Αγαπημένη μου Παρασκευή,
Σε περίμενα... με ανυπομονησία! Μου φάνηκε ότι άργησες. Γιατί;
Και ναι, επιτέλους έφτασε η Παρασκευή που εκτός από το σαββατοκύριακο, φέρνει μαζί της και την πρώτη εβδομάδα των γιορτών! Τα Χριστούγεννα σχεδόν έφτασαν! Τι πρόγραμμα έχετε; Στείλτε μας ιδέες για το πώς / πού πρόκειται να περάσετε τα φετινά Χριστούγεννα.
Και για να μην ξεχνιόμαστε... ας μπαίνουμε στο γιορτινό πνεύμα μετά μουσικής.
Φωτογραφία: Pinterest
Η αλήθεια είναι πως δεν ξέρω αν αυτό που μου συμβαίνει, συμβαίνει σε όλους. Φαντάζομαι η πλειοψηφία των ανθρώπων ακούει μουσική. Εγώ ανήκω σίγουρα στην πλειοψηφία και ίσως στο κομμάτι αυτής που κάθε στιγμή της ζωής τους είναι μουσική. Η χαρά μου, η λύπη μου, το άγχος μου, η διασκέδασή μου, το ψυχοπλάκωμά μου, η αρχή της εβδομάδας μου, οι Κυριακές μου, ακόμη και τα όνειρά μου. Και προφανώς στο μπάνιο μου τραγουδάω και στο δωμάτιό μου και όταν μαγειρεύω και όταν καθαρίζω και φυσικά στο δρόμο με ακουστικά τόσο αποκρουστικά όσο κάθε μαγεμένος από τις νότες άνθρωπος που περπατάει και σιγοτραγουδάει.
Διεθνής Ημέρα Βουνών σήμερα και εμείς εδώ το γιορτάζουμε! Με τόσες ορεινές περιπλανήσεις άλλωστε, δε θα μπορούσαμε να κάνουμε διαφορετικά.
Τι θα λέγατε για μια μουσική βόλτα στο φεγγάρι;
Πολλά coffee tables βλέπω και μ' αρέσουν κι αν έπρεπε να διαλέξω δεν ξέρω τι θα έκανα. Καταλήγω ότι το θέλω λιτό και όχι πολύ μεγάλο, να μην "μπουκώνει" ο χώρος. Σίγουρα πάντως η επιλογή του coffee table είναι καθοριστική για την τελική εικόνα του σαλονιού. Γι' αυτό και είναι ένα θέμα που απαιτεί προσοχή κατά την επιλογή του, ειδικά αν έχεις σκοπό να αφιερώσεις ένα όχι και τόσο αμελητέο ποσό για την αγορά ή την κατασκευή του.
Και μιλάω εκ πείρας. Πριν κάποια χρόνια μαζί με τα υπόλοιπα έπιπλα του σαλονιού (μέγα λάθος που τα διαλέξαμε όλα μαζί, είναι πολύ ταιριαστά!), διαλέξαμε κι ένα τραπέζι που εξακολουθεί να μου αρέσει πολύ και να ταιριάζει στο σαλόνι μας και έχει και αποθηκευτικό χώρο από κάτω και έχει και ροδάκια για πιο εύκολη μεταφορά... και η τιμή του ήταν τσουχτερή... αλλά σήμερα σίγουρα δε θα το διάλεγα. Κάπως μεγάλο μου φαίνεται και παρά την απίστευτη πρακτικότητά του, νομίζω πως κλείνει λίγο τον χώρο.
Τι θα διάλεγα όμως; Και τι θα διαλέξω όταν (αν ποτέ) έρθει η ώρα της αντικατάστασης;
Παρακάτω ξεχώρισα κάποιες επιλογές που μου τράβηξαν την προσοχή με την πρώτη ματιά!
Ένας πολύ καλός ορισμός, διατυπωμένος από ένα συγγραφέα, για μια έννοια παραμελημένη επί χρόνια. Ευτυχώς που αργά αλλά σταθερά ξεπροβάλλει και ενσωματώνεται στις καθημερινές μας συνήθειες.
Πώς γίνεται μια μελωδία να γεννά τόσα συναισθήματα ταυτόχρονα: Νοσταλγία, τρυφερότητα, λύπη και χαρά μαζι...
Tι θα λέγατε για θερινό σινεμά απόψε;
Σήμερα λαχταρίσαμε μια μακαρονάδα! Και επιτέλους έφτασε η ώρα που η μακαρονάδα πέρασε από το μυαλό στο πιάτο μας!
Ανάβουμε κεριά και χαλαρώνουμε με αυτό το υπέροχο τραγούδι των Beirut..
Μuffins με παπαρουνόσπορο, cupcakes με μαρμελάδα δαμάσκηνο και άλλα τρία μικρά κεικάκια χωρίς πρόσθετα υλικά για όσους αγαπούν το άρωμα λεμονιού στα κέικ και δε θέλουν τίποτα να χαλάει τη γεύση του.
Την "Αμνησία" τη διάβασα όταν πρωτοκυκλοφόρησε στην Ελλάδα και μπήκε εξαρχής στη λίστα με τα αγαπημένα βιβλία.
Κάποια μέρα κοιτάζοντας πίσω, τα χρόνια που αγωνίστηκες θα σου φαίνονται τα πιο ωραία.
Ζίγκμουντ Φρόυντ, 1856-1939, Αυστριακός ψυχίατρος
Φτάνοντας η ώρα εκείνη που έχουμε πια γυρίσει σπίτι, ακούμε ατμοσφαιρική μουσική, χαλαρώνουμε, σκεφτόμαστε τις στιγμές της ημέρας που οδεύει πια προς το τέλος της και τις υποχρεώσεις της επόμενης μέρας και μέσα σ' όλα, έχουμε να ετοιμάσουμε και τα ρούχα... Τι θα φορέσουμε αύριο;
Το 2016 μπήκε φωτεινά και είδαμε κιόλας άσπρες μέρες!
Αν σας φαίνεται οξύμωρο το "έμπειροι ερασιτέχνες", έχετε δίκαιο. Και εμένα μου φαίνεται. Αλλά κάπως έτσι νιώθω φέτος. Ερασιτέχνης μεν, πιο έμπειρη από πέρυσι δε. Λέγοντας πέρυσι εννοώ την περσινή χρονιά αγοράς και φύτευσης φυτών στο μπαλκόνι.
Πάμε για Σύρο! Το ταξίδι συνεχίζεται!
Mια μουσική πρόταση που ήρθε στον inbox μας από τη φίλη μας Μαρία Λ. και την οποία αφιερώνουμε σε αυτούς που αγαπάμε.
Για πότε έφτασαν οι Απόκριες φέτος, ούτε που το κατάλαβα!
Και όμως ήρθε η Τσικνοπέμπτη, πέρασε, μας άφησε αναμνήσεις... και οδεύουμε προς την εβδομάδα των Αποκριών που τα καρναβαλάκια γεμίζουν τους δρόμους, τα πάρτι είναι καθημερινό φαινόμενο σε όλα τα καταστήματα, ο χορός πολύς και η χαρά διάχυτη!
Αποχαιρετούμε τον 1ο μήνα του καλοκαιριού μουσικά με τον Joe Cocker να μας τραγουδά "Summer In the City".. υμνώντας τις καλοκαιρινές νύχτες και παρακινώντας μας να βγούμε έξω για χορό όλο το βράδυ!
Μέρα που είναι - αν και δεν είμαστε fun - ας ακούσουμε ένα κομμάτι για την αγάπη, έστω και την παράξενη!
