Επιτέλους Παρασκευή απόγευμα! Τι καλά! Ώρα για χαλάρωση, ξεκούραση και να ασχοληθούμε με όσα μας αρέσουν...
..άντε και καλό μας Σαββατοκύριακο.. με χριστουγεννιάτικη πάντα διάθεση!
Σήμερα έχουμε πολύ μεγάλη χαρά! Δυο σχετικά νέοι φίλοι της οικογένειας και του maresei.gr, φίλοι από αυτούς που δεν ξέρεις καιρό αλλά είναι σαν να γνωρίζεις χρόνια, επέλεξαν να μοιραστούν μαζί μας μια συνταγή που περνά από γενιά σε γενιά για ένα παραδοσιακό γλυκό. Και μάλιστα, έκαναν τον κόπο να βγάλουν φωτογραφίες βήμα προς βήμα για να είναι όσο πιο κατατοπιστική γίνεται η όλη διαδικασία.
Αγαπητοί μας φίλοι, Όμηρε και Γιώτα, σας ευχαριστούμε πολύ! Ευχόμαστε να περνάτε πάντα δημιουργικές στιγμές στην κουζίνα και εμείς να μπορούμε έστω και από μακριά να γευόμαστε τις γαστρονομικές σας δημιουργίες!
Για να κλείσουμε όμορφα τη βραδιά μας..
"...Ting-a-ling-a-ling Ting-a-ling-a-ling and you'll sing Vita Bella..."
Ολοκαίνουριο κομμάτι από τη μοναδική Lana Del Rey!
Κέφι, ζωντάνια, χορός, πολλά χρώματα και φυσικά τρελός ρυθμός στη φετινή αποκριάτικη παρέλαση της Ξάνθης! Εμπειρία αξεπέραστη!
Πείτε το μανία, ψύχωση, εμμονή αλλά σε κάθε εξόρμηση στο βουνό ή τη θάλασσα έχω την τάση να μαζεύω και κάτι, μια όμορφη πέτρα, ένα ξύλο σε περίεργο σχηματισμό, φρέσκα ή αποξηραμένα λουλούδια, κοχύλια, καρπούς, οτιδήποτε μπορεί να τοποθετηθεί σε κάποιο σημείο του σπιτιού φέρνοντας τη φύση στο σπίτι.
Μετά το δεντράκι στο τραπέζι του 2015 και τον Άγιο Βασίλη πέρυσι... τι θα ακολουθήσει;
Θα δούμε το φετινό christmas table art... Αλλά και οι δυο παλαιότερες ιδέες για το δίπλωμα της χαρτοπετσέτας στο γιορτινό τραπέζι δείχνουν πολύ όμορφα.
Ας κάνουμε ένα μουσικό διάλειμμα για να πάρουμε μια γεύση από τη νέα δουλειά της Monika, εν αναμονή του τρίτου της προσωπικού άλμπουμ που θα κυκλοφορήσει μέσα στο 2013.
Πόσο μ' αρέσει να χαζεύω σπίτια, ράφια, βιβλιοθήκες, συμβουλές οργάνωσης του σπιτιού... Όσες ώρες κι αν έχω στη διάθεσή μου, θα μπορούσα να τις τρώω ψάχνοντας νέες ιδέες και λύσεις διακόσμησης. Και κάθε τόσο, όταν ξεχωρίσω αυτές που μου αρέσουν περισσότερο και μπορώ να τις προσαρμόσω στο δικό μου χώρο και στα διαθέσιμα αντικείμενα, θέλω να μένω μόνη στο σπίτι και να πειραματίζομαι. Συνήθως κατεβάζω τα πάντα κάτω, αδειάζω ράφια, βιβλιοθήκες, μικροέπιπλα, τα πάντα... και αρχίζουν οι αναπροσαρμογές. Εξάλλου είμαι από αυτούς που βαριούνται εύκολα, πολύ εύκολα, θέλουν να ανανεώνεται ο χώρος τους και να φαίνεται η εποχή του χρόνου και μέσα στο σπίτι.
Οι γιορτές ποτέ δεν είναι αρκετές.. H πρώτη μέρα στη δουλειά πέρασε, αλλά η αίσθηση αυτή παραμένει! Aς τη ντύσουμε λοιπόν μουσικά με τους Nouvelle Vague να μας τραγουδούν "Just can't get enough"..
Με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα Δασοπονίας, που γιορτάζεται κάθε χρόνο στις 21 Μαρτίου, το περασμένο Σάββατο είχαμε την τύχη να βρεθούμε στην περιοχή της λίμνης Πλαστήρα όπου οι Μανιταρόφιλοι Θεσσαλίας και πάσης φύσης φίλοι του δάσους από Καρδίτσα, Λάρισα και άλλες περιοχές της Ελλάδας συγκεντρώθηκαν στον Βοτανικό Κήπο Νεοχωρίου για να τιμήσουν τη μέρα.
