Οι κερασιές... ανθίσαν και φέτος
Παραφράζοντας τον τίτλο του βιβλίου του Μενέλαου Λουντέμη, οι πανέμορφες "νυφούλες" ετοιμάζονται να μας δώσουν σε δυο μήνες περίπου τους νοστιμότατους καρπούς τους...
Κάντε όρεξη και υπομονή...
Παραφράζοντας τον τίτλο του βιβλίου του Μενέλαου Λουντέμη, οι πανέμορφες "νυφούλες" ετοιμάζονται να μας δώσουν σε δυο μήνες περίπου τους νοστιμότατους καρπούς τους...
Κάντε όρεξη και υπομονή...
Μετά τα cupcakes βανίλιας και τα cupcakes hotdog, ήρθε η ώρα και για τη συνταγή των ξακουστών πλέον - στην παρέα μας - tortillas που μετά την περσινή μεγάλη επιτυχία δε θα μπορούσα να μην τις ξαναφτιάξω...
Όταν έχεις τέτοια λεμόνια, απευθείας από το δέντρο του κυρίου Τ., από την παραγωγή στην κατανάλωση, χωρίς κέρωμα και με εκπληκτικό άρωμα, δεν μπορείς να μην το εκμεταλλευτείς... ακόμα και αν είναι να αθετήσεις (πάλι) την υπόσχεση στον εαυτό σου και στη... ζυγαριά σου για το κορμί που θες να χτίσεις μέχρι το καλοκαίρι...
Την άνοιξη αγαπώ το πράσινο της φύσης, τα λουλούδια που ανθίζουν, τα χρώματα, τα χαμογελαστά πρόσωπα, την επιστροφή των ανθρώπων σε δραστηριότητες μέσα στη φύση, τη μέρα που μεγαλώνει ... και άλλα πολλά ... και τις φράουλες!!!
Και μια που μιλάμε για ψάρια σήμερα, να ένα φαγητό που δεν το ξέρουν πολλοί και που όταν το δοκιμάσουν, κυριολεκτικά γλείφουν τα δάχτυλά τους! Εξάλλου ψάρι χωρίς χέρι τρώγεται; Δεν τρώγεται!
"People like us,
we don't need that much
just someone that starts,
starts the spark in our bonfire hearts.."
Από την πρώτη φορά που το άκουσα στο ραδιόφωνο πρόσεξα τους παραπάνω στίχους. Όλο έλεγα θα το ψάξω και όλο το αμελούσα. Ήρθε όμως το πλήρωμα του χρόνου και πλέον μπορούμε να το ακούσουμε παρέα, ως ακόμη μια γλυκιά υπενθύμιση του τι έχει πραγματικά αξία για εμάς και τι χρειαζόμαστε για να είμαστε ευτυχείς.
Από χθες το πρωί είχα βάλει στο μυαλό μου λίγο κέικ. Οπότε σήμερα που με έπιασε η προκοπή, είπα να δοκιμάσω άλλη μια συνταγή για muffins βανίλιας με κομματάκια κουβερτούρας. Έγιναν νοστιμότατα και φυσικά ανάρπαστα!
Ίσως επειδή μιλήσαμε για ταξίδια ως στην κορυφή του βουνού και ακόμα πιο πάνω, πάνω από τα σύννεφα, ίσως επειδή κάθε ταξίδι είναι ομορφότερο όταν έχεις καλή παρέα, ξύπνησα σήμερα έχοντας στο μυαλό μου αυτό το τραγούδι...
Κυριακή απόγευμα... μια καλή ευκαιρία για ησυχία και περισυλλογή με μουσική κατάλληλη για yoga και χαλάρωση!
Είναι πλέον το αγαπημένο μου γλυκό.
Με μια προσπάθεια, έναν κόπο, και μάλιστα μικρό, φτιάχνουμε δύο υπέροχα γλυκά! Τόσο υπέροχα! Τόσο νόστιμα! Τόσο μεγάλοι πειρασμοί! Μπορώ να σας μιλάω ώρες γι αυτά τα γλυκά!
