θέματος, Μαρίας, μπορούμε να πετύχουμε πολύ καλά αποτελέσματα.
Ας μη χάνουμε καιρό...
Τι κι αν το μπαλκόνι σου είναι μικρό; Τι κι αν δεν έχει πολύ χώρο; Ιδέες υπάρχουν! Κι αυτή μου άρεσε πολύ!
Ένα μπαρ στο μπαλκόνι!
Αφού δε χωράει τραπέζι και καρέκλες και καναπέδες και χαλιά και όλα αυτά που βλέπουμε σε φωτογραφίες και ζηλεύουμε και νομίζουμε ότι όλα τα μπαλκόνια - εκτός από το δικό μας - μπορούν να γίνουν επίγειοι παράδεισοι... Ε λοιπόν, γιατί να μη δημιουργήσουμε ένα μπαρ στο μπαλκόνι;
Τα κουτάκια! Σε κάθε σχήμα, χρώμα, μέγεθος, υλικό, για κάθε πιθανή χρήση! Είναι μια από τις εμμονές μου! Μ' αρέσουν πολύ τα κουτιά μικρά και μεγάλα και μαντέψτε... οι φίλες μου πολλές φορές μου φέρνουν κουτιά ή άλλα δώρα σε κουτιά! Ειδικά η καλή μου η κουμπάρα! Εξού και το κουτί με τα πολλά κουτάκια στη βάπτιση του μικρού μας αντάρτη!
Πόσο μ' αρέσει να χαζεύω σπίτια, ράφια, βιβλιοθήκες, συμβουλές οργάνωσης του σπιτιού... Όσες ώρες κι αν έχω στη διάθεσή μου, θα μπορούσα να τις τρώω ψάχνοντας νέες ιδέες και λύσεις διακόσμησης. Και κάθε τόσο, όταν ξεχωρίσω αυτές που μου αρέσουν περισσότερο και μπορώ να τις προσαρμόσω στο δικό μου χώρο και στα διαθέσιμα αντικείμενα, θέλω να μένω μόνη στο σπίτι και να πειραματίζομαι. Συνήθως κατεβάζω τα πάντα κάτω, αδειάζω ράφια, βιβλιοθήκες, μικροέπιπλα, τα πάντα... και αρχίζουν οι αναπροσαρμογές. Εξάλλου είμαι από αυτούς που βαριούνται εύκολα, πολύ εύκολα, θέλουν να ανανεώνεται ο χώρος τους και να φαίνεται η εποχή του χρόνου και μέσα στο σπίτι.
Πόση χαρά μπορεί να πάρουν οι γιαγιάδες αν υιοθετήσουμε αυτή την άποψη στο κεφαλάρι του κρεβατιού ή για την ακρίβεια στον τοίχο πάνω από το κεφαλάρι...
Τελευταία αυτή η ιδέα μας βασάννισε αρκετά. Τι να κάνουμε με το παιδικό δωμάτιο; Να βάψουμε έναν τοίχο; Γαλάζιο; Θαλασσί; Οινοπνευματί; Μπλε; Πολύ αγορίστικο... Κάτι πιο ουδέτερο και συνάμα φωτεινό και συνάμα ευκολοσυνδύαστο και συνάμα δροσερό...; Όλα τα θέλαμε και αφού ψάξαμε στα χρωματοπωλεία όλης της πόλης για το τέλειο χρώμα, καταλήξαμε σε ένα μπλε-πράσινο, το χρώμα του νερού στο Ιόνιο. Ούτε μπλε ούτε πράσινο ούτε τιρκουάζ... το χρώμα των υπέροχων νερών σε κάποια σημεία του Ιονίου.
Τα χρωματιστά βραχιολάκια - μαρτυρικά μιας μοναδικής ημέρας – από μια άλλη οπτική γωνία...
Άρτι αφιχθείς.. ο νέος καθρέφτης μας που ήρθε για να κλέψει τις εντυπώσεις!
