Ναι ουίσκι σωστά διαβάσατε. Ιρλανικό, σκωτσέζικο, αμερικάνικο, δεν έχει σημασία το αφήνω σε εσάς αλλά λίγο ουισκάκι στο σβήσιμο είναι ένα από τα μυστικά αυτής της συνταγής. Επειδή μπορεί να μπείτε στον πειρασμό να πιείτε ένα σφηνάκι και πριν το φαγητό μην το κάνετε θα σας εξηγήσω γιατί.
Η δεκάλεπτη πλοήγηση στο διαδίκτυο, λίγο πριν πει την καληνύχτα του το laptop μια από τις προηγούμενες νύχτες, ήταν η αφορμή γι' αυτή την κατασκευή. Τη μια νύχτα είδα την ιδέα, το επόμενο απόγευμα κάτσαμε με τον Φίλιππο και τη Μάγδα να χειροτεχνήσουμε... Ο Φίλιππος έκοβε, η Μάγδα καθόταν πάνω στο τραπεζάκι που χρησιμοποιούσαμε ως πάγκο εργασίας και εντάξει... μας ενοχλούσε λίγο. Αλλά παρά τις κάπως αντίξοες συνθήκες, το φτιάξαμε το έγο μας!
Στενές επαφές τρίτου τύπου με μελάνια, πλοκάμια, και διάφορα άλλα γλιστερά πράγματα
Χθες αναμετρήθηκα για πρώτη φορά με ένα καλαμάρι που ταξίδεψε από τη Λήμνο σε ένα φελιζόλ. Ψαρεμένο από καλούς μας φίλους, λάτρεις και επαγγελματίες της θάλασσας και του κόσμου της. Στις διακοπές μας στο μαγικό αυτό νησί, (χρωστάω άρθρο αν καταφέρω να ανακτήσω τις φωτογραφίες από τον σκληρό που μας άφησε χρόνους) όπου ο θαλάσσιος πληθυσμός κινδύνεψε με εξαφάνιση εξαιτίας μας, μεταξύ άλλων λιχουδιών η Εύα μας μαγείρεψε ένα εκπληκτικό γεμιστό ψητό καλαμάρι με ντόπια τυριά και μυρωδικά. Όταν παρέλαβα λοιπόν αυτό το υπέροχο αλμυρό δεματάκι θέλησα να αναβιώσω τη συνταγή της όπως υπήρχε στη γευστική μου μνήμη.
Ιδέες δανεικές έγιναν η αφορμή για να αγοράσω pon pon και να ανακαλύψω πόσα πράγματα μπορείς να κάνεις με αυτά! Και επειδή ξετρελαθήκαμε με την ευκολία και το αποτέλεσμα μεγάλοι και μικροί σας το προτείνουμε ανεπιφύλακτα!
Μια βροχερή Κυριακή σαν τη σημερινή είναι ευκαιρία να φτιάξουμε μαζί με τα παιδιά μας κάτι χαρούμενο, λαμπερό αλλά και χρήσιμο. Και μάλιστα με ένα από τα πιο ενδιαφέροντα και φτηνά υλικά: τα ρολά από χαρτί κουζίνας ή υγείας.
Η κατασκευή είναι πολύ απλή, οπότε ευνοείται η συμμετοχή του παιδιού. Αν έχει το περίγραμμα στα χαρτόνια, τα κόβει, τα κολλάει κ.λπ. Θέλει προσοχή μόνο με το πιστόλι σιλικόνης γιατί είναι ζεστό αλλά και αυτό δεν είναι απαραίτητο.
Αυτά τα ζωάκια μας έγιναν ανάρπαστα στο πάρτι του Φίλιππου! Είναι από τις κλασικές συνταγές της οικογένειας που τελευταία άρχισαν λίγο να αλλάζουν για να προσαρμοστούν σε πιο πολλά γούστα, κυρίως παιδικά.
Κι έτσι από εκεί που ήταν τα παραδοσιακά νηστίσιμα κουλουράκια κανέλας που έκανε η μαμά μου πάντα ως μικρές πλεξουδίτσες, περνώντας από πολλές δοκμασίες με κουπάτ, έγιναν αστεράκια, φεγγαράκια, δεντράκια και άλλα πολλά, και κατέληξαν να γίνουν ζωάκια σε δυο νέες εκδοχές, βανίλια και κακάο.
Πότε πέρασαν τα χρόνια; Πότε έγινε ο μεγάλος αδερφός; Πότε έγινε αντρούλης; Που βέβαια δε θέλει να τρώει μόνος του και θέλει πιο πολλές αγκαλιές από ποτέ. Που είναι ο λατρεμένος όλων μας και μας παίρνει κάθε μέρα τα μυαλά όλο και περισσότερο... Δεν προλαβαίνω να σημειώνω ατάκες.
