Πόσους άντρες φίλους έχω που θεωρούν πως οι γυναίκες δεν ξέρουμε να οδηγούμε... Και πόσες φορές ακόμα και εμείς οι ίδιες βλέποντας ένα περίεργο παρκάρισμα ή μια οδηγική γκάφα ξεστομίζουμε χωρίς πολλή σκέψη "γυναίκα θα 'ναι"... Να μην αναφέρω ότι πολλές φορές - σχεδόν ξανθιά με λες και μένα - λέμε και το κλασικό "καμιά ξανθιά θα 'ναι"...

Πείτε το μανία, ψύχωση, εμμονή αλλά σε κάθε εξόρμηση στο βουνό ή τη θάλασσα έχω την τάση να μαζεύω και κάτι, μια όμορφη πέτρα, ένα ξύλο σε περίεργο σχηματισμό, φρέσκα ή αποξηραμένα λουλούδια, κοχύλια, καρπούς, οτιδήποτε μπορεί να τοποθετηθεί σε κάποιο σημείο του σπιτιού φέρνοντας τη φύση στο σπίτι.

Αυτό το ψωμί είναι τόσο νόστιμο! Το τρως σκέτο, με φέτα, με κεφαλοτύρι... Ό,τι και να επιλέξεις, είναι απολαυστικό!

Μια διαφορετική και άκρως εντυπωσιακή a cappella εκδοχή του "Dance of the Sugar Plum Fairy" από τους μοναδικούς Pentatonix! Για να μπαίνουμε σιγά σιγά στο Χριστουγεννιάτικο κλίμα..

Μια γλυκιά χειρονομία αρκεί για να σου φτιάξει τη μέρα στο γραφείο..

Μετά τους Minor Project και άλλα ευχάριστα μουσικά νέα από την πόλη της Πάτρας! 

Για τους Morcheeba ξαναμιλήσαμε λίγο καιρό πριν, όταν ακούσαμε το "Wonders Never Cease", υπό τη σκέψη των αναζητήσεων που δε σταματούν ποτέ.

ή αλλιώς Cookies Σοκολάτας για Tweety Girls, όπως ήταν ο τίτλος της συνταγής στο Tweety περιοδικό της μικρής μου ξαδέρφης.

Λευκό, γαλάζιο, φυσικό χρώμα ξύλου, καλάμια, ξύλα που ξεβράζει η θάλασσα, κοχύλια, αστερίες, βότσαλα και οτιδήποτε άλλο χωράει η φαντασία μας και μας θυμίζει καλοκαίρι μπορεί να χρησιμοποιηθεί για να ντύσουμε το σπίτι μας με την καλοκαιρινή στολή του.

Πέμπτη σήμερα και ξεκινάμε την ημέρα μας με chill out διάθεση με ένα κομμάτι αφιερωμένο στον καλοκαιρινό ήλιο..

Παντού υπάρχουν πράγματα που μας εκπλήσσουν... 

Για να μην αφήνουμε παραπονεμένους και τους άντρες φίλους μας, οι τρεις εμφανίσεις που ξεχωρίσαμε στο Pinterest αυτή τη φορά αφορούν και τα δύο φύλα..

Η προσπάθεια για σπιτικό ψωμί στέφθηκε με απόλυτη επιτυχία! Μετά το τυρόψωμο και το ελαιόψωμο, πέρασα στην παρασκευή ψωμιού χθες το απόγευμα και άπαντες στο σπίτι είμαστε πολύ ικανοποιημένοι με το αποτέλεσμα.

Μια και το τραγούδι της χρονιάς σας το έχουμε ήδη προτείνει.. ας απολαύσουμε ένα κομμάτι από το άλμπουμ της χρονιάς σύμφωνα πάντα με τα βραβεία Grammy.

"Κατάμπροστα στο ψαρολίμανο στο μάτι του πουνέντε, ορθώνεται πάνω σε θεόρατη θαλασσοβραχιά το ξωκλήσι της Παναγιάς της γοργόνας" γράφει ο Μυριβήλης στο έργο του, αποκαλύπτοντας την πηγή της έμπνευσής του που δεν είναι άλλη από μία τοιχογραφία σ' ένα ταπεινό ξωκλήσι σ' ένα ψαροχώρι της Λέσβου, τη Σκάλα Συκαμιάς, 48 χλμ. βορειοδυτικά της πόλης της Μυτιλήνης.

