Συνδυάζει όσα τόσο μας αρέσουν! Βιβλία, παλιές καρέκλες και την αγαπημένη μου υδρόγειο σφαίρα ως διακοσμητικό στοιχείο του χώρου.
Για να κάθεσαι να πίνεις τον καφέ σου, να τρως τη φρουτοσαλάτα σου και να σταμπάρεις τον επόμενο προορισμό.. Ακόμα κι αν ποτέ δεν πας σε κάποια μέρη, μπορείς απλώς να ονειρεύεσαι... Αξίζει να ονειρεύεσαι!
ΥΓ. Θυμηθείτε και την ανάρτηση "Ένα τζάκι την άνοιξη"
Φωτογραφία: pinterest
Ένα πανέμορφο, απίστευτα γραφικό χωριό, σχεδόν ανέπαφο από το πέρασμα του χρόνου, λίγα χιλιόμετρα πιο πάνω από τον Βόλο, στο μαγευτικό Πήλιο. Νομίζω ότι οι λέξεις δεν αρκούν για να δώσουν μια πλήρη περιγραφή της Μακρυνίτσας. Δεύτερη φορά στον τόπο αυτό και δεύτερη φορά απόλυτα γοητευμένη από τον πηλιορείτικο χαρακτήρα του, το ιδιαίτερο ύφος του, την αρχοντιά του. Καταλαβαίνω απόλυτα τους φίλους που κατάγονται από δω και με τόση περηφάνια μιλούν για το χωριό τους.
Αν και η άνοιξη τυπικά έφτασε πριν λίγες μέρες, ουσιαστικά μας κάνει κάπως τη δύσκολη και ο καιρός δε λέει να φτιάξει. Βέβαια παράπονο δεν μπορούμε να έχουμε, γιατί ζήσαμε ανοιξιάτικες μέρες μέσα στους προηγούμενους χειμωνιάτικους μήνες αλλά ως γνωστόν, ποτέ δεν είμαστε ικανοποιημένοι από τον καιρό... Όταν έχει ζέστη μέσα στο καταχείμωνο, το χαιρόμαστε μεν, παραδεχόμενοι δε ότι δεν είναι φυσιολογικό. Κι όταν έχει κρύο, βροχές και χιόνια, πάλι δυσανασχετούμε και λέμε άντε ν' ανοίξει ο καιρός.
Φέτος φοράμε ριγέ! Αυτό θα μπορούσε να είναι ένα από τα συνθήματα της άνοιξης σχετικά με τις στιλιστικές μας επιλογές.
"Κορίτσι μου αυτά είναι βγαλμένα από τη ζωή". Τη θυμάμαι αυτή τη φράση να τη λέει η γιαγιά μου από τότε που ήμουν μικρό κοριτσάκι. Και την έλεγε βλέποντας ταινίες του κλασικού ελληνικού κινηματογράφου με Νίκο Ξανθόπουλο, Βασιλάκη Καΐλα, Μάνο Κατράκη και λοιπούς πρωταγωνιστές της εποχής, σειρές του Νίκου Φώσκολου, ιστορίες σε εκπομπές της τηλεόρασης... Την κορόιδευα αυτή τη φράση και την περιγελούσα... Κι όμως...
Ακριβώς αυτή ήταν η ατάκα - σκέψη που μου ήρθε στο μυαλό διαβάζοντας τις Χάρτινες Μνήμες. Δικαίως.
Πώς να περιγράψω τη χαρά και τον ενθουσιασμό μου όταν γυρνώντας σπίτι μετά τη δουλειά βρήκα γράμμα από Ελβετία! Καλά τα e-mail, καλά τα sms, καλά τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης αλλά και η παραδοσιακή αλληλογραφία έχει ξεχωριστή θέση στην καρδιά!
Ειδικά όταν ο φάκελος εκτός από μια κάρτα με ευχές από μια πολύ αγαπημένη φίλη περιέχει και μια ελβετική σοκολάτα!
Ευχαριστώ τόσο πολύ!
Το Πάσχα πέρασε και η εποχή των γάμων ξεκινά και πάλι. Μελλοντικά ζευγάρια και κυρίως μέλλουσες νυφούλες αναζητούν το ύφος του γάμου, το νυφικό, τον ιδανικό στολισμό, εκκλησία και αίθουσα... Μια μεγάλη λίστα, με την οποία έχουμε κατά καιρούς ασχοληθεί σε ποικίλα posts με θέμα το γάμo, τα οποία μπορείτε να βρείτε εδώ.
Σήμερα σας έχουμε μια ακόμα πολύ όμορφη πρόταση για έναν rock γάμο, όπως τον αργάνωσε ένα αγαπημένο φιλικό μας ζευγάρι.
Τι λέτε να ξεκινήσουμε την ημέρα μας με ένα υπέροχο τραγούδι παραμένοντας από χθες στο πνεύμα των περιπλανήσεων μετά μουσικής;
Όλο αυτόν τον καιρό που πετυχαίνω αυτό το κομμάτι στο ραδιόφωνο, το απολαμβάνω ιδιαίτερα. Ένα κομμάτι διαφορετικό που μου άρεσε εξαρχής, έτσι αφηρημένα όπως το άκουγα χωρίς να προσέξω τι ακριβώς έλεγε ή ποιοι είναι καλλιτέχνες που συμμετέχουν. Μέχρι πριν λίγες μέρες που επιτέλους αναρωτήθηκα ποια είναι αυτή η φωνή που με συνεπαίρνει... Πρόσεξα μερικούς στίχους και με μια γρήγορη αναζήτηση βρήκα περί τίνος πρόκειται.
Άλλοι (ονόματα δε λέμε, υπολήψεις δε θίγουμε) σκέφτονται να φτιάξουν μπομπονιέρες από lego... κι άλλοι φτιάχνουν ολόκληρο τον Παρθενώνα!
