Θέλετε να ταξιδέψετε στο εξωτερικό και φοβάστε; Δεν έχετε ξαναπάει μεμονωμένα, χωρίς γκρουπ ή κάποιον άλλο να σας καθοδηγεί; Δείτε μερικές απλές συμβουλές για να πάρετε θάρρος.

Καφεδάκι θα πιούμε σήμερα; Ας μπούμε στο κλίμα μουσικά με αέρα Θεσσαλονίκης...

...

Γέρε χρόνε φύγε τώρα,
πάει η δική σου η σειρά
ήρθε ο νέος με τα δώρα
με τραγούδια με χαρά

Καλή χρονιά, χρόνια πολλά!
...

Μπορώ να το ακούω συνέχεια!

Όσοι μείναμε σπίτι, ετοιμάζουμε στα γρήγορα ένα πλατό με τυριά και αλλαντικά, ανοίγουμε ένα ωραίο μπουκάλι κρασί..

Ας αφήσουμε στην άκρη τα τρέχοντα θέματα και ας διώξουμε για λίγο την ένταση ακούγοντας ένα αγαπημένο τραγούδι, με ωραία μελωδία και χαλαρή διάθεση.

Τι καλό θια φτιάξουμε; Μια τάρτα μα τι τάρτα!

Μπορεί οι συνθήκες τελευταία να μην ευνοούν τα ταξίδια, το μυαλό όμως ανατρέχει σε αναμνήσεις και ξαναζεί. Και κάπως έτσι ήρθε σαν στιγμιότυπο ταινίας μπροστά μου το ταξίδι στη Φλωρεντία. Μια από τις ομορφότερες πόλεις που έχω επισκεφτεί, ένα ταξίδι που σίγουρα θέλω να επαναλάβω.

Μ΄αρέσει αυτό που βλέπω...

σε 2, 10 ή 20 λεπτά.

Αφιερώστε λίγο χρόνο στον εαυτό σας, ακολουθήστε τις οδηγίες και χαλαρώστε.

Μέρα που είναι - αν και δεν είμαστε fun - ας ακούσουμε ένα κομμάτι για την αγάπη, έστω και την παράξενη!

Πόσους άντρες φίλους έχω που θεωρούν πως οι γυναίκες δεν ξέρουμε να οδηγούμε... Και πόσες φορές ακόμα και εμείς οι ίδιες βλέποντας ένα περίεργο παρκάρισμα ή μια οδηγική γκάφα ξεστομίζουμε χωρίς πολλή σκέψη "γυναίκα θα 'ναι"... Να μην αναφέρω ότι πολλές φορές - σχεδόν ξανθιά με λες και μένα - λέμε και το κλασικό "καμιά ξανθιά θα 'ναι"...

Mια ωραία διασκευή από Israel "IZ" Kamakawiwoʻole που συνδυάζει αρμονικά δύο μοναδικά τραγούδια.

Πραγματικά σε χαλαρώνει και παράλληλα σε ταξιδεύει..

Υπέροχο τραγούδι για να ξεκινήσουμε την ημέρα μας δυναμικά και να αφυπνιστούμε...

Τι κι αν ήταν Πάσχα; Κι αν θελαμε να κοιμηθούμε λίγο παραπάνω, αν το σώμα και ο νους χρειάζονταν έστω και μια ώρα παραπάνω ύπνο για να ανακτήσουν τις χαμένες δυνάμεις... Η μασκότ - τους τελευταίους 15 μήνες - της οικογένειας είχε άλλη άποψη. Κάθε πρωί λίγο μετά τις 6, είχε μάτια ορθάνοιχτα και τρελή όρεξη για παιχνίδι. Και φυσικά δεν άφηνε σχεδόν κανέναν να ησυχάσει. Τι κι αν εμείς θέλαμε να του τραγουδήσουμε "Μη μας ξυπνάς απ' τις έξι, πριν ακόμα ο ήλιος να φέξει...". Το δικό μας "ξυπνητήρι" δεν καταλάβαινε τίποτα.

Ο καιρός χάλασε, οι μέρες άρχισαν να γίνονται πιο σκοτεινές, τα ζεστά ροφήματα, τα βιβλία και το χουχούλιασμα στον καναπέ αποτελούν τις νέες απογευματινο-βραδινές μας συνήθειες και κάπως έτσι... αρχίζουμε να μετράμε αντίστροφα για τα αγαπημένα μας Χριστούγεννα. 

