Ο έρωτας στο σύμπαν

πού πάει ο έρωτας όταν πεθαίνει; κι αν είναι ενέργεια, μια νέα μορφή ενέργειας που υπερβαίνει κάθε κανόνα του σύμπαντος, που δεν καταγράφεται, δεν διδάσκεται, που αρνείται να μπει σε εξισώσεις ευτελείς, πώς γίνεται να χάνεται;

μα αν είναι ενέργεια δεν μπορεί να χαθεί, είναι αντίθετο στους νόμους. πρέπει μάλιστα να παραμείνει και σταθερή.

και ποιος σου μίλησε για νόμους και κανόνες; ποια ήταν αυτή η νομοτέλεια που σου γέμισε ποτέ τα σωθικά με γέλιο γάργαρο, άσβεστη φωτιά και φωνή δυνατή; ποια κοσμική εξίσωση ακολούθησες και βρήκες τον έρωτα σου;

φυσικά και είναι ενέργεια, μα δεν έχει σχέση με τις γνωστές. γελάει περιπαικτικά με τις εξισώσεις των ανθρώπων, ταξιδεύει σε όλο το σύμπαν με ταχύτητες άγνωστες, αναστατώνει γαλαξίες και πλανήτες, δημιουργεί χάος αλλά και φαινόμενα μαγικά, που εσύ το βράδυ θαυμάζεις στον ουρανό μελετώντας τα βιβλία σου. μικρέ μου, που να 'ξερες...

κι όταν καμιά φορά βαρεθεί μόνη της τις υπεργαλαξιακές βόλτες, βρίσκει μια μικρή σχισμή στην ατμόσφαιρα που μας περιβάλλει, ορμάει σαν μετεωρίτης και μπαίνει μέσα σου. και ξεκινάτε μαζί αυτό το αιώνιο ταξίδι

και εσύ γνωρίζεις τους αστερισμούς από κοντά, χορεύεις με τη μουσική του σύμπαντος, βολτάρεις σε πλανήτες μαγικούς και ανεξερεύνητους. κάνεις παρέα με μαύρες τρύπες πίνοντας μυθικά κρασιά, ούτε λόγος να γυρίσεις πίσω πια, είσαι παντού, άυλος ταξιδευτής.

και μέσα στη μέθη σου όταν κάποτε βρεθείς και πάλι στη στρατόσφαιρα και αναπνεύσεις αέρα ανθρώπινο, αρνείσαι να πιστέψεις ότι το ταξίδι τελείωσε και λες ότι ο έρωτας χάθηκε ή ότι έγινε αγάπη.

και χαζεύεις τα βράδια τον ουρανό σιγοτραγουδώντας άγνωστες μουσικές, και λες ιστορίες που κανένας δεν πιστεύει, και νιώθεις ξένος, σαν να μην έζησες ποτέ στη γη, γιατί μπορεί να γύρισες αλλά το μυαλό σου τρέχει ακόμα παρέα με τα άστρα σε ταχύτητες φωτός, αιώνια παγιδευμένο.

μη γελιέσαι...τίποτα δε χάθηκε, απλά συνέχισε το ταξίδι του, έχει τόσα να κάνει. δε χάνεται αυτή η ενέργεια, ούτε μετατρέπεται σε κάτι άλλο, όσο κι αν μ' αυτό το γλυκό ψεματάκι μπορείς να κοιτάζεις τ' αστέρια δίχως να κλαις πια.

Κείμενο: Νίκη Χ.
Φωτογραφία: "Orion in Gas, Dust and Stars", Roberto Colombari, apod.nasa.gov