Ναι ουίσκι σωστά διαβάσατε. Ιρλανικό, σκωτσέζικο, αμερικάνικο, δεν έχει σημασία το αφήνω σε εσάς αλλά λίγο ουισκάκι στο σβήσιμο είναι ένα από τα μυστικά αυτής της συνταγής. Επειδή μπορεί να μπείτε στον πειρασμό να πιείτε ένα σφηνάκι και πριν το φαγητό μην το κάνετε θα σας εξηγήσω γιατί.
Στενές επαφές τρίτου τύπου με μελάνια, πλοκάμια, και διάφορα άλλα γλιστερά πράγματα
Χθες αναμετρήθηκα για πρώτη φορά με ένα καλαμάρι που ταξίδεψε από τη Λήμνο σε ένα φελιζόλ. Ψαρεμένο από καλούς μας φίλους, λάτρεις και επαγγελματίες της θάλασσας και του κόσμου της. Στις διακοπές μας στο μαγικό αυτό νησί, (χρωστάω άρθρο αν καταφέρω να ανακτήσω τις φωτογραφίες από τον σκληρό που μας άφησε χρόνους) όπου ο θαλάσσιος πληθυσμός κινδύνεψε με εξαφάνιση εξαιτίας μας, μεταξύ άλλων λιχουδιών η Εύα μας μαγείρεψε ένα εκπληκτικό γεμιστό ψητό καλαμάρι με ντόπια τυριά και μυρωδικά. Όταν παρέλαβα λοιπόν αυτό το υπέροχο αλμυρό δεματάκι θέλησα να αναβιώσω τη συνταγή της όπως υπήρχε στη γευστική μου μνήμη.
Θέλεις να κάνεις ομελέτα για πολλά άτομα και δε χωράει στο τηγάνι; Να μην χρειαστεί να την αναποδογυρίσεις με ότι ρίσκο αυτό εμπεριέχει; Η λύση είναι μία, ομελέτα φούρνου. Πολύ πιο νόστιμη, ωραία πλούσια υφή τύπου σουφλέ, και πάντα πετυχημένη.
Αυτά τα ζωάκια μας έγιναν ανάρπαστα στο πάρτι του Φίλιππου! Είναι από τις κλασικές συνταγές της οικογένειας που τελευταία άρχισαν λίγο να αλλάζουν για να προσαρμοστούν σε πιο πολλά γούστα, κυρίως παιδικά.
Κι έτσι από εκεί που ήταν τα παραδοσιακά νηστίσιμα κουλουράκια κανέλας που έκανε η μαμά μου πάντα ως μικρές πλεξουδίτσες, περνώντας από πολλές δοκμασίες με κουπάτ, έγιναν αστεράκια, φεγγαράκια, δεντράκια και άλλα πολλά, και κατέληξαν να γίνουν ζωάκια σε δυο νέες εκδοχές, βανίλια και κακάο.
Είναι ένα φαγητό πεντανόστιμο. Είναι γεύση συνυφασμένη με γιορτινές αναμνήσεις των παιδικών μου χρόνων. Το έφτιαχνε η μητέρα μου, ίσως και και η γιαγιά μου.
Τώρα το φτιάχνω εγώ για τα παιδιά μου. Σχεδόν πάντα στα γιορτινά τραπέζια Χριστουγέννων και Πρωτοχρονιάς μεταξύ άλλων οικογενειακών συνταγών που αποτελούν πια για μας παράδοση κατά τις μέρες των γιορτών.
Αυτή τη φορά όχι με την κλασική συνταγή της γιαγιάς, που λέει "Τι να βάζει άραγε η γιαγιά, ας βάλω κι εγώ" αλλά με την επίσημη συνταγή της Αργυρώς Μπαρμπαρίγου.
Θα ήθελα το comeback μου να είναι λίγο πιο artistic, κάποιο ταξίδι ίσως, μια θεματική φωτογράφιση, μια κατασκευή, αλλά δε βαριέσαι έχουμε καιρό γι' αυτά και αρκετά GB φωτογραφιών σε ετοιμότητα... Κρύο κάνει, αν μη τι άλλο μια ψαρόσουπα είναι ότι πρέπει για τους αρρωστούληδες (όπως εγώ) και όχι μόνο.
Είχα ζουμερά και μυρωδάτα λεμόνια στο ψυγείο. Τα λεμόνια του γείτονα! Και γινόταν ολοένα και περισσότερα. Και μύριζε όλο το ψυγείο τόσο όμορφα!
