Ναι ουίσκι σωστά διαβάσατε. Ιρλανικό, σκωτσέζικο, αμερικάνικο, δεν έχει σημασία το αφήνω σε εσάς αλλά λίγο ουισκάκι στο σβήσιμο είναι ένα από τα μυστικά αυτής της συνταγής. Επειδή μπορεί να μπείτε στον πειρασμό να πιείτε ένα σφηνάκι και πριν το φαγητό μην το κάνετε θα σας εξηγήσω γιατί.
Στενές επαφές τρίτου τύπου με μελάνια, πλοκάμια, και διάφορα άλλα γλιστερά πράγματα
Χθες αναμετρήθηκα για πρώτη φορά με ένα καλαμάρι που ταξίδεψε από τη Λήμνο σε ένα φελιζόλ. Ψαρεμένο από καλούς μας φίλους, λάτρεις και επαγγελματίες της θάλασσας και του κόσμου της. Στις διακοπές μας στο μαγικό αυτό νησί, (χρωστάω άρθρο αν καταφέρω να ανακτήσω τις φωτογραφίες από τον σκληρό που μας άφησε χρόνους) όπου ο θαλάσσιος πληθυσμός κινδύνεψε με εξαφάνιση εξαιτίας μας, μεταξύ άλλων λιχουδιών η Εύα μας μαγείρεψε ένα εκπληκτικό γεμιστό ψητό καλαμάρι με ντόπια τυριά και μυρωδικά. Όταν παρέλαβα λοιπόν αυτό το υπέροχο αλμυρό δεματάκι θέλησα να αναβιώσω τη συνταγή της όπως υπήρχε στη γευστική μου μνήμη.
Θέλεις να κάνεις ομελέτα για πολλά άτομα και δε χωράει στο τηγάνι; Να μην χρειαστεί να την αναποδογυρίσεις με ότι ρίσκο αυτό εμπεριέχει; Η λύση είναι μία, ομελέτα φούρνου. Πολύ πιο νόστιμη, ωραία πλούσια υφή τύπου σουφλέ, και πάντα πετυχημένη.
Αυτά τα ζωάκια μας έγιναν ανάρπαστα στο πάρτι του Φίλιππου! Είναι από τις κλασικές συνταγές της οικογένειας που τελευταία άρχισαν λίγο να αλλάζουν για να προσαρμοστούν σε πιο πολλά γούστα, κυρίως παιδικά.
Κι έτσι από εκεί που ήταν τα παραδοσιακά νηστίσιμα κουλουράκια κανέλας που έκανε η μαμά μου πάντα ως μικρές πλεξουδίτσες, περνώντας από πολλές δοκμασίες με κουπάτ, έγιναν αστεράκια, φεγγαράκια, δεντράκια και άλλα πολλά, και κατέληξαν να γίνουν ζωάκια σε δυο νέες εκδοχές, βανίλια και κακάο.
Είναι ένα φαγητό πεντανόστιμο. Είναι γεύση συνυφασμένη με γιορτινές αναμνήσεις των παιδικών μου χρόνων. Το έφτιαχνε η μητέρα μου, ίσως και και η γιαγιά μου.
Τώρα το φτιάχνω εγώ για τα παιδιά μου. Σχεδόν πάντα στα γιορτινά τραπέζια Χριστουγέννων και Πρωτοχρονιάς μεταξύ άλλων οικογενειακών συνταγών που αποτελούν πια για μας παράδοση κατά τις μέρες των γιορτών.
Αυτή τη φορά όχι με την κλασική συνταγή της γιαγιάς, που λέει "Τι να βάζει άραγε η γιαγιά, ας βάλω κι εγώ" αλλά με την επίσημη συνταγή της Αργυρώς Μπαρμπαρίγου.