Έκλεισε τα 3! Και φυσικά κάναμε πάρτι! Το περίμενε πως και πως άλλωστε!
Είναι ένα φαγητό πεντανόστιμο. Είναι γεύση συνυφασμένη με γιορτινές αναμνήσεις των παιδικών μου χρόνων. Το έφτιαχνε η μητέρα μου, ίσως και και η γιαγιά μου.
Τώρα το φτιάχνω εγώ για τα παιδιά μου. Σχεδόν πάντα στα γιορτινά τραπέζια Χριστουγέννων και Πρωτοχρονιάς μεταξύ άλλων οικογενειακών συνταγών που αποτελούν πια για μας παράδοση κατά τις μέρες των γιορτών.
Πέρυσι ήταν η πρώτη φορά που στο σπίτι μας μπήκε Ημερολόγιο Αντίστροφης Μέτρησης για τα Χριστούγεννα. Δωράκια, πραγματάκια που αγοράσαμε και άλλα που είχαμε, απαραίτητα για κατασκευές και δραστηριότητες μπήκαν σε χαρτοσακουλάκια ή τυλίχτηκαν όμορφα και όλα μαζί κρεμάστηκαν στο γιορτινό μας ημερολόγιο.
Μια ακόμα δραστηριότητα από το Ημερολόγιο Αντίστροφης Μέτρησης (advent calendar 2016) ήταν οι μικρές μας χιονόμπαλες.
Και συνεργαστήακαμε οι 3 στους 4 για να τις φτιάξουμε, Φίλιππος, μπαμπάς, μαμά! Η Μάγδα μάλλον λίγο ενοχλούσε αλλά ήταν περίεργη να βλέπει τι κάνουμε! Ήταν πολύ πολύ ωραία η διαδικασία!
Η πρώτη μου απόπειρα για τη δική μου τυρόπιτα! Με έτοιμο φύλλο εννοείται!
Τουλάχιστον από εικόνα δεν πάει και πίσω ε;
Έρχεται η φίλη Νίκη για βραδινή επίσκεψη, ντυμένη, στολισμένη από το πρωί, την κερνάμε βρεφική μπισκοτόκρεμα, και πάει να φύγει... Έτσι; Μα είναι πολύ ωραία ντυμένη! Να μην τη βγάλουμε μια φωτογραφία; Να μην την κάνουμε θέμα στο maresei; Μόνο αυτή να μας κάνει θέματα;
Ακόμη ένα χαριτωμένο κομμάτι από τους αγαπημένους Leftover Cuties.. για να ξεκινήσουμε την ημέρα μας χαμογελώντας..
Την Artmania τη γνωρίσαμε μέσα από τη σελίδα της στο facebook. Και το περίεργο είναι ότι τη δημιουργό την ξέραμε, την καλλιτεχνική της φύση και την αστείρευτη φαντασία της αγνοούσαμε.
Η Artmania προσφέρει αυτό ακριβώς που ψάχναμε σε γάμους, βαφτίσεις, γιορτές, γενέθλια, επετείους, απόκριες... μέρες και ώρες που αναζητάς προσωποποιημένα δώρα. Και όταν δεν προνοείς αρκετά, δεν προλαβαίνεις να τα παραγγείλεις από ηλεκτρονικά καταστήματα που συνήθως βρίσκονται αρκετά μακριά σου!
To ακούμε όλο και περισσότερο τελευταία και πολύ μας αρέσει. Πρόκειται για τη διασκευή του "Que je sois un ange" της Νάνας Μούσχουρη από τον Καναδό μουσικό Nym.
Το καλάθι είναι αναμνηστικό των φοιτητικών μου χρόνων. Τότε τα καλάθια ήταν πολύ της μόδας. Τα έβλεπες σε διάφορα σημεία του σπιτιού.
Οι μπαλίτσες είναι αναμνηστικές από ταξίδια - επισκέψεις σε φίλους στο εξωτερικό. Τι ωραία περάσαμε! Μπορώ να έχω κάτι μπροστά μου να τα θυμάμαι κάθε μέρα;
Τα έγγραφα - χαρτόνια - έπαινοι είναι συμμετοχές σε διάφορες δραστηριότητες που κατά καιρούς με σήκωσαν από τον καναπέ. Μη φανταστείτε ότι κέρδισα ποτέ αλλά είναι τιμητικοί για τη συμμετοχή και μόνο.
Καρναβάλια μέσα στον Ιανουάριο; Αμέσως μετά τις γιορτές των Χριστουγέννων και της Πρωτοχρονιάς; Μασκαρέματα; Γλέντι και χορός;
Και όλα αυτά μέσα σε ένα τριήμερο ξεφάντωμα σε μια από τις ομορφότερες πόλεις της Ελλάδας, την Καστοριά!
