Βράδιασε... Για άλλους ήρθε η ώρα για τον ημερήσιο απολογισμό, για άλλους η ώρα για χαλάρωση, για άλλους η ώρα της προετοιμασίας για το αυριανό φαγητό ή για άλλες δουλειές του σπιτιού.
Κάποιοι απολαμβάνουν μια βραδινή βόλτα ή ένα ποτάκι, ενώ κάποιοι είναι ακόμα στη δουλειά. Όπως και να έχει με λίγη καλή μουσική μπορούμε να κάνουμε ευχάριστα διαλείμματα με μικρά ταξίδια του μυαλού.
Ας απολαύσουμε ένα πολύ αγαπημένο και πολύ ταξιδιάρικο τραγούδι.
Τόσο καιρό το ακούω στο ραδιόφωνο και κάθε φορά κάνω την ίδια σκέψη. Ποιο τραγούδι είναι; Πολύ μ' αρέσει! Και κάθε φορά δεν το συγκρατώ για να το ψάξω. Μέχρι σήμερα.
Σας έχει συμβεί να θέλετε κάτι συγκεκριμένο είτε αντικείμενο είναι αυτό είτε ρούχο και να μην το βρίσκετε έτσι όπως το θέλετε όσο απλό κι αν είναι αυτό;
Αυτό συνέβη και σε μας συν την όρεξη για δημιουργία και οδηγηθήκαμε στην κατασκευή μιας πρωτότυπης βιβλιοθήκης που ταιριάζει στον χώρο μας, όπως και σε πολλούς θεωρώ λόγω μεγέθους, αλλά και στην "υψηλή" αισθητική που μας κατέχει.
Αγαπημένο κομμάτι από τους Nouvelle Vague.
Έφτασε η μέρα! Χρόνια Πολλά και τις πιο θετικές ευχές μας για Λαμπερά Χριστούγεννα σε όλους!
Τα στοιχεία που ξεχώρισα είναι το υφασμάτινο κρεβάτι, το φωτιστικό δαπέδου στη θέση του πορτατίφ και τα κάδρα που ακουμπούν στο δάπεδο.
Μικρά και υπέροχα δώρα λίγο πριν το Πάσχα επισκέφτηκαν την τραπεζαρία μου. Οι λέξεις είναι περιττές! Οι φωτογραφίες μιλούν από μόνες τους!
Η Νύχτα του Ελί Βισέλ βρέθηκε εντελώς τυχαία στο ράφι της βιβλιοθήκης μου. Δεν είχα ακούσει κάτι για τον συγγραφέα, δεν είχα ακούσει τίποτα για το βιβλίο... Το είδα σε μια από τις βόλτες μου σε ένα βιβλιοπωλείο, βρήκα ενδιαφέρουσα την περιγραφή στο οπισθόφυλλο, εξίσου δελεαστική ήταν και η τιμή του (το πέτυχα στη μισή τιμή) και κάπως έτσι κατέληξε στη βιβλιοθήκη μου, όπου έμεινε για καιρό ανέγγιχτο ανάμεσα σε πολλά άλλα βιβλία.
Οι άντρες της παρέας μας αγαπούν αυτό το κομμάτι. Ας τους το αφιερώσουμε!
Μια μελωδία απ' αλλού φερμένη..
Στρώνουμε τραπέζι για τρεις! Δε χρειάζεται να υπάρξει μια μια ειδική περίσταση ούτε ακριβά σερβίτσια ούτε ακριβά μαχαιροπίρουνα ούτε το τέλειο φαγητό για να στρώσουμε ένα καλό τραπέζι.
Κάθε χρόνο βάφουμε αυγά.. βάψαμε και φέτος, κάθε χρόνο τσουγκρίζουμε και τρώμε αυγά μετά την Ανάσταση, τρώμε και στο πασχαλινό τραπέζι, θα φάμε και φέτος... και μετά κανείς δεν τιμάει τα υπόλοιπα βαμμένα αυγά.. Μένουν στη γυάλα, πάνω στο τραπέζι, περνάνε οι μέρες, μπαίνουν στο ψυγείο και μένουν εκεί... τρώμε από κανένα αλλά τα τελευταία συνήθως καταλήγουν στον κάδο απορριμάτων..