Σκεφτήκατε πώς μπορείτε να προσαρμόσετε το στολισμό του τραπεζιού σας σύμφωνα με την εποχή που διανύουμε;

Καλοκαίρι στη Θεσσαλονίκη και δουλειά σημαίνει δύσκολες ψυχολογικές καταστάσεις. Μοναξιά, ζέστη, φωτογραφίες σε όλα τα social media με ζευγαράκια να λιάζονται (ναι! ζηλεύω!), ελάχιστες εξορμήσεις στη θάλασσα, ελάχιστες έξοδοι, μακριά από την οικογένεια. Για άλλους μπορεί να ήταν ευκαιρία για ξεφάντωμα, εμένα διάφοροι παράμετροι δε μου το επιτρέπουν στον βαθμό που θα ήθελα. Στην προσπάθειά μου, λοιπόν, να γεμίσω τον χρόνο μου, πέρα από αγγλικά και λογοτεχνικά βιβλία που διαβάζω, ασχολούμαι και με τη νέα διακόσμηση του σπιτιού μου.

Μη σκέφτεστε έπιπλα, διακοσμήσεις, μετακομίσεις! No money, no honey!

Μια που για αρκετούς είναι η τελευταία εργάσιμη ημέρα της εβδομάδας, ας ανέβουμε λίγο!

Κοντεύουμε στις Σπέτσες. Η θάλασσα είναι γεμάτη βραχονησίδες ανάμεσα στις οποίες συγκαταλέγεται και η Σπετσοπούλα. Η πρώτη εντύπωση σου μένει. Από τις πρώτες εικόνες "φτιάχνεσαι". Καθώς ζυγώνουμε, τη θάλασσα διασχίζουν ατελείωτα παλιά και καινούρια ιστιοφόρα με φουσκωμένα τα πανιά, θαλαμηγοί αλλά και μικρά θαλάσσια ταξί που πάνε βολίδα απέναντι στην Πελοπόννησο, στην Κόστα της Αργολίδας. Τις μέρες που φτάνουμε στο νησί διεξάγεται η Regata 2016 και αυτός είναι και ο λόγος που είχαμε δυσκολευτεί να βρούμε κατάλυμα. Στην αποβάθρα μας περιμένει ο ξενοδόχος να μας μεταφέρει στο ξενοδοχείο που βρίσκεται ψηλά.

Αν σας φαίνεται οξύμωρο το "έμπειροι ερασιτέχνες", έχετε δίκαιο. Και εμένα μου φαίνεται. Αλλά κάπως έτσι νιώθω φέτος. Ερασιτέχνης μεν, πιο έμπειρη από πέρυσι δε. Λέγοντας πέρυσι εννοώ την περσινή χρονιά αγοράς και φύτευσης φυτών στο μπαλκόνι.

αυτές τις ημέρες που έχει τόσο κρύο;

Μπρόκολο... μπλιαχ... Έτσι έλεγα από παιδί. "Άκου μπρόκολο! Και γενικά ε όχι να φάω και σαλάτα! Τι να την κάνω τη σαλάτα, δε μ' αρέσουν οι σαλάτες, δε θέλω να φάω, όχι μαμά δε θα φάω με το ζόρι... ούτε τις πέντε ντομάτες που μου έβαλες στο πιάτο, δε θέλω να φάω καθόλου"... και να τα δράματα κάθε μεσημέρι!

Ευτυχώς μεγαλώνοντας, έμαθα να τρώω και σαλάτες. Αγγουροντομάτα στην αρχή, να και λίγο μαρούλι μετά, άντε να δοκιμάσω και λίγο λάχανο, και λίγο μπρόκολο... Και κάπως έτσι φτάσαμε στο τώρα, που η σαλάτα δε λείπει από κανένα γεύμα. Μια από τις αγαπημένες μου, που είναι και της εποχής, είναι το μπρόκολο.

Τι θρεπτική αξία έχει; Η μαμά λέει ότι το μπρόκολο είναι φάρμακο. Και αφού το λέει η μαμά, κάτι θα ξέρει :)

Ένα διαφορετικό έργο τέχνης που μ' αρέσει πολύ και το θέλω! Και αφού το θέλω, δεν είναι δύσκολο να το έχω!

Ο φίλος μας στην Αθήνα, άφησε για λίγο το ποδήλατό του και τις βόλτες του κάθε Παρασκευή στο Freeday και μας έστειλε τις περί ανδρικής μόδας απόψεις του, όπως άλλωστε μας είχε υποσχεθεί. Φρόντισε μάλιστα να ενημερώσει τους άντρες της παρέας για όσα πιστεύει σχετικά με τα "do" και "don't" των ανδρικών εμφανίσεων και αυτοί περιμένουν εναγωνίως όσα ακολουθούν παρακάτω. Ας διαβάσουμε λοιπόν όσα μας έγραψε για να δούμε αν διεκδικεί άξια τον τίτλο του γνώστη της αγοράς και της μόδας για το αρσενικό γένος.