Ήρθε η ώρα να φροντίσω τα λουλούδια όπως πρέπει..
Έψαξα τις κατάλληλες πληροφορίες στο διαδίκτυο, ετοίμασα καρτελάκια με τις βασικές οδηγίες για τη φροντίδα του κάθε λουλουδιού και τώρα πια οι γλάστρες μου έχουν ταυτότητα και κατάλληλη θέση στο μπαλκόνι, ανάλογα με το αν θέλουν ήλιο ή όχι.
Καλό μήνα είπαμε σήμερα; Δεν είπαμε! Μόνο ότι είναι Παγκόσμια Ημέρα κατά του AIDS και ότι είναι μια καλή ευκαιρία να βγούμε για φωτογραφίες! Καλό μας μήνα λοιπόν!
Ψωμάκια νόστιμα κι αφράτα, μαλακά τυροπιτάκια, τρώνε όλα τα παιδάκια...
Τρώει και ο Φίλιππος, τρώει και ο Κωνσταντίνος που ομολογουμένως δεν είναι τα πιο φαγανά παιδιά!
Είναι κάποια πράγματα απλά, μικρά καθημερινά που συμβαίνουν πιο συχνά τα σαββατοκύριακα σε σχέση με τις καθημερινές. Για παράδειγμα, ένα καλό πρωινό, ένα ιδιαίτερο φαγητό, το καθάρισμα του σπιτιού, η εβδομαδιαία εξόρμηση στο super market, μια συνάντηση με φίλους, μια ταινία στο σινεμά ή στον καναπέ...
Άλλες από αυτές τις δραστηριότητες μπορεί να είναι βαρετές υποχρεώσεις, μέρος της ρουτίνας μας και άλλες ευχάριστες στιγμές γεμάτες ενδιαφέρουσες συζητήσεις, συναισθήματα θαλπωρής και συνωμοτικά χαμόγελα.
Έτοιμο το σημερινό μου πρωινό... Είναι νηστίσιμο, νόστιμο και απόλυτα χορταστικό!
Η πρόσφατη πτώση θερμοκρασίας στάθηκε η αφορμή για ανασκαφές στη ντουλάπα. Κασκόλ, χοντρά μπουφάν, μπότες, πουλόβερ, βγήκαν όλα στην επιφάνεια. Ντυνόμαστε χοντρά λοιπόν για να κυκλοφορούμε άνετα εντός και εκτός σπιτιού.
Ξεκινάμε την ημέρα μας πάντα με ένα δυναμωτικό πρωινό! Είναι το πιο μικρό δώρο που μπορούμε να κάνουμε στον οργανισμό μας! Μια γρήγορη ομελέτα είναι μια πολύ καλή λύση για να πάρουμε την απαραίτητη ενέργεια!
Ένα ακόμα τραγούδι που ξεχωρίσαμε στο τελευταίο άλμπουμ της Νατάσας Μποφίλιου "Οι μέρες του φωτός", σε μουσική του Θέμη Καραμουρατίδη και στίχους του Γεράσιμου Ευαγγελάτου. Ο τίτλος του τραγουδιού είναι "Ας βρέχει" και είναι και επίκαιρος. Ας βρέχει λοιπόν, εμείς θα το ακούσουμε!
Η σιωπή των ανθρώπων
-όταν πέφτει το βράδυ-
Σαν ανήσυχο «γεια σου»
Σαν απίστευτο όχι
Σαν μετέωρο χάδι.
Μια πλανόδια λύπη
-όταν πέφτει το βράδυ-
Μια δεκάρα στο δρόμο
Σαν ευχή ξεχασμένη
Στ' ουρανού το πηγάδι.
Όταν έχεις τέτοια λεμόνια, απευθείας από το δέντρο του κυρίου Τ., από την παραγωγή στην κατανάλωση, χωρίς κέρωμα και με εκπληκτικό άρωμα, δεν μπορείς να μην το εκμεταλλευτείς... ακόμα και αν είναι να αθετήσεις (πάλι) την υπόσχεση στον εαυτό σου και στη... ζυγαριά σου για το κορμί που θες να χτίσεις μέχρι το καλοκαίρι...
Πιστεύω ότι ο καθένας μας μπορεί και οφείλει να φτιάχνει τον δικό του μικρό παράδεισο όπου ζει, για να κάνουμε τη ζωή μας λίγο πιο όμορφη. Υπάρχουν όμως κάποια μέρη που είναι μικροί παράδεισοι από μόνα τους, που από το πρώτο βήμα που θα κάνεις, νιώθεις αυτές τις μαγικές δονήσεις που αναβλύζουν θετική ενέργεια.
