Τα 2α γενέθλια του Φίλιππου
Και αισίως ο Φίλιππος έγινε 2 ετών! Πώς έγινε αυτό; Πότε έγινε; Πότε γεννήθηκε, πότε μεγάλωσε... Σαν τώρα θυμάμαι εκείνες τις πρώτες μέρες που τον είχαμε σπίτι και νομίζαμε πως ήταν οι μεγαλύτερες μέρες της ζωής μας. Μάλλον γιατί κρατούσαν σχεδόν 24 ώρες (χωρίς ύπνο).
Και τώρα έχει ήδη περάσει μια εβδομάδα από τα δεύτερα γενέθλιά του και είμαστε μια εβδομάδα πιο κοντά στον ερχομό της μικρής πριγκίπισσας.
Όσο έχουμε ακόμα λίγη ησυχία, ελπίζω να βρίσκω χρόνο για μερικές αναρτήσεις. Μια από αυτές είναι φυσικά το πάρτι γενεθλίων του Φίλιππου, το οποίο προετοίμασα με πολλή χαρά, αργά το βράδι τις περισσότερες μέρες με ένα μάτι ανοιχτό, ένα μάτι κλειστό. Παρόλο αυτό, όλα πήγαν πολύ καλά, με αποτέλεσμα η χαρά μου να είναι πλέον ακόμα μεγαλύτερη!
Ας ξεκινήσω με τη χειροποίητη γιρλάντα μας, γιατί από αυτήν ξεκίνησα και τις ετοιμασίες. Δε θέλαμε συγκεκριμένο θέμα στο πάρτι, μια που ακόμα δεν έχει αγαπημένο ήρωα. Μας αρέσουν τα χρώματα και γι' αυτό η γιρλάντα στηρίχθηκε σε μια αγαπημένη τριχρωμία και κρεμάστηκε με παραμανούλες στις κουρτίνες του χώρου που έγινε το πάρτι.
Συνεχίζω με τα δωράκια, καθώς αυτό ήταν το δεύτερο θέμα στο οποίο καταλήξαμε όταν σχεδιάζαμε το πάρτι. Τα δωράκια μας ήταν μικρά καμβαδάκια για να ζωγραφίσουν οι μελλοντικοίι καλλιτέχνες. Και χαίρομαι γιατί πήρα feedback ότι πολλά από τα καμβαδάκια ζωγραφίστηκαν αμέσως μετά το πάρτι.
Καμβαδάκια με πριγκιπισσούλες και πειρατές και άλλα με ελέφαντες και λιοντάρια, από αυτά που έχουν τα βασικά χρώματα στο πίσω μέρος τους, καθώς και μικρά σακουλάκια με μπαλόνια και λιχουδιά, συσκευάστηκαν όλα μαζί σε μια πιο μεγάλη χαρτοσακούλα με σπάγκο και γαλάζια κορδέλα. Αποτέλεσαν μέρος της διακόσμησης στο πάρτι και (ευτυχώς που το θυμήθηκα) μοιράστηκαν στους μικρούς καλεσμένους όταν έφευγαν από το πάρτι.
Το βασικότερο συστατικό της επιτυχίας του πάρτι, που είχε επιλεγεί εξαρχής αλλά οριστικοποιήθηκε μετά τα δωράκια ήταν ο χώρος. Το φουαγιέ ενός ξενοδοχείου της περιοχής μας έδωσε την άνεση που θέλαμε για να μην είμαστε στριμωγμένοι αλλά παράλληλα να νιώθουμε σαν στο σπίτι μας, χαλαρά και όμορφα, να έχουμε άπλετο φυσικό φως (καθώς το πάρτι έγινε στις 11:30 το πρωί της περασμένης Κυριακής) και υπέροχη θέα.
Στα συν του χώρου φυσικά ήταν ο εξαιρετικός αλμυρός μπουφές με νόστιμη πίτσα, κροκέτες τυριού, κεφτεδάκια, φρέσκιες τηγανιτές πατάτες, τυροπιτάκια, καφέδες και χυμούς, η καθαριότητα και η άψογη φιλοξενία.
