Change quote
Κι όπως πετυχημένα έλεγε ο Σπύρος Σούλης στην αντίστοιχη εκπομπή του "Αν δε σου αρέσει κάτι.. Άλλαξέ το!"
Φωτογραφία: tumblr
Κι όπως πετυχημένα έλεγε ο Σπύρος Σούλης στην αντίστοιχη εκπομπή του "Αν δε σου αρέσει κάτι.. Άλλαξέ το!"
Φωτογραφία: tumblr
Το πρώτο χριστουγεννιάτικο δέντρο της maresei-παρέας για φέτος στολίστηκε λίγο πριν μπει ο Δεκέμβριος. Βασικοί "στολιστές" (christmastreestas) ήταν τέσσερα παιδικά χεράκια, τουλάχιστον στα κλαδιά που έφταναν. Λίγο έβαζαν στολίδια, λίγο έβγαζαν στολίδια, λίγο έπαιζαν με τα στολίδια... Το δέντρο πάντως στολίστηκε.
Μερικές φωτογραφίες κατά τη διαδικασία του στολισμού μας φέρνουν λίγο πιο κοντά στις προσεχείς γιορτές.
Τοπίο άγριο, έρημο, μελαγχολικό για αυτοσυγκέντρωση και περισυλλογή στη Βελίκα... ή χρωματιστό, ζωντανό και ξένοιαστο καλοκαιρινό τοπίο;
Βράδιασε... Για άλλους ήρθε η ώρα για τον ημερήσιο απολογισμό, για άλλους η ώρα για χαλάρωση, για άλλους η ώρα της προετοιμασίας για το αυριανό φαγητό ή για άλλες δουλειές του σπιτιού.
Η Δευτέρα έφτασε πάλι, το ξυπνητήρι χτύπησε νωρίς για τους περισσότερους, τα μάτια ανοίγουν δύσκολα, η διάθεση πώς θα ανέβει;
και θυμάσαι τον ορισμό της Ευτυχίας, όπως τον εξέφρασε σύντομα, λιτά και απέριττα και τόσο μα τόσο περιεκτικά, ο αγαπημένος όλων, Θανάσης Βέγγος.
"Έπρεπε να γεράσω, αγόρι μου, για να μάθω τί είναι ευτυχία.
Τελικά ευτυχία είναι ένα ζευγάρι χέρια, δύο χέρια.
Η σημερινή Παγκόσμια Ημέρα του Παιδιού, αποτέλεσε την αφορμή για να κάνουμε ένα διάλειμμα από την ανάλαφρη εορταστική διάθεση των τελευταίων ημερών και να ασχοληθούμε με κάτι πιο σοβαρό.
Πρόκειται για ένα θέμα που μας αφορά όλους είτε είμαστε γονείς είτε θείοι, νονοί, εκπαιδευτικοί κ.λπ.. Και μόνο που είμαστε ενήλικες και κάπου στον κοντινό ή ευρύτερο κοινωνικό μας κύκλο έχουμε παιδιά, καλό είναι να μην εφησυχαζόμαστε σε ό,τι αφορά στη σεξουαλική βία και κακοποίηση των παιδιών. Όσο μακρινό κι αν μας φαίνεται, όσο κι αν πιστεύουμε ότι δε θα συμβεί ποτέ στο δικό μας παιδί κάτι τέτοιο, η επαγρύπνηση και η τακτική ενημέρωση σχετικά με το θέμα μπορεί να προλάβει καταστάσεις και να αποβεί σωτήρια. Γιατί να αφήνουμε στην τύχη τους πράγματα που μπορεί να σημαδέψουν για πάντα με τον χειρότερο τρόπο τη ζωή ενός παιδιού;
Αυτό ήταν το καλοκαίρι των βαφτίσεων για την παρέα του maresei. Μετά από αρκετά χρόνια όπου επικρατούσαν οι γάμοι, φέτος έχουμε κυρίως βαφτίσεις για να μας θυμίζουν πως μεγαλώνουμε και ... νοικοκυρευόμαστε. Εμείς και οι φίλοι μας! Αποκτούμε παιδιά ή γινόμαστε πνευματικοί γονείς ή και τα δύο. Σημασία έχει πως μεγαλώνοντας, προσπαθούμε να συνεχίσουμε να ονειρευόμαστε και (στον ολοένα και λιγότερο ελεύθερο χρόνο μας) να καταπιανόμαστε με όσα μας αρέσουν.