Θα ήθελα το comeback μου να είναι λίγο πιο artistic, κάποιο ταξίδι ίσως, μια θεματική φωτογράφιση, μια κατασκευή, αλλά δε βαριέσαι έχουμε καιρό γι' αυτά και αρκετά GB φωτογραφιών σε ετοιμότητα... Κρύο κάνει, αν μη τι άλλο μια ψαρόσουπα είναι ότι πρέπει για τους αρρωστούληδες (όπως εγώ) και όχι μόνο.
Μαθημένοι από τον γιο δεν είχαμε και ιδιαίτερο πρόβλημα στις τούρτες για τα γενέθλιά του – άντε μέχρι και τρίτη/τετάρτη Δημοτικού. Κανένας σκαντζόχοιρος (κορμός-μωσαϊκό με καθαρισμένα αμύγδαλα για αγκάθια), κανένα απλό παγωτό με γραμμένη την ομάδα του...φτάσαμε στα 11. Πλέον οι τούρτες και τα κεράκια «είναι για μωρά».
Και το κορίτσι το «ξεγελάσαμε» μέχρι τα τρίτα του γενέθλια. Πεταλούδες, πασχαλίτσες (φυσικά με κορμό-μωσαϊκό και χρωματιστή τρούφα ή/και smarties). Στα τέταρτα όμως ήταν ανένδοτη: ΘΕΛΩ ΤΟΥΡΤΑ ΠΡΙΓΚΙΠΙΣΣΑ!!!. Ό,τι πεις πριγκιπέσσα μας... και το google πήρε φωτιά. Καταλήξαμε στην πιο εύκολη. Μην αποθαρρύνεστε από την ομορφιά της – αλήθεια είναι πολύ εύκολη!
Για το σημερινό μας πρωινό είπαμε να ακολουθήσουμε τη συνταγή της Ελπίδας. Από την πρώτη φορά που την είχα δει, με γέμισε... ελπίδες και την είχα στο μυαλό μου, περιμένοντας την κατάλληλη αφορμή. Και σήμερα που ο Φίλιππος για άλλη μια φορά μας ξύπνησε νωρίς νωρίς και στην κουζίνα είχαμε πολλές μπανάνες κα πολλά αυγά για κατανάλωση, οι pancakes μπανάνας ήταν η γευστική μας συντροφιά.
Όπως ίσως έχετε καταλάβει, τα κέικ τα λατρεύω! Μ' αρέσουν τόσο πολύ! Και μ' αρέσει να δοκιμάζω νέες συνταγές, να κάνω δικές μου παραλλαγές, να προσαρμόζω τα υλικά που έχω στο σπίτι, ενώ συχνά απλώς σκέφτομαι "Τι θα ήθελα να έχει μέσα το κέικ μου; Τι θα ήθελα να φάω;" και με οδηγό την απάντησή μου, τροποποιώ μια κλασική συνταγή.
Επειδή λοιπόν έχουμε πολλές συνταγές για κέικ στη σελίδα, για να μην παιδεύεται όποιος ψάχνει, είπα να τις συγκεντρώσω σε αυτή την ανάρτηση. Βέβαια, είναι σίγουρο πως θα ακολουθήσουν και άλλες κεϊκοσυνταγές, οπότε όταν βρίσκω χρόνο θα ανανεώνω την παρούσα ανάρτηση.
Παγκόσμια ημέρα των ζώων σήμερα και θυμήθηκα τον καλό μου αδερφό που σε ένα παλιότερο e-mail του με οικογενειακές φωτογραφίες έβαλε τον τίτλο "Η οικογένειά μου κα άλλα ζώα". Κι επειδή το μήνυμα είχε αποδέκτες όλα τα μέλη της οικογένειας, προς αποφυγή παραξηγήσεων, έσπευσε να επισημάνει ότι ο τίτλος του είναι δανεικός από το σχετικό βιβλίο του Τζέραλντ Ντάρελ. Ομολογώ ότι από τότε μου δημιουργήθηκε η επιθυμία να το διαβάσω το βιβλίο, κάτι που δεν έτυχε ως τώρα... αλλά πού θα πάει! Ας μην ξεφεύγω από το θέμα όμως.
