Μετά τη βόλτα μας στα νησιά του Αργοσαρωνικού, το πλάνο μας έλεγε διήμερη παραμονή στην Αθήνα. Οπότε αφήσαμε τις Σπέτσες και μετά από ένα ήσυχο και σύντομο ταξίδι, φτάνουμε σε κεντρικό ξενοδοχείο της Αθήνας, άψογο και σε πολύ βολική περιοχή.
Έχουμε χρόνια να έρθουμε στην πρωτεύουσα. Έχουμε όμως και δυο μέρες να τριγυρίσουμε το κέντρο της με άψογο ξεναγό, φίλο, νέο και ακούραστο.
Κοντεύουμε στις Σπέτσες. Η θάλασσα είναι γεμάτη βραχονησίδες ανάμεσα στις οποίες συγκαταλέγεται και η Σπετσοπούλα. Η πρώτη εντύπωση σου μένει. Από τις πρώτες εικόνες "φτιάχνεσαι". Καθώς ζυγώνουμε, τη θάλασσα διασχίζουν ατελείωτα παλιά και καινούρια ιστιοφόρα με φουσκωμένα τα πανιά, θαλαμηγοί αλλά και μικρά θαλάσσια ταξί που πάνε βολίδα απέναντι στην Πελοπόννησο, στην Κόστα της Αργολίδας. Τις μέρες που φτάνουμε στο νησί διεξάγεται η Regata 2016 και αυτός είναι και ο λόγος που είχαμε δυσκολευτεί να βρούμε κατάλυμα. Στην αποβάθρα μας περιμένει ο ξενοδόχος να μας μεταφέρει στο ξενοδοχείο που βρίσκεται ψηλά.
Είδαμε Αίγινα και Πόρο και πάμε για άλλα... Άλλος με τη βάρκα μας;
Επόμενη διαμονή έχουμε στις Σπέτσες αλλά εννοείται πως δεν μπορούμε να μην επισκεφτούμε τη μία και μοναδική Ύδρα. Οι πληροφοριοδότες μας έχουν πει τα καλύτερα για το ιστορικό νησί.
Με τον ήλιο να χάνεται πίσω από το Αγκίστρι και νωπές τις τελευταίες εικόνες από την Αίγινα, πάμε για Πόρο με μια σύντομη στάση στα Μέθανα. Έχει ήδη πέσει για τα καλά η νύχτα όταν φτάνουμε στον Πόρο και κατευθυνόμαστε απευθείας στο ξενοδοχείο, το οποίο φροντίσαμε και κλείσαμε πριν την έναρξη του ταξιδιού για δυο νύχτες. Αρκετά κουρασμένοι γιατί εκτός από την κούραση της ημέρας περπατήσαμε και κανένα χιλιόμετρο σέρνοντας τις αποσκευές, φτάνουμε στο δωμάτιο που ευτυχώς μας γεμίζει ικανοποίηση. Η καταπόνηση και η πείνα μας οδηγούν για φαγητό δίπλα στο ξενοδοχείο. Λίγο αργότερα αν και έχουμε αρκετές απορίες για το τι βλέπουμε τριγύρω, πώς είναι η χώρα του νησιού, τι είναι όλα αυτά τα φώτα κ.λπ., ο Μορφέας μας παρασύρει σχετικά εύκολα σε βαθύ ύπνο.
Μια θερινή απόδραση που έμοιαζε μακρινό όνειρο έγινε πραγματικότητα αξέχαστη το περασμένο καλοκαίρι. Ταξιδάκι στον Αργοσαρωνικό με πρώτη στάση την Αίγινα.
"Αν νομίζεις ότι είσαι πολύ μικρός για να κάνεις τη διαφορά... προσπάθησε να κοιμηθείς με ένα κουνούπι στο δωμάτιο".
- Δαλάι Λάμα
Εμένα γενικά οι ικανότητές μου στη χειροτεχνία δεν είναι οι καλύτερες! («τα χέρια μου δεν πιάνουν»). Ωστόσο, η καταναλωτική μου μανία σε συνδυασμό με ένα ζευγάρι παλιά μου πέδιλα που δεν μου αρέσουν και την άδεια μου τσέπη με ανάγκασαν να δοκιμαστώ. Για πρώτη φορά νομίζω τα πήγα πολύ καλά!
Ένα πανέμορφο, απίστευτα γραφικό χωριό, σχεδόν ανέπαφο από το πέρασμα του χρόνου, λίγα χιλιόμετρα πιο πάνω από τον Βόλο, στο μαγευτικό Πήλιο. Νομίζω ότι οι λέξεις δεν αρκούν για να δώσουν μια πλήρη περιγραφή της Μακρυνίτσας. Δεύτερη φορά στον τόπο αυτό και δεύτερη φορά απόλυτα γοητευμένη από τον πηλιορείτικο χαρακτήρα του, το ιδιαίτερο ύφος του, την αρχοντιά του. Καταλαβαίνω απόλυτα τους φίλους που κατάγονται από δω και με τόση περηφάνια μιλούν για το χωριό τους.
