Η καλύτερη ώρα της εβδομάδας είναι εδώ! Ώρα λοιπόν για χαλάρωση με ένα κομμάτι που αγαπήσαμε κεραυνοβόλα 10,5 χρόνια μετά την κυκλοφορία του.

Το wallpaper του Μαρτίου είναι έτοιμο! Μια από τις αγαπημένες μας φωτογραφίες φτάνει στις οθόνες όλων μας και μας φέρνει κοντά!

Μια και τα πρώτα χιόνια έπεσαν σε αρκετές περιοχές της Βόρειας Ελλάδας, όσοι έχετε την τύχη να είστε κοντά σε κάποιο από τα χιονοδρομικά κέντρα, μη χάσετε την ευκαιρία για μια εκδρομή.

Όπως ήδη σας είπα από χθες το "Quizás, Quizás, Quizás" είναι από τα τραγούδια που πάντα απολαμβάνω, που ποτέ δε χορταίνω να ακούω, που πάντα με ταξιδεύουν και ευτυχώς τα ταξίδια δεν είναι ποτέ αρκετά. Όπως ακριβώς συμβαίνει και με τη μουσική.

Η ανταπόκριση από το νησί της Χίου, που επιλέξαμε για τις φετινές καλοκαιρινές μας διακοπές, ξεκινά με εικόνες από το ξημέρωμα στο λιμάνι της πόλης της Χίου ή αλλιώς της Χώρας.

Από παιδάκι είχα να βάλω φάτνη κάτω από το χριστουγεννιάτικο δέντρο στο σπίτι. Και μιλάμε για μια φάτνη που μπορεί να ήταν φτιαγμένη και από χαρτόνι. Από τότε δε μου πολυάρεσαν οι φάτνες. Προτιμούσα να έχω δώρα κάτω από το δέντρο αληθινά... ή καμιά φορά και ψεύτικα. Οι φάτνες μου φαινόταν πολύ υπερβολικές, πολύ φορτωμένες, πολύ αδιάφορες, πολύ "γιαγιαδίστικες".

Μέχρι που είδα αυτή τη φάτνη της Artmania. Διαφορετική και minimal, μου άρεσε πολύ! Άρεσε και στην κολώνα του σπιτιού μας ;)

και πάνω απ' το Μόναχο.

Το ξύλο, οι πέτρες, τα φυτά, τα φυσικά υλικά γενικώς έχουν έρθουν στο προσκήνιο και μπορούν να δώσουν μια πολύ ωραία εικόνα στο χώρο μας, δίνοντας την εντύπωση πως βρισκόμαστε λίγο πιο κοντά στη φύση.

Πέρυσι είχαμε για πρώτη φορά την ευκαιρία να βρεθούμε στο πανελλήνιο πρωτάθλημα downhill στη Βασιλίτσα Γρεβενών, όπου οι αθλητές μας πρόσφεραν σπουδαίο θέαμα και αφορμή για πλούσιο φωτογραφικό υλικό. Αυτό το τελευταίο έγινε η αιτία να γνωρίσουμε (αν και η αλήθεια είναι ότι αυτός μας γνώρισε) έναν εκ των διοργανωτών του αγώνα σε μια επόμενη επίσκεψη μας στο χιονοδρομικό κέντρο. Και κουβέντα στην κουβέντα μας έπεισε - δε δυσκολεύτηκε και πολύ - να παρευρεθούμε και στο φετινό αγώνα για νέες φωτογραφίες.

Όσο περισσότερο χιόνι βλέπουμε, τόσο πιο δυναμικά μπαίνουμε στο κλίμα των Xριστουγέννων!

Καλό μας απόγευμα!

Ναι, ήρθε το έναυσμα για την 1η μου απόπειρα στην αρθρογραφία. Και αν αρέσει στην ομάδα του maresei, θα είναι ο λόγος να φτάσουν όσα γράφω στην οθόνη σας :). Δεν είναι άλλο, παρά η επιθυμία μου να μοιραστώ τον ενθουσιασμό μου με μια διαφορετική ταινία που έφτασε στα χέρια μου και με συγκίνησε απρόσμενα. Περισσότερο ντοκιμαντέρ θα τη χαρακτήριζα, αλλά σας την προτείνω ανεπιφύλακτα. Ντοκιμαντέρ όχι εκπαιδευτικό, αλλά βιογραφικό. Και μόλις τώρα, που την είδα, ανακαλύπτω την ιστορία και τα διάφορα κινήματα γύρω από τη μορφή του ατόμου που αφορά.