Κάτι έπρεπε να φτιάξω, κάτι λεμονάτο και ευωδιαστό. Κι έτσι άρχισα να ψάχνω συνταγές για λεμονόπιτες. Lemon pies!
Μαθημένοι από τον γιο δεν είχαμε και ιδιαίτερο πρόβλημα στις τούρτες για τα γενέθλιά του – άντε μέχρι και τρίτη/τετάρτη Δημοτικού. Κανένας σκαντζόχοιρος (κορμός-μωσαϊκό με καθαρισμένα αμύγδαλα για αγκάθια), κανένα απλό παγωτό με γραμμένη την ομάδα του...φτάσαμε στα 11. Πλέον οι τούρτες και τα κεράκια «είναι για μωρά».
Και το κορίτσι το «ξεγελάσαμε» μέχρι τα τρίτα του γενέθλια. Πεταλούδες, πασχαλίτσες (φυσικά με κορμό-μωσαϊκό και χρωματιστή τρούφα ή/και smarties). Στα τέταρτα όμως ήταν ανένδοτη: ΘΕΛΩ ΤΟΥΡΤΑ ΠΡΙΓΚΙΠΙΣΣΑ!!!. Ό,τι πεις πριγκιπέσσα μας... και το google πήρε φωτιά. Καταλήξαμε στην πιο εύκολη. Μην αποθαρρύνεστε από την ομορφιά της – αλήθεια είναι πολύ εύκολη!
Για το σημερινό μας πρωινό είπαμε να ακολουθήσουμε τη συνταγή της Ελπίδας. Από την πρώτη φορά που την είχα δει, με γέμισε... ελπίδες και την είχα στο μυαλό μου, περιμένοντας την κατάλληλη αφορμή. Και σήμερα που ο Φίλιππος για άλλη μια φορά μας ξύπνησε νωρίς νωρίς και στην κουζίνα είχαμε πολλές μπανάνες κα πολλά αυγά για κατανάλωση, οι pancakes μπανάνας ήταν η γευστική μας συντροφιά.
Ο καιρός τις προηγούμενες ημέρες μπορεί να μην ήταν ο καλύτερος δυνατός, αλλά αυτό δε μας εμπόδισε να βγούμε βόλτα στην ανθισμένη φύση!
Ακολουθεί η αφήγηση μίας πολύ ωραίας καλλιτεχνικής εμπειρίας που οι αγαπημένοι φίλοι μας, Χάρης και Χρύσα, είχαν την τύχη να ζήσουν το τριήμερο της Καθαράς Δευτέρας (28/2 – 3/3). Στις γραμμές παρακάτω, δεν θα βρείτε ούτε μία αναφορά σε ταραμοσαλάτα, χταποδάκι, χαρταετό ή κούλουμα.
Για όλους εσάς που σχεδιάζετε το γάμο σας και τρέχετε για εκκλησία, νυφικό, κοστούμι, προσκλητήρια, μπομπονιέρες και .... (η λίστα δεν έχει τελειωμό) ... σας έχουμε μια εναλλακτική πρόταση για τα προσκλητήρια του γάμου σας.
Υπάρχει κάτι που πάντα είχατε πρόθεση, θέλατε να κάνετε, αλλά απλά... δεν κάνατε;
Ακούς ραδιόφωνο και η φωνή είναι γνώριμη... αλλά το κομμάτι όχι. Ακούς δεύτερη γνωστή φωνή.
Δυο αγαπημένοι ερμηνευτές ένωσαν τις δυνάμεις τους. Αυτό που ακούς σ' αρέσει και ψάχνεις να δεις τι είναι.
Τι να πούμε για τους Imagine Dragons; Έχουμε γίνει fans!
Άλλο ένα τραγούδι που μας αρέσει πολύ! I bet my life on you!
και θυμάσαι τον ορισμό της Ευτυχίας, όπως τον εξέφρασε σύντομα, λιτά και απέριττα και τόσο μα τόσο περιεκτικά, ο αγαπημένος όλων, Θανάσης Βέγγος.
"Έπρεπε να γεράσω, αγόρι μου, για να μάθω τί είναι ευτυχία.
Τελικά ευτυχία είναι ένα ζευγάρι χέρια, δύο χέρια.