Στίχοι από τραγούδια μου έρχονται στο μυαλό κοιτώντας αυτή τη φωτογραφία και σκεφτόμενη τη φωτεινή πλευρά της ζωής...
Μια κούπα κακάο, μπισκοτάκια και ένα καλό βιβλίο. Ό,τι πρέπει για απογευματινή χαλάρωση.
Κι αν σας αρέσει το λευκό και το προτιμάτε ακόμα και τα Χριστούγεννα, σας έχουμε μια διαφορετική πρόταση για scadinavian χριστουγεννιάτικο ντεκόρ.
Τι ξεχωρίζουμε; Το "le sac en papier", τα πανέμορφα ξύλινα ταρανδάκια και τα στοιχεία της φύσης στο σπίτι.
Άλλο ένα τραγούδι των Leftover Cuties, το οποίο μας μεταφέρει με νότες όλα όσα επιστημονικά τεκμηριώνονται στο βιβλίο των κ.κ. Χρηστάκη & Φόουλερ "Συνδεδεμένοι"!
Enjoy it, keep on smiling..
and the whole world will smile with you!
Σήμερα ξεκινήσαμε τη μέρα μας μουσικά με ένα τραγούδι που ταξιδεύει περισσότερα από 50 χρόνια σε όλον τον κόσμο, αποκτώντας όλο και περισσότερους φίλους, συνεχίσαμε με μια φωτογραφική βόλτα στη Θράκη και τον ποταμό Άρδα, και κάπως έτσι θα την κλείσουμε...
Λίγες μέρες πριν το γραμματοκιβώτιο του Άγιου Βασίλη πάρει σάρκα και οστά, καθίσαμε στο καρεκλάκι μας και μαζί με τον Φίλιππο παίξαμε για πρώτη φορά με τον πηλό. Εγώ έφτιαχνα, αυτός χαλούσε. Αλλά τι σημασία έχει; Περάσαμε μια δημιουργική ώρα χωρίς τουβλάκια και κουμπάκια και φτιάξαμε μικρά στολιδάκια.
Στιλιστική πρόταση: Παίζουμε με τριχρωμίες, ένα χρώμα έντονο και ένα πιο διακριτικό, κρατώντας ως βάση ένα ουδέτερο χρώμα, όπως το μαύρο. Η εμφάνιση είναι απλή αλλά ταυτόχρονα ιδιαίτερη.
Αυτό το τηλεφώνημα από τους φίλους και κουμπάρους μας στα μέσα του καλοκαιριού δεν ήταν σαν τα προηγούμενα, του στιλ τι κάνετε κ.λπ. Θες από ένστικτο, όπως θες πες το, σαν πολύ χαρούμενα χτυπούσε το τηλέφωνο. Για να δούμε... "Καλά δε ζεσταθήκατε ακόμη στη θάλασσα; Πιάστε και λίγο βουνό!"
Πράγματι η σχεδόν αφόρητη ζέστη έκανε την ιδέα να ανεβούμε στο βουνό πολύ δελεαστική. Κι έτσι η πρόσκληση να τους επισκεφθούμε στα ορεινά έγινε αποδεκτή με μεγάλη χαρά και χωρίς δεύτερη σκέψη.
Τι λέτε να ξεκινήσουμε την ημέρα μας με ένα υπέροχο τραγούδι παραμένοντας από χθες στο πνεύμα των περιπλανήσεων μετά μουσικής;
Μύρισε καλοκαίρι! Ο καιρός όλες αυτές τις μέρες είναι υπέροχος! Ήλιος! Ζέστη! Θες δε θες, το μυαλό τρέχει στη θάλασσα! Και μάλλον όχι μόνο το μυαλό, διότι οι πρώτες πετσέτες θαλάσσης και τα πρώτα μαγιό άρχισαν να ξεπροβάλουν στα μπαλκόνια της γειτονιάς, γεγονός που μαρτυρά πως κάποιος άρχισε δειλά δειλά ... να κολυμπά!