Αυτό το καλοκαίρι αποφασίσαμε να εκδράμουμε στο Πήλιο για να περάσουμε ένα τετραήμερο με αγαπημένους φίλους. Μετά από μια σύντομη αναζήτηση καταλύμματος, βρεθήκαμε στην Κάτω Γατζέα, για την οποία ομολογώ πως δεν είχαμε ακούσει ποτέ τίποτα. Νομίζαμε βάσει όσων διαβάσαμε ότι είναι ένα μικρό ψαροχώρι με μόνο θετικό την κοντινή απόσταση από τα φημισμένα Καλά Νερά και τη γραφική Άφησσο.
Και ναι μεν είναι ένα σχετικά μικρό ψαροχώρι αλλά είναι και μια ανέλπιστη έκπληξη για όποιον το επισκέπτεται πρώτη φορά!
Καλοκαιρινές στιγμές, ξένοιαστες, με παρέα ή χωρίς, στη θάλασσα τον περισσότερο καιρό αλλά και με ένα πέρασμα από το βουνό... Γεμίσαμε μπαταρίες; Μάλλον ναι! Χαλαρώσαμε, ανανεωθήκαμε, προσπαθήσαμε να αφήσουμε στο πίσω μέρος του μυαλού μας τη δύσκολη επικαιρότητα του καλοκαιριού και το διαρκές κύμα ανησυχίας για το αύριο και... επιστρέψαμε! Στις καθημερινές μας ενασχολήσεις, στις δουλειές, στο σπίτι, στους φίλους μας, στην παρέα του maresei μας!
Η Φρανκφούρτη είναι μια από τις μεγαλύτερες πόλεις της Γερμανίας και το σπουδαιότερο οικονομικό κέντρο της χώρας. Τη διαρρέει ο ποταμός Μάιν και όπως κάθε πόλη που "έχει νερό", έχει σημεία στις όχθες του πολύ όμορφα. Επιπλέον, διαθέτει ένα ενδιαφέρον ιστορικό κέντρο αν και είναι γνωστή κυρίως για τους ουρανοξύστες της. Εκεί που περπατάς, κοιτάς ψηλά και τα κτίρια δεν έχουν τελειωμό...
Μια μουσική καλημέρα για την έναρξη της εβδομάδας στα γαλλικά..
Αυτό που εύκολα θα άλλαζα στο σπίτι μου είναι η τραπεζαρία. Δεν είναι πως δε μ' αρέσει η υπάρχουσα. Μ' αρέσει! Και μάλιστα πιστεύω πως ταιριάζει απόλυτα με όλα τα υπόλοιπα έπιπλα και με τον χώρο. Ίσως γι αυτό θα την άλλαζα. Για να μην ταιριάζει τόσο. Για να είναι κάτι διαφορετικό!
Και αν την άλλαζα πιθανότατα αυτή τη φορά να επέλεγα στρόγγυλο τραπέζι. Γιατί όσο τις βλέπω τόσο πιο πολύ μ' αρέσουν οι στρόγγυλες τραπεζαρίες! Οι ροτόντες!
Kλείνουμε την πρώτη ημέρα της εβδομάδας με έναν από τους νικητές των πρώτων μουσικών βραβείων του YouTube. Πρόκειται για το κομμάτι "Radioactive" των Lindsey Stirling και Pentatonix, το οποίο κέρδισε στην κατηγορία "Response of the Year".
Τρεις φορές στη σειρά την έφτιαξα αυτή την τάρτα μέσα σε 10 περίπου μέρες! Την πρώτη την προόριζα για το πικ νικ της Πρωτομαγιάς αλλά τελικά καταναλώθηκε στο σπίτι. Τη δεύτερη την έκανα με σκοπό να τη δοκιμάσουν φίλοι και συνάδελφοι, την τρίτη την έφτιαξα και πάλι προσπαθώντας να την προσαρμόσω λίγο περισσότερο στο προσωπικό μου γούστο και την έκανα λίγο πιο bitter! Γεγονός είναι πως κέρδισε τις εντυπώσεις και στις τρεις περιπτώσεις!
Καλή μας ημέρα και καλή εβδομάδα!
Είναι η δεύτερη εβδομάδα του φθινοπώρου και ώρες ώρες μας κακοφαίνεται. Ειδικά όσους δε βρισκόμαστε σε παραθαλάσσιο μέρος και η ιδέα για ένα τελευταίο σαββατοκύριακο στη θάλασσα απομακρύνεται...
Πόσο συχνά περπατάμε στο δρόμο και βλέπουμε κάτω χαρτιά μικρά και μεγάλα, πακέτα από τσιγάρα και τσίχλες, γόπες και παντός τύπου σκουπίδια;
Πόση χαρά μπορεί να πάρουν οι γιαγιάδες αν υιοθετήσουμε αυτή την άποψη στο κεφαλάρι του κρεβατιού ή για την ακρίβεια στον τοίχο πάνω από το κεφαλάρι...