Σπίτια σε επίπεδα.. Σπίτια διώροφα.. Εσωτερική σκάλα.. Γοητευτικά χαρακτηριστικά για κάθε σπίτι. Κρεβατοκάμαρες πάνω, σαλόνι - κουζίνα κάτω, εσωτερική σκάλα και ο τοίχος πλάι της γεμάτος οικογενειακές φωτογραφίες.., ό,τι και να σκεφτώ μ' αρέσει. Τώρα για το αν είναι βολικά ή όχι αυτά τα σπίτια, τι να πω; Όσοι τα έχουν συχνά διαμαρτύρονται ότι αυτό το πάνω-κάτω όλη μέρα, συχνά τους κουράζει. Προσωπικά μ' αρέσουν τα διώροφα σπίτια αλλά φαντάζομαι ότι όσο τα χρόνια περνούν και τα πόδια μπορεί να βαραίνουν, ίσως να μην είναι τόσο ευχάριστο το "ανέβα - κατέβα".
Όταν ο ήλιος κάνει τη χάρη στους κατοίκους των Ιωαννίνων και νικάει τα σύννεφα και τη βροχή, τότε αυτοί προς ένδειξη ευγνωμοσύνης ξεχύνονται στους δρόμους.
Με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα για τα Δικαιώματα των Παιδιών σας προτείνουμε ανεπιφύλακτα την ταινία All the invisible children. Επτά διαφορετικές ταινίες μικρού μήκους για τη ζωή επτά διαφορετικών παιδιών από όλες τις γωνιές του πλανήτη.
Πραλίνα.. και μόνο η λέξη προκαλεί αναστάτωση στους απανταχού ορκισμένους οπαδούς της σοκολάτας!
Γεγονός Νο.1 - Λατρεύουμε τη σοκολάτα
Γεγονός Νο.2 - Δεν πετάμε τίποτα στην κουζίνα (βιώματα γιαγιάς).
Είχανε λοιπόν περισσέψει κάτι καραμελωμένα φουντούκια που χρησιμοποιήθηκαν ως ντεκόρ σε μια τούρτα, τα οποία διατηρούνται τέλεια σε κλειστό βάζο. Σοκολάτα, κακάο και ζαχαρούχο υπάρχουν πάντα στα ράφια, οπότε ήρθε η ιδέα για σπιτική πραλίνα!
Καμιά φορά τα αυτοσχέδια εδέσματα είναι τα καλύτερα! Και όταν έχεις δυο πιτσιρίκια στο σπίτι που ψάχνουν κάθε τόσο για κάτι γλυκό, τι καλύτερο για σπιτικές λιχουδιές με υλικά που υπάρχουν στην κουζίνα μας;
Η πόλη της Ξάνθης είναι γνωστή για πολλούς λόγους: για το καρναβάλι, την παλιά πόλη και τις γιορτές της, το μίγμα των πολιτισμών που συναντά κανείς εκεί... αλλά για όσους αγαπούν τη φύση, είναι γνωστή και για την περιοχή γύρω απ' αυτή. Όταν βρίσκεσαι εκεί κοντά, αξίζει να περιπλανηθείς στα ορεινά. Πολλά τα βουνά και τα λαγκάδια, τα χωριά και τα γεφύρια.
Ανάλογα με το χρόνο και τη διάθεση που έχεις, επιλέγεις διαδρομές.
Άρτι αφιχθείς.. ο νέος καθρέφτης μας που ήρθε για να κλέψει τις εντυπώσεις!
Πώς γίνεται μια μελωδία να γεννά τόσα συναισθήματα ταυτόχρονα: Νοσταλγία, τρυφερότητα, λύπη και χαρά μαζι...
Αυτό το τραγούδι όσες φορές κι αν το ακούω δεν το βαριέμαι ποτέ! Αντιθέτως μ'αρέσει τόσο πολύ όταν το πετυχαίνω στο ραδιόφωνο!
