Ένας πύργος από... σιμιγδάλι!
- Κατηγορία Φωτογραφίζω
Γλυκάκι θα φάμε σήμερα;
Γλυκάκι θα φάμε σήμερα;
Αυτό το κομμάτι τούρτα δείχνει το πιο νόστιμο γλυκό που θα μπορούσα να σκεφτώ αυτή την ώρα. Μια τούρτα φτιαγμένη με μπισκότα oreo. Πού μπορώ να βρω άραγε;
Απογευματινό κολατσιό! Ζεστό κακάο με τη συνοδεία του ωραιότερου σιμιγδαλένιου χαλβά που υπάρχει και λαχταριστών muffins μήλου! Τι λέτε; Θα μας κάνετε παρέα;
Ποιός μπορεί να αντισταθεί σε ένα γλυκό κουταλιού μαζί με τον απογευματινό ελληνικό καφέ;
Και μετά τα muffins μήλου φτιάχνουμε υπέροχα, λαχταριστά σοκολατένια σουφλέ!
Η συνταγή είναι απλή και το αποτέλεσμα πεντανόστιμο!
Πέντε - έξι χρόνια τώρα μια από τις αγαπημένες ενασχολήσεις μου είναι η συλλογή βιβλίων, περιοδικών, σκισμένων από περιοδικά σελίδων, εκτυπωμένων από το διαδίκτυο σελίδων και γραμμένων με το χέρι σελίδων με συνταγές μαγειρικής και ζαχαροπλαστικής!
Ιδέες για food styling που μου δίνουν έξτρα κίνητρο για να οργανώνω μαζώξεις φίλων στο σπίτι.
Γιατί να περιοριζόμαστε στα τετριμμένα; Σερβίτσια, πιατέλες, μπολ και άλλα καθημερινά ή επίσημα μα εντελώς συνηθισμένα; Η έμπνευση έρχεται από μερικές φωτογραφίες που κάνουν τις λιχουδιές μας να δείχνουν ακόμα πιο λαχταριστές και πολύ πολύ όμορφες!
Όσο βελτιώνεται ο καιρός και περνάμε όλο και περισσότερες ώρες εκτός σπιτιού τόσο περισσότερο μας αρέσει να τρώμε έξω. Γύρος, σουβλάκια, κρέπες, κρύα σάντουιτς και παντός τύπου fast food μας αρέσει και μας κλείνει πονηρά το μάτι όταν περνάμε έξω από ταχυφαγεία. Και μετά αρχίζει ο αγώνας και οι φωνές της υγιεινής διατροφής, του καλλίγραμου κορμιού, του καλοκαιριού που έρχεται και που θα μας βρει με μαγιώ και λίγο πιο γεματούληδες από πέρυσι.. Άγχος; Ε όχι άγχος και γι αυτό!
Κυριακή απόγευμα! Το πολυπόθητο σαββατοκύριακο έφτασε, το ζήσαμε, σχεδόν πέρασε! Στις λίγες ώρες που απομένουν μέχρι να ξαπλώσουμε, να αποκοιμηθούμε να ξημερώσει πάλι Δευτέρα, είναι ευκαιρία να προσφέρουμε στον εαυτό μας λίγες στιγμές χαλάρωσης και περιποίησης, ακολουθώντας τις συμβουλές της φίλης μας I., η οποία μας προτρέπει:
Λάρισα δε σημαίνει μόνο κάμπος. Σημαίνει και καταπληκτικές παραλίες, υπέροχα βουνά και λαγκάδια. Μεγάλο τμήμα του Ολύμπου, ο Κίσσαβος και το Μαυροβούνι είναι βουνά της Λάρισας. Όμως μια που οδεύουμε προς το καλοκαίρι, ας "κολυμπήσουμε" στις όμορφες παραλίες.
Όταν το παιδί μεγαλώνει βαριέται – και συ μαζί του, μπορεί και περισσότερο εσύ- τις χαρτοκοπτικές και τις μωρουδίστικες ζωγραφικές. Ως απεγνωσμένη μητέρα ψάχνεις ... ας είναι καλά το internet. Βρίσκεις λοιπόν άπειρες, αμέτρητες, μυριάδες δραστηριότητες. Επιλέγεις διάφορες και ξεκινάς με μία που εμπεριέχει και οικολογική πλευρά. Σαπούνι! Σπιτικό σαπούνι.