Καθαρά Δευτέρα πρωί και μετά τον ξέφρενο ρυθμό του ξανθιώτικου καρναβαλιού, εγκαταλείψαμε την υπέροχη Ξάνθη, όπου έβρεχε ασταμάτητα, με σκοπό να επιστρέψουμε στη βάση μας. Πώς όμως θα μπορούσαμε να περάσουμε έξω από την Καβάλα χωρίς έστω και μια σύντομη στάση;
Είναι μερικά τραγούδια που δεν τα χορταίνουμε ποτέ κι όσες φορές κι αν τα ακούμε μας φτιάχνουν τη διάθεση.
Το βιβλίο για μένα είναι ένα από τα πιο όμορφα δώρα που μπορεί κάποιος να μου χαρίσει. Είναι ρίσκο, βέβαια, γιατί δεν μπορείς να ξέρεις τι είδος βιβλίων αρέσουν και απολαμβάνει ένας βιβλιοφάγος. Ο αγαπημένος μου καθηγητής στάθηκε πολύ τυχερός!
Κάποτε ήταν μόδα στα σπίτια να υπάρχει bar σε μια γωνία του σαλονιού. Κατά την άποψή μας, καλώς η τάση αυτή ξεπεράστηκε. Πολύς χώρος χαμένος και τελικά κάθε πόσο αφήνουμε τους άνετους καναπέδες στο σπίτι για να καθίσουμε σε σκαμπό;
Ταξιδεύεις στην ΠΑΘΕ και έφτασες κοντά στη Στυλίδα; Νιώθεις λίγο κουρασμένος και θέλεις ένα καφεδάκι να ξεκουραστείς και να συνεχίσεις το ταξίδι σου; Έχεις χρόνο στη διάθεσή σου και για μπάνιο;
Μήπως τελικά το μαγείρεμα των άγριων μανιταριών είναι αντρική υπόθεση; Η διάσημη πλέον σάλτσα μανιταριών του οικογενειακού μας μανιταροσυλλέκτη αποτελεί πρόκληση και μυεί άλλον έναν άντρα στην κουζίνα. Η δική του εκτέλεση οδηγεί σε μια πιο πικάντικη αίσθηση που για τους άμαθους - σαν και μένα - στα καυτερά είναι δυναμίτης!
Το καλοκαίρι οδεύει προς το τέλος του κι εγώ είμαι πάλι εδώ... Λίγο μακριά από τη βάση μου ακόμα αλλά κοντά σε εσάς! Κι έχω να σας πω πολλά. Ξεκινάω ευθύς αμέσως με μια ενδιαφέρουσα ανακάλυψη.
Mια μουσική καλημέρα για μια όμορφη μέρα και μια καλή ζωή!
Ένα από τα ωραιότερα μέρη στα οποία έχω βρεθεί ποτέ είναι ο καταρράκτης του Ρήνου κοντά στην πόλη Schaffhausen στη Βόρεια Ελβετία.
Η Ελιά είναι το δέντρο που χαρακτηρίζει τα ελληνικά παράλια. Η ιστορία της μετρά πάρα πολλά χρόνια και συνδέεται άμεσα με τη χώρα μας. Σύμφωνα με την αρχαία ελληνική παράδοση, πατρίδα του δέντρου είναι η Αθήνα και η πρώτη ελιά φυτεύτηκε από τη θεά Αθηνά στην Ακρόπολη. Η ελιά άλλωστε ήταν το σύμβολο της θεάς. Στην πορεία η ελιά συνδέθηκε με τον αθλητισμό, ενώ αποτέλεσε και ένα βασικό διακοσμητικό στοιχείο σε διάφορα είδη καθημερινής χρήσης, αφού πήλινα και ξύλινα δοχεία, λευκά είδη, ακόμα και κοσμήματα διακοσμήθηκαν με μοτίβα κλαδιών και καρπών ελιάς. Επιπλέον αποτέλεσε σύμβολο ειρήνης, σοφίας και γνώσης.
Αναρωτιέμαι μερικές φορές τι είναι αυτό που μου τραβάει την προσοχή στις φωτογραφίες που απεικονίζουν σπίτια, δωμάτια, τραπεζαρίες, κουζίνες μια σύνθεση από διακοσμητικά αντικείμενα, δυο βιβλία ακουμπισμένα σε ένα κομοδίνο.. Αναρωτιέμαι γιατί ενώ πολλές φωτογραφίες μοιάζουν, εγώ μπορώ να τις παρατηρώ για ώρα και να μη τις χορταίνω.. Και αναρωτιέμαι, γιατί πολλά από όσα βλέπω και μου αρέσουν, δεν ταιριάζουν ούτε στο στιλ μου ούτε στο στιλ του σπιτιού μου ούτε μπορούν να υλοποιηθούν στο δικό μου χώρο.