Ο καιρός τις προηγούμενες ημέρες μπορεί να μην ήταν ο καλύτερος δυνατός, αλλά αυτό δε μας εμπόδισε να βγούμε βόλτα στην ανθισμένη φύση!
Τι γνωρίζετε για το Ναυάγιο των Αντικυθήρων; Και πόσα ακόμα θα θέλατε να μάθετε;
Τι να πούμε για τους Imagine Dragons; Έχουμε γίνει fans!
Άλλο ένα τραγούδι που μας αρέσει πολύ! I bet my life on you!
Εκεί που τα δέντρα φτάνουν στη θάλασσα και σχεδόν αγγίζουν το νερό, σε μικρούς κολπίσκους, χωρίς πολύ κόσμο και βαβούρα, εκεί που το μάτι χάνεται στον ορίζοντα ρεμβάζοντας, εκεί ξεκινά η απόλυτη χαλάρωση...
Απόψε ανάβουμε κεράκια για αρωματοθεραπεία και χαλάρωση! Να μπαίνουμε και στο πνεύμα των Χριστουγέννων σιγά σιγά. Καλή μας νύχτα!
Αυτή η σάλτσα μανιταριών είναι η καλύτερη που έχει κάνει. Δε μαγειρεύει συχνά ούτε μεγάλη ποικιλία φαγητών. Ωστόσο, για όσα κουβαλάει από το δάσος ή από τη θάλασσα, θέλει να έχει άποψη. Και δεν είναι λίγες οι φορές που μπαίνει ο ίδιος στην κουζίνα προσπαθώντας πάντα να ξεπεράσει τον εαυτό του. Ειδικά με τα μανιτάρια, θέλει πάντα να κάνει μια σάλτσα καλύτερη από την προηγούμενη. Κάθε φορά εξελίσσει τη συνταγή του και προσπαθεί να μας καταπλήξει.
Γεγονός είναι ότι τα καταφέρνει πολύ καλά. Αυτή τη φορά όμως η σάλτσα μανιταριών που έφτιαξε είναι απίθανη! Και συνδυάζεται υπέροχα με ζυμαρικά.
Άλλο ένα γλυκό κομμάτι από τη Μαρίζα Ρίζου, η οποία απόψε θα γεμίσει με jazz και swing ήχους τη σκηνή του gazARTE.
Αποχαιρετάμε τον πρώτο μήνα της άνοιξης μουσικά με μια υπέροχη διασκευή!
Οι χαρτοπετσέτες - χριστουγεννιάτικα δέντρα στο περσινό γιορτινό τραπέζι εξέπληξαν ευχάριστα τους συνδαιτυμόνες και ακόμα τις θυμούνται! Τόσο τους άρεσαν που λυπόταν να σκουπιστούν, μην τυχόν και τις χαλάσουν! Τι κι αν τους έλεγα πόσο εύκολα φτιάχνονται!
"A dream you dream alone is only a dream.
A dream you dream together is a reality."
John Lennon, Άγγλος μουσικός, τραγουδιστής και συνθέτης, ιδρυτικό μέλος των Beatles.
Για τον λιναρόσπορο πρωτοάκουσα μερικά χρόνια πριν, όταν σε μια παρέα που βρέθηκα τον εξυμνούσαν. "Είναι πολύ ωφέλιμος, έχει καλά λιπαρά, είναι τρομερό αντιοξειδωτικό" και άλλα πολλά. Τα κράτησα όλα αυτά στο μυαλό μου και την επόμενη φορά που βρέθηκα σε κατάστημα με βιολογικά είδη και διάφορους καρπούς φρόντισα να προμηθευτώ ένα σακουλάκι. Το ένα σακουλάκι διαδέχτηκε το άλλο και πλέον, ο λιναρόσπορος δε λείπει σχεδόν ποτέ από το ντουλάπι και από το πρωινό μου.
Επειδή όμως είναι καλό να ξέρουμε περισσότερα για ό,τι τρώμε, μοιράζομαι μαζί σας μερικές ενδιαφέρουσες πληροφορίες που συνάντησα στο health4you.gr, σχετικά με την ιστορία και τη θρεπτική αξία του συγκεκριμένου καρπού.
Έτοιμο το σημερινό μου πρωινό... Είναι νηστίσιμο, νόστιμο και απόλυτα χορταστικό!
Η ανταπόκριση από το νησί της Χίου, που επιλέξαμε για τις φετινές καλοκαιρινές μας διακοπές, ξεκινά με εικόνες από το ξημέρωμα στο λιμάνι της πόλης της Χίου ή αλλιώς της Χώρας.
Έχετε σκεφτεί πώς μπορείτε να κάνετε ένα δωμάτιο να δείχνει μεγαλύτερο;
Δύο διαχρονικά αγαπημένα τραγούδια σε μία εξαιρετική διασκευή!