Να απορεί κανείς ή να μην απορεί; Πώς μπορεί να κάθεσαι αραχτός στον καναπέ και να βλέπεις μια ταινία με αναμμένο το φως οροφής; Πώς μπορείς να διαβάζεις ένα βιβλίο ή να κάνεις δουλειά στον υπολογιστή σου χωρίς κοντινή πηγή φωτός υπό σωστή γωνία; Πώς μπορείς να δημιουργείς μια χαλαρωτική ατμόσφαιρα στο σπίτι χωρίς φωτισμό δαπέδου ή επιτραπέζιο φωτισμό σε διάφορα σημεία του σπιτιού; Πώς μπορεί να μαγειρεύεις χωρίς φωτισμό πάνω από τον πάγκο με αναμμένο το κεντρικό φως της κουζίνας; Πώς εμπνέεσαι με τόσο φως;!
Χριστούγεννα έρχονται για 23η φορά στη ζωή μου. Όπως κάθε χρόνο έτσι και φέτος αναρωτιέμαι τι δώρα θα προσφέρω και τι δώρα θα μου πάρουν. Σίγουρα η λαχτάρα των δώρων δεν είναι ίδια χρόνο με το χρόνο. Συνειδητοποιείς ότι υπάρχουν άλλα πιο σημαντικά πράγματα που έχουν αξία στη ζωή και τελικά ξεχνάς να στείλεις γράμμα στον Άγιο Βασίλη. Θυμάμαι τον εαυτό μου να γράφω γράμμα, να ζητάω ό,τι παιχνίδι υπάρχει, να δίνω στους γονείς μου το γράμμα έχοντάς τους τυφλή εμπιστοσύνη ότι θα φτάσει στον προορισμό του και μετά απλά να περιμένω με αγωνία να δω αν ήμουν καλό παιδί και αν αξίζω τελικά τα δώρα που ζήτησα.
Μια και μιλήσαμε για ταξίδια και προορισμούς και εν αναμονή της έναρξης των αιτήσεων για το 4ο TEDxΤhessaloniki, ας παρακολουθήσουμε παρέα μια από τις ομιλίες της περσινής διοργάνωσης με τίτλο "Μια επιχειρηματική Οδύσσεια και η αξία της Ιθάκης" και ομιλητή τον Eric Parks.
Και επιστρέψαμε... Εξάλλου όσες φορές και να επισκεφτώ τα Λουτρά Πόζαρ δεν τα χορταίνω. Ο συνδυασμός του φυσικού περιβάλλοντος με τις ιαματικές πηγές με κάνουν να νιώθω πως βρίσκομαι σε έναν παραδεισένιο τόπο.
Τη σχέση μας με τα λουκούμια την έχετε καταλάβει.. Η ιστορία τους μας συγκινεί και μπορείτε να τη διαβάσετε εν συντομία εδώ.. Μας συνοδεύουν κατά τη διάρκεια του ελληνικού καφέ και μας ταξιδεύουν στην Ανατολή...
Πού θα θέλατε να βρίσκετε απόψε;
Εμείς ονειρευόμαστε έναν βραδινό περίπατο στην πανέμορφη Πράγα. Μόλις παραλάβαμε φωτογραφίες από τον ανταποκριτή μας εκεί και το μυαλό ταξιδεύει στην υπέροχη πόλη.
Μέρα που είναι, ας ακούσουμε ένα κομμάτι που μας φτιάχνει τη διάθεση, όσο ετοιμαζόμαστε για την καθιερωμένη Τσικνο-έξοδο.
Όπως ίσως έχετε καταλάβει, τα κέικ τα λατρεύω! Μ' αρέσουν τόσο πολύ! Και μ' αρέσει να δοκιμάζω νέες συνταγές, να κάνω δικές μου παραλλαγές, να προσαρμόζω τα υλικά που έχω στο σπίτι, ενώ συχνά απλώς σκέφτομαι "Τι θα ήθελα να έχει μέσα το κέικ μου; Τι θα ήθελα να φάω;" και με οδηγό την απάντησή μου, τροποποιώ μια κλασική συνταγή.