Αν και όλοι θα θέλαμε o Aύγουστος να κρατήσει λίγο ακόμη, ο πρώτος μήνας του Φθινοπώρου είναι ήδη εδώ και η σημερινή δύση του ήλιου σηματοδοτεί την ολοκλήρωση του φετινού καλοκαιριού.
Your living is determined not so much by what life brings to you as by the attitude you bring to life; not so much by what happens to you as by the way your mind looks at what happens.
Kahlil Gibran, ποιητής, φιλόσοφος και καλλιτέχνης.
Καλοκαιρινές στιγμές, ξένοιαστες, με παρέα ή χωρίς, στη θάλασσα τον περισσότερο καιρό αλλά και με ένα πέρασμα από το βουνό... Γεμίσαμε μπαταρίες; Μάλλον ναι! Χαλαρώσαμε, ανανεωθήκαμε, προσπαθήσαμε να αφήσουμε στο πίσω μέρος του μυαλού μας τη δύσκολη επικαιρότητα του καλοκαιριού και το διαρκές κύμα ανησυχίας για το αύριο και... επιστρέψαμε! Στις καθημερινές μας ενασχολήσεις, στις δουλειές, στο σπίτι, στους φίλους μας, στην παρέα του maresei μας!
Διπλή χαρά στο σπίτι μας σήμερα! Και όταν λέμε σπίτι εννοούμε το αγαπημένο μας στέκι, εδώ στο maresei! Οι λόγοι της χαράς μας είναι αφενός το ότι έχουμε την τιμή να φιλοξενούμε άλλο ένα άρθρο της αγαπημένης μας φίλης Σίσσυς Κ. και αφετέρου ότι εδώ και λίγες μέρες είναι στον αέρα η ιστοσελίδα της. Η Ώρα του Παιδιού είναι ένα site αφιερωμένο στα παιδιά!
Aς γίνουμε λοιπόν για λίγο πάλι παιδιά, αφήνοντας τη Σίσσυ να μας μεταφέρει στον κόσμο του Ευγένιου Τριβιζά.
Ήμασταν καλά παιδιά φέτος!
Λέτε να μας επισκεφτεί ο Άγιος Βασίλης; Πήρε άραγε το γράμμα μας; Θα μας φέρει δώρο;
Ήταν υπόσχεση. Την είχαμε δώσει στην πρώτη μας κοινή ανάβαση στα Πιέρια. Δε μας έφτανε η πρώτη γνωριμία με το βουνό. Ανήσυχοι και ανικανοποιήτοι εκ φύσεως και οι δυο, θέλαμε κι άλλο. Θέλαμε να φτάσουμε στην κορυφή του.
Το wallpaper του Μαρτίου είναι έτοιμο! Μια από τις αγαπημένες μας φωτογραφίες φτάνει στις οθόνες όλων μας και μας φέρνει κοντά!
Το τραγούδι που κλασικά θυμόμαστε όταν ξαναρχίζουν οι βροχές!
Το κρασί του καλοκαιριού μας αρέσει να το πίνουμε και να το ... ακούμε. Και μετά την ερμηνεία του γνωστού τραγουδιού από τη Nancy Sinatra και τον Lee Hazlewood, ήρθε η ώρα να το ακούσουμε και στην τελευταία του εκδοχή.
Πραλίνα.. και μόνο η λέξη προκαλεί αναστάτωση στους απανταχού ορκισμένους οπαδούς της σοκολάτας!
Γεγονός Νο.1 - Λατρεύουμε τη σοκολάτα
Γεγονός Νο.2 - Δεν πετάμε τίποτα στην κουζίνα (βιώματα γιαγιάς).
Είχανε λοιπόν περισσέψει κάτι καραμελωμένα φουντούκια που χρησιμοποιήθηκαν ως ντεκόρ σε μια τούρτα, τα οποία διατηρούνται τέλεια σε κλειστό βάζο. Σοκολάτα, κακάο και ζαχαρούχο υπάρχουν πάντα στα ράφια, οπότε ήρθε η ιδέα για σπιτική πραλίνα!
Ο πρώτος μου μαυροπίνακας ήταν σε ένα από κλασικά αριθμητήρια που είχα ως παιδί. Πορτοκαλί αριθμητήριο με ένα μικρό μαυροπίνακα από κάτω. Έτσι το θυμάμαι τουλάχιστον και μάλλον αναφέροντας αυτή την ανάμνηση, μαρτυρώ και την ηλικία μου :) Αλλά το θυμάμαι με νοσταλγία.
H Χριστουγεννιάτικη μουσική που λέγαμε, έτσι για να μπαίνουμε σιγά σιγά στο κλίμα..
Κρεμάστρες, κορνίζες, φωτογραφίες, εικόνες.. Έχουμε δει αρκετές ιδέες εύκολες στην υλοποίηση, ενδιαφέρουσες και κυρίως για δημιουργίες που αλλάζουν συχνά και προλαβαίνουν την πλήξη.