Για το σημερινό μας πρωινό είπαμε να ακολουθήσουμε τη συνταγή της Ελπίδας. Από την πρώτη φορά που την είχα δει, με γέμισε... ελπίδες και την είχα στο μυαλό μου, περιμένοντας την κατάλληλη αφορμή. Και σήμερα που ο Φίλιππος για άλλη μια φορά μας ξύπνησε νωρίς νωρίς και στην κουζίνα είχαμε πολλές μπανάνες κα πολλά αυγά για κατανάλωση, οι pancakes μπανάνας ήταν η γευστική μας συντροφιά.
Από τη φίλη και γλυκιά μαμά Ζ.Λ. και τη μικρή της κόρη, πάμε σε μια πιο μεγάλη κόρη, ολόκληρη γυναίκα πια, την Παυλίνα μας, που εκφράζει σκέψεις περί ενηλικίωσης... Σκέψεις που προσωπικά θεωρώ πως ειδικά στις μέρες μας κάνουν όλοι οι συνομήλικοί της και οι τουλάχιστον κατά μια πενταετία μεγαλύτεροί της.
H maresei playlist της Παρασκευής περιλαμβάνει πολύ αγαπημένα τραγούδια, απαραίτητα για να μας φτιάξουν τη διάθεση.
Ντουλάπες, παπουτσοθήκες, συρτάρια, ράφια... όσα και να είναι δεν αρκούν ποτέ! Τις περισσότερες φορές μάλιστα όσο περισσότερους αποθηκευτικούς χώρους έχουμε στη διάθεσή μας, τόσο περισσότερο τους γεμίζουμε.
Ας κλείσουμε την ημέρα μας με την Caro Emerald να μας τραγουδά "A night like this"..
Αν όλα τα παιδιά της γης
πιάναν γερά τα χέρια
κορίτσια αγόρια στη σειρά
και στήνανε χορό
ο κύκλος θα γινότανε
πολύ πολύ μεγάλος
κι ολόκληρη τη Γη μας
θ' αγκάλιαζε θαρρώ.
Για να μη σβήσει το χαμόγελο από τα παιδικά πρόσωπα, η μουσική σκηνή Αυλαία διαθέτει το χώρο της για δύο μεγάλες συναυλίες σήμερα και αύριο για να ενισχύσουν οικονομικά το «Το Χαμόγελο του Παιδιού».
Και μια που μιλάμε για ψάρια σήμερα, να ένα φαγητό που δεν το ξέρουν πολλοί και που όταν το δοκιμάσουν, κυριολεκτικά γλείφουν τα δάχτυλά τους! Εξάλλου ψάρι χωρίς χέρι τρώγεται; Δεν τρώγεται!
Σήμερα ξεκινήσαμε τη μέρα μας μουσικά με ένα τραγούδι που ταξιδεύει περισσότερα από 50 χρόνια σε όλον τον κόσμο, αποκτώντας όλο και περισσότερους φίλους, συνεχίσαμε με μια φωτογραφική βόλτα στη Θράκη και τον ποταμό Άρδα, και κάπως έτσι θα την κλείσουμε...
Τη σχέση μας με τα λουκούμια την έχετε καταλάβει.. Η ιστορία τους μας συγκινεί και μπορείτε να τη διαβάσετε εν συντομία εδώ.. Μας συνοδεύουν κατά τη διάρκεια του ελληνικού καφέ και μας ταξιδεύουν στην Ανατολή...
Άρτι αφιχθείς.. ο νέος καθρέφτης μας που ήρθε για να κλέψει τις εντυπώσεις!
Ένα αγαπημένο κομμάτι ντύνει μουσικά το απόγευμα μας.
 "Pin It")