Επειδή λοιπόν έχουμε πολλές συνταγές για κέικ στη σελίδα, για να μην παιδεύεται όποιος ψάχνει, είπα να τις συγκεντρώσω σε αυτή την ανάρτηση. Βέβαια, είναι σίγουρο πως θα ακολουθήσουν και άλλες κεϊκοσυνταγές, οπότε όταν βρίσκω χρόνο θα ανανεώνω την παρούσα ανάρτηση.
Μπορεί τώρα να φαίνεται περίεργο αλλά κάποτε η συλλογή χαρτοπετσετών ήταν παιδική συνήθεια για μεγάλη μερίδα κοριτσιών. Μέσα σε αυτή τη μερίδα ήμουν και εγώ! Εκτός από χαρτοπετσέτες μαζεύαμε αλληλογραφίες, τα αγόρια μάζευαν στρατιωτάκια, όλοι μαζί μαζεύαμε αυτοκόλλητα χαρτάκια με τα σήματα αθλητικών ομάδων ή με τα πρόσωπα αγαπημένων αθλητών ή ακόμα και με φιγούρες παιδικών ηρώων... Αυτές οι συλλογές υπάρχουν ακόμα στο παιδικό μου γραφείο για να θυμίζουν την παιδική αθωότητα, τα παιδικά πάρτι, από τα οποία συγκεντρώναμε και τις περισσότερες χαρτοπετσέτες, τότε που τα πάρτι γινόταν στο σπίτι και όχι σε παιδότοπους.
Η καλοκαιρινή ανάβαση - περιπλάνηση στον Γράμο με πολλή ζέστη και ήλιο σου δημιουργεί την απορία (τη λες κι επιθυμία): Πώς να 'ναι άραγε το τοπίο χιονισμένο; Τι δυσκολίες κρύβει; Από πληροφορίες μάθαμε ότι η άνοιξη, καθώς λιώνουν τα χιόνια και αρχίζουν να ανθίζουν τα λουλούδια, είναι μια πολύ καλή περίοδος για ν' ανέβεις στη δρακόλιμνη του Γράμου και να απολαύσεις τοπία, θέα και... ανάβαση.
Το λουλούδι της ερήμου: Ένα εξαιρετικό βιβλίο και εν συνεχεία μια πολύ καλή ταινία που βασίζονται σε αληθινή ιστορία. Ένα βιβλίο και μια ταινία που για πολλούς συνδέονται άρρηκτα με την Παγκόσμια Ημέρα των Δικαιωμάτων της Γυναίκας, τη χθεσινή γιορτή της γυναίκας.
Ένας πολύ καλός ορισμός, διατυπωμένος από ένα συγγραφέα, για μια έννοια παραμελημένη επί χρόνια. Ευτυχώς που αργά αλλά σταθερά ξεπροβάλλει και ενσωματώνεται στις καθημερινές μας συνήθειες.
Την Ξανθίππη τη γνωρίσαμε πριν λίγες μέρες. Ήταν η νικήτρια του ενός εκ των δύο αντιτύπων του βιβλίου "Μ' αρέσει να πλέκω" και κουβέντα στην κουβέντα μάθαμε μερικά πράγματα γι αυτή ;)
Απ' ότι φαίνεται δεν της αρέσει μόνο να πλέκει... Της αρέσει να δημιουργεί γενικώς. Μια ένδειξη της δημιουργικότητάς της είναι τα χειροποίητα χριστουγεννιάτικα στολίδια που έφτιαξε μόνη της και τα χάρισε στους φίλους της. Φωτογραφίες από αυτά τα στολίδια μας έδειξε, μας άρεσαν και με την άδειά της πάντα, τις μοιραζόμαστε μαζί σας για να πάρετε ιδέες για μικρά χειροποίητα δωράκια Χριστουγέννων.
Στιλ είναι να ξέρεις ποιος είσαι, τι θέλεις να πεις και να μη σου καίγεται καρφί.
Gore Vidal, 1925-2012, Αμερικανός συγγραφέας