Μαγικά αυτά τα παιχνίδια, υπέροχη και η ιδέα των Αυστραλών που έφτιαξαν την Ακρόπολη από τουβλάκια lego με σκοπό να την χαρίσουν στο Μουσείο της Ακρόπολης.
Μετά τη βόλτα μας στα νησιά του Αργοσαρωνικού, το πλάνο μας έλεγε διήμερη παραμονή στην Αθήνα. Οπότε αφήσαμε τις Σπέτσες και μετά από ένα ήσυχο και σύντομο ταξίδι, φτάνουμε σε κεντρικό ξενοδοχείο της Αθήνας, άψογο και σε πολύ βολική περιοχή.
Έχουμε χρόνια να έρθουμε στην πρωτεύουσα. Έχουμε όμως και δυο μέρες να τριγυρίσουμε το κέντρο της με άψογο ξεναγό, φίλο, νέο και ακούραστο.
Διάφορα τεχνολογικά επιτεύγματα, όπως τα κινητά τηλέφωνα, οι υπολογιστές και το διαδίκτυο βρίσκονται εδώ και χρόνια στο επίκεντρο της καθημερινής μας ζωής. Περπατάς στο δρόμο και βλέπεις πως οι περισσότεροι μιλούν ή ασχολούνται με το κινητό, μπαίνεις σε μέσα μαζικής μεταφοράς και οι επιβάτες παίζουν παιχνίδια ή σερφάρουν μέσω κινητών και ταμπλέτων, περιμένεις σε μια στάση ή στο αεροδρόμιο και γίνεται το ίδιο. Στις καφετέριες επικρατεί η ίδια κατάσταση. Βλέπεις γονείς να βγάζουν τα παιδιά τους έξω και αντί για μπάλα να τους δίνουν την ταμπλέτα ή το κινητό για να περάσουν το χρόνο τους σερφάροντας.
Σύμφωνα με τη Λήδα Καράμπελα στην ομιλία της στο TEDxThessaloniki, κάθε βράδυ πριν κοιμηθούμε καλό είναι να αναζητούμε τρεις λόγους για τους οποίους νιώθουμε ευγνωμοσύνη για ό,τι ζήσαμε μέσα στη μέρα μας. Τρεις λόγους πέρα από το ότι είμαστε καλά, ότι έχουμε υγεία κτλ κτλ...
Τα κλασικά ξύλινα τελάρα (ή καφάσια ή κουτιά) μπορούν να έχουν άλλη μία χρήση.
Αυτό το καλοκαίρι αποφασίσαμε να εκδράμουμε στο Πήλιο για να περάσουμε ένα τετραήμερο με αγαπημένους φίλους. Μετά από μια σύντομη αναζήτηση καταλύμματος, βρεθήκαμε στην Κάτω Γατζέα, για την οποία ομολογώ πως δεν είχαμε ακούσει ποτέ τίποτα. Νομίζαμε βάσει όσων διαβάσαμε ότι είναι ένα μικρό ψαροχώρι με μόνο θετικό την κοντινή απόσταση από τα φημισμένα Καλά Νερά και τη γραφική Άφησσο.
Και ναι μεν είναι ένα σχετικά μικρό ψαροχώρι αλλά είναι και μια ανέλπιστη έκπληξη για όποιον το επισκέπτεται πρώτη φορά!
Χαλαρώνουμε μετά τη σημερινή μάζωξη φίλων με ένα πολύ αγαπημένο τραγούδι σε μια πολύ ωραία εκτέλεση.
"Ο Όλυμπος κι ο Κίσσαβος τα δυο βουνά μαλώνουν, το 'να να ρίξει τη βροχή, τ' άλλο να ρίξει χιόνι", λέει το δημοτικό ποίημα-τραγούδι. Τον Όλυμπο ως "αρχηγό" τον επισκεφθήκαμε πολλές φορές και πάλι θα τον επισκεφθούμε. Τον Κίσσαβο όμως ως "αντίπαλο δέος" του Ολύμπου να τον αφήσουμε με το παράπονο; Είναι και εύκολη η "κατάκτησή" του, οπότε ήρθε κι αυτουνού η σειρά.
Μια που τη συνταγή για υπέροχη σάλτσα μανιταριών την έχουμε και μια που οι μανιταροπαρασκευές δεν τελειώνουν ποτέ, κάθε τόσο βγαίνουμε και ψάχνουμε για μανιτάρια ιδιαίτερα αυτή την εποχή που έχει μπόλικα.
Η συλλογή μανιταριών είναι η αφορμή για μια ακόμα επαφή με την εκπληκτική αυτή την εποχή φύση. Περπατάς στο δάσος, στα καταπράσινα λιβάδια και κάθε τόσο σταματάς να μαζέψεις τα μανιταράκια σου και να απολαύσεις το τοπίο.
Για να είναι ο Ιούλιος ο τυχερός μας μήνας..
Στιλ είναι να ξέρεις ποιος είσαι, τι θέλεις να πεις και να μη σου καίγεται καρφί.
Gore Vidal, 1925-2012, Αμερικανός συγγραφέας
Επειδή μια εικόνα ισοδυναμεί με χίλιες λέξεις και για να μη μένουμε μόνο στη λεκτική περιγραφή, ας πάμε ένα σύντομο φωτογραφικό ταξίδι στα ανθισμένα λουλούδια του Στρασβούργου και του Μονάχου.
Ο Daniel Armando, ιδρυτικό μέλος του μουσικού σχήματος Apurimac, συνέθεσε ένα μοντέρνο tango του οποίου οι στίχοι είναι ισπανικοί, όμως όλες οι λέξεις είναι ελληνικές!
