Είχα ζουμερά και μυρωδάτα λεμόνια στο ψυγείο. Τα λεμόνια του γείτονα! Και γινόταν ολοένα και περισσότερα. Και μύριζε όλο το ψυγείο τόσο όμορφα!
Κάτι έπρεπε να φτιάξω, κάτι λεμονάτο και ευωδιαστό. Κι έτσι άρχισα να ψάχνω συνταγές για λεμονόπιτες. Lemon pies!
Είναι σίγουρα το καλύτερο banoffee που έχω φάει! Το μόνο banoffee που θέλω να γευτώ και να ξαναγευτώ και να ξαναγευτώ... Το έφτιαξε η φίλη Εύη με όλη της τη μαεστρία
και με απόλυτη επιτυχία κατά γενική ομολογία! Η συνταγή όμως ανήκει στον σεφ Βάιο Πρίντζα και του αξίζουν συγχαρητήρια!
Το εκπληκτικό με αυτό το banoffee είναι πως έχει τρομερή ισορροπία στη γεύση, δεν είναι πολύ γλυκό και δε σε λιγώνει. Αυτό βέβαια σημαίνει πως πρέπει να βάλεις όριο από μόνος σου στο πόσο θα φας. Αυτό δεν πρόκειται να σε σταματήσει :)
Σας τα έταξα αυτά τα σοκολατάκια από την ανάρτηση για το πάρτι γενεθλίων του Φίλιππου. Τα δοκίμασε κόσμος πολύς και όποιος αγαπά την καρύδα, τα αγάπησε και αυτά! Έρωτας με την πρώτη μπουκιά!
Κεράσματα maresei...
Τρεις φορές στη σειρά την έφτιαξα αυτή την τάρτα μέσα σε 10 περίπου μέρες! Την πρώτη την προόριζα για το πικ νικ της Πρωτομαγιάς αλλά τελικά καταναλώθηκε στο σπίτι. Τη δεύτερη την έκανα με σκοπό να τη δοκιμάσουν φίλοι και συνάδελφοι, την τρίτη την έφτιαξα και πάλι προσπαθώντας να την προσαρμόσω λίγο περισσότερο στο προσωπικό μου γούστο και την έκανα λίγο πιο bitter! Γεγονός είναι πως κέρδισε τις εντυπώσεις και στις τρεις περιπτώσεις!
Δεν μπορώ να σας περιγράψω πόσο ευχαριστιέμαι να μπαίνω στην κουζίνα και να φτιάχνω πράγματα... Γλυκά, αλμυρά., ό,τι μου αρέσει να τρώω. Αυτός είναι και μόνος μου περιορισμός. Θέλω (και συνηθίζω) να φτιάχνω ό,τι μου αρέσει να τρώω. Κάποιος παραπονιέται γι αυτό :(
Ειδικά όταν πρόκειται να υποδεχτώ φίλους και συγγενείς, ανθρώπους δικούς μου που δε με ενδιαφέρει να μείνω στους τύπους, θέλω να τους ευχαριστήσω, να τους χαρώ και να με χαρούν. Τότε έχω κάθε λόγο να μπω στην κουζίνα και να ετοιμάσω ό,τι κατεβάζει ο νους μου. Αυτό βέβαια εκτός από δημιουργικό είναι και κάπως ριψοκίνδυνο. Δεν πετυχαίνουν πάντα τα πειράματα!
Σπίτι μου - σπιτάκι μου... αυτό ήταν το moto αυτού του τριήμερου και η παραμονή στο σπίτι μας έδωσε την ευκαιρία να μπούμε στην κουζίνα για τα καλά. Άλλους για να μαγειρέψουμε και άλλους για να φάμε. Η προκοπή που μ' έπιασε ήταν μεγάλη και είπα να εκμεταλλευτώ τη δημιουργική μου διάθεση για κουζινομαγειρέματα (περιέργως) χωρίς πολλούς πειραματισμούς.
Και τι δεν είχε λοιπόν το μενού! Pancakes για πρωινό, παπουτσάκια για μεσημεριανό, σπιτικό τιραμισού για επιδόρπιο (κι ας μην το έκανα εγώ)...
Γι αλλού ξεκίνησα κι αλλού η φαντασία με πήγε... και προέκυψαν αυτά τα "όσο και αν φάω, δεν τα βαριέμαι" cupcakes. Ίσως φταίει που ενώ είναι εντελώς σοκολατένια έχουν ένα διακριτικό άρωμα βανίλιας, εμπλουτισμένο με τη γεύση του καφέ. Υπέροχα!
Στα κέικ δεν μπορώ να αντισταθώ ποτέ! Ίσως φταίει που από παιδί πάντα είχαμε σπιτικό κέικ πάνω στο τραπέζι της κουζίνας. Πολλές φορές έκοβα ποσότητα από το μεσημεριανό φαγητό, ειδικά όταν επρόκειτο για φαγητό που δε μου πολυάρεσε, για να τιμήσω λίγο αργότερα το κέικ της μητέρας. Και δεν ήταν πάντα ίδιο. Η εκάστοτε έμπνευση κατά τη στιγμή της δημιουργίας οδηγούσε κάθε τόσο σε διαφορετικά γευστικά μονοπάτια.