Αυτό το καλοκαίρι λοιπόν, καταπιαστήκαμε με τις βαφτίσεις. Η πιο πρόσφατη ήταν η βάφτιση του Αχιλλέα που απέκτησε και επίσημα το όνομά του στις 13 Σεπτεμβρίου. Το θέμα της βάφτισης ήταν ασορτί με την εποχή: έναρξη νέας σχολικής χρονιάς, βιβλία, βιβλιοθήκες, χάρακες, μολύβια, κασετίνες. Από όλα είχε η βάφτιση σε υπέροχα φωτεινά χρώματα.
Στο χωλ του σπιτιού έχουν πάρει θέση από νωρίς το πρωί η πιατέλα με τα μελομακάρονα και τα κέρματα για τους μικρούς φίλους που σήμερα έρχονται με χαρά να μας πουν τα κάλαντα.
Όπως σας εκμυστηρευτήκαμε πρόσφατα, κάπως έτσι άρχισαν όλα.
Άλλο ένα κομμάτι που κέρδισε την προσοχή μας από την πρώτη φορά που το ακούσαμε. Και λογικά θα το έχετε ακούσει κι εσείς ή θα έχετε έστω ακούσει ότι είναι το μουσικό θέμα της τελευταίας ταινίας του πράκτορα 007.
Η παρέα των Christmastreestas 2013 από τη Θεσσαλονίκη ξαναχτύπησε! Ο λόγος; Σπιτικά χριστουγεννιάτικα μπισκότα!
Τέσσερις καλές νοικοκυρές διαθέσαμε τις δυνάμεις μας, τη φαντασία μας, το δημιουργικό μας ταλέντο και τον φούρνο μας και νιώσαμε λίγο σαν ζαχαροπλάστες και λίγο σαν μαθητές δημοτικού την ώρα των καλλιτεχνικών!
Διασχίζοντας τους δρόμους στον Βροντάδο σε περιμένουν ευχάριστες εκπλήξεις, όπως αυτό το ερειπωμένο σπίτι που το έχουν σχεδόν καλύψει τα φυτά!
Ώρα για μουσικό διάλειμμα! Το τραγούδι είναι γνωστό κι αγαπημένο και εμείς είμαστε έτοιμοι να αφιερώσουμε 4 περίπου λεπτά στο άκουσμά του.
Όσο φθινοπωριάζει τόσο περισσότερες βραδιές θα περνάμε πλέον στο σπίτι υπό το φως των κεριών, βλέποντας ταινίες, ακούγοντας χαλαρωτική μουσική και τσιμπολογώντας αγαπημένες λιχουδιές.
Καλοκαίρι στη Θεσσαλονίκη και δουλειά σημαίνει δύσκολες ψυχολογικές καταστάσεις. Μοναξιά, ζέστη, φωτογραφίες σε όλα τα social media με ζευγαράκια να λιάζονται (ναι! ζηλεύω!), ελάχιστες εξορμήσεις στη θάλασσα, ελάχιστες έξοδοι, μακριά από την οικογένεια. Για άλλους μπορεί να ήταν ευκαιρία για ξεφάντωμα, εμένα διάφοροι παράμετροι δε μου το επιτρέπουν στον βαθμό που θα ήθελα. Στην προσπάθειά μου, λοιπόν, να γεμίσω τον χρόνο μου, πέρα από αγγλικά και λογοτεχνικά βιβλία που διαβάζω, ασχολούμαι και με τη νέα διακόσμηση του σπιτιού μου.
Μη σκέφτεστε έπιπλα, διακοσμήσεις, μετακομίσεις! No money, no honey!
Πέρασε αρκετός καιρός από την τελευταία φορά που η ανάγνωση ενός καλού βιβλίου συνετέλεσε ώστε να σταματήσω την όποια ασχολία και να αφοσιωθώ στο διάβασμα.
Είτε σου αρέσει είτε όχι, οφείλεις να παραδεχτείς ότι είναι μια και μοναδική.
Και μια και τυχαίνει να εμφανίζεται σήμερα στη «γειτονιά» μας, δεν θα μπορούσαμε να μείνουμε αδιάφοροι και να μην παρευρεθούμε.
Έκτακτη ανάρτηση η σημερινή, γιατί ο δρομέας της maresei παρέας μας πήρε πάλι τους δρόμους για να συμμετέχει στον 19ο Μπιζάνιο αγώνα τρεξίματος. Οπότε έχουμε αναλυτικό φωτορεπορτάζ καθώς οι φίλοι δρομείς αναμένουν φωτογραφίες!