Μετά τη βόλτα μας στα νησιά του Αργοσαρωνικού, το πλάνο μας έλεγε διήμερη παραμονή στην Αθήνα. Οπότε αφήσαμε τις Σπέτσες και μετά από ένα ήσυχο και σύντομο ταξίδι, φτάνουμε σε κεντρικό ξενοδοχείο της Αθήνας, άψογο και σε πολύ βολική περιοχή.
Έχουμε χρόνια να έρθουμε στην πρωτεύουσα. Έχουμε όμως και δυο μέρες να τριγυρίσουμε το κέντρο της με άψογο ξεναγό, φίλο, νέο και ακούραστο.
Κοντεύουμε στις Σπέτσες. Η θάλασσα είναι γεμάτη βραχονησίδες ανάμεσα στις οποίες συγκαταλέγεται και η Σπετσοπούλα. Η πρώτη εντύπωση σου μένει. Από τις πρώτες εικόνες "φτιάχνεσαι". Καθώς ζυγώνουμε, τη θάλασσα διασχίζουν ατελείωτα παλιά και καινούρια ιστιοφόρα με φουσκωμένα τα πανιά, θαλαμηγοί αλλά και μικρά θαλάσσια ταξί που πάνε βολίδα απέναντι στην Πελοπόννησο, στην Κόστα της Αργολίδας. Τις μέρες που φτάνουμε στο νησί διεξάγεται η Regata 2016 και αυτός είναι και ο λόγος που είχαμε δυσκολευτεί να βρούμε κατάλυμα. Στην αποβάθρα μας περιμένει ο ξενοδόχος να μας μεταφέρει στο ξενοδοχείο που βρίσκεται ψηλά.
Είδαμε Αίγινα και Πόρο και πάμε για άλλα... Άλλος με τη βάρκα μας;
Επόμενη διαμονή έχουμε στις Σπέτσες αλλά εννοείται πως δεν μπορούμε να μην επισκεφτούμε τη μία και μοναδική Ύδρα. Οι πληροφοριοδότες μας έχουν πει τα καλύτερα για το ιστορικό νησί.
Με τον ήλιο να χάνεται πίσω από το Αγκίστρι και νωπές τις τελευταίες εικόνες από την Αίγινα, πάμε για Πόρο με μια σύντομη στάση στα Μέθανα. Έχει ήδη πέσει για τα καλά η νύχτα όταν φτάνουμε στον Πόρο και κατευθυνόμαστε απευθείας στο ξενοδοχείο, το οποίο φροντίσαμε και κλείσαμε πριν την έναρξη του ταξιδιού για δυο νύχτες. Αρκετά κουρασμένοι γιατί εκτός από την κούραση της ημέρας περπατήσαμε και κανένα χιλιόμετρο σέρνοντας τις αποσκευές, φτάνουμε στο δωμάτιο που ευτυχώς μας γεμίζει ικανοποίηση. Η καταπόνηση και η πείνα μας οδηγούν για φαγητό δίπλα στο ξενοδοχείο. Λίγο αργότερα αν και έχουμε αρκετές απορίες για το τι βλέπουμε τριγύρω, πώς είναι η χώρα του νησιού, τι είναι όλα αυτά τα φώτα κ.λπ., ο Μορφέας μας παρασύρει σχετικά εύκολα σε βαθύ ύπνο.
Μια θερινή απόδραση που έμοιαζε μακρινό όνειρο έγινε πραγματικότητα αξέχαστη το περασμένο καλοκαίρι. Ταξιδάκι στον Αργοσαρωνικό με πρώτη στάση την Αίγινα.
Καλημέρα! Kαλησπέρα! Αχ τι καλό που είναι! Το πρώτο σας είναι; Εσάς πόσο είναι; Είναι ήσυχο; Τρώει καλά; Κοιμάται το βράδι; Θα το βάλετε στη θάλασσα; Αγοράκι ή κοριτσάκι είναι; Αχ τι χαριτωμένο!
Ερωτήσεις που μας φέρνουν πιο κοντά!