Μερικά χρόνια αργότερα, όταν απέκτησα δικό μου σπίτι και δική μου κουζίνα, μια από τις αγαπημένες μου συνήθειες έγινε η παρασκευή "κεικοειδών" γλυκών. Κέικ βανίλιας, σοκολάτας, σουφλέ, κέικ με φρούτα, ό,τι μπορείτε να φανταστείτε! Φαγητό μπορεί να μην υπάρχει στο σπίτι αλλά κέικ θα υπάρχει!
Και κάπως έτσι, κάθε νέα συνταγή που πέφτει στα χέρια μου αποτελεί αφορμή για να μπω στην κουζίνα. Αυτή τη φορά η συνταγή ήρθε και πάλι από την Μπέσσυ, πιστή φίλη πια της σελίδας μας, και αφορά σε ένα κέικ με κανέλα και σταφίδες.
Αυτή η τούρτα δεν είναι μια συνηθισμένη τούρτα γενεθλίων, μια τούρτα που παρασκευάστηκε με μόνο σκοπό να μπουν πάνω τα κεράκια, να τα σβήσει η εορτάζουσα και να τη χαρούν αργότερα οι καλεσμένοι της. Αυτή η τούρτα είναι κάτι πολύ παραπάνω από αυτό. Είναι μια τούρτα αφιέρωση. Κάποιοι μπορεί να αφιερώνουν στους αγαπημένους τους τραγούδια, κάποιοι άλλοι ποιήματα ή στιχάκια και κάποιοι άλλοι προχωρούν ακόμα πιο πέρα και αφήνουν την έμπνευση και τη δημιουργικότητα να τους οδηγεί.
Πώς γίνεται μια μελωδία να γεννά τόσα συναισθήματα ταυτόχρονα: Νοσταλγία, τρυφερότητα, λύπη και χαρά μαζι...
Βλέπεις αυτή την τούρτα και δεν πιστεύεις ότι είναι σπιτική. Την δοκιμάζεις και πάλι δεν πείθεσαι. Ξέρεις βέβαια πόσο ταλέντο έχει η φίλη σου στην κουζίνα και σε πολλών ειδών χειροποίητες κατασκευές αλλά πάλι.. αυτή η τούρτα σπιτική; Πότε πρόλαβε... πόσο να της πήρε... Μα τι αντοχές έχει... Και έπρεπε να ετοιμάσει ολόκληρο το πάρτι του γιου της...
Για να μας πείσει λοιπόν, αποφάσισε να μοιραστεί μαζί μας τη συνταγή... Η (χρυσοχέρα που θα ΄λεγε και η γιαγιά μου) Αγγελική ξαναχτυπά και μας γράφει τα παρακάτω:
Ιδέες και φωτογραφίες για τη διακόσμηση και την αποτελεσματικότερη οργάνωση του μπάνιου υπάρχουν πολλές. Μπάνια που τα βλέπεις και τα ζηλεύεις! Μπάνια, που κακά τα ψέματα, δε συναντάς σε ένα φυσιολογικό σπίτι, είτε λόγω περιορισμένων τετραγωνικών είτε λόγω μη ύπαρξης φυσικού φωτός που κάνει ακόμα και το πιο μικρό και απλό μπάνιο να δείχνει φωτεινό και ευρύχωρο.
Γι αυτό και εμείς δε θα δούμε σήμερα ιδέες για μπάνια - υπερπαραγωγές. Θα δούμε ιδέες υλοποιήσιμες στο μέσο μπάνιο.
Εξαιρετική επιλογή για σήμερα και όχι μόνο! Λαχανικά, όσπρια και φρούτα συνδυάζονται αρμονικά και το αποτέλεσμα ικανοποιεί όλες τις αισθήσεις!
Αυτές τις μέρες που θα κάνουμε τις βόλτες μας εν όψει των Χριστουγεννιάτικων αγορών, σίγουρα θα συναντήσουμε στο δρόμο μας ένα φαρμακείο. Είναι λοιπόν ευκαιρία να το επισκεφθούμε και να πάρουμε ένα κουτί "Παστίλιες για τον πόνο του άλλου", συμβάλλοντας με αυτό τον τρόπο στη δράση των Γιατρών Χωρίς Σύνορα σε όλο τον κόσμο.
Μια ταινία που έγραψε ο Andrew Stern και σκηνοθέτησε ο Henry Alex Rubin. Προβλήθηκε σε 2 κινηματογραφικά Φεστιβάλ το 2012 (Τορόντο και Βενετία) και στις κινηματογραφικές αίθουσες το 2013. Οι βαθμολογίες των χρηστών στη γνωστή ιστοσελίδα IMDB.com της δίνουν έναν κολακευτικό μέσο όρο 7,6 στα 10.