Βοήθησε βέβαια και η προνοητικότητά μας, να ετοιμάσουμε ένα τραπέζι δραστηριοτήτων για τα παιδιά, με πλαστελίνες, αυτοκινητάκια, κουζινικά, μαρκαδόρους, μπογιές, κηρομπογιές και εκτυπωμένα σχέδια (free printable) για να απασχοληθούν οι μικροί καλεσμένοι δημιουργικά. Το τραπέζι ή καλύτερα τα τραπέζια στήθηκαν στο κέντρο του χώρου πάνω σε χαλί για να μπορούν τα παιδιά να κάθονται στα ζεστά.
Η επόμενη φωτογραφία τραβήχτηκε στο τέλος του πάρτι. Φαίνεται άλλωστε!
Για να επιστρέψουμε όμως στον μπουφέ, είχαμε ετοιμάσει και εμείς αρκετές λιχουδιές για τους γλυκατζήδες. Αν και το ξενοδοχείο προσέφερε και κέικ εκτός από τα αλμυρά εδέσματα, ήθελα και εγώ να προσφέρω το σοκολατένιο κέικ στους προσκεκλημένους μας. Αλλά εκτός από αυτό, ο μπουφές είχε και την περσινή μας μηλόπιτα (αφού αρέσει, τι να κάνουμε!), αστεράτα cupcakes με γλάσο λεμονιού, πολύχρωμα τρουφάκια, σοκολατάκια με καρύδα και το απίστευτο banoffee της Εύης! Για τα σοκολατάκια και το banoffee πρέπει να σας δώσω συνταγή, καθώς κέρδισαν πολύ καλές κριτικές!
Α! Είχε και ζαχαρωτά ο μπουφές που αν και προσωπικά δεν τα συμπαθώ καθόλου, είπα να τα τολμήσω περισσότερο για διακόσμηση και χρώμα. Είδα, ωστόσο, ότι κάποια παιδιά τα προτιμούν σε σχέση με όλα τα υπόλοιπα εδέσματα.
Και βέβαια έστω και την τελευταία στιγμή, μαμά και νονά ετοίμασαν και καρτελάκια με το μενού.
Καρτελάκια ευχαριστήρια τοποθετήθηκαν και στις αυτοσχέδιες θήκες για τις χαρτοπετσέτες, στα τραπέζια που καθόταν οι καλεσμένοι.
Και νομίζω ότι κάπως έτσι είχαμε όλα όσα ήταν απαραίτητα για το πρώτο οργανωμένο πάρτι μας, για να χαρεί ο Φίλιππος και τα άλλα παιδιά, να χαρεί και η μαμά που της αρέσει να δίνει προσοχή στη λεπτομέρεια, να χαρεί και ο μπαμπάς που χάρηκαν τα υπόλοιπα μέλη της οικογένειας... Και δε σας είπα ότι ο μπαμπάς ήταν και dj! Τα παιδιά ζήτησαν Καμήλα και καμήλα τους βάλαμε. Χόρεψαν στο ρυθμό των Mazoo and the Zoo, χτύπησαν παλαμάκια κ.λπ. κ.λπ. και κάπως έτσι το πάρτι στέφθηκε (νομίζω και ελπίζω) με επιτυχία.
Για την τούρτα, επιλέξαμε μια απλή lila pause χωρίς ζαχαρόπαστα και πολλή σαντιγύ, μια που κανένας μας δεν την πολυτρώει και δε θέλαμε κάποιο ιδιαίτερο σχέδιο. Ακόμα κι έτσι όμως εκτός από φρεσκότατη ήταν και πολύ εμφανίσιμη με τα μπαλόνια και τα αστέρια της.
Όλα καλά λοιπόν και... άντε και του χλόνου που λέει και ο Φίλιππος!