Αξία σε απλές καθημερινές συνήθειες
- Κατηγορία Δημιουργώ
Δε χρειάζεται να είναι μια ιδιαίτερη περίσταση για να κάνουμε κάτι διαφορετικό στην καθημερινότητά μας.
Δε χρειάζεται να είναι μια ιδιαίτερη περίσταση για να κάνουμε κάτι διαφορετικό στην καθημερινότητά μας.
Πώς θα σας φαινόταν αν χρησιμοποιούσατε τις κρεμάστρες των ρούχων σας όπως στη φωτογραφία;
Και πόσο μας αρέσουν οι μεγάλες βιβλιοθήκες που καλύπτουν όλο τον τοίχο..
Τα Χριστούγεννα μ' αρέσουν πάρα πολύ! Είναι η αγαπημένη μου γιορτή! Κάθε χρόνο τα περιμένω πως και πως και συνήθως στολίζω σχετικά νωρίς οοόλο το σπίτι. Πέρυσι βέβαια το παράκανα λίγο...
Κυριακή 25 Νοεμβρίου 2012
Βόλτα στην Άνω Πόλη με αφορμή το Open House Thessaloniki. Να 'ταν κι άλλο...
Λίγο που ξυπνήσαμε αργά, λίγο το γερό πρωινό και μερικές μικρές υποχρεώσεις που μας καθυστέρησαν, φύγαμε από το σπίτι γύρω στις 12:30 με προορισμό την Άνω Πόλη.
Πείτε το μανία, ψύχωση, εμμονή αλλά σε κάθε εξόρμηση στο βουνό ή τη θάλασσα έχω την τάση να μαζεύω και κάτι, μια όμορφη πέτρα, ένα ξύλο σε περίεργο σχηματισμό, φρέσκα ή αποξηραμένα λουλούδια, κοχύλια, καρπούς, οτιδήποτε μπορεί να τοποθετηθεί σε κάποιο σημείο του σπιτιού φέρνοντας τη φύση στο σπίτι.
Τα όμορφα όνειρα προϋποθέτουν καλή διάθεση. Και η διάθεσή μας επηρεάζεται άμεσα από το χώρο που ζούμε και κινούμαστε.
Τι θα φάμε απόψε; Τι θα λέγατε για ένα ντάκο; Είναι ένα ελαφρύ, εύκολο, γρήγορο και πάντα νόστιμο πιάτο!
Αν και προοριζόταν πάλι για γενέθλια αυτή τη φορά η μπισκοτότουρτα δεν έγινε τούρτα υπερπαραγωγή. Σπιτική, χειροποίητη, νόστιμη, με μπανάνα αντί για φράουλες, τιμήθηκε δεόντως από τους "δοκιμαστές".
Και είναι γεγονός ότι εκτός από νόστιμη είναι πολύ γρήγορη, πολύ εύκολη, πολύ οικονομική. Μια δοκιμή θα σας πείσει!
Mπορεί αυτές τις μέρες ο καιρός να μας τα χάλασε λιγάκι και να μην έχουμε δει τον ήλιο να λάμπει, αλλά ας μην ξεχνάμε ότι αυτό είναι παροδικό, μια και η χώρα μας έχει 300 μέρες ηλιοφάνειας το χρόνο. Οπότε η επανεμφάνιση του είναι απλά θέμα ημερών! Μέχρι τότε..
Μερικές φορές αναρωτιέμαι γιατί από την Κυριακή το βράδυ μελαγχολούμε με τον επικείμενο ερχομό της Δευτέρας. Ίσως επειδή η Δευτέρα είναι η μέρα που...
Λένε ότι η τρέλα πάει στα βουνά... λέτε; Μπα, στους ανθρώπους πάει και παίρνουν με την πρώτη ευκαιρία τα βουνά. Γιατί όμως; Γιατί τους aresei. Και επειδή και μένα maresei, θέλω να μοιραστώ τη χαρά της ανάβασης, των ήχων αλλά και της ησυχίας του βουνού ή γενικότερα της εξοχής, το πνεύμα της ομάδας, του ψιλολαχανιάσματος, αλλά και την αίσθηση της "κατάκτησης" όταν φτάνεις στο τέρμα. Αυτό θα γίνει μέσα από μια σειρά τέτοιων εξορμήσεων στα ψηλότερα βουνά της Ελλάδας, αρχίζοντας από τον Γράμο.
Άλλο ένα γλυκό κομμάτι από τη Μαρίζα Ρίζου, η οποία απόψε θα γεμίσει με jazz και swing ήχους τη σκηνή του gazARTE.
Η διαδικασία των κουζινοπειραματισμών τελευταία έχει ως εξής: Η μεγάλη μου αδυναμία - μικρή μου ξαδέρφη διαλέγει, εγώ υπακούω και εκτελώ συνταγές και στη συνέχεια η μητέρα επανεκτελεί με δικές της εκδοχές, χωρίς ζάχαρη. Αυτή τη φορά πρόκειται για παραλλαγή των μπισκότων βρώμης με κομμάτια μαύρης σοκολάτας και cranberries.
