Η φίλη μας που ξέρει από μουσική και από cookies, ετοίμασε ένα υπέροχο καλάθι με κρασιά και βότανα, τα στόλισε υπέροχα με σπάγγο και κλαδιά που βρήκε στον κήπο της και μας το έφερε!
Πώς σας φαίνεται;
Ετοιμάστε κι εσείς ένα καλάθι για δώρο με κρασιά, διάφορα τοπικά ή χειροποίητα προϊόντα, στολίστε τα όμορφα και προσφέρετε το δώρο σας σε αυτούς που αγαπάτε!
Με σένα κάνω βήματα μπροστά
Αλλάζω θεωρία σε πολλά
Με σένα νιώθω ελευθερία να ανασάνω.
Δεν ξέρω πως μεγάλωσα αλλά
τα πράγματα τα θέλω πιο απλά.
Θέλω να σ' έχω, δε ζητάω παραπάνω
Πόσα πάρτι έχουμε κάνει σαν παιδιά με γλυκά της μαμάς, τούρτα στην αρχή της μαμάς και αργότερα του ζαχαροπλαστείου για πιο εντυπωσιακά αποτελέσματα (ένας μύθος που καταρρίπτεται πλέον από την Αγγελική), γαβάθες με πατατάκια, με ποπ κορν, με μπισκοτάκια, με αναψυκτικά και άλλες πολλές λιχουδιές... με Γαρμπή και Ευριδίκη, με Δάντη, Καλλίρη και Ρακιντζή και άλλους πολλούς της ένδοξης εποχής τους...
και πόσα πάρτι έχουμε ακόμα να περάσουμε από την άλλη πλευρά αυτή τη φορά, την πλευρά των μαμάδων που κάνουν ένα σωρό ετοιμασίες με σκοπό να εντυπωσιάσουν τους μεγάλους και ακόμα περισσότερο τους μικρούς καλεσμένους.
Κάθε φορά που "συναντώ" στο δρόμο μου ένα ουράνιο τόξο, χαμογελώ αυθόρμητα σαν μικρό παιδί!
Όταν έχεις στο ψυγείο σου βαζάκια όλων των μεγεθών με σπιτική μαρμελάδα μανούλας από ροδάκινα που έχεις μαζέψει με τα χεράκια σου, είναι δυνατόν να μη γίνει η πάστα φλώρα το αγαπημένο σου γλυκό;
Τρελαίνομαι για τέτοια DIY projects ακόμα κι αν μένουν μόνο στη λίστα με τα "to do" για καιρό, ακόμα κι αν δεν περνούν ποτέ στη λίστα με τα "done". Και με κάνουν να εύχομαι να είχε η μέρα 30 ώρες!
Όσο φθινοπωριάζει τόσο περισσότερες βραδιές θα περνάμε πλέον στο σπίτι υπό το φως των κεριών, βλέποντας ταινίες, ακούγοντας χαλαρωτική μουσική και τσιμπολογώντας αγαπημένες λιχουδιές.
Μπορεί να είμαστε στην καρδιά του χειμώνα, αλλά ένα cocktail είναι πάντα μια ωραία επιλογή..
Ρυθμικό και μελωδικό μουσικό ξεκίνημα του Σαββατοκύριακου!
Ώρα για μουσική!
"..Clap along if you feel like that's what you wanna do.."
Ήταν υπόσχεση. Την είχαμε δώσει στην πρώτη μας κοινή ανάβαση στα Πιέρια. Δε μας έφτανε η πρώτη γνωριμία με το βουνό. Ανήσυχοι και ανικανοποιήτοι εκ φύσεως και οι δυο, θέλαμε κι άλλο. Θέλαμε να φτάσουμε στην κορυφή του.
Έβλεπα φωτογραφίες, άκουγα σχετικά από φίλους και δεν πίστευα ότι θα είναι έτσι. "Ανέβα στο Λάκμο και στη Βερλίγκα αρχές Ιούνη και θα δεις...". (Είχαμε ανέβει και το φθινόπωρο αλλά γι αυτή την ανάβαση δεν πρόλαβα να σας μιλήσω). Έτσι δοθείσης ευκαιρίας η τετραμελής ομάδα μας μετά από κάμποσο καιρό νάτη, ανεβαίνει στις βουνοκορφές και πάλι.
Καλημέρα! Kαλησπέρα! Αχ τι καλό που είναι! Το πρώτο σας είναι; Εσάς πόσο είναι; Είναι ήσυχο; Τρώει καλά; Κοιμάται το βράδι; Θα το βάλετε στη θάλασσα; Αγοράκι ή κοριτσάκι είναι; Αχ τι χαριτωμένο!
Ερωτήσεις που μας φέρνουν πιο κοντά!
Χρειάζεστε όρεξη, είκοσι λεπτά από το χρόνο σας συμπεριλαμβανομένου του πλυσίματος των σκευών, και χώρο στην κατάψυξη... Α! Και μερικά απλά υλικά.
