Διακοπές 2016 - Αργοσαρωνικός - 2η στάση: Πόρος
Με τον ήλιο να χάνεται πίσω από το Αγκίστρι και νωπές τις τελευταίες εικόνες από την Αίγινα, πάμε για Πόρο με μια σύντομη στάση στα Μέθανα. Έχει ήδη πέσει για τα καλά η νύχτα όταν φτάνουμε στον Πόρο και κατευθυνόμαστε απευθείας στο ξενοδοχείο, το οποίο φροντίσαμε και κλείσαμε πριν την έναρξη του ταξιδιού για δυο νύχτες. Αρκετά κουρασμένοι γιατί εκτός από την κούραση της ημέρας περπατήσαμε και κανένα χιλιόμετρο σέρνοντας τις αποσκευές, φτάνουμε στο δωμάτιο που ευτυχώς μας γεμίζει ικανοποίηση. Η καταπόνηση και η πείνα μας οδηγούν για φαγητό δίπλα στο ξενοδοχείο. Λίγο αργότερα αν και έχουμε αρκετές απορίες για το τι βλέπουμε τριγύρω, πώς είναι η χώρα του νησιού, τι είναι όλα αυτά τα φώτα κ.λπ., ο Μορφέας μας παρασύρει σχετικά εύκολα σε βαθύ ύπνο.
Το πρωί βέβαια όλα εξηγούνται. Από το μπαλκόνι μας έχουμε ζηλευτή νησιώτικη θέα και το ευγενέστατο ζευγάρι που διαχειρίζεται το ξενοδοχείο απαντά σε όλες τις ερωτήσεις μας.
Απέναντι είναι ο Γαλατάς, άρα βλέπουμε Πελοπόννησο. Τα καραβάκια που πηγαινοέρχονται σε πηγαίνουν με ένα ευρώ. Θα πάμε και θα δούμε πως φαίνεται από απέναντι ο Πόρος άραγε; Εμείς χορτασμένοι από θάλασσα, να δούμε θέλουμε και να περπατήσουμε το νησί. Έτσι, έχοντας και την προτροπή των ξενοδόχων ξεκινάμε για ψηλά στο ρολόι από όπου απολαμβάνεις την πανοραμική θέα στην περιοχή. Πάνω στα βράχια, που είναι δεμένα με συρματόσχοινα για τον κίνδυνο κατολισθήσεων, το ρολόι στέκεται καμαρωτό. Από κάτω ακριβώς υπάρχουν σπίτια. Μέσα από γραφικά δρομάκια κατεβαίνουμε στην παραλία πάλι και πάμε για Γαλατά. Είναι τόσο κοντά αλλά και τοοόσο μακριά... Καμία σχέση με τον Πόρο, άρα έτσι εξηγείται που από απέναντι όλοι έρχονται στον Πόρο για ψώνια και διασκέδαση, καθώς όλο το βράδυ τα καραβάκια πηγαινοέρχονται.
Ο Πόρος είναι στην πραγματικότητα δυο νησιά, η Σφαιρία και η Καλαυρία που τα χωρίζει ένα κανάλι και τα ενώνει μια μικρή γέφυρα. Με το πουλμανάκι που εκτελεί χρέη αστικού, επισκεπτόμαστε την Ιερά μονή της Ζωοδόχου Πηγής. Εκεί είναι και το τέρμα της διαδρομής του και επιστρέφουμε πάλι στον Πόρο. Ωστόσο μερικές από τις παραλίες που συναντήσαμε στη διαδρομή φάνηκαν πολύ δελεαστικές, οπότε δεν αντισταθήκαμε σε μια δροσερή βουτιά. Έτσι απολαύσαμε το μπάνιο μας όμορφα και ήσυχα στη δημοτική πλαζ στο Ασκέλι. Το περιβάλλον πολύ ειδυλλιακό, οι ομπρέλες παρέχονται δωρεάν, ο χρόνος σταματάει, το μυαλό ξελαμπικάρει και αν το στομάχι δεν έστελνε τα μηνύματά του, μέχρι το βράδυ εκεί θα μέναμε.
Επιστροφή στο δωμάτιο, φαγητό, ξεκούραση και το βράδυ πάλι γυροβολιές στην παραλία. Τα κότερα ατελείωτα και οι τουρίστες με τα καλά τους βγαίνουν για φαγητό και διασκέδαση. Τα ταβερνάκια είναι τόσα πολλά που δυσκολεύεσαι να επιλέξεις. Ποιο να προτιμήσουμε για το τελευταίο μας γεύμα στον Πόρο;
Είναι οι τελευταίες μας ώρες στον Πόρο. Αν και είναι μικρό νησί σε γεμίζει με τις ομορφιές του. Καλή επιλογή λοιπόν η διήμερη διανυκτέρευση εδώ. Οι πληροφορίες που έχουμε βέβαια δημιουργούν μεγάλες προσδοκίες για Ύδρα και Σπέτσες, οπότε την επόμενη αναχωρούμε και αδημονούμε να γνωρίσουμε τα άλλα δυο ξακουστά νησιά του Αργοσαρωνικού.