Μια διαφορετική και άκρως εντυπωσιακή a cappella εκδοχή του "Dance of the Sugar Plum Fairy" από τους μοναδικούς Pentatonix! Για να μπαίνουμε σιγά σιγά στο Χριστουγεννιάτικο κλίμα..
Είναι λίγες μέρες, τώρα, που αντιλαμβάνομαι πως έχουν αλλάξει πάρα πολλά στις ανθρώπινες σχέσεις. Πάρα πολλά με ένα πάτημα. «μου αρέσει», «τέλειο», «ουάου» και κάποιες άλλες αντιδράσεις θεωρούνται αρκετές για να ορίσει κανείς τι αισθάνονται οι γύρω του για αυτόν. Ο κόσμος του facebook δεν ενημερώνει μόνο για τις εξελίξεις, ούτε ικανοποιεί το «εγώ» των εγγεγραμμένων, στην ουσία ορίζει τις σχέσεις μεταξύ των ανθρώπων που έχουν κάποιο προφίλ.
Η μαύρη μάξι φούστα προτιμήθηκε από τις φίλες της μόδας για τις εμφανίσεις τους στην εβδομάδα μόδας του Παρισιού.
Μια όμορφη εικόνα είναι ό,τι χρειάζεται για να ξεκινήσει χαρούμενα και αισιόδοξα η μέρα μας!
Εξαιρετική διασκευή του τραγουδιού της Lykke Li από τους Triggerfinger.
Απολαύστε το..
Ένα καθιστικό που συνδυάζει μερκές από τις ιδέες που μας αρέσουν πολύ. Αφενός ο αυτοσχέδιος καναπές που βασίζεται σε ξύλινες παλέτες και αφετέρου τα πολλά κάδρα στον τοίχο που συντελούν στη δημιουργία ενός χώρου με προσωπικότητα, ιδανικό για χαλάρωση και υποδοχή φίλων.
Μια ιδιαίτερα πρωτότυπη και εξαιρετικά οικονομική ιδέα για ανανέωση σε κάποια γωνιά του σπιτού.
Ένας λευκός καμβάς απέκτησε χθες "λόγο ύπαρξης" δια χειρός Lolly Pop και πλέον κοσμεί το σαλόνι μας.
Η ιδέα δόθηκε πριν λίγους μήνες από ένα διαφορετικό έργο τέχνης που τράβηξε την προσοχή μας.
Αυτές οι κολοκύθες ήταν παρατημένες και κατασκονισμένες σε ένα ξεχασμένο ράφι στο μανάβικο της γειτονιάς, ποιος ξέρει για πόσο καιρό;
Πόσα πράγματα μπορούμε να κάνουμε με ένα κομμάτι σπάγκο; Πολλά! Φαντασία να υπάρχει...
Δείτε μερικές προτάσεις για να παίρνετε ιδέες.
Για να ξεκινήσει φωτεινά το Σαββατοκύριακό μας!
Καλή μας μέρα κι ας "λάμπουμε" για τους ανθρώπους που έχουμε γύρω μας!
Μερικές φορές ένα τραγούδι στο ραδιόφωνο, ακόμα και όταν ακούς αφηρημένα, γράφοντας, διαβάζοντας ή οδηγώντας, μπορείς να σε συγκινήσει τόσο. Είνη η μελωδία; Είναι η ερμηνεία; Είναι οι στίχοι; Είναι όλα μαζί;
Whatever is unhappy, is immoral.
William Morris, 1834-1986, Άγγλος καλλιτέχνης, συγγραφέας και πολιτικός
Ένα χαλάκι ψάθινο, στρόγγυλο ή ορθογώνιο μπορεί να αλλάξει θέση...
Μπορεί να έχω μέρες να φανώ αλλά δεν έχω προλάβει να πάρω ανάσα... Λίγο τα παιδάκια μου που είναι μαλωμένα με τον ύπνο, λίγο λοιπές υποχρεώσεις και ο καιρός που έφτιαξε έστω προσωρινά και μας κρατάει εκτός σπιτιού, χρόνος για surfing και blogging δεν υπάρχει. Όμως σήμερα, μετά από πολύ καιρό, δεν αντιστάθηκα στον πειρασμό του pinterest και χάζεψα άνοιξη, χρώματα και στιλ!
Και εντόπισα φωτογραφίες που με ξεσήκωσαν για ανασκαφές και ψώνια. Δεν ξέρω αν προλάβω να κάνω είτε το ένα είτε το άλλο αλλά πολύ θα το 'θελα.
