Μια oreo-τουρτα!
Αυτό το κομμάτι τούρτα δείχνει το πιο νόστιμο γλυκό που θα μπορούσα να σκεφτώ αυτή την ώρα. Μια τούρτα φτιαγμένη με μπισκότα oreo. Πού μπορώ να βρω άραγε;
Φωτογραφία: dreamand-disaster
Αυτό το κομμάτι τούρτα δείχνει το πιο νόστιμο γλυκό που θα μπορούσα να σκεφτώ αυτή την ώρα. Μια τούρτα φτιαγμένη με μπισκότα oreo. Πού μπορώ να βρω άραγε;
Φωτογραφία: dreamand-disaster
Επιστρέφουμε από το πρώτο τριήμερο του Μαρτίου, αφήνοντας πίσω μας την αποκριάτικη διάθεση αλλά όχι και τη διάθεση για αποδράσεις και ανανέωση με μια διαφορετική πρόταση από τη φίλη Δέσποινα.
Η άνοιξη άργησε τουλάχιστον ένα μήνα αλλά πλέον ήρθε για τα καλά! Κι έτσι φτάσαμε στον Μάιο.
Τι άλλο να σκεφτώ; Λουλούδια και μόνο λουλούδια.
Πέντε - έξι χρόνια τώρα μια από τις αγαπημένες ενασχολήσεις μου είναι η συλλογή βιβλίων, περιοδικών, σκισμένων από περιοδικά σελίδων, εκτυπωμένων από το διαδίκτυο σελίδων και γραμμένων με το χέρι σελίδων με συνταγές μαγειρικής και ζαχαροπλαστικής!
Πόσο σε ευχαριστώ που κάθε φορά που παρασύρομαι και γεμίζω το στομάχι μου παραπάνω από όσο αντέχει, έρχεσαι στο νου μου εσύ... σε πίνω και διώχνεις μακριά το φούσκωμα και τη δυσπεψία... Ελπίζω να μη μου λείψεις ποτέ!
Οι περισσότεροι άνθρωποι είναι τόσο ευτυχείς, όσο οι ίδιοι αποφασίσουν να είναι.
Αβραάμ Λίνκολν, 1809 – 1865, πολιτικός, 16ος πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών Αμερικής.
Μια που σήμερα μιλήσαμε για χρώμα σκεφτείτε την παλαιότερη ιδέα μας για αιωρούμενες γιρλάντες σε μια διαφορετική εκδοχή.
Και τώρα που ξεσηκωθήκαμε με τα ταξίδια (βλέπε Μιλάνο, λίμνη Κόμο, Μπελάτζιο, Λουτρά Πόζαρ... και πόσες άλλες εκδρομές εντός Ελλάδας, ακόμα και κάτι Κυριακές μεσημέρια σε γραφικά χωριά και ακόμα πιο γραφικές ταβέρνες), τι θα κάνουμε με τα παιδιά; Πώς μπορούμε να τα έχουμε μαζί μας και να τα απασχολούμε δημιουργικά σε μέρη, καφέ και ταβέρνες χωρίς αυλή; Καλά τα τάμπλετ και τα κινητά αλλά προς το παρόν, εμείς τουλάχιστον, έχουμε καταφέρει να απέχουμε και ελπίζουμε να το καταφέρουμε για αρκετό καιρό ακόμα. Οπότε καταφεύγουμε σε πλαστελίνες, μπογιές, ζωγραφιές, παιχνίδια...
Αρχίζουμε τις προτάσεις λοιπόν με παιχνίδια - δώρα που πήραμε τους τελευταίους μήνες μαζεμένα (και ακόμα ανοίγουμε) και είναι ό,τι πρέπει για να χωράνε στις αποσκευές μας και να πηγαίνουν όπου πηγαίνουμε...
Όπως ίσως έχετε καταλάβει, τα κέικ τα λατρεύω! Μ' αρέσουν τόσο πολύ! Και μ' αρέσει να δοκιμάζω νέες συνταγές, να κάνω δικές μου παραλλαγές, να προσαρμόζω τα υλικά που έχω στο σπίτι, ενώ συχνά απλώς σκέφτομαι "Τι θα ήθελα να έχει μέσα το κέικ μου; Τι θα ήθελα να φάω;" και με οδηγό την απάντησή μου, τροποποιώ μια κλασική συνταγή.
Επειδή λοιπόν έχουμε πολλές συνταγές για κέικ στη σελίδα, για να μην παιδεύεται όποιος ψάχνει, είπα να τις συγκεντρώσω σε αυτή την ανάρτηση. Βέβαια, είναι σίγουρο πως θα ακολουθήσουν και άλλες κεϊκοσυνταγές, οπότε όταν βρίσκω χρόνο θα ανανεώνω την παρούσα ανάρτηση.
Την "Αμνησία" τη διάβασα όταν πρωτοκυκλοφόρησε στην Ελλάδα και μπήκε εξαρχής στη λίστα με τα αγαπημένα βιβλία.
Ο πρώτος μου μαυροπίνακας ήταν σε ένα από κλασικά αριθμητήρια που είχα ως παιδί. Πορτοκαλί αριθμητήριο με ένα μικρό μαυροπίνακα από κάτω. Έτσι το θυμάμαι τουλάχιστον και μάλλον αναφέροντας αυτή την ανάμνηση, μαρτυρώ και την ηλικία μου :) Αλλά το θυμάμαι με νοσταλγία.
Μπορεί οι συνθήκες τελευταία να μην ευνοούν τα ταξίδια, το μυαλό όμως ανατρέχει σε αναμνήσεις και ξαναζεί. Και κάπως έτσι ήρθε σαν στιγμιότυπο ταινίας μπροστά μου το ταξίδι στη Φλωρεντία. Μια από τις ομορφότερες πόλεις που έχω επισκεφτεί, ένα ταξίδι που σίγουρα θέλω να επαναλάβω.