Αυτό το καλοκαίρι αποφασίσαμε να εκδράμουμε στο Πήλιο για να περάσουμε ένα τετραήμερο με αγαπημένους φίλους. Μετά από μια σύντομη αναζήτηση καταλύμματος, βρεθήκαμε στην Κάτω Γατζέα, για την οποία ομολογώ πως δεν είχαμε ακούσει ποτέ τίποτα. Νομίζαμε βάσει όσων διαβάσαμε ότι είναι ένα μικρό ψαροχώρι με μόνο θετικό την κοντινή απόσταση από τα φημισμένα Καλά Νερά και τη γραφική Άφησσο.
Και ναι μεν είναι ένα σχετικά μικρό ψαροχώρι αλλά είναι και μια ανέλπιστη έκπληξη για όποιον το επισκέπτεται πρώτη φορά!
Μέρες γιορτής και χαράς, οικογενειακής θαλπωρής, αλλεπάλληλων συναντήσεων με φίλους και συγγενείς και συνεχούς φαγητού. Μα πόσο φαηγτό πια; Τόσο που να μη χωράει ούτε σε πιατέλες στο τραπέζι ούτε και στο στομάχι μας; Τι μας πιάνει τέτοιες μέρες και ετοιμάζουμε τόσο πολύ φαγητό, τόσο σε ποσότητα όσο και σε ποικιλία;
"Κατάμπροστα στο ψαρολίμανο στο μάτι του πουνέντε, ορθώνεται πάνω σε θεόρατη θαλασσοβραχιά το ξωκλήσι της Παναγιάς της γοργόνας" γράφει ο Μυριβήλης στο έργο του, αποκαλύπτοντας την πηγή της έμπνευσής του που δεν είναι άλλη από μία τοιχογραφία σ' ένα ταπεινό ξωκλήσι σ' ένα ψαροχώρι της Λέσβου, τη Σκάλα Συκαμιάς, 48 χλμ. βορειοδυτικά της πόλης της Μυτιλήνης.
Μήλος, το νησί του έρωτα, των πειρατών, της Αφροδίτης, του απόλυτου τιρκουάζ, των σπηλιών, των ηφαιστείων, του ηλιοβασιλέματος, των ιδιόμορφων γεωλογικών σχηματισμών, της γεωθερμίας, των πετρωμάτων, της ιστορίας, των μεταλλείων και των ορυχείων. Ναι, η Μήλος είναι ίσως το πιο εξωπραγματικά όμορφο και γεμάτο γοητευτικές αντιθέσεις νησί και η πιθανότητα να την ερωτευτείς είναι δραματικά υπέρ της.
Back to school, back to reality!
Πολλές σκέψεις κι άλλες τόσες αναμνήσεις μου έρχονται στο μυαλό όταν σκέφτομαι αυτή την ημέρα.
Πόσο μ' αρέσει όταν συναντώ μικρά αντικείμενα σε απρόβλεπτα μέρη του σπιτιού! Για μια ανατρεπτική διακόσμηση! Για έμπνευση και πρωτοτυπία!
Αν έπρεπε να δώσω έναν τίτλο στο σαββατοκύριακο που πέρασε, αυτός θα είχε να κάνει σίγουρα με τη λέξη γάμος. Δύο γάμοι σερί, δυο υπέροχες βραδιές, χορός, ένα μεγάλο reunion φίλων και συμφοιτητών... Δυο μέρες που πέρασαν γρήγορα και όμορφα!
Οι νεόνυμφοι γεμάτοι κέφι και χαρά κέρδισαν τις εντυπώσεις! Να ζήσετε παιδιά και να γεράσετε μαζί!
Η πόλη της Καστοριάς αποτελεί έναν από τους αγαπημένους μας προορισμούς κάθε φορά που έχουμε ευκαιρία για εξορμήσεις. Είναι μια ιδιαίτερα γραφική πόλη, που διατηρεί το στοιχείο της παράδοσης έντονο και ξεχωρίζει για τα υπέροχα διατηρητέα κτίρια, τη λίμνη, τα σοκάκια της... Κάθε φορά που βρισκόμαστε εκεί, ανακαλύπτουμε πανέμορφες γωνιές και φυσικά δεν παραλείπουμε να περπατήσουμε πλάι στη λίμνη.
