Πάνω απ' τα σύννεφα...
και πάνω απ' το Μόναχο.
Να αδειάζει το μυαλό, να χαζεύει το μάτι, να προσπαθεί να αποτυπώνει εικόνες...
Καλά μας ταξίδια! Πραγματικά και νοερά..
και πάνω απ' το Μόναχο.
Να αδειάζει το μυαλό, να χαζεύει το μάτι, να προσπαθεί να αποτυπώνει εικόνες...
Καλά μας ταξίδια! Πραγματικά και νοερά..
Φέτος οι γιορτές στο σπίτι μας μπορεί να μην κινούνται σε πολύ ...γιορτινό κλίμα για διάφορους λόγους, όπως και η διάθεσή μας, αλλά η ανάγκη για εκτόνωση και δημιουργικότητα είναι έντονη. Και προφανώς βρίσκει διέξοδο σε χειροτεχνίες και γιορτινές κατασκευές, που σκοπό δεν έχουν τόσο να στολίσουν το σπίτι μας αλλά να δώσουν χαρά σε πολλά παιδάκια. Μία από αυτές τις χειροτεχνίες είναι η κατασκευή ενός αυτοσχέδιου γραμματοκιβωτίου για τα γράμματα προς τον Άγιο Βασίλη.
Η σκέψη ήταν εξαρχής η επαναχρησιμοποίηση ενός παλιού κουτιού αντί της αγοράς ενός νέου. Έτσι ξεκίνησα με ένα κουτί από παπούτσια, πρόσθεσα χαρτόνι που είχε ξεμείνει από παλιές κατασκευές καρτών, προμηθεύτηκα και κάποια πρόσθετα υλικά και έφτασα στο τελικό αποτέλεσμα, το Santa's mailbox. Και μπορεί να μην ήταν όπως το είχα αρκετά φανταστεί, λιτό και πανέμορφο αλλά έστω και έτσι τη δουλειά του την έκανε και τα σχόλια που κέρδισε ήταν θετικά.
Στο χωλ του σπιτιού έχουν πάρει θέση από νωρίς το πρωί η πιατέλα με τα μελομακάρονα και τα κέρματα για τους μικρούς φίλους που σήμερα έρχονται με χαρά να μας πουν τα κάλαντα.
Tην ανακάλυψα πρόσφατα και για άλλη μια φορά χάρηκα που πρόκειται για νέα ελληνίδα τραγουδοποιό με ιδιαίτερη φωνή και μελωδικές συνθέσεις. Το όνομα της είναι Αυγή (εξ ου και το Dusk) Πλατανίδη και πολύ μ'αρέσει.
Στη χώρα μας έχουμε δει κατά καιρούς πολλά μουσικά talent shows τύπου Fame Story, Super Idol, Pop Stars, Dream Show, The Voice (προφανώς θα ξεχνάμε και κάποια!) να δίνουν την ευκαιρία σε νέους ανερχόμενους τραγουδιστές να αναδείξουν το ταλέντο τους και να αποκτήσουν την απαιτούμενη αναγνωρισιμότητα για να ξεκινήσουν την καριέρα τους, ενώ κάποιοι από αυτούς μεσουρανούν πλέον στην καλλιτεχνική σκηνή της χώρας (και μπράβο τους!).
Γιορτή της Μητέρας σήμερα και γιορτάζουν οι μανούλες όλου του κόσμου. Στην παρέα μας φέτος έχουμε άλλη μια μανούλα: Εμένα! Ψέμα; Πότε μεγάλωσα εγώ για να 'χω και παιδί... Περίεργο! Το συναίσθημα, η εμπειρία, η αίσθηση του να είσαι μαμά...
Σήμερα ξεκινήσαμε τη μέρα μας μουσικά με ένα τραγούδι που ταξιδεύει περισσότερα από 50 χρόνια σε όλον τον κόσμο, αποκτώντας όλο και περισσότερους φίλους, συνεχίσαμε με μια φωτογραφική βόλτα στη Θράκη και τον ποταμό Άρδα, και κάπως έτσι θα την κλείσουμε...
Σας τα έταξα αυτά τα σοκολατάκια από την ανάρτηση για το πάρτι γενεθλίων του Φίλιππου. Τα δοκίμασε κόσμος πολύς και όποιος αγαπά την καρύδα, τα αγάπησε και αυτά! Έρωτας με την πρώτη μπουκιά!
Αυτό το τραγούδι όσες φορές κι αν το ακούω δεν το βαριέμαι ποτέ! Αντιθέτως μ'αρέσει τόσο πολύ όταν το πετυχαίνω στο ραδιόφωνο!
Πράγματι! Είναι γεγονός ότι τις Δευτέρες οι περισσότεροι δε τις συμπαθούμε ιδιαίτερα, γιατί έρχονται πολύ γρήγορα μετά τις Παρασκευές αλλά και γιατί οι Παρασκευές έρχονται πολύ αργά μετά τις Δευτέρες.
Ο καιρός χάλασε, οι μέρες άρχισαν να γίνονται πιο σκοτεινές, τα ζεστά ροφήματα, τα βιβλία και το χουχούλιασμα στον καναπέ αποτελούν τις νέες απογευματινο-βραδινές μας συνήθειες και κάπως έτσι... αρχίζουμε να μετράμε αντίστροφα για τα αγαπημένα μας Χριστούγεννα.