Ένα παλιό τζιν πουκάμισο, λίγα χρωματιστά κουμπιά, μερικές ιδέες για χειροποίητους γιακάδες και ιδιαίτερα σε τζιν ύφασμα στάθηκαν η αφορμή για τη μεταποίηση ενός παλιού ρούχου σύμφωνα με τις φετινές τάσεις της μόδας.
Και ενώ η βροχή, εδώ στα δυτικά της χώρας, συνεχίζεται..ας θυμηθούμε το χαρούμενο ρυθμό του συγκεκριμένου "κλασικού" τραγουδιού και την ευχάριστη διάθεση του Gene Kelly στο "Singin' in the rain" από το ομότιτλο μιούσικαλ.
Μετά την ανατολή του ηλίου στο Βροντάδο, σειρά έχει η δύση του με φόντο το βορειοδυτικό τμήμα του νησιού γύρω στις 20.00 το απόγευμα.
Ένα από τα πιο αγαπημένα τραγούδια του φθινοπώρου από τον Κωστή Μαραβέγια και την μπάντα του.
Καιρό έχουμε να μιλήσουμε για μόδα...
"Κατάμπροστα στο ψαρολίμανο στο μάτι του πουνέντε, ορθώνεται πάνω σε θεόρατη θαλασσοβραχιά το ξωκλήσι της Παναγιάς της γοργόνας" γράφει ο Μυριβήλης στο έργο του, αποκαλύπτοντας την πηγή της έμπνευσής του που δεν είναι άλλη από μία τοιχογραφία σ' ένα ταπεινό ξωκλήσι σ' ένα ψαροχώρι της Λέσβου, τη Σκάλα Συκαμιάς, 48 χλμ. βορειοδυτικά της πόλης της Μυτιλήνης.
Για να ξεκινήσουμε μουσικά και δυναμικά το πρώτο Σαββατοκύριακο του φθινοπώρου!
Άλλη μια διαφορετική πρόταση αυτή την εβδομάδα που ταιριάζει με την ανεβασμένη ανοιξιάτικη διάθεσή μας.
Η μνήμη είναι ένας πολυμήχανος υπέροχος οργανισμός που τρέφεται από εικόνες, μυρωδιές, γεύσεις, μουσικές και συναισθήματα. Και σιγά σιγά χτίζει ένα παλάτι αναμνήσεων και εμπειριών, πυροδοτώντας κάθε τόσο σκέψεις και νοητικά ταξίδια. Σαν πρίγκιπες λοιπόν και εμείς στο δικό μας παλάτι ήρθε η ώρα να κάνουμε μια αληθινή βόλτα στο βασίλειο μας και να συλλέξουμε λίγες εικόνες ακόμα.
Φέτος θα είναι το τριακοστό πρώτο (γκουχ..γκουχ) Πάσχα της ζωής μου που θα περάσω στα Γρεβενά και στο χωριό του μπαμπά και το οικοδόμημα της μνήμης έχει αρχίσει να διαχέει αναμνήσεις και συναισθήματα. Για μένα λοιπόν το Πάσχα είναι πολύ συγκεκριμένα πράγματα που αναπαράγονται κάθε φορά και εμπλουτίζονται ή αποδυναμώνονται όσο μεγαλώνουμε ή όσο αλλάζουμε. Δεν έχει να κάνει ίσως καθόλου με το θρησκευτικό χαρακτήρα της γιορτής παρά μόνο με όλες αυτές τις συνήθειες που μοιάζουν με μικρές ιεροτελεστίες και ακολουθούμε ευλαβικά επιστρέφοντας έτσι στις ρίζες μας. Σαν μωρό που ψάχνει την αγκαλιά της μαμάς του.
Πολύ μας αρέσει η νέα τόσο διαφορετική δουλειά της Monika. Ανεβάστε την ένταση, πατήστε play και ελάτε να απολαύσουμε παρέα το "Secret in the dark".
Παραλαμβάνω αναπάντεχα σήμερα ειδοποιητήριο από το Ταχυδρομείο. Είναι στο όνομά μου και πρόκειται για δέμα από Γερμανία. Μα τι να είναι; Το μυαλό μου δεν πηγαίνει πουθενά! Έχω ένα φίλο στη Γερμανία αλλά δέμα... τι δέμα τι να μου έστειλε;