Υπάρχει ένα μέρος στην Ήπειρο εξαιρετικά δημοφιλές στους απανταχού φυσιολάτρες για το μεγάλο βάθος του, τη σπάνια χλωρίδα και πανίδα του και τη μοναδική εμπειρία που προσφέρει σε όσους τολμούν να το διασχίσουν. Γεωγραφικά ανήκει στην Περιφερειακή Ενότητα Ιωαννίνων και εντάσσεται στον Εθνικό Δρυμό Βίκου - Αώου που μαζί με τον Εθνικό Δρυμό της Βάλια Κάλντα, αποτελούν το Εθνικό Πάρκο Βόρειας Πίνδου. Φυσικά μιλάμε για το φαράγγι του Βίκου, που έχει καταγραφεί στο βιβλίο Guinness ως το βαθύτερο φαράγγι στον κόσμο. Το βάθος του φαραγγιού ξεπερνάει τα 1.000 μέτρα και έχει μήκος περίπου 12 χλμ. Το διασχίζει ο Βοϊδομάτης, παραπόταμος του Αώου. Σε φήμη συναγωνίζεται το φαράγγι της Σαμαριάς.
Στο φαράγγι του Βίκου θα σας ταξιδέψουμε σήμερα.
Το κομμάτι αυτό όποτε το ακούω μου φτιάχνει τη διάθεση! Με κάνει να θέλω να ανεβάσω την ένταση και να αρχίσω να τραγουδάω μαζί με τους δύο ερμηνευτές του..
Δεύτερη ημέρα του νέου έτους και μία ακόμα ημέρα άδειας! Ας ξεκινήσει όμορφα με μια πολύ καλή διασκευή ενός γνωστού και αγαπημένου τραγουδιού.
Για να ξεκινήσουμε δυναμικά τη μέρα μας..
"Oh, yeah, you get what you ask for, what you wish for
Doesn't matter if you're wrong or right
Η πανσέληνος του Αυγούστου, είναι ένα από τα γεγονότα που κάθε καλοκαίρι οι απανταχού ρομαντικοί το περιμένουμε πως και πως. Το πιο φωτεινό φεγγάρι του έτους!
Σε διάφορες περιοχές της χώρας διοργανώνονται εκδηλώσεις και ο κόσμος έχει την ευκαιρία να χαρεί τη φωτεινή βραδιά, με μουσική, με θέατρο, με ό,τι τραβάει η καρδιά του, επιλέγοντας την αντίστοιχη εκδήλωση.
- Χάρτινες μπάλες είχαμε (είχαν ξεμείνει από το στολισμό του γάμου)
- χαρτόνι βρίσκεις εύκολα,
- το ίδιο και κορδέλες,
- κόλλα για το χαρτόνι και ψαλίδι για σχέδια έχει η μητέρα στα καλλιτεχνικά της,
- συρραπτικό και διακορευτής υπάρχουν στο γραφείο του σπιτιού
- πετονιά έχει πάντα ο ψαράς της οικογένειας,
- κολλητική ταινία διπλής όψης υπάρχει στην εργαλειοθήκη του σπιτιού
Άρα τα υλικά είναι όλα διαθέσιμα και η εργασία αρχίζει...
Αύριο είναι μια καινούρια μέρα.
Αύριο ο ουρανός ια είναι διαφορετικός, αγάπη μου. Περίμενε και θα δεις.
Πόσο εύκολο είναι να καθορίσει κανείς τους παράγοντες που επηρεάζουν το κατά πόσο αισθανόμαστε επιτυχημένοι, πλήρεις ή ευτυχισμένοι; Πόσες φορές συζητάμε με φίλους ή σκεφτόμαστε σε φάσεις περισυλλογής και προσωπικών αναζητήσεων τι είναι αυτό που φέρνει την ευτυχία, αν είμαστε ικανοποιημένοι με όσα έχουμε, τι μπορεί να μας προσφέρει περισσότερη χαρά... Σκέψεις χωρίς τελειωμό.
Το άρθρο που συνάντησα τυχαία στο laspas.gr δίνει μια ενδιαφέρουσα οπτική σε αυτούς τους προβληματισμούς. Κρατάω κάποια στοιχεία που μου έμειναν και προσθέτω τη δική μου προσέγγιση στα πράγματα. Ας μπούμε σε σκέψεις.