Σε αυτό το κλίμα λοιπόν, ψάξαμε, ξεχωρίσαμε και σας προτείνουμε ιδέες και λύσεις για εναλλακτικά χριστουγεννιάτικα δέντρα. Γιατί και φέτος ανυπομονούμε να γίνουμε Christmastreestas!

Τώρα που εγώ δεν πάω (σχεδόν) πουθενά
τώρα που δεν μπορώ (όπως θα 'θελα) να ντυθώ
περιμένοντας τον πελαργό,
τώρα όλο συναντώ
ωραίες εμφανίσεις
σε τυχαίες πλοηγήσεις...

Η πανσέληνος του Αυγούστου, είναι ένα από τα γεγονότα που κάθε καλοκαίρι οι απανταχού ρομαντικοί το περιμένουμε πως και πως. Το πιο φωτεινό φεγγάρι του έτους!

Σε διάφορες περιοχές της χώρας διοργανώνονται εκδηλώσεις και ο κόσμος έχει την ευκαιρία να χαρεί τη φωτεινή βραδιά, με μουσική, με θέατρο, με ό,τι τραβάει η καρδιά του, επιλέγοντας την αντίστοιχη εκδήλωση.

Ας κλείσουμε την ημέρα μας με την Caro Emerald να μας τραγουδά "A night like this"..

Μ'αρέσει ο τίτλος του εν λόγω κομματιού!

Από χθες το πρωί είχα βάλει στο μυαλό μου λίγο κέικ. Οπότε σήμερα που με έπιασε η προκοπή, είπα να δοκιμάσω άλλη μια συνταγή για muffins βανίλιας με κομματάκια κουβερτούρας. Έγιναν νοστιμότατα και φυσικά ανάρπαστα!

Το ξύλο, οι πέτρες, τα φυτά, τα φυσικά υλικά γενικώς έχουν έρθουν στο προσκήνιο και μπορούν να δώσουν μια πολύ ωραία εικόνα στο χώρο μας, δίνοντας την εντύπωση πως βρισκόμαστε λίγο πιο κοντά στη φύση.

Κι αναζητά την καλύτερη στάση για ύπνο... και διαβάζει για το πώς μπορούμε να κοιμόμαστε καλύτερα... Μα γιατί; Μήπως (νομίζει ότι) δεν κοιμάται καλά;

Τις μέρες που περάσαμε παρέα πάντως αυτό το καλοκαίρι δε διαπιστώσαμε να έχει τέτοιο πρόβλημα. Έπεφτε στο κρεβάτι, διάβαζε για 3 μετρημένα λεπτά και απευθείας παραδιδόταν σε ύπνο βαθύ. Λίγα λεπτά αργότερα ο ήχος του ροχαλητού του διαπερνούσε τα αυτιά μας κι ας μας χώριζε ένας τοίχος και δυο κλειστές πόρτες. Ακόμα και μέσα στη μέρα κοιμόταν όποτε ήθελε. Τάχα ξάπλωνε για δέκα λεπτά και μπορεί να περνούσαν ώρες. Λες και είχε τον ύπνο στο τσεπάκι...

Εκτός από το αλάτι Ιμαλαΐων, η μητέρα μετά την τελευταία της επίσκεψη στη γραφική Ξάνθη, μου έφερε και ένα σακουλάκι με ένα κόκκινο βότανο. Το είδα και δεν είχα ιδέα περί τίνος πρόκειται, μέχρι που μου είπε ότι είναι ιβίσκος που τον αγόρασε γιατί όπως της είπε ο φίλος Όμηρος, έχει εξαιρετικές ιδιότητες.

Το άνοιξα το σακουλάκι, έβαλα το περιεχόμενό του σε ένα δοχείο τσαγιού και το τοποθέτησα στο ντουλάπι με τα βότανα. Και μπορεί να έμεινε εκεί ανέγγιχτο για μήνες αλλά από τότε που το δοκίμασα, συνηθίζω να προσθέτω λίγα φύλλα ιβίσκου πολύ συχνά στα ζεστά κοκτέιλ βοτάνων που εκτός από έξτρα γεύση αποκτούν και ένα θεσπέσιο κόκκινο χρώμα.