Μια "αληθινή" ταινία που στάθηκε αφορμή για σκέψη και συζήτηση. Mια ταινία που αξίζει να δείτε.
Όσο βελτιώνεται ο καιρός και περνάμε όλο και περισσότερες ώρες εκτός σπιτιού τόσο περισσότερο μας αρέσει να τρώμε έξω. Γύρος, σουβλάκια, κρέπες, κρύα σάντουιτς και παντός τύπου fast food μας αρέσει και μας κλείνει πονηρά το μάτι όταν περνάμε έξω από ταχυφαγεία. Και μετά αρχίζει ο αγώνας και οι φωνές της υγιεινής διατροφής, του καλλίγραμου κορμιού, του καλοκαιριού που έρχεται και που θα μας βρει με μαγιώ και λίγο πιο γεματούληδες από πέρυσι.. Άγχος; Ε όχι άγχος και γι αυτό!
Πολλές φορές η οπτική γωνία κάνει τη διαφορά πραγματικότητα!
Εξαιρετική διασκευή του τραγουδιού της Lykke Li από τους Triggerfinger.
Απολαύστε το..
Απλό, πρωτότυπο και εύκολο! Πολύ μας αρέσει! Θα το δοκιμάσουμε κι εμείς..
Είναι Κυριακή, έχουμε ντύσει το σπίτι ανοιξιάτικα, οι The LollyPop Project δε μας ήρθαν ακόμα, αλλά μας υποσχέθηκαν ότι δε θα αργήσουν να έρθουν και σήμερα αποφασίσαμε να κάνουμε την ημέρα μας "ειδική περίσταση".
Καλά φέτος μιλάμε για μεγάλη προκοπή!
Πέντε διαφορετικές εμφανίσεις που τράβηξαν την προσοχή μας κατά την εβδομάδα μόδας στο Μιλάνο (18-23 Φεβρουαρίου).
Kλείνουμε την πρώτη ημέρα της εβδομάδας με έναν από τους νικητές των πρώτων μουσικών βραβείων του YouTube. Πρόκειται για το κομμάτι "Radioactive" των Lindsey Stirling και Pentatonix, το οποίο κέρδισε στην κατηγορία "Response of the Year".
Αυτά τα ψωμάκια είναι τόσο αφράτα και τόσο λαχταριστά όσο φαίνονται! Είναι πεντανόστιμα και είναι ιδανικά για hot dog. Είναι εξαιρετική επιλογή για μια βραδιά με finger food.
Ίσως επειδή μιλήσαμε για ταξίδια ως στην κορυφή του βουνού και ακόμα πιο πάνω, πάνω από τα σύννεφα, ίσως επειδή κάθε ταξίδι είναι ομορφότερο όταν έχεις καλή παρέα, ξύπνησα σήμερα έχοντας στο μυαλό μου αυτό το τραγούδι...
Ήρθε η άνοιξη.. Βγαίνει ο ήλιος.. Φοράμε ανοιξιάτικα.. Τρέχουμε στη θάλασσα.. Κρύβεται ο ήλιος.. Μένουμε στο σπίτι.. Αρνούμαστε να φορέσουμε χειμωνιάτικα..
Και τι να φορέσουμε;
Είχα διαβάσει για το παζάρι βιβλίου στη Θεσσαλονίκη, σας το έγραψα κιόλας και περίμενα πως και πως να το επισκεφτώ.
Μερικά κλαδάκια λεβάντας και δυο - τρία υφασμάτινα πουγκιά από μπομπονιέρες είναι αρκετά για να δημιουργήσουμε τα δικά μας αρωματικά και προστατευτικά για τα ρούχα και τις ντουλάπες μας.
Ο χρόνος προχωράει ακάθεκτος (δεν μπορούσε να κρατάει λίγο παραπάνω το καλοκαίρι;) και αισίως μπαίνουμε στον Αύγουστο! Τελευταίος και για πολλούς, ο καλύτερος μήνας του καλοκαιριού! Ειδικά αν είναι ο μήνας που ξεκινούν οι διακοπές μας...
Εμείς τον υποδεχόμαστε ρομαντικά, νοσταλγικά, καλοκαιρινά με ένα θαλασσινό τοπίο που θα κοσμεί την επιφάνεια εργασίας μας για 30 (ημέρες) και σήμερα!
Μία από τις δημιουργίες των χθεσινών πειραματισμών στην κουζίνα είναι αυτό το κέικ βανίλια - σοκολάτα. Τη συνταγή τη βρήκα στο χιλιοχρησιμοποιημένο τετράδιο συνταγών της μητέρας, η οποία δίπλα σε κάθε συνταγή έχει και ένα χαρακτηρισμό πχ. GOOD, EXCELLENT, ΑΡΙΣΤΟ ή αστεράκια που δείχνουν το μέγεθος της ικανοποίησης κατά τη δοκιμή κάθε παρασκευάσματος.
Έχετε σκεφτεί πώς μπορείτε να κάνετε ένα δωμάτιο να δείχνει μεγαλύτερο;