Μπορεί ο Μύλος των Ξωτικών να είναι το βασικό αξιοθέατο των Τρικάλων κατά την περίοδο των γιορτών αλλά κάνοντας μια βόλτα στους δρόμους της πόλης, ανακαλύψαμε πολλές ακόμα όμορφες γωνιές.
Ποιός μπορεί να αντισταθεί σε ένα γλυκό κουταλιού μαζί με τον απογευματινό ελληνικό καφέ;
Σάββατο 3 Νοεμβρίου 2012, ώρα 2μ.μ, Θεσσαλονίκη: Ο καιρός θύμιζε καλοκαίρι και περπατώντας με βήμα ταχύ στη Λεωφόρο Νίκης, είδα με μεγάλη χαρά ότι οι πολίτες είχαν ξεχυθεί στην παραλία. Άλλοι με τα πόδια και άλλοι με ποδήλατα έκαναν βόλτα στην παραλία αγναντεύοντας τη θέα, ενώ πολλές παρέες είχαν "καταλάβει" τα πεζούλια και το γρασίδι στην περιοχή του Λευκού Πύργου για να απολαύσουν τον πρωινό τους καφέ! Τι κρίμα να μην έχω το χρόνο και φυσικά το καλάθι(*) μου για να κάνουμε και εμείς ένα πικ-νικ στην παραλία! Μόνο μερικές φωτογραφίες στα γρήγορα έβγαλα, γιατί είχα αργήσει στο ραντεβού μου!
Ο χρόνος προχωράει ακάθεκτος (δεν μπορούσε να κρατάει λίγο παραπάνω το καλοκαίρι;) και αισίως μπαίνουμε στον Αύγουστο! Τελευταίος και για πολλούς, ο καλύτερος μήνας του καλοκαιριού! Ειδικά αν είναι ο μήνας που ξεκινούν οι διακοπές μας...
Εμείς τον υποδεχόμαστε ρομαντικά, νοσταλγικά, καλοκαιρινά με ένα θαλασσινό τοπίο που θα κοσμεί την επιφάνεια εργασίας μας για 30 (ημέρες) και σήμερα!
Η Νύχτα του Ελί Βισέλ βρέθηκε εντελώς τυχαία στο ράφι της βιβλιοθήκης μου. Δεν είχα ακούσει κάτι για τον συγγραφέα, δεν είχα ακούσει τίποτα για το βιβλίο... Το είδα σε μια από τις βόλτες μου σε ένα βιβλιοπωλείο, βρήκα ενδιαφέρουσα την περιγραφή στο οπισθόφυλλο, εξίσου δελεαστική ήταν και η τιμή του (το πέτυχα στη μισή τιμή) και κάπως έτσι κατέληξε στη βιβλιοθήκη μου, όπου έμεινε για καιρό ανέγγιχτο ανάμεσα σε πολλά άλλα βιβλία.
Αυτή μπορεί να ήταν μια παλιά λευκή, ίσως και αδιάφορη καρέκλα... μέχρι που βρήκε το μάστορά της.
Τα παιδιά ρουφάνε και εναποθέτουν μέσα τους εικόνες, λέξεις, χάδια, αγκαλιές, μουσικές. Πλάθουν την προσωπικότητά τους με όλα τα ερεθίσματα που δέχονται αβίαστα. Η διαδικασία αυτή ξεκινά από την αρχή της ζωής τους και ολοκληρώνεται μέσα σε ένα πολύ σύντομο διάστημα..
Το καλοκαίρι είναι προ των πυλών, η θερμοκρασία έχει ανέβει, οι τάσεις φυγής έχουν ενισχυθεί...
Τι λέτε λοιπόν για ένα δροσερό, υγιεινό και έθνικ ρόφημα; Έτσι για να δώσουμε στον εαυτό μας άλλη μια αφορμή για ένα έστω γευστικό ταξίδι!
Ο Φεβρουάριος είναι ο μήνας των βραβείων. Μετά τις Χρυσές Σφαίρες λοιπόν και πριν τα Όσκαρ, ήρθε η σειρά των κινηματογραφικών βραβείων BAFTA.