Σε αυτό το κλίμα λοιπόν, ψάξαμε, ξεχωρίσαμε και σας προτείνουμε ιδέες και λύσεις για εναλλακτικά χριστουγεννιάτικα δέντρα. Γιατί και φέτος ανυπομονούμε να γίνουμε Christmastreestas!
Τέσσερις ήμασταν οι μόνιμοι ανήλικοι παραθεριστές στη μικρή αυλή μας πριν πολλά πολλά χρόνια. Παίζαμε, τρώγαμε, δημιουργούσαμε διάφορα αυτοσχέδια παιχνίδια, τι γήπεδο τένις στην παραλία με συνολικό μήκος όχι πάνω από 4 μέτρα και φιλέ από παλιά υφάσματα, τι σκηνές από κουβέρτες στο μπαλκόνι, τι κεφτεδοπόλεμο με "κεφτέδες" από βρεγμένη άμμο, τι αγώνες με τα κύματα όταν καθόμασταν εκεί που σκάει το κύμα, τι στρατιωτάκια, τι τσιλίκα...
Φέτος... δηλαδή πέρυσι... το 2015... κάπου στο τέλος του περασμένου Νοεμβρίου έπεσα πάνω στην πρόσκληση για το Handmade Xmas Cards Swap 2015, την ανταλλαγή χειροποίητων καρτών που οργάνωνε η Ασπασία από το mylovablebaby.com με τη βοήθεια της Αντωνίας από το Crazytourists blogging και δεν το σκέφτηκα πολύ. Ανάμεσα στις ατελείωτες εκκρεμότητες του Δεκεμβρίου, δήλωσα συμμετοχή για άλλη μία ευχάριστη δουλειά. Τη δημιουργία μιας χειροποίητης χριστουγεννιάτικης κάρτας προς άγνωστο παραλήπτη.
Έχουμε δει κατά καιρούς πώς μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε εναλλακτικά μια παλιά καρέκλα για να δημιουργήσουμε μια όμορφη γωνιά στο σπίτι σε ρετρό εκδοχή, τόσο για τους λάτρεις των ανοιχτών και ζωηρών αποχρώσεων όσο και για όσους αγαπούν τη μονοχρωμία και τα μεταλλικά χρώματα. Έχουμε επίσης δει πώς μπορούμε να αξιοποιήσουμε μια μικρή ξύλινη σκάλα στο χώρο της κρεβατοκάμαρας, δίπλα στο κρεβάτι, δίνοντάς της το ρόλο του κομοδίνου. Μπορούμε όμως να συνδυάσουμε κάπως αυτές τις τεχνικές, έτσι ώστε να αλλάξουμε τα κομοδίνα στην κρεβατοκάμαρά μας φέρνοντας έναν αέρα ανανέωσης στο χώρο μας;
Πόσους άντρες φίλους έχω που θεωρούν πως οι γυναίκες δεν ξέρουμε να οδηγούμε... Και πόσες φορές ακόμα και εμείς οι ίδιες βλέποντας ένα περίεργο παρκάρισμα ή μια οδηγική γκάφα ξεστομίζουμε χωρίς πολλή σκέψη "γυναίκα θα 'ναι"... Να μην αναφέρω ότι πολλές φορές - σχεδόν ξανθιά με λες και μένα - λέμε και το κλασικό "καμιά ξανθιά θα 'ναι"...
Μέρες τώρα σκέφτομαι ότι πρέπει να αρχίσω να ψάχνω για δώρα Χριστουγέννων για τα αγαπημένα μου πρόσωπα. Και προφανώς αυτό δεν ισχύει μόνο για μένα. Φέτος βέβαια ο προϋπολογισμός όλων μας είναι κάπως περιορισμένος, αλλά αυτό δεν πρέπει να μας αποθαρρύνει...
Όταν έχεις στο ψυγείο σου βαζάκια όλων των μεγεθών με σπιτική μαρμελάδα μανούλας από ροδάκινα που έχεις μαζέψει με τα χεράκια σου, είναι δυνατόν να μη γίνει η πάστα φλώρα το αγαπημένο σου γλυκό;
Από χθες το πρωί είχα βάλει στο μυαλό μου λίγο κέικ. Οπότε σήμερα που με έπιασε η προκοπή, είπα να δοκιμάσω άλλη μια συνταγή για muffins βανίλιας με κομματάκια κουβερτούρας. Έγιναν νοστιμότατα και φυσικά ανάρπαστα!
Όσο πάει και περισσότερες ιδέες - προκλήσεις εμφανίζονται μπροστά μου για τα diy projects μου.. Να 'χε η μέρα 30 ώρες πάλι δε θα μου έφταναν να κάνω όσα θέλω!
Για βότσαλα μιλήσαμε πολλές φορές, τα βάψαμε, τα στολίσαμε... Τώρα ήρθε η ώρα να προχωρήσουμε ακόμα παραπέρα, να τα αξιοποιήσουμε περισσότερο και να φτιάξουμε δικά μας έργα τέχνης.