Αυτή τη φορά όχι με την κλασική συνταγή της γιαγιάς, που λέει "Τι να βάζει άραγε η γιαγιά, ας βάλω κι εγώ" αλλά με την επίσημη συνταγή της Αργυρώς Μπαρμπαρίγου.
Οι εμφανίσεις της κατά τη διάρκεια της πρόσφατης εβδομάδας μόδας στο Μιλάνο χαρακτηρίστηκαν δικαίως από τις πιο ενδιαφέρουσες. Έπαιζε άλλωστε εντός έδρας.
Αναφερόμαστε στη Candela Novembre, μοντέλο και style icon από την Αργεντινή, η οποία εδώ και αρκετά χρόνια έχει έδρα της το Μιλάνο, όπου και κατοικεί με τον σύζυγο (Ιταλό αρχιτέκτονα) Fabio Novembre και τις 2 κόρες τους.
Το συνολικό της στιλ μας αρέσει ιδιαίτερα και σε αυτό συμπεριλαμβάνεται και το στιλ των μαλλιών της.
Από ό,τι φαίνεται ο Άγιος Βασίλης έλαβε το γράμμα μας και ανταποκρίθηκε στις προσδοκίες μας!
Σήμερα η μέρα ξεκίνησε με μουσικές αναζητήσεις.. και συνεχίστηκε με ευχάριστες εκπλήξεις..
Δοκιμές διακόσμησης σε μια retro εκδοχή... ένα μικρό διάλειμμα από τα χριστουγεννιάτικα ντεκόρ για να δούμε πώς μπορούμε να εφαρμόσουμε όσα σας προτείνουμε.
Σκεφτήκατε πώς μπορείτε να προσαρμόσετε το στολισμό του τραπεζιού σας σύμφωνα με την εποχή που διανύουμε;
Το ενδιαφέρον με τα ζυμαρικά είναι ότι είναι ένα φαγητό πολυδιάστατο: μπορούμε να τα γευτούμε σε διάφορες μορφές, κοντά ή επιμήκη, πλατιά ή ψιλά, βιδωτά, φιογκάκια, ακόμα και πουγκάκια γεμιστά με τυριά ή κρέας.
Να σου η μητέρα χθες το απόγευμα, σκάει μύτη με ένα πιάτο γεμάτο αλμυρές πλεξούδες! Έτσι μου τις ονόμασε, έτσι σας τις παρουσιάζω.
Με τις δαντελίτσες έχουμε ξανασχοληθεί, έχουμε πειραματιστεί, έχουμε δώσει χαρά στη γιαγιά.. Και τώρα, να σου πάλι οι δαντέλες σε φωτεινή εκδοχή για να αξιοποιηθούν και στην ανοιξιάτικη διακόσμηση του σπιτιού.
Τα χειροποίητα σοκολατάκια της φίλης μας με το μανταρίνι και τα καρύδια τα θυμάστε; Φυσικά τώρα που τα μανταρίνια είναι εκτός εποχής, μπορείτε να τα φτιάχνετε χρησιμοποιώντας φλούδα και χυμό πορτοκαλιού...
Μπορεί τώρα να φαίνεται περίεργο αλλά κάποτε η συλλογή χαρτοπετσετών ήταν παιδική συνήθεια για μεγάλη μερίδα κοριτσιών. Μέσα σε αυτή τη μερίδα ήμουν και εγώ! Εκτός από χαρτοπετσέτες μαζεύαμε αλληλογραφίες, τα αγόρια μάζευαν στρατιωτάκια, όλοι μαζί μαζεύαμε αυτοκόλλητα χαρτάκια με τα σήματα αθλητικών ομάδων ή με τα πρόσωπα αγαπημένων αθλητών ή ακόμα και με φιγούρες παιδικών ηρώων... Αυτές οι συλλογές υπάρχουν ακόμα στο παιδικό μου γραφείο για να θυμίζουν την παιδική αθωότητα, τα παιδικά πάρτι, από τα οποία συγκεντρώναμε και τις περισσότερες χαρτοπετσέτες, τότε που τα πάρτι γινόταν στο σπίτι και όχι σε παιδότοπους.