Αναπτύσσοντας σκέψεις για τη δημιουργικότητα, το φόβο μας να μη κάνουμε λάθη και αποτύχουμε και την απόφαση να επιχειρήσουμε να υλοποιήσουμε τις ιδέες μας, ας παρακολουθήσουμε το παραπάνω βίντεο από το TedxAthens 2012.
Μέρες τώρα σκέφτομαι ότι πρέπει να αρχίσω να ψάχνω για δώρα Χριστουγέννων για τα αγαπημένα μου πρόσωπα. Και προφανώς αυτό δεν ισχύει μόνο για μένα. Φέτος βέβαια ο προϋπολογισμός όλων μας είναι κάπως περιορισμένος, αλλά αυτό δεν πρέπει να μας αποθαρρύνει...
Όλο αυτόν τον καιρό που πετυχαίνω αυτό το κομμάτι στο ραδιόφωνο, το απολαμβάνω ιδιαίτερα. Ένα κομμάτι διαφορετικό που μου άρεσε εξαρχής, έτσι αφηρημένα όπως το άκουγα χωρίς να προσέξω τι ακριβώς έλεγε ή ποιοι είναι καλλιτέχνες που συμμετέχουν. Μέχρι πριν λίγες μέρες που επιτέλους αναρωτήθηκα ποια είναι αυτή η φωνή που με συνεπαίρνει... Πρόσεξα μερικούς στίχους και με μια γρήγορη αναζήτηση βρήκα περί τίνος πρόκειται.
Το καθαρό περιβάλλον τόσο εντός όσο και εκτός πόλεων είναι μέρος της αλλαγής που θέλουμε να δούμε στον κόσμο. Τα όμορφα κτίρια, οι άνετοι δρόμοι, οι ελεύθερες ράμπες, τα μεγάλα πεζοδρόμια, τα καθαρά παγκάκια, τα περιποιημένα πάρκα, οι φιλικοί κοινόχρηστοι χώροι.. Όσο σκεφτόμαστε τόσο θα μεγαλώνει η λίστα με αυτά που θέλουμε να δούμε σε έναν καλύτερο κόσμο.
Πώς να περιγράψω τη χαρά και τον ενθουσιασμό μου όταν γυρνώντας σπίτι μετά τη δουλειά βρήκα γράμμα από Ελβετία! Καλά τα e-mail, καλά τα sms, καλά τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης αλλά και η παραδοσιακή αλληλογραφία έχει ξεχωριστή θέση στην καρδιά!
Ειδικά όταν ο φάκελος εκτός από μια κάρτα με ευχές από μια πολύ αγαπημένη φίλη περιέχει και μια ελβετική σοκολάτα!
Ευχαριστώ τόσο πολύ!
Με μεγάλη χαρά είδαμε τέσσερις ελληνικές παραλίες ανάμεσα στις 100 καλύτερες παραλίες του κόσμου, σύμφωνα με τη λίστα που παρουσίασε το CNN. Τέσσερις παραλίες, η μία καλύτερη από την άλλη.
Καρέκλες παλιές, μεταλλικές, σκουριασμένες μα τόσο γερές... Δεν ήταν δυνατό να είναι όλα τόσο περιποιημένα και αυτές οι καρέκλες του σκηνοθέτη να μου χαλάνε την αισθητική. Μια απόφαση ήταν και ή θα πήγαιναν στα σκουπίδια ή για συντήρηση και επειδή μου φάνηκε κρίμα - είχαν και μεγάλη ιστορία, όπως επίσης και ηλικία-, επέλεξα το δεύτερο.
Μια που τη συνταγή για υπέροχη σάλτσα μανιταριών την έχουμε και μια που οι μανιταροπαρασκευές δεν τελειώνουν ποτέ, κάθε τόσο βγαίνουμε και ψάχνουμε για μανιτάρια ιδιαίτερα αυτή την εποχή που έχει μπόλικα.
Η συλλογή μανιταριών είναι η αφορμή για μια ακόμα επαφή με την εκπληκτική αυτή την εποχή φύση. Περπατάς στο δάσος, στα καταπράσινα λιβάδια και κάθε τόσο σταματάς να μαζέψεις τα μανιταράκια σου και να απολαύσεις το τοπίο.
Μια γλυκιά διασκευή του αγαπημένου μας Diamonds της Rihanna από μια 17χρονη μουσικό, τραγουδίστρια και τραγουδοποιό από την Πάτρα. Το όνομα αυτής Βασιλική Μουρίκη.
Τοπία της φύσης εκπληκτικά, που δεν μπορείς να απαθανατίσεις την ομορφιά τους σε φωτογραφίες, σου δίνουν τόση ενέργεια, σε γαληνεύουν τόσο πολύ...
Σε κάνουν να μη θέλεις να φύγεις και να απορείς γιατί επιλέγεις να ζεις σε μια από τις πολλές ελληνικές τσιμεντουπόλεις και όχι μέσα στη φύση.