Μέρα που είναι, ας ακούσουμε ένα κομμάτι που μας φτιάχνει τη διάθεση, όσο ετοιμαζόμαστε για την καθιερωμένη Τσικνο-έξοδο.
Η σημερινή μας στιλιστική πρόταση δίνει απάντηση στο καθημερινό "τι να φορέσω" ερώτημα που με τις υψηλές θερμοκρασίες των τελευταίων ημερών έχει αρχίσει να μας βασανίζει σε ρυθμούς καλοκαιριού...
Όπως σας είχα πει σε αυτή την ανάρτηση έχω ένα θέμα με τη μουσική. Με τις μελωδίες, τους ήχους και τα χρώματα που όλα αυτά τα ακούσματα μου φέρνουν στο μυαλό. Σήμερα, λοιπόν, θα σας βάλω να ακούσετε ένα ξένο τραγούδι ενός από τους μεγαλυτερους dj στον κόσμο, του Robin Schulz, που μαζί με τον Richard Judge έβαλαν σκοπό να με τρελάνουν και να με κάνουν να μην βάλω κανένα άλλο τραγούδι εκτός από αυτό στην καλοκαιρινή μου playlist.
Οι φίλοι μας ξέρουν ότι μας αρέσουν οι εύκολες και γρήγορες συνταγές. Γι αυτό και όταν ανακαλύπτουν νέες ιδέες για κουζινοπειραματισμούς μας σκέφτονται.. Και όταν οι συνταγές τους οδηγούν σε ονειρεμένες γεύσεις μας στέλνουν ανταπόκριση! Μηλοπιτάκια λαχταριστά σε συνταγή του Βασίλη Καλλίδη και εκτέλεση πολυτάλαντης φίλης!
Ευτυχώς η μέρα μας ξεκίνησε με ήλιο και φθινοπωρινές θερμοκρασίες που αναμένεται να ανέβουν όσο μεσημεριάζει!
Ευκαιρία για μια μοναδική Παρασκευή!
Το OPEN HOUSE THESSALONIKI άνοιξε για δεύτερη φορά τις πόρτες του...
Παραφράζοντας τον τίτλο του βιβλίου του Μενέλαου Λουντέμη, οι πανέμορφες "νυφούλες" ετοιμάζονται να μας δώσουν σε δυο μήνες περίπου τους νοστιμότατους καρπούς τους...
Όπως καταλάβατε πολύ μας αρέσουν οι Leftover Cuties αυτό το ΣΚ!
Ας τους ακούσουμε κι ας χαμογελάμε πλατιά!
Είδα αυτή τη φωτογραφία και ξεσηκώθηκα για pesto σήμερα! Σκόρδο, βασιλικός, ελαιόλαδο, κουκουνάρι, λατρεμένη παρμεζάνα για ασβέστιο και μαύρο πιπέρι πάνω από μια γαβάθα πένες...
Κι ενώ ο περισσότερος κόσμος έχει ξεχυθεί στις παραλίες, ανεβαίνεις στον Όλυμπο καλοκαιριάτικα και βλέπεις τόσο κόσμο που δεν πιστεύεις στα μάτια σου! Γκρουπ αλλά και μεμονωμένοι εκδρομείς από κάθε γωνιά της Ελλάδας και όχι μόνο. Ξένοι τουρίστες που έρχονται στην Ελλάδα με όνειρο ζωής να επισκεφτούν τον Όλυμπο!
Και επειδή η ημέρα ξεκίνησε αισιόδοξα με τη μελωδική φωνή της Μαριέττας Φαφούτη, ας συνεχιστεί και έτσι, αισιόδοξα και φωτεινά.
Μετά τη χθεσινή αναφορά στο νέο τραγούδι της Ελευθερίας Αρβανιτάκη, το μυαλό μου άρχισε να τρέχει σε όλα εκείνα τα τραγούδια της που έχουμε αγαπήσει και χιλιοτραγουδήσει.