Πού θα θέλατε να βρίσκετε απόψε;

Εμείς ονειρευόμαστε έναν βραδινό περίπατο στην πανέμορφη Πράγα. Μόλις παραλάβαμε φωτογραφίες από τον ανταποκριτή μας εκεί και το μυαλό ταξιδεύει στην υπέροχη πόλη.

Creativity can solve almost any problem. The creative act, the defeat of habbit by originality, overcomes everything.

George Lois, 1931-, Αμερικανός σκηνοθέτης, σχεδιαστής και συγγραφέας (γιος Ελλήνων μεταναστών)

Το είπαμε και το κάναμε! Κυριακή πρωί ετοιμάσαμε super πρωινό με σπιτικές pancakes. Συνταγές βρήκαμε πολλές στο διαδίκτυο, αλλά τις προσαρμόσαμε στα υλικά που είχαμε σπίτι.

Ο πρώτος μου μαυροπίνακας ήταν σε ένα από κλασικά αριθμητήρια που είχα ως παιδί. Πορτοκαλί αριθμητήριο με ένα μικρό μαυροπίνακα από κάτω. Έτσι το θυμάμαι τουλάχιστον και μάλλον αναφέροντας αυτή την ανάμνηση, μαρτυρώ και την ηλικία μου :) Αλλά το θυμάμαι με νοσταλγία.

Αν σας άρεσαν οι προτάσεις με τα πολλά κάδρα στον τοίχο, με τις διαφορετικές σε μέγεθος και χρώμα κορνίζες... Για θυμηθείτε τες:

Μετά τις τεράστιες ποσότητες φαγητού όλες αυτές τις γιορτινές μέρες, νιώθουμε την ανάγκη να φάμε ένα πιο ελαφρύ γεύμα. Μια καλή επιλογή είναι μια σαλάτα για μεσημεριανό ή και βραδινό φαγητό.

Και επειδή το μυαλό τριγυρνάει σε διακοπές, θάλασσες και παραλίες.. ας πάρουμε μια γεύση από τη μαγευτική Ύδρα και ας ονειρευτούμε τις βόλτες μας στα πλακόστρωτα στενάκια του νησιού...

Ναι ουίσκι σωστά διαβάσατε. Ιρλανικό, σκωτσέζικο, αμερικάνικο, δεν έχει σημασία το αφήνω σε εσάς αλλά λίγο ουισκάκι στο σβήσιμο είναι ένα από τα μυστικά αυτής της συνταγής. Επειδή μπορεί να μπείτε στον πειρασμό να πιείτε ένα σφηνάκι και πριν το φαγητό μην το κάνετε θα σας εξηγήσω γιατί.

Ένας πολύ όμορφος τόπος προορισμού για χαλάρωση, βόλτα, απόλαυση της φύσης ειδικά αυτή την εποχή που όλα είναι καταπράσινα, είναι η πιο ορεινή λίμνη της Ελλάδας, αυτή των πηγών του Αώου στα λιβάδια του Μετσόβου.

Το φαράγγι της Καλυψώς, στα ανατολικά του Κισσάβου, πάνω απ' την περιοχή του Κόκκινου Νερού, είναι πανέμορφο. Ειδικά κατά το χρονικό διάστημα τέλος άνοιξης - αρχές καλοκαιριού είναι η ιδανική περίοδος για μια επίσκεψη.

Σήμερα δουλεύουμε ακούγοντας τη μελωδική φωνή της Μαριέττας Φαφούτη που πραγματικά σε κάνει να ονειρεύεσαι...

Συστάσεις για την Ελευθερία Αρβανιτάκη σίγουρα δε χρειάζονται. Η πορεία της στην ελληνική μουσική σκηνή είναι γνωστή και η αγάπη μας για τα τραγούδια και τις ερμηνείες της μεγάλη.

Και μια που μιλάμε για ψάρια σήμερα, να ένα φαγητό που δεν το ξέρουν πολλοί και που όταν το δοκιμάσουν, κυριολεκτικά γλείφουν τα δάχτυλά τους! Εξάλλου ψάρι χωρίς χέρι τρώγεται; Δεν τρώγεται!