Δείτε τα:
Φέτος για πρώτη φορά έφτιαξα όχι ένα αλλά 3 ημερολόγια αντίστροφης μέτρησης για 6 συνολικά παιδιά. Την ιδέα για τα advent calendars την πρωτοείδα πέρυσι στις βόλτες μου σε αγαπημένα μαμαδοblogs. Αλλά αφενός την είδα αργά, οπότε δεν υπήρχε χρόνος για ετοιμασίες και αφετέρου ο Φίλιππος δεν είχε κλείσει ούτε καν τα 2, οπότε θεώρησα πως είναι αρκετά μικρός. Έμεινε όμως στο μυαλό μου για φέτος. Κι έτσι ψώνισα νωρίς όσα χρειαζόμουν, συγκέντρωσα πολλά από τα πράγματα που είχα στο σπίτι, υποσχέθηκα στον εαυτό μου πως θα χρησιμοποιήσω κορδέλες, χαρτοσακούλες, παλιότερα χαρτιά περιτυλίγματος και γενικά ό,τι μπορούσα από ήδη υπάρχουσες προμήθειες και σιγά σιγά, νύχτα - νύχτα πέρασα από τη θεωρία στην πράξη.
Ξεκινάμε τη μέρα, τον μήνα, την εβδομάδα με μια βασική υπενθύμιση. Πιο βασική δε γίνεται.
Αν έχεις παιδί ή πρόκειται να αποκτήσεις, προχώρα πιο κάτω. Κι αν πάλι δεν έχεις, να θυμάσαι, δεν είναι μόνο για παιδιά. Είναι για σένα, για μένα, για τους ανθρώπους που έχεις δίπλα σου, για τη ζωή σου. Τι ζωή θέλεις να ζεις;
σε 2, 10 ή 20 λεπτά.
Αφιερώστε λίγο χρόνο στον εαυτό σας, ακολουθήστε τις οδηγίες και χαλαρώστε.
Η Ελιά είναι το δέντρο που χαρακτηρίζει τα ελληνικά παράλια. Η ιστορία της μετρά πάρα πολλά χρόνια και συνδέεται άμεσα με τη χώρα μας. Σύμφωνα με την αρχαία ελληνική παράδοση, πατρίδα του δέντρου είναι η Αθήνα και η πρώτη ελιά φυτεύτηκε από τη θεά Αθηνά στην Ακρόπολη. Η ελιά άλλωστε ήταν το σύμβολο της θεάς. Στην πορεία η ελιά συνδέθηκε με τον αθλητισμό, ενώ αποτέλεσε και ένα βασικό διακοσμητικό στοιχείο σε διάφορα είδη καθημερινής χρήσης, αφού πήλινα και ξύλινα δοχεία, λευκά είδη, ακόμα και κοσμήματα διακοσμήθηκαν με μοτίβα κλαδιών και καρπών ελιάς. Επιπλέον αποτέλεσε σύμβολο ειρήνης, σοφίας και γνώσης.
Μετά τη βόλτα μας στο Notting Hill, ήρθε η ώρα να περπατήσουμε παρέα και στο Covent Garden, την περιοχή που ξεχώρισα στο Λονδίνο.
Όπως ήδη σας είπα από χθες το "Quizás, Quizás, Quizás" είναι από τα τραγούδια που πάντα απολαμβάνω, που ποτέ δε χορταίνω να ακούω, που πάντα με ταξιδεύουν και ευτυχώς τα ταξίδια δεν είναι ποτέ αρκετά. Όπως ακριβώς συμβαίνει και με τη μουσική.
Να και η φετινή βασιλόπιτα... Ό,τι προλάβαμε να βγάλουμε λίγα λεπτά πριν την κόψουμε και την εξαφανίσουμε!
Μας αρέσει όλους πολύ αυτή η βασιλόπιτα και μας αρέσει ακόμα περισσότερο όταν το κομμάτι μας περέχει και το φλουρί!
Μια που ο καιρός θα έχει λίγο από όλα αυτές τις μέρες, ας πάρουμε μερικές ιδέες για πιθανές ενδυματολογικές μας επιλογές βασιζόμενες στις εμφανίσεις της πάντα στιλάτης Miroslava Duma κατά τη διάρκεια της πρόσφατης εβδομάδας μόδας στο Παρίσι.
Μέρες γιορτής και χαράς, οικογενειακής θαλπωρής, αλλεπάλληλων συναντήσεων με φίλους και συγγενείς και συνεχούς φαγητού. Μα πόσο φαηγτό πια; Τόσο που να μη χωράει ούτε σε πιατέλες στο τραπέζι ούτε και στο στομάχι μας; Τι μας πιάνει τέτοιες μέρες και ετοιμάζουμε τόσο πολύ φαγητό, τόσο σε ποσότητα όσο και σε ποικιλία;
Μια και η μέρα είναι αφιερωμένη στον Οδυσσέα Ελύτη δε θα μπορούσαμε να μην κάνουμε αναφορά σε ένα από τα αγαπημένα ποιήματα του, το Μονόγραμμα.