Τι καλό θια φτιάξουμε; Μια τάρτα μα τι τάρτα!
Δεν έχουν περάσει πολλές μέρες από τότε που πρωτοείδα αυτό το βίντεο. Μπορεί να μην αναφέρεται σε κάτι καινούργιο αλλά μου έμεινε στο μυαλό, φέρνοντας στην επιφάνεια καταπιεσμένες σκέψεις...
Το ραντεβού είχε δοθεί. Την Κυριακή των Βαΐων θα ετοιμάζαμε Πασχαλινά Κουλουράκια!
Μετά την επιτυχία των Χριστουγεννιάτικων εδεσμάτων οι fans μας ανυπομονούσαν για μια νέα δημιουργία. Και είμαστε πολύ χαρούμενοι που δεν τους απογοητεύσαμε. Το αντίθετο μάλιστα. Τα κουλουράκια μας τείνουν προς εξαφάνιση.
Μια σαλάτα που κέρδισε την προσοχή όλων στα γιορτινά τραπέζια μας σας προκαλεί να τη δοκιμάσετε.
Έτοιμη η βασιλόπιτα! Φέτος είπα τουλάχιστον γι αυτό το γλυκό, να κάνω μία παύση με τους πειραματισμούς και να κάνω την κλασική συνταγή της μαμάς, που τόσα χρόνια ξέρουμε και αγαπάμε!
Επιστρέφοντας μετά από μερικές ημέρες άδειας στη δουλειά, νιώθουμε συχνά την ανάγκη για ανανέωση και ψάχνουμε τρόπους εκτόνωσης αυτής της ανάγκης μέσω της εμφάνισής μας. Ψάχνοντας για συνδυασμούς ρούχων για καθημερινές εμφανίσεις εντοπίσαμε μερικές ενδιαφέρουσες επιλογές για άντρες, τις οποίες σας παρουσιάζουμε παρακάτω.
Παραλαμβάνω αναπάντεχα σήμερα ειδοποιητήριο από το Ταχυδρομείο. Είναι στο όνομά μου και πρόκειται για δέμα από Γερμανία. Μα τι να είναι; Το μυαλό μου δεν πηγαίνει πουθενά! Έχω ένα φίλο στη Γερμανία αλλά δέμα... τι δέμα τι να μου έστειλε;
Your week always starts more pleasantly after a full, joyful weekend.
Χθες "τρυπώσαμε" σε ένα ακόμα σπίτι που στολίστηκε στο πνεύμα των ημερών και έχουμε τη χαρά να μοιραζόμαστε μαζί σας μερικές ακόμα ιδέες χριστουγεννιάτικης διακόσμησης.
Δέντρο, με την κλασική μορφή, μπορεί να μην υπάρχει στολισμένο αλλά εδώ υπάρχουν αρκετές εναλλακτικές ιδέες για να δώσουμε στο σπίτι την εορταστική του εικόνα.
Μάντεψε τι συμβολίζει... θα μπορούσε να είναι η λεζάντα αυτής της φωτογραφίας:
α) μουσικό κλειδί
β) το "Φ" της Φωτεινής, της Φανής, του Φώτη, του Φοίβου ή του Φίλιππου
γ) το "e" του Explorer
Μια δράση που αξίζει τη στήριξή μας! Όσοι βρίσκεστε στην ευρύτερη περιοχή της Αττικής, προλαβαίνετε να δηλώσετε συμμετοχή μέχρι και αύριο. Το ραντεβού έχει δοθεί για αυτή την Κυριακή 28/09 στο Ζάππειο στις 10.00 π.μ. και είναι για καλό σκοπό!
